فلسفه و ادبیات

⁠▪️برنارد شاو با حالتی تحسین آمیز اظهار کرد که کل فلسفه #نیچه در سه بیت شعری بیان شده که #شکسپیر از زبان ریچارد سوم ادا کرده است:
وجدان چیزی نیست جز واژه ای که ترسوها به کار می برند و از ابتدا ساخته شد تا قدرتمندان را بترساند بگذار بازوان نیرومند ما، وجدان ما باشد و شمشیرهایمان قانون ما!!

📚 #داستان_فلسفه
👤 #برایان_مگی
🔃 ترجمه #مانی_صالحی_علامه
📖 صفحه 177

l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2

■ در هیچ پیشامدی نباید فریاد شادی برآورد یا شکوه و زاری کرد : تا اندازه ای به این علت که همه چیز متغیر است که این شامل آن پیشامد نیز می‌گردد و تا اندازه‌ای به این علت که قضاوت آدمی درباره سود و زیان خویش دستخوش خطاست.

تقریبا هرکس به مناسبتی از آنچه بعد برای او بهترین واقعه بوده است شکوه کرده یا از پیشامدی که بعد سرچشمه بزرگ‌ترین رنج های او شده است، فریاد شادی برآورده است.

موضعی را که در اینجا توصیه کردم، #شکسپیر به زیبایی بیان کرده است : «طعم شادیها و غمهای ناگهانی را چندان چشیده ام که دیگر هرگز در نگاه نخست از دیدن چهره این دو، مانند زنان عنان خود را از کف نمیدهم.»

به طور کلی، کسی که در همه حوادث آرامش خود را حفظ می‌کند، نشان می‌دهد که می‌داند، امکان شر‌‌‌‌‌‍‌‌‍ّ در زندگی چقدر بزرگ و پرتنوع است و از این رو به آنچه در زمان حال اتفاق می‌افتد به منزله‌ی بخش کوچکی از آنچه ممکن است هنوز پیش بیاید می‌نگرد : این منش انسان‌های شکیباست که وضعیت نوع بشر را هرگز فراموش نمی‌کنند، بلکه همواره به خاطر دارند که هستی انسان چه اندوهبار و اسفناک است و بلایایی که در معرض آنهاست، بیشمارند.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حکمت_زندگی
■ اندرزها و اصول راهنمای عمل

. l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2

‍ ■ معمولا در زندگی واقعی برای تمیز بین رؤیا و واقعیت آن روش تحقیق را به کار نمی بریم. یگانه معیار موثق برای تمیز رؤیا از واقعیت در واقع چیزی نیست جز معیار کاملاً تجربی بیداری که پیوند علّی بین رویدادهای در خواب و رویدادهای زندگی در بیداری در هر حال محققاً و به نحو محسوس به وسیله ی آن شکسته می شود. یک گواه عالی بر این مدعا را هابز در فصل دوم (لویاتان) با این ملاحظه ارائه می کند که، وقتی چرت مان گرفته باشد به سهولت رؤیاها را به جای واقعیت می گیریم، و این به ویژه هنگامی رخ میدهد که مشغله یا طرحی همه ی افکارمان را اشغال کند، و همانند بیداری، در رؤیاهای مان توجه ما را معطوف به خود سازد. در این موارد، بیداری نیز بیش از خواب مد نظر قرار نمی گیرد؛ رؤیا و واقعیت در یکدیگر جاری و با هم مشتبه می شوند. مسلماً، به این ترتیب یگانه کاربرد معیار کانت کنار می رود. در نتیجه، اگر، چنان که اغلب اتفاق میافتد، پیوستگی علّی با حال حاضر، یا عدم حضور چنین ارتباطی، نتواند به هیچ نحو مورد تحقیق واقع شود، آنگاه این که آیا رویدادی رؤیا بوده یا واقعاً رخ داده حتماً برای همیشه نامعلوم می ماند.
در واقع، در اینجا رابطه ی نزدیک بین رؤیا و زندگی با وضوح بسیار بر ما آشکار می شود. و از آنجا که این نزدیکی را بسیاری مردان بزرگ تصدیق و بیان کرده اند، از اقرار به آن شرمسار نخواهیم شد. وداها و پوراناها هیچ تشبیهی بهتر از رؤیا برای کل شناخت جهان واقعی، که نزد آنها پرده ی مایا نام گرفته، نمی شناسند و اغلب لفظ دیگری به کار نمیبرند. افلاطون هم میگوید : که آدمیان همواره در رؤیا به سر میبرند؛ تنها فیلسوف است که میکوشد بیدار شود.

● #پیندار میگوید : « انسان رؤیای یک سایه است» و
# سوفوکل می گوید : در نگاه من، ما زندگان چیزی جز اَشکال فریب آمیز
و تصویری سایه وار و ناپایدار نیستیم.

علاوه براین، #شکسپیر گران مایه ترین تأمل را اینگونه عرضه می دارد : ما چون مصالحی هستیم که رؤیاها با آن ساخته می شوند، و حیات ناچیزمان به خوابی سرهم می آید.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #جهان_همچون_اراده_و_تصور
📖 صفحه 42

l👇 عضو شوید 👇l
@Philosophers2