اگر تو نباشی

روزی نگهی افتاد بر روی کسی ما را
ز آن روز نشد مایل دل سوی کسی ما را

گویند که فردا شب باشد شب عید، اما
امشب به گمان افگند ابروی کسی ما را

دانی که چه می‌بینم از دیدن غیر آنجا؟
جز کوی خود ار بینی در کوی کسی ما را

ترسم به زبان آید بی‌خود گله‌ای از تو
در مجلس خود منشان پهلوی کسی ما را

تا باغ همی‌رفتم هر روز به بوی گل
گم شد در باغ امروز از بوی کسی ما را

خوش آن‌که از آن چوگان بینند که در میدان
هر سو شده سر غلطان، چون گوی کسی ما را

چون صید حرم بودم، آزاد ز هر قیدی
در دام کشید آذر گیسوی کسی ما را

#آذر_بیگدلی

@agartonabashi

چرا باید باور کنی مردی نرسیده از راه دوستت بدارد؟ من خود باور نمی‌کنم. تو هم باور نکن. دوست داشتن را باور نکن اگر از من باور نمی‌کنی. تنها اینگونه است که می‌توانم آرام باشم؛ که اگر مردی دوستت بدارد، می‌دانم نمی‌تواند در گوشت زمزمه اش کند. «دوست داشتن» را غریبه بدان. «دوست داشتن» خودی نیست.‌ «دوست داشتن» غریبه است. غریبه‌ای که از راه می‌رسد و می‌برد همه چیز را.

باید به تو فکر کنم. باید به تو فکر کنم تا بزرگی ات نگذاردم چیز دیگری در ذهن بنشیند، چیزی که وا بداردم از زندگی، چیزی که وا بداردم از دوست داشتن. باید به تو فکر کنم.‌ هرچند رسیدن واژه‌ایست غریب، باید به تو فکر کنم. باید صدایت را در گوشم برقصانم چون باران بر صورت خیابان.
دوست داشتنت عصر پاییز است، دوست داشتنت غروب در خیابان های شلوغ است،
مطبوع، خوشایند، دلگیر.

مردان جهان سوم، مردان روزهای سخت نرسیدن‌اند. بگذار نرسم تا مرد بمانم. بگذار نرسم تا فراموشم نشود که دوستت دارم.

مردان جهان سوم... مردان جهان سوم...

ما مردان جهان سوم عشق را در زجر کشیدن نقش اول مرد می‌بینیم. انتهای داستان برای مرد جهان سوم وصال است. ما مردان جهان سوم هیچ داستانی را برای بعد از وصال در سر نداریم.

تنها بمان
تنها بمان
تو همیشه باید دوست داشته شوی. نگذار وصال هر مردی به تو دوست داشتنت را حرام کند. تو برای «د‌وست داشته شدن» آفریده شدی.
مرا از خودت دور بدار و نزدیک بدار. بگذار در برزخ دوست داشتنت بمانم، من اینگونه نفس می‌کشم، من اینگونه فکر می‌کنم، من اینگونه راه می‌روم، من اینگونه می‌نویسم...

#سید_مهدی_ابوالقاسمی

@agartonabashi

نگارینا! شنیدستم که: گاه محنت و راحت
سه پیراهن سَلَب بوده‌ست یوسف را به عمر اندر

یکی از کید شد پر خون، دوم شد چاک از تهمت
سوم یعقوب را از بوش روشن گشت چشم تر

رخم ماند بدان اول، دلم ماند بدان ثانی
نصیب من شود در وصل آن پیراهن دیگر؟

#رودکی


@agartonabashi

در پانزدهمین سالگرد آغاز به کار کانون ادبی فرصت در کنار اصغر معاذی عزیزم.

زحمت فیلم رو هم محسن محمدی عزیز کشیده.

#سید_مهدی_ابوالقاسمی

@agartonabashi

چشمم که سرشک لاله‌گون آورده
بر هر مژه قطره‌های خون آورده

نی! نی! به نظاره‌اش دلِ خون‌شده‌ام
از روزن دیده سر برو‌ن آورده

شیخ‌الاسلام احمد نامقی جامی

خیالِ رویِ تو چون بُگذَرَد به گلشنِ چَشم
دل از پِیِ نظر آید به سویِ روزنِ چَشم

حافظ

@agartonabashi

من با تو چنانم ای نگار ختنی
کاندر غلطم که من توام یا تو منی

گر در یمنی و با منی پیش منی
ور پیش منی چو بی منی در یمنی

شیخ‌الاسلام احمد نامقی جامی

البته این رباعی رو به این صورت به ابوسعید ابوالخیر منسوب کرده‌اند:

گر در یمنی چو با منی پیش منی
گر پیش منی چو بی منی در یمنی

من با تو چنانم ای نگار یمنی
خود در غلطم که من توام یا تو منی


@agartonabashi

آدم بهشت را به دو گندم اگر فروخت
حقّا که این گروه به یک جو نمی‌خرند

شیخ‌الاسلام احمد نامقی جامی/ قرن ۶


پدرم روضه‌ی رضوان به دو گندم بفروخت
من چرا مُلکِ جهان را به جوی نفروشم؟

حافظ

@agartonabashi

رویم چو بدید زرد، آن سبزنگار
گفتا که: «دگر به وصلم امّید مدار!»

زیرا که تو ضدّ ما شدی در دیدار
تو رنگ خزان داری و من رنگ بهار

شیخ احمد غزالی

@agartonabashi

همواره تو دل ربوده‌ای، معذوری
غم هیچ نیازموده‌ای، معذروی

من بی‌تو هزار شب به خون در بودم
تو بی‌تو شبی نبوده‌ای، معذروی

شیخ احمد غزالی

@agartonabashi

چشمم که ز غم چو ابر بهمن گرید
در ماتم تو اشک به دامن گرید

جز ما چو نَبُد کسی که گرید بر ما
من بر تو گریستم، که بر من گرید؟

اثیرالدّین اومانی

@agartonabashi

از بوی تو باد مشکبو شد
وز روی تو هر بدی نکو شد

با تنگ‌دهانِ من، دل من
از بس که نشست همچو او شد

اثیرالدّین اومانی

@agartonabashi

مشتاق دیدار دوستان :) ❤️

شما را چشم در راهیم...

امشب چه آرام به خلوتم بازمی‌گردم.
عشقم به تو آخرین کاریست که باید در زندگی انجام می‌دادم. و تا آخرین دم ادامه‌اش خواهم داد. تنها کاری که زندگی‌ام را از ابتذال نجات می‌داد انجام داده‌ام.‌ تو را شکر می‌کنم ای دوست! «ای دوست!» خطاب کردنت را دوست می‌دارم.

مرا از مرگ منع نکن. من به شیرین‌ترین خواب عمرم خواهم رفت وقتی عشق تو را در سینه دارم. مگر راز زندگی در چیزی جز عشق است؟ پس من زنده خواهم مرد. من زنده خواهم رفت. می‌ترسی از ملال عادت. خواستم که عطرت را برایم بفرستی، ترسیدی از کدورت عادت. اما عزیز من! خدا تو را از خودش یگانه‌تر آفرید، چگونه می‌شود عشق تو را در تکرار از بین برد؟ تو یگانه‌تر از آنی که اینگونه شود.

ای شهادت من به عشق! ای سلام من به مهر! ای عبادت من! ای عبادت من! دوستت دارم.


#سید_مهدی_ابوالقاسمی


۱۴۰۲/۰۹/۱۶

@agartonabashi
@agartonabashi

گه طعمه‌‌ی مور، اژدهایی سازی
گه از پر پشّه‌ای، همایی سازی

در هم شکنی کاسه‌ی صد کسری را
تا دسته‌ی کوزه‌ی گدایی سازی

#اثیر_اخسیکتی

@agartonabashi

ایزد دلکی مهرفزایت بدهاد
به زین نظری به این گدایت بدهاد

خوبی و خوشی و دلفریبی و جمال
داری همه‌ جز وفا‌، خدایت بدهاد

#اثیر_اخسیکتی

*در ریاض‌الشعرا «یارب» به جای «ایزد» آمده. اما به نظر «ایزد» درست‌تر میاد.

@agartonabashi

صدبار وجود را فرو بیخته‌اند
تا مثل تو صورتی برانگیخته‌اند

سبحان‌الله ز فرق سر تا پایت
در قالب آرزوی ما ریخته‌اند

#اثیر_اخسیکتی

@agartonabashi

شب! آنگاه که شب می‌رسد، و آتش جنگ‌ها در کف خیابان‌ها می‌خوابد، زمان بیدار شدن احساسات است، زمان برخاستن فکر، زمان چشم باز کردن زخم‌ها.
شب می‌رسد و ترس رفتنت مرا فرامی‌گیرد. ای دوست! ای معنای دوست! ای اصالت دوست! از این همه رفتن خسته نمی‌شوی؟ من به دفعات خداحافظی کردنت مرده‌ام. از این همه مردنم خسته نمی‌شوی؟ یک بار بمان تا زندگی را بیابم.


لبخندت نور ماه است. لبخندت برگ‌های سبز درختان، در بهار و نسیم است. لبخندت در روزهای من، روییدن گلی است از سنگ. لبخندت آه... لبخندت! بگذار گریه کنم.

#سید_مهدی_ابوالقاسمی

۱۴۰۲/۰۹/۱۴

@agartonabashi

دل کرد بسی نگاه در دفتر عشق
جز روی خوشت ندید اندر خور عشق

چندان که رخت حسن نهد بر سر حسن
بیچاره دلم عشق نهد بر سر عشق

#ابوسعید_بزغش

@agartonabashi

گر زانکه هزار بنده آزاد کنی
بهْ زان نبود که خاطری شاد کنی

گر بنده کنی ز لطف، آزادی را
بهتر که هزار بنده آزاد کنی

#ابوسعید_ابوالخیر

@agartonabashi