شهرِ زنان، شهرِ امن

#معرفی #کتاب #شهر
#آموزش_انسان_را_آزاد_می_کند!
🔻تجربه #مشارکتی کوی سیزده آبان؛ موسسه پژوهشی کوکان دنیا
آموزش انسان را آزاد می کند (مروری بر طرح مشارکتی مراقبت از رشد و تکامل کودکان در محله 13 آبان تهران)، ناصر یوسفی (موسسه پژوهشی کودکان دنیا)، انتشارات کارگاه کودک، 1391
کتاب «آموزش انسان را آزاد می کند» مروری بر چهارده سال (1390-1376) تجربه برنامه‌ریزی مشارکتی است، که با هدف بهبود زندگی کودکان کوی سیزده آبان، از سوی #موسسه #پژوهشی #کودکان #دنیا آغاز شده و همچنان تداوم خود را حفظ کرده است. این تجربه نشان می‌دهد که بر خلاف تصور عمومی و غالب، تجربه مشارکت فعال مردمی و شکل گیری نهادهای مدنی در جامعه شهری ایران میسر خواهد بود.
اما تعریف یک الگوی از پیش اندیشیده شده و وارداتی در این باره موفق نخواهد شد.
چنین مشارکتی باید بر پایه نیازها و خواست های واقعی گروه های اجتماعی ساکن شکل گیرد و تداوم یابد. در واقع مشارکت با تعریف پروژه های کوتاه مدت در محلات تحقق نمی یابد؛ آنچه ما غالبا در پروژه های مدیریت شهری تحت عنوان برنامه های مشارکتی مشاهده می کنیم، برنامه هایی کوتاه مدت به منظور رسیدن به هدفی تک بعدی (برای مثال نوسازی مساکن) و با مداخله حداکثری نهاد متولی است، که نه به مشارکت فعال مردم می انجامد و نه فرایندی مداوم و ماندگار است؛ بلکه به بدبینی ها و مقاومت مردمی نیز دامن می زند؛ ضمن اینکه با به سر رسیدن دوره زمانی در نظر گرفته شده، فارغ از رسیدن به نتیجه مطلوب یا خیر، نهاد مسئول جامعه محلی را رها کرده و دغدغه ای برای پیگیری شرایط زندگی ساکنان ندارد.
https://t.center/Shahr_Zanan
چنین رویکردی بالطبع جریان ساز نخواهد بود و بنیانی را در زندگی جامعه هدف تغییر نخواهد داد. در واقع به نظر می رسد تعریف پروژه هایی چون نوسازی بافت های فرسوده یا سایر طرح های مشابه با رویکرد مشارکتی، بدون توجه به ایجاد نهاد مدنی که بر مبنای مشارکت واقعی و فعال مردم شکل گرفته باشد به ثمر نخواهد رسید: مردمی که به صورت مداوم درباره مسایل مختلف محل زندگی خود دغدغه جدی داشته باشند، به صورتی پویا و همیشگی در بهسازی محیط زندگی خود و تغییر آن به سوی بهتر شدن فعالیت کرده و در رابطه ای دو سویه احساس تعلق بیشتری نسبت به محله خود پیدا کنند. اما تجربه کوی سیزده آبان در این زمینه تجربه ای متفاوت بوده است و از موفقیتی نسبی در این زمینه برخوردار است.
منبع:
http://anthropology.ir/node/20812
https://t.center/Shahr_Zanan

#معرفی #کتاب #شهر
#آموزش_انسان_را_آزاد_می_کند!
🔻تجربه #مشارکتی کوی سیزده آبان؛ موسسه پژوهشی کوکان دنیا
آموزش انسان را آزاد می کند (مروری بر طرح مشارکتی مراقبت از رشد و تکامل کودکان در محله 13 آبان تهران)، ناصر یوسفی (موسسه پژوهشی کودکان دنیا)، انتشارات کارگاه کودک، 1391
کتاب «آموزش انسان را آزاد می کند» مروری بر چهارده سال (1390-1376) تجربه برنامه‌ریزی مشارکتی است، که با هدف بهبود زندگی کودکان کوی سیزده آبان، از سوی #موسسه #پژوهشی #کودکان #دنیا آغاز شده و همچنان تداوم خود را حفظ کرده است. این تجربه نشان می‌دهد که بر خلاف تصور عمومی و غالب، تجربه مشارکت فعال مردمی و شکل گیری نهادهای مدنی در جامعه شهری ایران میسر خواهد بود.
اما تعریف یک الگوی از پیش اندیشیده شده و وارداتی در این باره موفق نخواهد شد.
چنین مشارکتی باید بر پایه نیازها و خواست های واقعی گروه های اجتماعی ساکن شکل گیرد و تداوم یابد. در واقع مشارکت با تعریف پروژه های کوتاه مدت در محلات تحقق نمی یابد؛ آنچه ما غالبا در پروژه های مدیریت شهری تحت عنوان برنامه های مشارکتی مشاهده می کنیم، برنامه هایی کوتاه مدت به منظور رسیدن به هدفی تک بعدی (برای مثال نوسازی مساکن) و با مداخله حداکثری نهاد متولی است، که نه به مشارکت فعال مردم می انجامد و نه فرایندی مداوم و ماندگار است؛ بلکه به بدبینی ها و مقاومت مردمی نیز دامن می زند؛ ضمن اینکه با به سر رسیدن دوره زمانی در نظر گرفته شده، فارغ از رسیدن به نتیجه مطلوب یا خیر، نهاد مسئول جامعه محلی را رها کرده و دغدغه ای برای پیگیری شرایط زندگی ساکنان ندارد.
https://t.center/Shahr_Zanan
چنین رویکردی بالطبع جریان ساز نخواهد بود و بنیانی را در زندگی جامعه هدف تغییر نخواهد داد. در واقع به نظر می رسد تعریف پروژه هایی چون نوسازی بافت های فرسوده یا سایر طرح های مشابه با رویکرد مشارکتی، بدون توجه به ایجاد نهاد مدنی که بر مبنای مشارکت واقعی و فعال مردم شکل گرفته باشد به ثمر نخواهد رسید: مردمی که به صورت مداوم درباره مسایل مختلف محل زندگی خود دغدغه جدی داشته باشند، به صورتی پویا و همیشگی در بهسازی محیط زندگی خود و تغییر آن به سوی بهتر شدن فعالیت کرده و در رابطه ای دو سویه احساس تعلق بیشتری نسبت به محله خود پیدا کنند. اما تجربه کوی سیزده آبان در این زمینه تجربه ای متفاوت بوده است و از موفقیتی نسبی در این زمینه برخوردار است.
منبع:
http://anthropology.ir/node/20812
https://t.center/Shahr_Zanan