فلاخن شماره‌ی صد و شصت و هشتم. از سرزمین نیشکر و اعتصاب
در صد و شصت و هشتمین فلاخن که اولین
ویژه
نامهی
کارگری منجنیق است به هفت‌تپه پرداخته‌ییم، به آنجا که کارگران مبارزش آن را «پایتخت اعتصاب جهان» نامیده‌اند و اکنون نزدیک به سه ماه است که دور جدیدی از اعتصاب و اعتراضات آن، با فراز و نشیب‌هایی ادامه دارد. در این
ویژه
نامه ابتدا به این پرداخته‌ییم که چرا به رغم این‌که در دوران اخیر به صراحت از اداره‌ی شورایی کارخانه سخنی گفته نشده اما شبح «شورا» و «اداره‌ی شورایی» هنوز بر فراز هفت‌تپه در گشت و گذار است. از این‌که با توجه به سرکوب‌ها و پرونده‌سازی‌ها و امنیتی کردن نام شورا در هفت‌تپه هنوز تنها راه نجات هفت‌تپه اداره‌ی شورایی آن است و این موضوع چگونه در خواست و مطالبات کارگران هفت‌تپه بیان می‌شود. سپس از بازنمایی رسانه‌یی مبارزات کارگران هفت‌تپه نوشته‌ییم. از رسانه‌های حکومتی و وابسته در داخل ایران و نیز از رسانه‌های جریان اصلی در خارج از ایران، از توصیه‌های داهیانه‌ی مشترک کارشناسان صداوسیما و ایران‌اینترنشنال در دفاع از خصوصی‌سازی و از موضع مشترک امام جمعه‌ی اهواز و موسسه‌ی ضدکارگری توانا. در سومین مطلب این
ویژه
نامه به نقش بی‌بدیل آبیارها در مبارزات کارگران هفت‌تپه اشاره کرده‌ییم، به سرشت
کارگری آنان برای حفظ امکانات عمومی در هفت‌تپه و محافظت از زمینِ زیر کشت، توامان با حضور در و همراهی با اعتصاب و اعتراضات. در پایان برخی از مهم‌ترین فرازهای مبارزات کارگران هفت‌تپه از پاییز نود و هفت تا آغاز دور جدید اعتصابات در خرداد نود و نه را مرور کرده‌ییم و نگاهی انداخته‌ییم به برخی از خبرهای مهم
کارگری در دو ماه اخیر. صد و شصت و هشتمین فلاخن اعلام همبستگی است با سنگرهای هفت‌تپه، با سرزمین نیشکر و اعتصاب.
فلاخن صد و شصت و هشتم را بخوانید:
#منجنیق #فلاخن #ویژه‌نامه_کارگری
