الفیا

آنچه صرافان به عنوان مضمون پردازی عاشقانه به آن روی می آورد در حقیقت بهره گیری از شگردهای روزمره ی کلامی برای جذب مخاطب در دنیای مجازی ست. کاری که شاید هر کس دیگری با اندک بهره ای از ذوق هنری بتواند انجام بدهد. اما چنین آزمونهایی از شاعری با سابقه ی صرافان پذیرفتنی نیست.

http://alefyaa.ir/1396/01/25/%D8%AA%D8%B5%D9%86%D8%B9-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C/

#صرافان_زیر_ذره‌بین
#نقد_شعر_صرافان
#غلامرضا_ظریقی
#الفیا

شاید بی راه نباشد اگر بگویم تقریبا هیچ کدام از شعرهای او بدون سهل انگاری نیست. در برخی از شعرها ممکن است لازم باشد دقیق تر بشویم و در برخی دیگر مانند این شعر بدون دقت هم می توانیم اشکال ها را ببینیم. چنین کوتاهی هایی حتی برای شاعر نوپایی که در انجمنهای ادبی شعرش را به نقد می گذارد قابل گذشت نیست چه رسد به صرافان که نامی در شعر برآورده و چند مجموعه ی شعر منتشر کرده است.

http://alefyaa.ir/1396/01/23/%D8%B3%D9%87%D9%84-%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%AE%D8%AA%DB%8C/

تا پایان هفته با منتقدان الفیا در نقد شعرهای صرافان همراه باشید.

#صرافان_زیر_ذره‌بین
#نقد_شعر_صرافان
#غلامرضا_طریقی
#الفیا

شاعری که هیچ گاه در طول عمرش چنان که باید شعر نخوانده و به دیوان‌های شاعران گذشته سری هم نزده است حتی اگر بخواهد نمی تواند از پس زبان بربیاید. چون به طور کلی زبان را نمی شناسد. وقتی کسی از شگردی آگاهی نداشته باشد چگونه می تواند از آن استفاده کند؟ یا مثلا کسی که هیچ گاه دغدغه ی نو شدن و نو اندیشیدن نداشته چگونه می تواند در لحظه اراده کند و نو بنویسد؟ یا اگر بخواهد چنین کند از کجا می تواند تشخیص بدهد که آوردن هر کلمه ی نو و روزمره ای عامل نو شدن شعر نیست. مثلا بی هوا “مترو” را کشان کشان وارد غزلش می کند و گمان می کند که همه ی ایستگاههای عالی شعر را فتح کرده است.


http://yon.ir/fA32H

تا پایان هفته با منتقدان الفیا در نقد شعرهای صرافان همراه باشید.

#صرافان_زیر_ذره‌بین
#نقد_شعر_صرافان
#غلامرضا_طریقی
#الفیا