شهرکبود

‍ در باز شد .صدای قدم های کوتاه تاریکی را شکافت .پیرزن باصدایی لرزان گفت :"مادر جان آمدی می ترسیدم وقت رفتن نبینمت "
دست سردش را دردستان گرم دخترش جا گذاشت  و بی صدا مرد .
هق هق پرستار با درد تنهایی خانه ی سالمندان آمیخته شد .
✍#شیدا_شهبازی
📚#خوشه_خوشه
✏️#داستانک

#shahrekabod

‍ ‍ تاچشم باز کردم ،خورشید نور خوشرنگ و آرامش بخش خود را روی زمین پهن میکرد
لطافت خاصی در هوا موج می زد حس و حال خوبی داشتم
با خمیازه های طولانی که می کشیدم خستگی از تنم بیرون می رفت
دست و رو شسته مثل( یک دختر بچه که مرتب منظم پشت نمیکت مدرسه نشسته و منتظر درس معلم هست )من هم با وسواس و بانظم پشت میز صبحانه نشستم ولی ...
خبری از صبحانه نبود .روی میز مثل کف دست تمیز بود ..
فقط یک کاغذ  کنار گلدان بود .که نوشته بود: 《من حالم خوب نبود باز هم ناراحتی قلبی سراغم آمده دلم نیامد تو را از خواب بیدار کنم می روم بیمارستان 》..
و الان چهار سال است که مادر صبح زود رفته
ولی هنوز
چشم به راه آمدنش هستم

@Shahrekabod

✍#فاطمه_حسنی
🎙#بانو_ستاره
📚#داستانک
📚#خوشہ_خوشہ

‍ «خون بس»

آرزو هایش را کنج دل بقچه کرد.دخترکی که  خون دل خورد درتاوان سنت‌، تا جوانی اش را
درحجله ی مردی به دار آویزد.

✍#ثریا_حاجی_زاده
📚#خوشه‌_خوشه
🎙#ستاره
📖#داستانک

@Shahrekabod

‍ "جنازه"

کم حرف بودم اما رگی که لمس کردم،
اشتباه بود!
رنج هایش فوران کرد ...

بعضی از واژه‌ها بوی جنازه می‌دهند.


✍#مهری_چراغی_موژان
📚#خوشہ_خوشہ
🎙#ستاره
#داستانک

@Shahrekabod

‍ در یخچال رو باز کردم ،خودم از خجالت آب شدم.
کاش!!یخچالا مثل قدیم قفل داشتن.
برای مادر سخته بچه‌ش بره سر یخچال وبا کلمه‌ی
« ای بابا» در یخچال و محکم ببنده.
بچه‌س ،گشنه‌ش میشه ،نمیشه؟!
یه شیشه رب و یه شیشه آبلیمو که تهش بود
یکم مربا و یه پنیر که خودشو قایم کرده بود بین نونای بیات .
چی در میومد ازین یخچال که شکم دوتا پسر شش ساله و نه ساله رو سیر کنه؟!
منم که کارم شده بود پول قرض کردن ؛ اوایل به چشم زنی که تازه شوهرش مرده نگام میکردن و دلشون می‌سوخت.
میگفتن :«اخی سر جوونی بیوه شد.چقدرم برو رو داره این زن »
راست میگفتن ؛بخاطر همین بروروم ،خدا بیامرز شوهرم همیشه قائمم میکرد. نمیزاشت تنها بیرون برم. نه دوستی نه رفیقی نه کاری ...
اما! دیگه فامیلم پشتم نبودن
،باید فکر کار میکردم .
بعضی شبا فکر میکردم شیر گازو باز کنم و خودم و بچه ها باهم بمیریم .
مخصوصا اون شبی که علی رضا پسر بزرگم سر توپ پلاستیکی که میگفت:« پاره شده و بخر »
کتک خورد و محمدرضارم کنارش اونقدر زدم که یاد بگیره وقتی پول نیست نیست .
اونم حساب کارشو کرده بود ،اصلا نمیگفت کفشام پاره شده ‌و موقع فوتبال تو کوچه پابرهنه بازی میکنه، وقتی پاشو با شیشه برید، تازه فهمیدم .

برای زنی مثل من چه کاری بود؟!
مریم همسایمون میگفت :«تو کم رفتی تو جامعه حواست باشه همه گرگن »
خدایا!! دلم آشوب بود.
تصمیم گرفتم برم مغازه‌های دورو بر ببینم فروشنده نمیخوان ؟!همون مغازه اول چنان براندازم کرد که پشیمون شدم ‌‌.
دلمو زدم به دریا از فامیل مقداری قرض کردم.
شروع کردم به بافت لیف و عروسک که بلد بودم
صورتمو قشنگ میپوشندم که آشنا و همسایه و فامیل نبینه.
مترو بهترین جای فروش بود .
حالا خیلی بهتره !!
علی‌رضا توپ فوتبال خریده .
محمد رضا کفش خوب داره .
یخچال دیگه محکم بسته نمیشه و قفل نمی‌خواد.
مشتری های خوبی دارم .
شمارمو گرفتن و برام مشتری جدید میارن.
فقط نمره عینکم  بالا رفته .
دیگه اون چشمای قشنگی که شوهرم میگفت کسی نبینه ،رفتن  پشت قاب عینک.
چند تا چروکم افتاده رو صورتم.
دستامم چند سال از خودم بزرگتر میزنن!
مهم اینه همه چیز خوب و مرتبه...
همه‌چیز غیر از من و دلم!!

✍#پانته‌آ_فوشریان
📚#خوشه_خوشه
📖#داستانک_یخچال_قفلدار


@Shahrekabod

طلبکار

مشت‌هایت پوچ‌تر از مغزت بود، وگرنه تنگ غروب در را از پاشنه در‌نمی‌آوردی!

در را که باز می‌کنم، بی‌تعارف وارد خانه می‌شوی
و داستان پدر خدا بیامرزم که پاگیر برف بود و پدرت ناجی، در چند سطر بر زبانت جاری می‌شود!
سعی داری مرا قانع کنی که مبلغِ درخواستی‌ات را قرض بدهم. و مدام اصرار می‌کنی که فردا صبح اول وقت پول را باز می‌گردانی.

دخترکم ترسیده و پشت بی‌بی‌جان پنهان شده و پسرکم درآغوش مادر بی‌تابی می‌کند. و تو بلندتر ازقبل درخواستت را تکرار می‌کنی. برای تضمین از نقل چندین باره‌ی داستان پدر هم مضایقه نداری.

باوعده‌ی پول آرامت می‌کنم و برایت سفره‌ی رنگینی تدارک می‌بینم. دست رد به سینه‌ی هیچ غذایی نمی‌زنی. چشمانت میان عقربه‌های ساعت و درب حیاط در رفت و آمد است، شاید که شاگردم با یک صندوقچه پراز پول بیایید و کامیاب شوی.

بعد از غذا پلک‌هایت به روی شب بسته می‌شود. بالشت و متکایی زیر سرت می‌اندازم و یک لحافِ مخملِ سرخ روی تن‌ات، شاید که خواب ما را به آرامش برساند...

خروس خان که بیدار می‌شوی چاشتت آماده است.
چشمان گرسنه‌ات هنوز دنبال صندوقچه‌ی پول می‌دود و من خوشحالم از پولی که دیشب به تو قرض ندادم و امروز اول وقت پس گرفتم!



✍️#مهری_چراغی_موژان
📚#داستانک_طلبکار

.

واق واق
واق واق
واق واق ...

بیابان گرم رفتن بود و
کاروان درپی‌او می‌دوید ...
آنها به مقصد رسیدند،
اما واق واق همچنان به گوش‌‌ سنگ می‌رسید!


✍️#موژان
📚#داستانک_سگ‌_ولگرد

#Shahrekabod

فال نخود


سید کلاه سبز رو جابه جا کرد ،طاس طاس بود ،نخودها رو روی پارچه ریخته بود.
من و سمانه هم ریز ریز می‌خندیدیم .
گفتم سید اول فال سمانه رو بگیر یه نگاهی بهش کردو گفت حمد بخون دخترم ،بعدم نخودا رو ریخت رو پارچه ،سمانه مثلا زیر لب حمد میخوندو میخندید ،سید چند بار گفت لااله الا الله و‌دوباره نخود انداخت ،
گفت :دختر جان تو بختت بلند اما ...
بقیه شو نگفت گفتم سید اماشو من میدونم این کاری میکنه شوهرش فرار میکنه ،
سید غرق فکر شدو گفت :حالا تو اسمت بگو دخترم
گفتم زهرا ،حمد خوندم اما با دقت تر از سمانه مخصوصا و الضالین رو غلیظ گفتم مثل امام جماعت مسجد.

سید کلاه رو جابه جا کرد باز کله طاسش من و‌سمانه رو خنده انداخت .
گفت زهرا تو بختت گره داره دوشنبه ها حموم نرو چهارشنبه شونه نزن .
سمانه گفت این اصلا با حمام و شونه قهره سید برا همین دیر شوهر میکنه من میدونم .
اونروز من و سمانه یه فال نخود گرفتیم و یه دنیا خندیدیم .
سمانه پدرش فوت کرده بود و به بخت بلندی که سید گفت دل بست .
منم اونقدر صورتم جوش داشت که مطمئن بودم تا این جوشا بره شوهر نمیکنم .
سمانه سال بعد ازدواج کرد ،پسری عاشقش شد که وضع مالی خوبی داشت ، عروسی خوبی براش گرفت و من چقدر اون‌شب رقصیدم

سال بعدش سمانه باردار شد و اولین نفر به من گفت ،ذوق داشتم که خاله میشم ، سه ماه گذشته بود که سفر رفتن و تصادف بدی کردند هر سه تاشون رفتند و تمام کوچه و خیابون عزادارشون شدند،
من اما سید رو فهمیدم ،سمانه بختش بلند بودو عمرش کوتاه ...



✍️#پانته‌ا_فوشریان
📚#داستانک_فال_نخود

.

قرص ترین مسکن ها عاجز شده بودند
هفت تیر می‌کشید
در قلبم


✍️#مهری_چراغی_موژان
📚#داستانک

.

باران او را در آغوش کشیده بود. قد کوتاه و جسم نحیفش باعث شده بود به موشی که تازه از فاضلاب بیرون آمده شباهت داشته پیدا کند.
حوصله‌ی کشیدن پاهایش را هم نداشت.
بی‌اختیار به هر طرف کشیده می‌شد.
نگاهی به پوشه‌ی پلاستیکی دستش انداخت. دیگر حتی صدای بوق ماشین‌ها را هم نمی‌شیند. روی لبه‌ی بلوار نشست.
سر سویچی قلب از بین انگشت هایش آویزان بود.
_خدایا خونه‌ام رو دادم ماشین که نون دونیم بشه. حالا با چه رویی برگردم خونه وقتی تا امضای قولنامه رو کردم دزد ماشین رو قاپید؟!...


✍️#گوهرتاج_مرادی‌آگاهی
📚#داستانک

.

بوی شعرش واژه‌ها را مست کرده بود
پای عشقش ماند
اما پای ماندم سست شد



✍️#گوهرتاج_مرادی‌آگاهی
📚#داستانک

.

کهنه ترین‌ سرباز پادگان‌
همیشه دنبال اضافه خدمت بود
امروز برگه پایان خدمت تنش را لرزاند!
‌بیرون از پادگان کسی منتظرش نبود ...



✍️#پانته‌آ_فوشریان
📚#داستانک