سوسیالیسم کارگران

جاویدنام #شورش_نیکنام از جمله افرادی بود که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در شهر مهاباد و سرکوب وحشیانه حکومت در روزهای ۲۸ و ۲۹ آبان به شدت زخمی شده بود، او را به ارومیه منتقل کردند و سرانجام روز یکشنبه ۶ آذر در بیمارستان ارومیه جان باخت.
«شورش نیز همچون ‎ #شمال_خدیری‌پور ، ‎#سمکو_مولودی و ‎#کمال_احمدپور پدر یک دختر خردسال بود.. چه دخترهایی که سایه و مهر پدر از سرشان گرفته شد.
حالا دختر کوچولوی شورش نیکنام، تا آخر عمرش باید بر سر مزار پدرش با او دیدار کند.


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری


@Skaregari

تصاویری جگر سوز از بی قراری سانیا دختر خردسال جاوید نام #شورش_نیکنام
شورش نیکنام یکی از شهروندان کُرد اهل مهاباد بود که در خیزش ۱۴۰۱ ایران مجروح شد و مدتی بعد جان‌باخت.


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#پیش_بسوی_اعتصابات_سراسری
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@Skaregari

🔴 طوفان تویبتری برای شورش مروتی، زندانی محکوم به اعدام در زندان مرکزی سنندج

«شورش مروتی» روز دوشنبه، ۲۳ مرداد ماه ۱۴۰۲ برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده و ممکن است حکم هر لحظه اجرا شود.

این زندانی که از چهارده سال پیش در حبس به سر می‌برد، در جریان شورش زندانیان زندان سقز در ۸ فروردین ماه ۱۳۹۹ موفق به فرار از این زندان شده بود، اما ده روز بعد در ۱۷ فروردین همراه با یک زندانی دیگر در روستای «سبدلو» از توابع بانه دوباره دستگیر و به زندان سنندج منتقل شده بود.

برخی از زندانیان گزارش داده‌اند که هم‌زمان با انتقال مروتی به سلول انفرادی، تمامی خطوط تلفن این زندان، برای ممانعت از اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت او، قطع شده است.

یکشنبه ۲۹ مرداد
ساعت ۲۰:۳۰ به وقت ایران

#شورش_مروتی
#سنندج
#کردستان
#زندانی_سیاسی
#نه_به_اعدام
#جمهوری_اعدام
#جمهوری_جنایت

@sarkhatism
https://t.center/ShorayEnghlabyMahalay

[email protected]

🔴 افزایش قیمت نان، رهبری زنان  و رسالت تاریخی ما


🖊 خبر از این قرار است که نان در ۱۳ استان گران شد. حال بر سر سفره‌ی مردمی که این قوت غالب را هم نتوانند بخورند چه خواهد آمد؟
این در شرایطی است که پرداخت همین قیمت کنونی هم از سر ناچاری و نیاز به این ماده‌ی خوراکی است.
پرسش این است آیا «گرانی نان» می‌تواند آتشی بر انبار باروت خشم مردم ناشی از انواع فشارهای سیاسی و اجتماعی باشد؟
برای این موضوع خوب است تاریخ را به‌یاد آوریم و از پس این تبار تاریخی رسالت مردمی خویش را بازشناسیم.

☑️ اولین باری که در تاریخ معاصر ایران، «مسئله‌ی نان» بدل به عاملی برای خیزش مردم علیه حکومت می‌شود، به سال ۱۲۳۹ ه.ش برمی‌گردد. افزایش قیمت نان به سبب نرسیدن غله به شهرها در اثر احتکار مسئولان حکومتی و غارت های ناشی از قحطی، صف‌های طویلی را در برابر نانوایی‌ها بوجود آورده بود. زنان به عنوان گردانندگان اصلی اقتصاد خانوار، بیشترین مواجهه و درگیری را با بحران مذکور داشتند. درگیری‌های متعدد مردم با یکدیگر در صف‌های نان، ضرب و شتم نانوایان و ... از جمله‌ی نابسامانی‌های ناشی از بحران غله بود. اوج این ماجرا تا به حدی رسید که در یک از اعتراضات شهر تهران، چند هزار زن جلوی كالسكه ناصرالدين شاه را كه از شمال برمی‌گشت می‌گيرند و از او مصرانه می‌خواهند تا به وضع بی‌سر و سامان نان، سر و سامان بدهد. اما با بی‌اعتنایی شاه قاجار، زنان پیش چشمان وی، دکان نانوایی‌ای را غارت می‌کنند و خدمه‌ی نانوایی را تا سر حد مرگ می‌زنند. این ماجرا با اعدام کلانتر شهر و بریده شدن گوش چند نفر در مسجد موقتا می‌خوابد.


☑️ داستان مشابهی در ۱۲۳۸ ه.ش در تبریز به وقوع پیوسته بود که در جریان آن 16 تن کشته می‌شوند اما دست آخر انبارهای غله به تصرف مردم درمی آید. گزارش‌های کنسولگران خارجی در ایران گواهی می‌دهد که به سبب ممنوعیت شرعی بالا زدن حجاب معمول زنان آن دوره (برقع و نقاب)، زنان پیشگام مبارزه علیه‌ی احتکار نان بودند و در چندین شورش و اعتراض اقدام به اعدام گندم داران، در تنور افکندن نانوایان کم فروش و ضرب و شتم  رؤسای انبار غله کردند. چهره‌ی برجسته‌ی این اعتراضات، زنی بود به نام «زینب پاشا» که به همراه 3000 هزار زن دیگر چوب به دست در بازار راه افتاده و کسبه را مجبور به راهپیمایی کرده بودند.


☑️ اما سومین جلوه ی سیاسی «نان» در تحولات ایران معاصر به آذر ماه 1321 برمی‌گردد. تورم پول ناشي از چاپ بی‌رويه اسكناس، ارسال غله محصول ايران به شوروی جنگ زده و سودجويی چند معامله گر با احتكار خواربار مورد نياز مردم و افزودن موادی ديگر به آرد و نامرغوب شدن نان مصرفی، تهران را در 17 آذر 1321 دچار یک شورش بزرگ کرد به «شورش نان» شهرت یافت. در جریان این شورش مردم به داخل مجلس ریختند، تعدادی از نمایندگان را کتک زدند و حتی منزل نخست وزیر وقت (قوام السلطنه) را نیز از غارت در امان نگذاشتند. شعار معروف «نون و پنیر و پونه، قوام ما گشنمونه» ورد زبان مردم پایتخت بود. سرانجام به دستور قوام، سپهبد امیر احمدی دست به سرکوب گسترده ی مردم زد و تمامی روزنامه های پایتخت بسته شدند تا امکان انعکاس این ماجرا را نداشته باشند.

🖊 دیدیم که در جریان این شورش‌ها به سبب ساختار خانواده‌ی ایرانی و محوریت نقش زنان در آن به عنوان تأمین‌کننده‌ی غذا، آنچنان که شاید پنداشته می‌شود که آنان نقش یک عنصر ستم‌پذیر را درونی کرده باشند، مبادرت به مبارزه‌ی رادیکال کرده و حکومت را به‌عقب نشاندند.
باری این حضور زنان در عرصه‌ی مبارزه بر سر «نان» شاید از آن درس‌های تاریخی است که مفهوم «شورش نان» را از بار منفی جامعه‌شناسانه‌اش به معنی هجوم کور و وحشیانه‌ی فرودستان به قصد غارت و ویرانی به‌درآورد و از آن همچون یک واکنش حساب‌شده‌ی مردمی به فشار روزافزون حاکمیت اعاده‌ی حیثیت کند.

#نان
#گرانی_نان
#شورش_نان
#زنان
#تاریخ
#مبارزه
#حافظه

@sarkhatism
@zan_j

فقر و نداری یک مقوله‌ی صرف نیست، بلکه غم‌انگیزترین واقعیت است. امروزه انسانی که بی‌چیز است هیچ است چرا که از هستی به طور کلی و از آن بالاتر از هستی انسانی ساقط می شود. چرا که این وضعیت، وضعیت جدایی کامل انسان از عینیت خویش است. از این رو کاملا توجیه‌پذیر است که پرودون فقر را مهم‌ترین موضوع تفکر می‌داند.
فقر مایوسانه‌ترین نوعِ اعتقاد است. عدم واقعیت کامل هستی انسان و واقعیت کامل وجود غیر انسانی شده است.

از نامه‌ی مارکس به باوئر

#شورش_گرسنگان


@Blackfishvoice

سیران، همسر #شورش_نیکنام از جانباختگان مقاومت مردمی #مهاباد در اولین روز سال ۱۴۰۲


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#پیش_بسوی_اعتصابات_سراسری
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@Skaregari

‍ #شورش در ندامتگاه مرکزی کرج:
اعتراض #زندانیان به اجرای حکم #اعدام و سرکوب خشن مسئولان زندان

از ساعاتی پیش #ندامتگاه_مرکزی_کرج فضای پر تنشی ناشی از درگیری مسئولان زندان با زندانیان را تجربه می کند. این درگیری در پی اعتراض زندانیان به انتقال چند زندانی محکوم به اعدام برای اجرای حکم آنها صورت گرفته است. تعدادی از زندانیان معترض در جریان این درگیری #مجروح شده اند.

مسئولان زندان در حال انتقال ۴ تن از زندانیان محکوم به اعدام برای اجرای حکم آنها بودند که با اعتراض و سر دادن شعارهایی #علیه_جمهوری_اسلامی از طرف زندانیان مستقر در سالن های ۲، ۳ و ۵ مواجه شدند. اعتراض زندانیان با دخالت گارد به درگیری و خشونت کشیده شد و بیش از #صد_تن از زندانیان دچار جراحت شدند. زندانبانان برای سرکوب اعتراض صورت گرفته به #تیراندازی متوسل شدند.

زندانیان در اعتراض به اعمال رفتارهای خشونت آمیز مسئولان زندان، تعدادی از در ها و دوربین های زندان را شکسته اند.
در این رابطه اعم از تعداد زندانیان زخمی شده و یا کشته های احتمالی این درگیری و همچنین هویت زندانیان منتقل شده به سلول های انفرادی، کماکان در دست نیست.

#قیام_علیه_اعدام
#نه_به_شکنجه
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#مقاومت_زندگی_است
#رهایی_از_بردگی_است
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان

@JavananeEnghlabe

دکتر ‎#شورش_حیدری اهل #بوکان به خاطر مداوای مجروحان از ۱۰ روز پیش توسط ماموران امنیتی ربوده شده است.

در زمانه‌ی تاجرانِ سلامت، صدایِ پزشک متعهد به انسان و انسانیت باش‌


@Blackfishvoice1

@ShorayEnghlabyMahalay

[email protected]

#شورش نیکنام جوان مبارزی که در جریان سرکوب شهر #مهاباد با گلوله‌ی سرکوب‌‌گران مجروح شده بود روز یکشنبه ۶ آذر در اثر شدت صدمات وارده جان باخت.

#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#پیش_بسوی_اعتصابات_سراسری
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@Skaregari

«‏پروانه نيزار»، اثری به یاد جانباختگان جنایت نیزارهای ماهشهر

پرستو فروهر، هنرمند و از خانواده های دادخواه، در صفحه توییتر خود با گذاشتن یک نقاشی از خودش در اعتراض به آبان خونین، نیزار های ماهشهر را به تصویر کشید و چنین نوشت:
« سال پيش در ‎#آبان_خونين از يك شاهد عيني نقل شد:نیزار را چنان به رگبار بسته بودند گویی آن را با داس بریده‌اند. دریای خون به ‌پا شده بود.»

#آبان_سرخ
#نیزار_ماهشهر
#شورش_گرسنگان
#جنبش_نان_کار_آزادی
@zan_j

بترسید از اتحاد و خشم مردم

ترس از دستان خالی کارگران
ترس از فریاد و خشم گرسنگان، ترس از «تیر»ها و «دی»ها و «آبان»ها؛
ترس از آواز زنان

قسمتی از فیلم #سرود_سرخ شاهکار میکلوش یانچو فیلمساز مجارستانی

#شورش_گرسنگان
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
#اعتصاب_سراسری
@zan_j

سپیده قلیان

درباره آنچه که در ۱۶ آذر گذشت، و به عنوان یک دانشجوی زن می‌نویسم:
پیوند کارگران و دانشجویان ترسناک‌ترین سیمای اعتراضات برای نهادهای امنیتی است. آن‌ها این خوف را کتمان نمی‌کنند و بارها از تریبون‌های مختلف اعلام کرده‌اند که از پیوند جنبش‌های اعتراضی مختلف، سخت هراسان‌اند. سرکوب نیز همواره در جایی سخت‌تر و خشن‌تر بوده است که جنبش‌های اعتراضی مختلف با هم گره خورده‌اند. چه در میان فعالان دانشجویی و چه در بین فعالان کارگری، آن‌هایی شدیدتر سرکوب شده‌اند که بر روی گرانیگاه سیاسی حکومت دست گذاشته‌اند: پیوند میان کارگران و دانشجویان. حمایت دانشجویان از مطالبات کارگران هفت‌تپه، چنان لرزه بر اندام نهادهای سرکوب‌گر انداخت، که آن‌ها سرگشته و مستاصل، ابتدا دست به بازداشت فعالان نزدیک به هفت‌تپه زدند و بعد تریبون‌های تخریبی-امنیتی خود را علیه هفت‌تپه، که مقابل خصوصی‌سازی ایستاده بود به کار گرفتند.
در وضعیت بحرانی موجود، در موقعیتی که خیابان، به شکلی عینی و انضمامی، تضادهای مردم و حاکمیت را روشن کرده است و تورم افسار گسیخته، استخوان‌های طبقات پایین‌دست را له کرده است، پس از تجمع دانشجویان، در روز دانشجو و سر دادن شعارهایی در پیوند با جنبش کارگری، بخشی از نیروهای راست چه در حاکمیت و چه در اپوزیسیون، چنان به به دانشجویان مستقل دانشگاه تهران توپیده‌اند که گویی آن‌ها روی مردم اسلحه کشیده‌اند و در سرکوب خونین مردم، در شکنجه‌ی جوانان عاصی و اعتراف‌گیری از معترضین جان به لب آمده، نقش داشته‌اند.
شاید ما، به عنوان ناظران بیرونی این وقایع، چرایی این هجمه‌ی وسیع را به طور کامل درک نکنیم. اما قطع به یقین، محکوم کردن اعتراضات دانشجویان و تلاش برای خفه کردن آن‌ها، بخشی از روند سرکوب است. نقد اقتصاد نئولیبرال، در هر شمایلی، نقد وضعیت اسفناکی است که به مردم ایران تحمیل شده است. مگر نئولیرالیسم تعریفی جز بنیادگرایی سرمایه دارد؟ و مگر دولت در افزایش قیمت بنزین هدفی جز آزادسازی قیمت‌ها داشت که سرآغاز خیزش سرخ آبان شد؟ اگر مدافعان یواشکی وضعیت موجود، نسبت به اصطلاح «نئولیبرالیسم» حساسیت دارند، آن‌ها به صحبت‌های کارگری در مقابل فرمانداری ارجاع می‌دهم که می‌گفت: صدتا حقوقم بدی بی فایده‌ست. شرکت باید برگرده به بخش دولتی. این البته که به معنای دفاع از سرمایه‌داری دولتی نیست. اما آزادسازی قیمت‌ها، مقررات‌زدایی از کار، و کالاسازی هست و نیست جامعه، سیاست‌های نئولیبرال هستند و این سیاست‌ها، زندگی و معیشت بخش عمده‌ی مردم را هدف گرفته‌اند.

با جمله‌ای از دیوید هاروی به اتمام میرسانم:
چشم‌اندازی از ازادی بسیار بسیار با شکوه‌تر از انکه نئولیبرالیسم تبلیغ می‌کند وجود دارد که باید به دست آورد. نظامی برای حکمرانی، به مراتب ارزشمند‌تر از آنکه نو مخافظه کاری امکان می‌دهد، وجود دارد که باید ایجاد شودبا جمله‌ای از دیوید هاروی به اتمام میرسانم:
چشم‌اندازی از ازادی بسیار بسیار با شکوه‌تر از انکه نئولیبرالیسم تبلیغ می‌کند وجود دارد که باید به دست آورد. نظامی برای حکمرانی، به مراتب ارزشمند‌تر از آنکه نو مخافظه کاری امکان می‌دهد، وجود دارد که باید ایجاد شودبا جمله‌ای از دیوید هاروی به اتمام میرسانم:
چشم‌اندازی از آزادی بسیار بسیار با شکوه‌تر از انکه نئولیبرالیسم تبلیغ می‌کند وجود دارد که باید به دست آورد. نظامی برای حکمرانی، به مراتب ارزشمند‌تر از آنکه نو محافظه کاری امکان می‌دهد، وجود دارد که باید ایجاد شود.

#سپیده_قلیان



#شورش_گرسنگان
#شورش_فرودستان
#زنده_باد_انقلاب
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@SKargari

16 آذر دانشگاه تهران

شعار دانشجویان :
مجاهد و پهلوی / دو دشمن آزادی


#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
#شورش_فرودستان
#جنبش_دانشجویی


@zan_j