توره | اساطیر باستان

👁‍🗨 اساطیر #آریایی و تعاریف دیانت #زرتشتی اسطوره خلقت کائنات توسط خالق دادار #اهورا_مزدا را به کیفیت خاص و با جزئیات در منابعی مانند #بندهشن بیان نموده است.

طبق اسطوره آفرینش هورمزد دادار در طی "یک سال" آفرینش را بر شش پایه به نوبت گمارد. پس از هر نوبت او پنج روز را دست از خلقت بازداشت و این پنج روز را برای مومنان و #مزدیسنان مقدس گردانید. پس در هر سال این مهلت های پنج روزه توسط زرتشتیان گرامی داشته می شود و به جشن و پایکوبی می پردازد. این جشنها در اصطلاح #گاهنبار نام دارند.

در تعریف کیفیت خلقت آمده است که هورمزد در ابتدا "آسمان" را آفرید. این آفرینش تا میانه بهار (پانزده اردیبهشت) به طول انجامید‌. پس او چنین روز خجسته را #میدیوزرم (Maidyozarem) نامید و در آن به ستایش پهنه پاک پرداخت. این نام در اصطلاح به معنای "نیمه مهلت سرسبزی" است.

در وحله دوم خالق پاک دست به خلقت "آب" زد و بوسیله آن روح و زندگی را در هر چیز دمید. این رفتار تا میانه صد و پنجمین روز سال یعنی پانزدهم تیر ماه به طول انجامید. آنگاه او آب را پاک گردانید و از آن آسمان را نورانی ساخت و این روز را #میدیوشم (Maidyoshem) یعنی نیمه مهلت برداشت میوه ها و دانه ها نام نهاد و بدینسان دومین گاهنبار رقم خورد.

در سومین مجال خالق یگانه "زمین" را صورت بخشید و آن را گسترده ساخت. پس زمین در زیر گنبد پهن آسمان جای گرفت و آب به شکل باران بر آن فرود آمد و روشنی را با خود به زمین تیره آورد. چون هورمزد از کار خلقت زمین فارغ شد تابستان به پایان رسید و سیمین روز از شهریور ماه فراز آمد. پس او این گاهنبار سوم را #پتیه_شهم (Patyashahem) نام نهاد و زمین را در آن پر برکت و بارور گرداند. نام این گاهنبار به معنای "برداشت تمام دانه ها و میوه ها" است.

در فرصت چهارم اهورا مزدا از زمین بارور و روشنی آب "گیاه" را رویانید و زمین را سبز گردانید و اینگونه "زندگی" برای بار نخست در گیتی پدید آمد. پس خالق پاک از این رویداد شادمان شد و روز آخر خلقت گیاه یعنی آخرین روز مهرماه را #ایاثرم (Ayathrem) یا "روز شادمانی" نام گذاری کرد و گیاهان را متبرک ساخت.

چون عرصه بدینسان آماده شد فروهر #گوشورون ایزد پاک بر زمین سبز فرود آمد و از خالق توانا کالبدی گیتی گی را درخواست نمود. در جواب هورمزد اولین جانور یعنی "گاو" را آفرید و سپس تمام جانوران و چارپایان و پرندگان نیک تخمه را پدید آورد و اینگونه زمین پر از جنبندگان و حرکت شد! در پایان هورمزد این پنجمین گاهنبار نیک را در روز بیستم دی ماه قرار داد و آن را #میدیارم (Maidyarem) خواند. این نام به معنای "میانه سال" (میانه سال گاهنباری) است و در آن مومنان دادار پاک را به خاطر برکت جنبندگان میستایند.

حال در وحله آخر همه چیز برای ساخت شاهکار خلقت آماده بود. پس هورمزد یکتا #فروهر تمامی انسانها را فراخواند و در عرصه الست از آنان پرسید که آیا حاضرند در زمین زیبای آفریده قدم بگذارند و نیکی و روشنی را بپراکنند. پس تمامی فروَشی ها لببیک گفته و برای فرود آمدن به کالبدهای گیتی گی خود آماده گشتند. پس اهورای توانا اولین "انسان" یعنی #کیومرث را آفرید و #گوش (گاو) را حیوان و رام و همراه او قراد داد و از او خواست تا در زمین پهناور همراه چارپای خود سفر کند و همه جا را پر از نیکی و روشنی کند. پس از این آخرین اقدام آفرینش که سیصد و شصت روز کامل تا کنون سر شده بود، اهورا مزدا آخرین و بهترین گاهنبار را مقدس گردانید و آن را در پنجه آخر سال قرار داده و #همسپتمدیم (Hamaspatmadem) نام نهاد. این پنج روز به ترتیب #اهنود، #اشتود، #سپندمد، #وهوخشثره و #وهشتواش نام دارند و از متبرک ترین ایام زرتشتیان در آخرین روزهای سال هستند و هر کدام آداب و تعاریف خاص خود را دارند.

پس از این سیصد و شصت و پنج روز کامل اهورا مزدا همین مقدار را جداساخته و یک "سال" مقدر کرد و سپس شروعی دوباره رقم زد و "سال" را نو گرداند و اینگونه #نوروز پدید آمد و اولین روز سال را #هرمزگان نامید و آن را بسیار متبرک گرداند. پس تمامی کائنات نو شد و همه در شادی آن شریک گشتند

◽️@Torecilik

🔗 Torecilik.ir