❓ایراد کار کجاست؟
✍️دکتر محسن رنانی
🔹اطلاعاتی که ما در طول دوره تحصیلی به خورد بچه‌هایمان می‌دهیم، زباله است و نوعی یادگیری زاید است. بچه توانایی فکرکردن ندارد.
🔹اگر قرار باشد دانش‌آموز در دبیرستان دانش بیاموزد
#ابتدا_باید_فکر_کردن بیاموزد و بعد یاد بگیرد فلان قله کجاست. کاری که ما می‌کنیم، تزریق اطلاعات زاید در ذهن دانش‌آموزانمان است. بخش بزرگی از نظام آموزشی ما اطلاعات زایدی می‌دهد که به درد
زیستن او یا لذت‌بردن و انسان‌بودنش نمی‌خورد.
🔹#د_دبستان_باید_زیستن_را بیاموزیم و در
#دبیرستان _فکرکردن و در
#دانشگاه_باید_تخصص بیاموزیم و عمل‌کردن. ما این فاصله
را نداریم از اول
دبستان، اطلاعات در ذهن بچه می‌ریزیم و استرس می‌دهیم بدون اینکه فکرکردن
را بیاموزد. با نسلی روبه‌رو هستیم که ١٢ سال تحت استرس شدید بوده است. اگر ما در خیابان تصادف کردیم و دعوا می‌کنیم مقصرش آموزش‌وپرورش است؛ زیرا ما از کودکی ١٢ سال با کابوس و استرس از خواب بیدار شده‌ایم. این فرد تا بزرگ شود اعصابی برایش نمی‌ماند.
🔺این بلایی که ما سرمان آمده، برآمده از نظام آموزشی ماست و این نتیجه استرس‌های مداومی است که ذره‌ذره در حال تزریق به وجود افراد جامعه‌مان هستیم. این افراد نمی‌توانند توسعه بیافرینند.
🔹اگر بخواهیم آموزش‌وپرورش
را به یک موتور توسعه تبدیل کنیم و انسان‌های توسعه‌آفرین از این سیستم بیرون بیایند، قبل از هر چیزی
باید اولویت‌بندی نظام سیاسی تغییر کند. نه اینکه اولویت دولت صرفا بودجه بیشتر باشد، بلکه
باید بدانیم این کشور
را باید آدم‌های آن بسازند و نفت و نیروی نظامی و... نمی‌سازد؛
🔹بنابراین# باید_امنیت_ملی_آب_و _آموزش_و_پرورش سه اولویت اول کشورمان در یک مدیریت بلندمدت قرار گیرد و همه امکانات مدیریت و انرژی‌مان
را روی این سه گزینه بگذاریم. در حوزه امنیت بیرونی موفق عمل کرده‌ایم اما در حوزه آب و تربیت نیازمند کارکردن است که جلودار و خط مقدم آن آموزش و پرورش است. درواقع وقتی بخواهیم موضوعات دیگر
را مدیریت کنیم اگر این سه موضوع مدیریت نشود، در موضوعات دیگر هم شکست می خوریم.
@farhangian_sallam
