نخست، چگونگی انعکاس زیست جهان شاعر در آثار اوست؛ زیست جهان مشترک من که مخاطب این کتاب هستم با رسول پیرهی مؤلف، آمیزهایست از سیاستزدگی و بایدها و نبایدهای فرساینده، فقر اقتصادی و فرهنگی تا سطح روابط شخصی روزمره، استرس و اضطراب ناشی از بیثباتی در تمام سطوح و فاکتورهای زندگی شخصی و اجتماعی، بحران روابط جنسی که نسبت به چگونگی و یا سلامت و عدم سلامت آن میتواند سامانبخش و یا مخرّب روان ناخودآگاه فردی و جمعی باشد و دهها زمینهی آسیب دیگر. مسئلهی دیگر، شور دیونیزوسی و چالش آپولونیست؛ ساتیرها، فرشتگان کوچکی که خبرهای شادیآفرین میآورند، در سطرهای مجموعهی «تسکین» زمزمههای شیرینی دارند. در شعرهای رسول پیره سویهی حرکت به سمت حقیقت و رهیدن، بر تنآسانیِ تن دادن به وضعیت موجود که جایگاه سلطهی آپولونی برای ماندگاری فضای عادتشدهی زندگیست، میچربد.