📌مروری بر وقایع و برگزیدگان دورههای مختلف جشنوارۀ شعر فجر
✍🏼احمد امیرخلیلی
▪️جشنوارۀ هفتم را میتوان جشنوارۀ اعتدال در بخشهای رقابتی نامید. با اضافه شدنِ بخش ویژۀ «پیامبر اعظم 6»، هم سیاستهای سازمانی جشنواره تأمین شد و هم داوران در بخشهای آزادِ جشنواره با فضایی بازتر آثار را بررسی گردند؛ البته همچنان بیماری «داوران در این بخش هیچ اثری را حائز رتبۀ اول تشخیص ندادند» در معرفی برگزیدگان جشنواره حضور داشته است؛ جشنوارهای که بسیاری، داوریهای آن را ناعادلانه دانسته و حواشی بسیاری را با خود همراه داشت؛ البته اعتراض به داوریها در تمام جشنوارههای داخلی و خارجی وجود دارد و همیشه جریان انتخابنشده، مدّعی تقلّب در انتخابِ انتخابشوندگان است؛ امّا صحبتها و اعتراضات، پیرامون داوری این دوره از جشنواره، بیش از حدّ طبیعی آن بوده است.
▫️جشنوارۀ هشتم را میتوان سیاسیترین دورۀ جشنوارۀ شعر فجر نامید. اتهام تشکیلِ اتاق اپوزسیون در هستۀ علمی و رقابتی جشنواره و حواشی دعوت از یدالله رؤیایی به مراسم اختتامیۀ جشنواره، بیش از آنکه تمرکز تیم اجرایی و علمی را معطوف به برگزاری کند، درگیرِ دفعِ حواشی و پاسخگویی به اتهامها کرد. درهرصورت با دخل و تصرفها در تخصیص بودجۀ جشنواره و مکانیزم جدید داوری، جشنواره -که همۀ آثار و رأی داوران با اسامی در سایت جشنواره قرار میگرفت- با سروصدا و حواشی بسیاری کار خود را به پایان رساند. باید پذیرفت در دورۀ هفتم و هشتم، تمرکز و توجه و اهمیت جشنوارۀ فجر از سوی جامعۀ خبری و ادبی، بیش از سالهای گذشتۀ آن بوده و دلیل آن، شکلگیری هویتِ مستقلِ جشنواره و بخشهای رقابتی آن بوده است؛ البته که از منظر بسیاری، جشنواره در انتخاب بخشها و نوع داوریها به ثبات نرسید و بحث بر سر منصفانهنبودن و چینش داوران از سوی شرکتکنندگان، حواشی خاص خود را به همراه داشت.