افغانستانی‌ها

🍁 خلأ سیاست‎گذاری مهاجرت در ایرانی که هم مهاجرفرست است و هم مهاجرپذیر

🎙 رسول صادقی

©️ از: نسیم‎آنلاین (۱۴۰۳/۸/۱۳)

🍁 تغییر بافت فرهنگی و جمعیتی توسط مهاجران افغانستانی و توهم توطئه

🎙 آرش نصراصفهانی

©️ از: نسیم‎آنلاین (۱۴۰۳/۸/۱۶)

🍁 سیاست‌های شهری و مهاجران افغانستانی: جداسازی یا ادغام اجتماعی؟

👤 با حضور:

01:37 آرش نصراصفهانی
(پژوهشگر حوزهٔ مسائل اجتماعی ایران)

30:52 رسول صادقی
(عضو هیئت علمی گروه جمعیت‎شناسی دانشگاه تهران)

57:16 رجاء محمدی
(پژوهشگر حوزهٔ مهاجران افغانستانی)

📆 این نشست در ۲۹ مهر ۱۴۰۳ برگزار شده است.

©️ کانال انجمن علمی مطالعات شهری دانشگاه تهران

🍁 سیاست‌های شهری و مهاجران افغانستانی: جداسازی یا ادغام اجتماعی؟

👤 با حضور:

رسول صادقی (فایل تصویری)
(عضو هیئت علمی گروه جمعیت‎شناسی دانشگاه تهران)

آرش نصراصفهانی (فایل تصویری)
(پژوهشگر حوزهٔ مسائل اجتماعی ایران)

رجاء محمدی (پژوهشگر حوزهٔ مهاجران افغانستانی)

📆 این نشست در ۲۹ مهر ۱۴۰۳ برگزار شده است.

🔗 فایل صوتی این نشست را در اینجا بشنوید.

©️ کانال انجمن علمی مطالعات شهری دانشگاه تهران

🍁 سوزنی به خود و جوال‌دوزی به دیگران

✍🏻 طاهره شیخ‌الاسلام:

ما مهاجرانِ ایرانی مانند سایر مهاجران که از دیگر کشورها به استرالیا آمده‌اند در عین حال که از مزایا و امتیازاتی چون آزادی‌های فردی و اجتماعی، بهداشت و آموزش رایگان، بیمه بیکاری و ...، درست مشابه شهروندان این کشور، بهره‌مند می‌شویم، معمولاً به زبان خودمان حرف می‌زنیم، غذاهای خودمان را می‌خوریم، تفریحات خودمان را داریم، اعیاد خودمان را جشن می‌گیریم، بیشتر با هموطنان پیوند زناشویی می‌بندیم، اسامیِ ایرانی برای فرزندان‌مان انتخاب می‌کنیم، دین خود را داریم و به معابد و مساجد خودمان می‌رویم، اخبار و حوادث کشور خودمان را پی می‌گیریم، هنگام مسابقه بین کشور خود و کشوری که در آن ساکن‌ایم، یا به‌عنوان وطن دوم خود برگزیده‌ایم، برای بازیکنان کشور خود هورا می‌کشیم و دعا می‌کنیم و به‌طور کلی هر شب در ایران کوچکی می‌خوابیم و روز را در استرالیا به‌سر می‌بریم، که البته هیچ اِشکالی بر این کارها وارد نیست. اما جالب اینجاست که با اینکه تبعیض چندانی از طرف شهروندان این کشورها نسبت به بسیاری از ما اِعمال نمی‌شود (حتی اگر از ما چندان خوش‌شان هم نیاید، قانون اجازه اعمال نظر به آنها را نمی‌دهد) باز گله‌مندیم که چرا اینها ما را مانند یکی از هموطنان خود نمی‌نگرند! ما که گاهی هموطن، همدین، همشهری و همسایهٔ خود را فقط به‌خاطر لهجه‌اش مورد تبعیض و بی‌مهری قرار می‌دهیم. (شیخ‌الاسلام، ۱۳۹۵: ۲۸۱ ــ ۲۸۲)

📚 شیخ‌الاسلام، طاهره. (۱۳۹۵). در اسارت فرهنگ: ریشه‌یابی خلق‌وخو، آداب و عادات ما ایرانی‌ها. تهران: انتشارات صمدیه.

#️⃣ #فرهنگ #چالش‌ها

🍁 چالش‎های لهجه

✍🏻 رجاء محمدی

لهجۀ دانشجوی افغانستانی و پذیرش آن به صفت یکی از گویش‎های فارسی ـ دری حکایت و روایت دیگری دارد. او اگر «نون» نگفت و «نان» گفت شناسایی می‎شود، هرچند ظاهر و حاضرش زیاد مشخص و مبرز نباشد. دانشجویی که بلخی و کابلی و غزنوی و هراتی و ... است و لهجه و گویش مخصوص و ویژه و تاریخی و ماندگار خودش را دارد در ایران و تهران و دانشگاه، مضطرب و ملتهب و لال و گیج و گنگ می‎شود. اگر گنگ نشود، تا یاد بگیرد که نان را نون بگوید، بارها ممکن است از یک انسان موجود به یک انسان ناموجود تبدیل شود. دانشجوی دختری به من می‎گفت من با لهجۀ غزنوی‎ام در کلاس صحبت نمی‎توانم، چون استادم به لهجه و گویشم ریشخند و نیشخند می‎زند. (از: نشریه برنا، ۱۴۰۳: ص ۴۷)

©️از: نشریه برنا: ویژه‌نامۀ «سیاست‌گذاری اجتماعی و مهاجران افغان» (۱۴۰۳: ص ۴۷)

#️⃣ #لهجه #فارسی_افغانستانی #چالش‌ها

🍁 بهره‎گیری از نیروی مهاجر در راستای رونق اقتصادی

💬 مسعود بختیاری (رئیس سندیکای صنایع کنسرو):

چرا ما باید در بسیاری از زمینه‌ها با دنیا متفاوت باشیم؟ چرا ما نباید از نیروی مهاجرمان در راستای رونق اقتصادی کشورمان بهره ببریم؟ لطفاً ملاحظه بفرمایید در کشورهای حاشیه خلیج فارس، تعداد جمعیت بومی‌شان چقدر است و تعداد جمعیت مهاجرشان؟ و کدام‌یک از این جمعیت‌ها توانسته نیروی محرکه توسعهٔ صنعت، بازرگانی و گردشگری‌شان باشد؟ قطعاً نیروی مهاجر. وقتی ما یک کشور مهاجرپذیری هستیم از یکی از همسایه‌های شرقی خود‌مان، چرا نمی‌گذاریم آنها به‌طور رسمی وارد [بازار کار شوند]؛ یک مهاجر رسمی باشد، کارت مهاجرت صادر بشود، بتوانند شغل داشته باشند، بیمه داشته باشند، کارت بانکی داشته باشند و از همه خدمات یک شهروند عادی برخوردار باشند؟

©️ از: کانال اقتصاد ۱۲۰ (۱۴۰۳/۸/۲۰)

🍁 غریب‏‌نوازى‏ یا غربی‌نوازی؟

✍🏻 طاهره شیخ‌الاسلام:

پس از صرف شام در یک میهمانی که با حضور چند خانوادهٔ دانشجوى ایرانى در استرالیا برگزار شده بود، طبق روال معمول، مردان در کناری گرد آمدند و به بحث‌های سیاسی و اقتصادی و ارائهٔ راهکار برای حل مسائل جهانی پرداختند و زنان در کناری دیگر به مسائل مربوط به فرزندان، حراج در فروشگاه‌ها و نهایتاً شکایت از شوهران!  اما این بار موضوع جدیدی نیز بین زنان مطرح بود و آن پیداکردن راه‌هایی برای ماندن در استرالیا.

در بین تمامىِ زنان حاضر در آن جلسه، فقط همسر یكى از دانشجویان تمایل آشكارى به بازگشت به ایران داشت و آن هم خانمى آمریكایى بود!

هنگامى كه او تعجب همهٔ ما را در واکنش‌ها و چهره‌های‌مان مشاهده كرد، گفت كه در ایران براى او احترامى فوق‏‌العاده قائل‌اند. خانواده‏‌هاى پولدار براى این‏كه او به فرزندان‌شان درس خصوصىِ انگلیسى بدهد برایش سرودست می‌شكنند و چند برابر پولى را كه به یک لیسانس یا فوق‏‌لیسانس زبان انگلیسى ایرانى می‌دهند به او مى‏‌پردازند، به این دلیل كه مى‏‌خواهند فرزندان‌شان با لهجهٔ آمریكایى زبان انگلیسى را حرف بزنند. او درآمد خوبى از این راه عایدش مى‏‌شود. در آموزشگاه زبانى نیز كه او تدریس زبان انگلیسى را برعهده دارد بین والدین براى ثبت‏‌نام فرزندان‌شان در كلاسِ او رقابت برقرار است. از همه اینها گذشته، فامیل شوهرش او را خیلى بیش از عروس‏‌هاى دیگرشان دوست دارند. ضمناً دو فرزندش نیز در دبستان از توجه و علاقهٔ بیشترى، هم از جانب اولیاى مدرسه و هم از طرف سایر دانش‏‌آموزان برخوردارند.

این خانم آمریكایى سپس چنین ادامه داد: من و فرزندانم چگونه مى‏‌توانستیم در آمریكا از این همه توجه، محبت و رفاه برخوردار باشیم؟ ما همگى به او حق دادیم كه بخواهد به وطن ما برگردد! چرا كه هركدام از ما هم اگر در چنین موقعیتى قرار داشتیم دل‌مان مى‏‌خواست به وطن‌مان برگردیم.

این خانم، كه زبان فارسى را به‌خوبى صحبت مى‏‌كرد، به ما گفت كه سایر دوستان‌شان در ایران و فامیل شوهرش از این‏كه مى‏‌بینند او فارسى حرف مى‏‌زند و پختن غذاهاى ایرانى را یاد گرفته و به آداب و رسوم ما آشنا شده و حتى تعارفات ما را فرا گرفته، او را مى‏‌ستایند. او آن شب از غریب نوازی ما بسیار تعریف کرد و همگی ما از شنیدن آن خوشحال شدیم.

در راه برگشت از میهمانی دو سؤال به ذهنم رسید. یکی اینکه چرا وقتى یک خانم ایرانى با یک مرد خارجی ازدواج مى‏‌كند و به زبان او حرف مى‏‌زند و آداب و رسوم آنها را یاد مى‏‌گیرد، ما او را به باد انتقاد می‌گیریم و به پشتِ‌پا زدن به اصل و نسب و آداب و رسوم آبا و اجدادى و نهایتاً به غرب‏‌زدگى متهمش مى‏‌كنیم. اما در حالت عكس، نه اتهام شرق‏‌زدگى در كار است و نه انتقادى و هر چه هست تحسین است و تقدیر.

آیا علت این نیست كه در ذهن و باور ما یكى «كوچكى» است كه تشبث به بزرگان و تقلید از آنان مى‏‌نماید و این مذموم است و دیگرى «بزرگى» است كه فروتنى مى‏‌كند كه این خود زیباست و پسندیده؟

و سؤال بعدی اینکه آیا اگر این خانم از افغانستان، پاکستان یا عربستان با یک هم‌وطن ازدواج‌ کرده و به کشور ما آمده بود با او همین‌گونه رفتار و برخورد می‌شد؟ به‌طور حتم، جواب این سؤال منفی است و، به این ترتیب، می‌توان نتیجه گرفت که ما نه «غریب‌نواز» که «غربی‌نواز»یم!

سیدنی ۱۳۷۴

©️ از: کانال در اسارت فرهنگ | #فرهنگ

🍁 من آرزوی رفته‌به‌گورم

✍🏻 سیده تکتم حسینی:

جز مرگ ناگزیر گریزی نیست، راهی نمانده است رسیدن را
عادت نمی‌کند دل تنهایم، هر روز نیش و طعنه شنیدن را

دنیا ندید و از بغلم رد شد، از من گذشت هرکه مردد شد
هرگز نمی‌شود که به خود آورد، چشمان مبتلا به ندیدن را

دنیا که داغ بر جگرم انداخت، آتش به جان بال و پرم انداخت
تا اینکه آخرش‌ به سرم انداخت، از روی پشت بام پریدن را

در این جهان تیره که نامرد است، هر روز روز تازه‌ای از درد است
تا اینکه انتخاب کنی یک روز از درد و رنج دست‌کشیدن را

مانند برگ زرد خزان دیده، از قید و بند شاخه جدا گشتم
تا حس کنم میانهٔ موهایم، لمس رهای باد وزیدن را

من جادهٔ بدون عبورم، آه، من تکه‌های سنگ صبورم، آه
من آرزوی رفته‌به‌گورم، آه، قلبم زده است قید تپیدن را

©️ از: کانال سیده تکتم حسینی (۱۴۰۳/۸/۱۸)

#️⃣ #شعر

🍁 «قصد جداسازی کلاس‌های دانش‌آموزان اتباع را نداریم»

💬 مسعود بهرامی (مدیرکل آموزش و پرورش شهرستان‌های استان تهران):
«بنایی برای جداسازیِ دانش‌آموزان اتباع در مدارس و کلاس‌های درس شهرستان‌های استان نداریم؛ این دانش‌آموزان در کنار سایر دانش‌آموزان ایرانی تحصیل می‌کنند و از طرف آموزش و پرورش به آنها کمک‌هایی ارائه خواهد شد.» (ایسنا؛ ۱۴۰۳/۸/۱۸)

#️⃣ #تحصیل