▪️تاثیر
#آرتور_شوپنهاور بر نویسندگان خلاق
شاید تعجب آور نباشد که نویسندهی خیال پردازی که بیش از همه تحت تأثیر شوپنهاور است باید نویسندهای باشد که در زبان مادری و همان سنت فرهنگی خاص با او شریک است. با این حال شباهتهای شخصی
#توماس_مان (۱۹۵۵-۱۸۷۵) با
#شوپنهاورِ فیلسوف خیلی بیشتر از این است.
داستان اوایل زندگی او مانند داستان زندگی شوپنهاور است و در همان محیط اجتماعی کوچک بسیار خاص، منتها یک صد سال بعد...
شرحمان از کشف شوپنهاور در بیست و چند سالگیاش یاد آور کشف نیچه است (
#نیچه نیز در جوانی با آثار شوپنهاور آشنا شد.) او همچنین میگوید که چگونه این تجربه را به صورت اولین رمان خود،
#بودنبروکها درآورده است.
▪️#توماس_مان در سال 1916 نوشت:
« اتاق زیر شیروانی در حومهی شهر پیش چشمانم تاب میخورَد، اتاقی که شانزده سال پیش آنجا تمام روز روی صندلی یا کاناپهی از شکل افتادهام لَم میدادم و
#جهان_همچون_اراده_و_تصورِ شوپنهاور را میخواندم. جوان تنهای بینظم و ترتیب، و در اشتیاقِ هم زندگی و هم مرگ، چگونه شربت سحرآمیز این متا فیزیکی را فرو میداد که ژرفترین وجودش شهوت است و من سرچشمهی روحانی
#موسیقی "تریستان واگنر" را در آن بازشناختم!
انسان تنها یک بار اینگونه میخوانَد و دیگر هرگز رخ نمیدهد. و چه بخت خوشی که من نباید از این تجربه اجتناب میکردم، بلکه مجالی بیدرنگ داشتم برای بیان آن و برای نشان دادن قدرشناسیام: فرصتی برای بخشیدن تعبیر شاعرانه به آن!
دو متر آن طرفتر از کاناپهام دست نوشتهای قرار داشت که به نحوی غیرممکن رشد میکرد- مسئولیت، شرافت، خانه و تبرک آن دورهی غریب جوانیام، که به لحاظ امکان انتشار، بسیار حیرتآور بود- و اندکی قبل به نقطهای رسیده بود که توماس بودنبروک باید تسلیم مرگ میشد. من به او، تجربهی گرانبها و کشف بزرگ زندگیاش را اعطا کردم. من آن را به شکل داستان درآوردم زیرا به نظر میرسید که به من تعلق دارد.»
✍🏻 #برایان_مگی 📚 #فلسفه_شوپنهاورjoin us | کانال فلسفه
@Philosophy3