آمین

•
کمی درباره‌ی یک ژیمناستِ عاشقِ موسیقی که مسیر نقاشی ایران را عوض کرد!

این قابی‌ست از قهرمانان باشگاه ورزشی نیرو و راستی‌، با حضور ورزشکاران رشته‌ی آکروبات (بعدها ژیمناستیک) در تهرانِ سال ۱۳۲۰.
خب که چه؟! کمی صبر کنید!

شاید بسیاری ندانند که ضیاءپور، در سال ۱۳۱۷ #بندر_پهلوی (انزلی) را برای آموختن فنون موسیقی کلاسیک و رهبری ارکستر، به قصد تهرانِ پایتخت ترک کرد. اما با رفتن مین‌باشیان و آمدن کلنل و اخراج اساتید چکی و غلبه‌ی دروس موسیقی ایرانی و برچیدن رشته‌ی آهنگسازی، علی‌رغم میل باطنی و به ناچار، ترکِ هنرستان کرد و به صنایع مستظرفه پیوست. همان اجبار هم البته سبب خیر شد و مبداء دگرگونی هنر معاصر ایران توسط این جوان نوجوی گیلانی با بنیان گذاردن جنبش خروسِ جنگی...

و داستان این عکس؟
سومین نفرِ نشسته در ردیف دوم (از راست) در جمع ورزشکاران باشگاه نیرو و راستی کسی نیست جز جلیل ضیاءپور! (همان خروسِ جنگی و بعدها، پدر نقاشی مدرن و مبدع نقد هنری در ایران)

ضیاءپور در بندر، ترفندهای آکروبات و ژانگولر را همراه دوست همشهری‌اش (یعقوب کوچکی‌زاد) از ملوانان روسی و لهستانی آموخته بود. به تهران که رفت به همین باشگاه نیرو و راستی پیوست و در سال ثبت این عکس (۱۳۲۰) قهرمان رشته‌ی کار با حلقه‌ی کشور شد و مدال طلا هم گرفت.

این قصه البته یک پیام هم بین سطور خودش مستتر دارد: اگر می‌خواهید برای هنر این سرزمین کاری کرده باشید، بلد بودن خود هنر کافی‌ نیست. باید قدری هم از فنون ژانگولر در چنته داشته باشید!


• پانویس:
کتاب خروس‌ِ جنگی (زندگی و زمانه‌ی جلیل ضیاءپور به ضمیمه‌ی گزیده‌ی مقالات و سخنرانی‌ها از ۱۳۲۷ تا ۱۳۷۵) را مدتی‌ست به ناشر سپرده‌ام. امیدوارم به زودی امکان انتشارش فراهم شود.

•• منبع تصویر: آرشیو شخصی کریم کوچکی‌زاد


#جلیل_ضیاپور
#خروس_جنگی
#یعقوب_کوچکی_زاد
#بندرانزلی
#انزلی
#گیلان
#روزانه
@aminhaghrah

‍ ‍ ▪️
#نسوان_شرق چرا توقیف شد؟

از: وزارت داخله (اول دی ۱۳۰۵ه.ش) نمره ۹، محرمانه 
به: وزارت جليلة داخله

عطف به ۶۲۱۴ وتعقيب نمرات بعديه[ی] آن، به عرض اين معروضه پرداخته. يك فقره روزنامه[ي] مُنْطَبَعة‌ #بندر_پهلوی (#انزلی) را كه موسوم به نامه‌[ي] نسوان شرق و مديرة آن عيال ضرابي است كه پيشتر رئيس يكي از مدارس پهلوي بوده، لفاً ارسال مي‌دارد. شوهر مرضيه خانم ضرابي، مديرة روزنامه فعلاً در يكي از مدارس پهلوي معلم و اين روزنامه هم مثل ساير مؤسسات ايراني در آن بندر في‌الحقيقه ارگان اجانب است و مروج مَنوياتِ آن‌ها، به يك زني كه خودش هم مديرة مدرسة اُناثية يك سرحدي است، نبايد اساساً امتياز روزنامه داد. در بندري كه همساية اجنبي، كشتي خود را متصل به پُرت نگهداشته و كاركنان سياسي و اقتصاديش به وسيلة قواي بحريه و نظاميان خود، ادارة شيلات را بدون اينكه قراردادي با دولت بسته باشند به قوة قهريه ضبط مي‌نمايند و عامل عمدة عملجات شيلات، يوزباشي حسينعلي را كه چهل و هشت سال است در شيلات بر عملجات رياست داشته براي اجراي نفوذ و مَنْويات خود اين طور خارج مي‌نمايند و اسم او را از بين مي‌برند و پليس دولت را براي تحقيق راه نمي‌دهند، نامة نِسوانش هم اين مي‌شود كه ملاحظه مي‌فرماييد. بالاخره در نتيجة عدم توجه حقيقي كه اسم بي رسم آن مسالمت جويي است، تمامت نظريات اجانب چنان‌كه تا به حال پيشرفت كرده بعدها بالاتر از اين‌ها قوي و تثبيت خواهد شد. بالنتيجه حق مالكيت ايران در اين بندر كه مهم‌ترين مواقع سرحدي و بنادر ايران است روزافزون تحليل خواهد رفت. بنده اينجا نسبت به مذاكره با رئيس معارف اقداماتي كرده‌ام، اما عقيده دارم به فاصلة كم با تهية ايرادي اين نامه توقيف، مأمور معارف بندر پهلوي را هم كه اعلان را نمره گذاشته از آنجا احضار و به يكي از ولايات غير سرحدي ايران مأموريت بدهند تا اين مأمورين و اين‌ جرائد و مؤسسات نتوانند به اراده و مَرام پست خودشان و منفعت پرستي، حيثيات و هستي دولت و ملّت ايران را در همچو سرحدي دستخوش اغراض شئامتكارانة خود قرار دهند و اين طورها به تضييع حق دولت بپردازند...

[ امضاء | مُهرحكومت #گيلان ]

#سند
@aminhaghrah

▪️
بندری که تو هرگز نخواهی دید
یا:
مرثیه بر خاطراتِ فراموشِ ملاحان و ماهیگیران از شهری باستانی در آفتاب با ستونهای سنگی و بادگیرهایی برای شرجیِ تابستان.

[ تصویری تازه‌یاب از #بندر بوشهر | ۱۹۰۹-۱۹۳۰ ]

برگرفته از: کتاب بندر بوشهر. گردآوری مهتاب ابراهیم‌زاده از ۱۹۵ عکس تاریخی

@manaravanbod
@aminhaghrah

▪️ترافیک...
[ #بندر آمستردام | #هلند ]

#منظر
@aminhaghrah