پریسک زاگرس

‍ 🌳این بلوطِ ریشه در آسمانِ الگن، نماد ایرانِ عزیزِ ماست!🌳
✍ محمد درویش

1️⃣ فقط کافیه یکبار گذرت به منتهاالیه جنوب باختری استان کهگیلویه و بویراحمد بیافتد؛ با کهن آبادبومی به نام الگن آشنا خواهید شد که صدها سال است در بالادست رودخانه‌های زهره، خیرآباد و مارون، پیش از ورود به استان خوزستان به آفتاب سلام می‌دهد ...

2️⃣ الگِن مانند همین بلوطِ تک‌افتاده و در حال سقوط در دامنه‌های شمالی در ابتدای محور قلعه‌رییسی است ... هر سال بیشتر از سال قبل و با هر باران، خاکِ بیشتری از اطرافِ این بلوطِ دویست‌ساله شسته و مانند جای جای سرزمینش، وارد مارون، زهره و خیرآباد شده و در نهایت در مصب خلیج‌فارس در هندیجان آرام می‌‌گیرد ...

3️⃣ چه باید کرد؟ آیا اگر مهدی طباطبایی - عکس چهارم - فرزندی از دیار نورآباد ممسنی می‌پذیرد با بودجه‌ای حدود هفت‌میلیون تومان، زمان مرگ این بلوط را تا هزارسال به عقب اندازد، مشکل حل خواهد شد؟ در زاگرس چند بلوط مثل بلوطِ الگِن داریم؟ ده‌هزار، صدهزار، یک‌میلیون ... یا شاید بیشتر ... آیا ما یک میلیون مهدی طباطبایی هم داریم؟!

4️⃣ مهم نیست که تعداد مهدی‌ها، سعیدها، سمیراها، رحیم‌ها، هاناها و آسیه‌ها چقدر است؟ مهم این است که ما باید زندگی را برای یک بلوط، برای یک سنجاب، برای یک دارکوب سرسرخ و برای یک خرس قهوه‌ای هم که شده بهتر کنیم ... این همان کاری است که سعید انصاریان و یارانش در الگن انجام می‌دهند؛ آنها می‌دانند شاید هرگز در سایه‌سارِ هیچکدام از دومیلیون بلوط، بنه، ارژن ... و زالزالکی که می‌کارند، نخوابند؛ اما به حرمتِ پدران و مادرانی که بی‌چشمداشت کاشتند و امروز نیستند، آنها نیز چنین کرده و پرچم سه‌رنگِ امید را در آن گوشه بر فراز الگِن در اهتزاز نگه می‌دارند تا به سهم خود از آلام ایران‌بانو بکاهند ...

#درنگ_در_جزییات_حیات
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#مهدی_طباطبایی
#آسیه_رنجبر
#سعید_انصاریان
#الگن_را_باید_دید
#آهسته_چون_بلوط
➖➖➖➖
🔹آدرس کانال:
t.center/Magperiskezagros
🔹 ارتباط با مدیر مسئول و سردبیر :
👤 @Salehsouri
🔹 آدرس اینستاگرام:
👤 instagram.com/Perisk_zagros

✳️ آتشی که از آتش در زاگرس سوزان‌تر است!
✍ محمد درویش

1️⃣ در سفر اخیرم به مناطق شمالی زاگرس در استان‌های کردستان و آذربایجان غربی، هم صحنه‌هایی شورانگیز و امیدآفرین دیدم که آینده‌ای روشن را نوید می‌داد و هم زخم‌هایی که بر ابعاد نگرانی‌ها می‌افزود و سوزاندگی‌اش از آتش بیشتر بود!

2️⃣ حضور پیرمردانِ پارکاب به عنوان #بلوط‌بان، زنانی که فرزند به بغل آمده بودند تا بگویند بر سر زاگرس معامله نمی‌کنند، دخترانی که به عشق زاگرس قطعاتی سروده بودند و کودکان هوشمندی که با دقت می‌کوشیدند در کاشت نهال‌های بلوط مشارکت کنند؛ همه و همه نویدبخشِ ظهور نسلی است که تغییری مثبت به سوی #ژینایی_زاگرس را رقم خواهند زد.

3️⃣ اینکه مردمانی هستند که دل‌شان برای سوزش یک سنجاب در #خاییز و #بیرمی و ... به درد می‌آید؛ بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی و تکیه‌گاه برای صرف فعل "تغییر" و پیش‌برندگی است.

4️⃣ به یقین با تغییر قوانین و الزام به اجرای دقیق آنها، ایجاد انگیزه برای حفظ رویشگاه‌های جنگلی، ممانعت از کشاورزی در زیراشکوب جنگل برای یک دوره دست‌کم ده ساله، توقف #گلازنی افراطی، توقف #کت‌زنی، تنظیم جمعیت دامی با ظرفیت زیستی، عدم ورود شیرابه به منابع آب و خاک زاگرس، آغاز طرح تفکیک زیاله از مبدا، معرفی معیشت‌های مکمل به جای قاچاق چوب و زغال درختان می‌توان بخش بزرگی از مولفه‌های کاهنده کارایی سرزمین را در زاگرس کاهش داد؛ مولفه‌هایی که بعضاً به مراتب مرگ‌بارتر و سوزاننده‌تر از آتش هستند.

5️⃣ نکته مهم این است که دست‌کم در طول سه‌دهه‌ای که نگارنده وضعیت مدیریت بر عرصه‌های منابع‌طبیعی را رصد می‌کند، همواره این مطالبات طرح شده است. منتها ظاهراً ما با مدیران و دولتمردانی مواجه هستیم که یا سرشان آنقدر شلوغ است که توان برنامه‌ریزی و مدیریت رویشگاه‌های جنگلی اندک کشور را ندارند و یا مانند عیسی کلانتری آشکارا و بدون هیچ پرده‌پوشی می‌گویند: سرمایه‌گذاری برای اطفای حریق در جنگل‌های ایران صرفه‌ی اقتصادی ندارد. یادمان باشد: خطرِ آن گروه از مدیران نادان، معامله‌گر و یا محافظه‌کاری که از سایه خودشان هم می‌ترسند و حتی حاضر نمی‌شوند در جمع مردم شریف سردشت در آیین افتتاح یگان مردمی حفاظت از جنگل‌های زاگرس شرکت کنند، به مراتب مهلک‌تر و جبران‌ناپذیرتر از شعله‌های فروزانِ آتش افتاده در جان زاگرس است.

6️⃣ و البته - به قول #روح‌الله_صالحی عزیز - می‌دانم: "خیلی سخت است به کسی که آتش گرفته است، شرح دهی که نباید بدود!"

#آتش_در_زاگرس
#رویای_سردشت
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#بلوطبانان_پارکاب
#تفکیک_زباله_تر_و_خشک

✳️از سری بهانه‌های سرکردنِ زمستان!
✍ محمد درویش



1️⃣ نامش شقایق است، دخترکی پانزده‌ساله و از اهالی الگِن؛ روستایی که حالا می‌دانم اغلب خوانندگان این سطور آنجا را خوب می‌شناسند. نخستین بار که شقایق را دیدم در حیاط منزل پدری سعید انصاریان در الگِن، در یکی از روزهای مهرماه سال جاری بود. روی تختی در وسط حیاط نشسته بودم و می‌شنیدم که دخترکی با رنگ و روی پریده اما با صلابت و اعتماد به نفس و با چه جزییات حیرت‌انگیز، دقیق و علمی دارد از یک نوع بیماری خطرناک و نادر سخن می‌گوید! نام بیماری: #ترومبوسیتوپنی یا اُفت شدید پلاکت خون بود. او داشت شرح می‌داد که از کودکی با این بیماری دست و پنجه نرم کرده و روزهایی به مرز بی‌هوشی کامل رسیده و اینک اگر داروهایی که خانم #شهرزاد_واشقانی_فراهانی با چه مرارتی برای وی فراهم کرده به بهبود وضعیتش کمک نکنه، خونریزی‌های ناشی از این بیماری، منجر به بزرگ شدن طحال شده و در نهایت پزشکان مجبورند طحالش را از بدن خارج کنند. این در حالی بود که پلاکت خون شقایق کمتر از بیست هزار بود که بسیار با میزان مطلوب - بین ۱۵۰ تا ۴۰۰ هزار - فاصله داشت. نکته جالب اما این بود که شقایق به جای تسلیم‌شدن یا غم‌خوردن، تصمیم گرفته بود دانشش را در این حوزه افزایش دهد و با بیماری‌اش رفاقت کند ... او نام همه‌ی آمپول‌ها و قرص‌های متعدد و جورواجوری را که باید استفاده می‌کرد و نحوه کارکرد آنها را به خوبی می‌دانست ... تا اینکه در شب یلدا، شهرزاد به من خبر داد که خوشبختانه داروها اثر گذاشته و میزان پلاکت خون شقایق به حد نرمال بازگشته است که چیزی در حد معجزه می‌نماید؛ از سری معجزه‌های الگن! و در شمار #بهانه_های_سرکردن_زمستانم ...

2️⃣ شعار شقایق ساده بود: "هرقدر به غم میدان دهم، میدان می‌طلبد"! مهم نیست چند روز مهمانِ این زمینِ ۴.۶میلیارد ساله هستیم؛ مهم این است که قدر آن ثانیه‌های بی‌برگشت را بدانیم و حرامِ غم و انفعال و ناامیدی نکنیم. درست مثل کار بزرگی که هم‌ولایتی دوست‌داشتنی شقایق، #سعید_انصاریان عزیز با کمک همه‌ی اهالی الگن آغاز کرده است ...

3️⃣ به فاصله‌ی بیست‌دقیقه تا منزل شقایق، آبادبومِ دیگری است به نام #دیشموک که به گفته #اسماعیل_آذری عزیز به طور متوسط ماهی یک تا دو دختر آنجا خودسوزی می‌کنند! این همه تفاوت در فقط بیست‌دقیقه چگونه بوجود می‌آید؟!

#تا_شقایق_هست_زندگی_باید_کرد
#معجزه_های_الگن
#بهانه_های_سرکردن_زمستان

https://instagram.com/p/B6aKFi4l7go/?igshid=1cbe78zde788l

✳️اگر سالگادو توانسته، حتماً سعید هم می‌تواند

✍️ #سعید_انصاریان، شاعر و مستندسازِ اهل #کهگیلویه که شعرهایش مرا پیوسته یادِ #حسین‌پناهی می‌اندازد، قول بزرگی را به #محمددرویش و خوانندگانش در کامنت‌دونی پستِ پیشین داد که می‌بینید
✍️ حالا وظیفه‌ی ماست که به او کمک کنیم تا به هدف بزرگش برسد. چقدر خوبه آدم برای خودش هدفی را برگزیند که در صورت تحقق، حالِ مردم، طبیعت و سرزمینش؛ حتی حال کره زمین هم بهتر می‌شود. فقط بیایید یک لحظه تصور کنیم که اگر در هر کدام از شهرهای لرستان، ایلام، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال‌و‌بختیاری، کرمانشاه، کردستان، فارس و خوزستان هم یک #سالگادوی_ایرانی چون سعید انصاریان یا #سعید_سلیمانی، #شیوا_معتضدی و ... بود؛ بی‌شک زاگرس نه‌تنها می‌توانست در کمتر از بیست‌سال کمبود بیست‌میلیون از بلوط‌ها، بنه‌ها و ارژن‌هایش را ترمیم کند که حتی به جای شش‌میلیون‌هکتار در قلمرویی گسترده‌تر و متراکم‌تر به آفتاب سلام می‌داد تا در مواجهه با رخداد سیل‌های حادثه‌خیز، مصیبت‌ها را به کمینه و فرصت‌ها را به بیشینه برساند.
.
✍️ سعید تصمیم گرفته خانه‌اش را در ظفرِ تهران خالی کند و به الگِن، روستای پدری بازگردد؛ می‌خواهد #بنیاد_الگن را بسازد و بر کیفیت زندگی مردمش بیافزاید ... از خودش شروع کرده و به جای دودکردنِ سیگار، می‌خواهد یاد جوانانِ الگنی بدهد که دودِ بلوط را خاموش و دیگر آن را به زغال بدل نسازند ...
.
✍️ لطفاً به او مشورت دهید، دلگرمی دهید، انرژی مثبت دهید، از تجربه‌های مثبت خود با او درمیان نهید تا کمتر از بیست سال دیگر، اگر زنده بودم؛ در همین چشم‌انداز از الگن، دوباره تصویری بگیریم که چون تصویرِ زادگاه سالگادو، چنان متراکم شده که حتی جای کاشت یک درخت دیگر را هم نداشته باشد ...
.
♦️ای سرزمین؛ کدام فرزندان در کدام نسل، تو را آزاد، آباد و سربلند، با چشمانِ باور خود خواهند دید؟
ای مادرِ ما، ایران!
جانِ زخمی تو، در کدام روزِ هفته التیام خواهد یافت؟
چشمان ما به راهِ عافیت تو سفید شد، ای ما نثارِ عافیت تو ...
.
💔 بیاییم به قول آفریننده #کلیدر، خود را چون سعید، نثارِ عافیت #ایران‌بانو کنیم ...
.
#اینجا_ایران_است
#الگن_را_باید_دید
#بهانه‌_های_سرکردن_زمستان
.
منبع: صفحه اینستاگرام محمد درویش
➖➖➖➖
نشریه فرهنگی_اجتماعی پریسک زاگرس
https://t.center/Magperiskezagros
ارتباط با مدیر مسئول و سردبیر :
@Salehsouri
آدرس اینستاگرام:
instagram.com/Perisk_zagros