چون اخیراً ناخوشیِ کروئینا داخل در ممالک محروسه شده و اسباب جزئی تلفات در میان رعیت شده، قدغنِ اکید شد که به فقرات ذیل حکماً توجه شود و محل رعایت کامل قرار گیرد:
📌 کلیه مخلوق که اجباراً از منزل خروج میکنند، باید دسته جارویی به اندازه دو ذرع و نیم با خود حمل کنند. اگر در طرق و شوارع به آدم دیگری مصادف شدند، فیالجمله وظیفه دارند به حد آن دسته جارو، از مشارٌالیه فاصله بگیرند. بیع و شراء با نانوا و قصاب و بقال و رزاز البته با چوب موصوف و با رعایت جوانب احتیاط که چوب، موجب زخم زدن به سر و چشم سایرین نشود، باید عملی شده باشد.
📌 اطبا و حکمای مریضخانهها مهیای معاینه و علاج مرضایی هستند که خیلی بدحال نباشند. اگر کسی مبتلا به حالت تب شدید، عطسه بلند، اسهال و استفراغ و یرقان شد، حق ندارد وقت مریضخانهها را بگیرد. چون علاج نخواهد شد. در یک جای دنج و پرتِ خانه بماند تا بلکه رفع نقاهت شود. آحاد رعیت باید با جمعیت خاطر، به امور دولتی مستظهر باشند و مماشات کنند.
📌 کاسبان جزء، آهنگران، بزازان، خیاطان، معرکهگیران، پردهخوانان، عمله طرب، تیارتبازان، چلنگران، گردوفروشان و دیگر کسبه فعلاً با استقراض و نسیهبری روزگار بگذرانند تا لامحاله دچار مجاعه نشوند. دولت خیال دارد اگر امکان داشت، یک کمک مکفی به این کسبه بکند. روزنامچهنویسان و اهالی کتابت البته استثنائند. چون به حد کفایت دولت به این جماعت رسیدگی مناسب کرده است.
📌 به دواخانهها امر اکید شد که دواهای لازم را فقط به اشخاص آشنا بدهند. رعیت حق ندارد سر خود به دواخانههای شهر برای تهیه ادویه رجوع کند.
جهانگیرخان سررشتهدار
نایب صدراعظم ممالک محروسه
در تمشیت امور کروئینائی
#عبدالمساکین#علی_اکبر_قاضی_زاده📖📖#پرونده_امیددوازدهمین شماره
#مکتوب_طنز_سه_نقطه👁🗨@SeNoghteMag