مهم‌ترین صنعتی که شاعر در «آواز کرگدن» استفاده کرده، صنعت «تکرار» است که صنعتی مستعمل در شعرهای دهه‌ی چهل و پنجاه بوده که شاعری چون «فروغ» به خوبی کارآیی‌اش را در شعرهای واپسینش به نمایش گذاشت. او عبارات فعلی را در شعرهایش تکرار می‌کند و سوای ارزش موسیقایی این صنعت، شعرها را در شکلی متّحد (uniform) هم‌آواز می‌سازد؛ گویی کتاب چل‌تکّه‌ای‌ست از قطعات رنگارنگ. نمونه‌ای از این تکرارها عبارات «نگاه کن! / ببین چگونه…» (ص ۱۸) و «یادم نیامد» و… هستند.
