HANIcompany{Hamrahan Andishmandan va Noavaran Iraniyan}

چه کسی از #مدیریت زنان می‌ترسد؟


تحقیق در مورد تاثیر جنسیت بر مقوله رهبری گروه‌های انسانی، کاری تقریبا جدید است، بیشتر تحقیقات گذشته درباره این موضوع توسط پژوهشگران مرد انجام می‌شد و آنها نیز، تنها مردان و نقش آنها را در مدیریت بررسی می‌کردند. تعجبی ندارد که در گفتمان‌های مربوط به قدرت و رهبری، نقش زنان نادیده گرفته شود. پنداشت غالب پذیرفته شده این است که رهبران نه تنها مرد هستند بلکه رهبری امری مردانه است.

#زنان به طور عمده از سبک مدیریت دموکراتیک و مشارکتی بهره می‌برند. آنان تمایل به اعتماد به آرا و نظرات کارکنان خود داشته، به گفته روزنر میزان عدم تمرکز و تفویض اختیار تصمیم گیری و قدرت در سازمان‌هایی که توسط زنان هدایت می‌شود، سطح بالاتری دارد(Rosner,199:122) .
بعضی محققان این دیدگاه را ارائه داده‌اند که زنان دارای صفات و رفتارهای اکتسابی خاصی هستند که آنان را برای اعمال سبک رهبری از نوع متمرکز بر مردم، مستعد می‌سازد. زنان غالبا از #سبک_مشارکتی استفاده می‌کنند و موجبات رشد و پرورش آنان را فراهم می‌آورند. بر این اساس مردان بیشتر تمایل دارند از سبکهای رهبری کنترل و نیز شیوه‌هایی که به رهبری نظامی شباهت دارد استفاده کنند. مردان در مدیریت #سبک_هرمی و سلسله مراتبی را به کار می‌برند و اغلب سبکهای مدیریتی زنان را بد تعبیر می‌کنند، در حالیکه سبک مدیریت زنان هم می‌تواند صحیح باشد.

می‌توان گفت، زیربنای تفاوتهای زن و مرد تحت تاثیر عوامل فرهنگی و اجتماعی قرار می‌گیرد. بنابرین وجود تفاوت میان زن و مرد به معنای برتری یکی بر دیگری نیست. آگاهی در مورد این‌گونه تفاوت‌ها، جامعه را در جهت تربیت درست زنان و مردان و به کارگیری ظرفیت‌های بالقوه آنان در مشاغل مرتبط تسهیل می‌سازد.


🗂 #مقاله چه کسی از مدیریت زنان می‌ترسد؟ #نویسنده تارا خسروی #ماهنامه جان و تن شماره 1 و 2، دی و بهمن 92

پی‌نوشت:
این روزها بیشتر از سبک رهبری مردانه و زنانه صحبت می‌شود تا رهبری زنان و مردان.
یعنی رهبران فارغ از جنسیت، سبک مدیریت را انتخاب می‌کنند.

@systemsthinking
@HANIcompany
#HANI
#هانی