شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living
#قرنطینه
Канал
209
подписчиков
513
фото
72
видео
383
ссылки
زیست-ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری کووید 19 - قسمت دوم
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
در قسمت اول؛ مفهوم زیست ریاضت معرفی شد تا به رژیم جدید ریاضتی مبتنی بر نظارت اضطراری پندمی کووید 19 اشاره گردد. در مورد مهمترین تغییر و تحولات عمیق در شرایط روزمره حیات اجتماعی و معیشتی بحث شد که بدلیل زمینه های زیستی این پتانسیل را دارند فراتر از شرایط اضطراری دوام یابند. قسمت دوم؛ در ارتباط با افول حس خیابان به مثابه محلی برای چرخهء - دانش، اثر و ظرفیت- و تحقق همبستگی است.
در حالیکه زندگی در دوران ویروسی؛ موارد بسیاری از سخاوتمندی های افراطی و نامناسب، و نگرانی متقابل به نمایش در می آید، تا چه اندازه امکان داد این مسئله احساس همبستگی را زیر سوال ببرد؟ هرچند انگیزهء -از تضعیف گناه تا احساس مسئولیت اخلاقی – نمایش مراقبت از اهمیت برخوردار است، با این وجود؛ صرفا زمانیکه به تمام روش هایی که افراد در زندگی شهری بدانها می پردازند و پیرامون یکدیگر کار می کنند- فضا تخصیص داده شود؛ همبستگی پدید می آید. "امر عمومی" فقط در صورت حفظ چنین وضعیتی تحقق می یابد. این بدان معناست که دقیقاً افراد به اندازه کافی از طریق شیوه های کاربرد ساختمانها، راهها، پله ها، پیاده روها، راهروها و اتاقها؛ نه تنها زیرساختی برای عملکرد روزمره ایجاد می کنند؛ بلکه امکان درک حالت های جدید مشاهده و تعامل، تماس و پاسخ، مشورت، گفتن چیزی به یکدیگر را می یابند. پرسش اینجاست که چه کاری می توانیم با هم انجام دهیم – کاری که توسط آن زیرساخت ها مشخص شده است- و سپس به این پرسش بپردازیم؛ در حال حاضر چه کاری می توانیم با آن زیرساخت ها انجام دهیم تا با حساسیت بیشتری نسبت به شرایطی که "ما" در آنیم؛ مواجه شویم؟ بله؛ عقب نشینی به فضای داخلی ممکن است مورد نیاز باشد، لیکن تطبیق با محیط اطراف احتمال دارد بما این امکان را دهد تا به طریقی "فاصله گذاری" کنیم که بتوان به احیاء حس صمیمیت با و از طریق دنیای گسترده ای که در آن ساکن ایم؛ یاری رساند.
بنابراین به نظر می رسد این پرسش مطرح گردد که چگونه می توان فضای غیرقابل سکونت درون گرایانه زیستی فرد محور را مجدداً مناسب سازی نمود و همچنین در چرخه بسط یافته آن، در شکاف ارتباطی خود با سایر افراد، مجدداً سکنی گزید. واگذاری اولی به علم و دومی به حکومت، اجازه داده كه بنیان آنها به قلمرو های طرد و انزوا سازی؛ بدل گردد؛ جاییكه پاسخهای فردی ما فقط می توانند تهی و كم توان شوند. زیست ریاضت صرفاً این روند را گسترش می دهد. بنابراین؛ اگر برای این فضای اضطراری تجدید شده؛ چیزی وجود دارد که باید از آن مراقبت نمود، آن چیز فقط در سطح پرکتیس ها فردی، گرایشات یا تمایل به "انجام بیشتر" و کمک به امر "جمعی" نیست. ریاضت اقتصادی این تلاشها را در رده " امرعادی جدید" جانمایی می کند. آنچه مورد نیاز است تصور یک سیاست غیردیسیپلینی سکونتی ست، یعنی سیاستی که کنترل محدود و روش های چرخه ای را در راستای مقابله با ابزارهای ریاضتی بیابد. گردهمآیی محیط های پیرامونی؛ یک سیاست غیردیسیپلینی ست که می بایست مورد توجه قرار گیرد. تفکر "فراتر از خود" نقطه عطف برون رفت از سیاست های افراطی ریاضتی ست؛ بویژه پتانسیل آن در زندگی به ظاهر مغشوش جوامعی که با خشونت از خانه های خود بیرون رانده شده اند، و در برابر خشونت های دولت نژادپرستانه در بسترهای خودساخته ای مقاومت کرده، و با بسط نگرانی های فردی به فراتر از خود؛ بسوی ظهور یک "امرعمومی"تجدید پذیر و تاب آوری حرکت می کنند.
ویروس خلق فرصت می کند. چرخه های ویروسی که ما را فراتر از کنترل فردی مان متحد می سازند؛ می توانند به مبنایی بدل گردند تا از آن طریق بتوان حالت های خودگردان سکونتی و تغییر و تحول را که در ارتباط با قلمرو زدایی از روابط خشونت آمیز و سازندهای کنترلی است؛ مجدداً تجسم نمائیم.
نویسندگان در قسمت دوم در پی گشودن فضای امید از میان لایه های فضاهای فردی سازی شده در پی سیاست های زیست ریاضت هستند. اندیشیدن به گزاره های بی پایان و بسط خود به فراتر از خود و به محیط های پیرامونی برای حفظ فضا و روال های عمومی جهت مقابله با شرایط درون گرایانه ای که تحت اضطرار ایجاد شده و بستر مناسبی برای تجدید ساختار نئولیبرالی و تداوم فزاینده آن خواهد بود.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7061
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری #همبستگی #محیط_های_پیرامونی #زندگی_روزمره #حیات_اجتماعی
.
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
در قسمت اول؛ مفهوم زیست ریاضت معرفی شد تا به رژیم جدید ریاضتی مبتنی بر نظارت اضطراری پندمی کووید 19 اشاره گردد. در مورد مهمترین تغییر و تحولات عمیق در شرایط روزمره حیات اجتماعی و معیشتی بحث شد که بدلیل زمینه های زیستی این پتانسیل را دارند فراتر از شرایط اضطراری دوام یابند. قسمت دوم؛ در ارتباط با افول حس خیابان به مثابه محلی برای چرخهء - دانش، اثر و ظرفیت- و تحقق همبستگی است.
در حالیکه زندگی در دوران ویروسی؛ موارد بسیاری از سخاوتمندی های افراطی و نامناسب، و نگرانی متقابل به نمایش در می آید، تا چه اندازه امکان داد این مسئله احساس همبستگی را زیر سوال ببرد؟ هرچند انگیزهء -از تضعیف گناه تا احساس مسئولیت اخلاقی – نمایش مراقبت از اهمیت برخوردار است، با این وجود؛ صرفا زمانیکه به تمام روش هایی که افراد در زندگی شهری بدانها می پردازند و پیرامون یکدیگر کار می کنند- فضا تخصیص داده شود؛ همبستگی پدید می آید. "امر عمومی" فقط در صورت حفظ چنین وضعیتی تحقق می یابد. این بدان معناست که دقیقاً افراد به اندازه کافی از طریق شیوه های کاربرد ساختمانها، راهها، پله ها، پیاده روها، راهروها و اتاقها؛ نه تنها زیرساختی برای عملکرد روزمره ایجاد می کنند؛ بلکه امکان درک حالت های جدید مشاهده و تعامل، تماس و پاسخ، مشورت، گفتن چیزی به یکدیگر را می یابند. پرسش اینجاست که چه کاری می توانیم با هم انجام دهیم – کاری که توسط آن زیرساخت ها مشخص شده است- و سپس به این پرسش بپردازیم؛ در حال حاضر چه کاری می توانیم با آن زیرساخت ها انجام دهیم تا با حساسیت بیشتری نسبت به شرایطی که "ما" در آنیم؛ مواجه شویم؟ بله؛ عقب نشینی به فضای داخلی ممکن است مورد نیاز باشد، لیکن تطبیق با محیط اطراف احتمال دارد بما این امکان را دهد تا به طریقی "فاصله گذاری" کنیم که بتوان به احیاء حس صمیمیت با و از طریق دنیای گسترده ای که در آن ساکن ایم؛ یاری رساند.
بنابراین به نظر می رسد این پرسش مطرح گردد که چگونه می توان فضای غیرقابل سکونت درون گرایانه زیستی فرد محور را مجدداً مناسب سازی نمود و همچنین در چرخه بسط یافته آن، در شکاف ارتباطی خود با سایر افراد، مجدداً سکنی گزید. واگذاری اولی به علم و دومی به حکومت، اجازه داده كه بنیان آنها به قلمرو های طرد و انزوا سازی؛ بدل گردد؛ جاییكه پاسخهای فردی ما فقط می توانند تهی و كم توان شوند. زیست ریاضت صرفاً این روند را گسترش می دهد. بنابراین؛ اگر برای این فضای اضطراری تجدید شده؛ چیزی وجود دارد که باید از آن مراقبت نمود، آن چیز فقط در سطح پرکتیس ها فردی، گرایشات یا تمایل به "انجام بیشتر" و کمک به امر "جمعی" نیست. ریاضت اقتصادی این تلاشها را در رده " امرعادی جدید" جانمایی می کند. آنچه مورد نیاز است تصور یک سیاست غیردیسیپلینی سکونتی ست، یعنی سیاستی که کنترل محدود و روش های چرخه ای را در راستای مقابله با ابزارهای ریاضتی بیابد. گردهمآیی محیط های پیرامونی؛ یک سیاست غیردیسیپلینی ست که می بایست مورد توجه قرار گیرد. تفکر "فراتر از خود" نقطه عطف برون رفت از سیاست های افراطی ریاضتی ست؛ بویژه پتانسیل آن در زندگی به ظاهر مغشوش جوامعی که با خشونت از خانه های خود بیرون رانده شده اند، و در برابر خشونت های دولت نژادپرستانه در بسترهای خودساخته ای مقاومت کرده، و با بسط نگرانی های فردی به فراتر از خود؛ بسوی ظهور یک "امرعمومی"تجدید پذیر و تاب آوری حرکت می کنند.
ویروس خلق فرصت می کند. چرخه های ویروسی که ما را فراتر از کنترل فردی مان متحد می سازند؛ می توانند به مبنایی بدل گردند تا از آن طریق بتوان حالت های خودگردان سکونتی و تغییر و تحول را که در ارتباط با قلمرو زدایی از روابط خشونت آمیز و سازندهای کنترلی است؛ مجدداً تجسم نمائیم.
نویسندگان در قسمت دوم در پی گشودن فضای امید از میان لایه های فضاهای فردی سازی شده در پی سیاست های زیست ریاضت هستند. اندیشیدن به گزاره های بی پایان و بسط خود به فراتر از خود و به محیط های پیرامونی برای حفظ فضا و روال های عمومی جهت مقابله با شرایط درون گرایانه ای که تحت اضطرار ایجاد شده و بستر مناسبی برای تجدید ساختار نئولیبرالی و تداوم فزاینده آن خواهد بود.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7061
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری #همبستگی #محیط_های_پیرامونی #زندگی_روزمره #حیات_اجتماعی
.
زیست-ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری کووید 19 - قسمت دوم
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
.
.
.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7061
🔊 @City_PlaceForLiving
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری #همبستگی #محیط_های_پیرامونی #زندگی_روزمره #حیات_اجتماعی
.
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
.
.
.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7061
🔊 @City_PlaceForLiving
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری #همبستگی #محیط_های_پیرامونی #زندگی_روزمره #حیات_اجتماعی
.
زیست-ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری کووید 19 - قسمت اول
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
هوشیار بودن در برابر چگونگی تنظیم فضای اضطراری - و در مورد پیامدهای آن - به همان اندازه شستن دست ها برای زنده ماندن در شرایط کنونی، بسیار مهم است.
ریاضت اقتصادی به مثابه دامنه ای از مداخلات، تاثیرات و ابزار کلیدی حاکم بر پروژه نئولیبرال؛ موضوعاتی را تولید می کند که به آسانی تحت کنترل قرار می گیرند تا ظرفیت ها، دانش، نیروی کار و جریان های درآمدی را از آنها استخراج نماید. زندگی تحت شرایط پرمخاطره و بحران دائمی به یک هنجار بدل شده، و شیوه های سکونتی در همه جا را همانطور که مشهود است باز-سازی کرده است. با محدودیت های حرکتی، افزایش احتیاط شغلی و نظارت سراسری بر تعامل اجتماعی، بدیهی به نظر می رسد که وضعیت اضطراری کووید 19؛ بسط تکنولوژی های ریاضتی است. همچنین رابطه بین اقتصاد نئولیبرالی، سیاست ریاضت اقتصادی و زیستی منجر به بازسازی و تولید اشکال جدید "تابعیت زیستی" می شوند. اما این وضعیت اضطراری دقیقا چه چیزی را به نمایش می گذارد؟
نوعی ریاضت اقتصادی ساختمند زیستی -یا آنچه که ما به طور موقت آن را زیست-ریاضت می نامیم - که می تواند روندهای پیشین حکومت مداری را تقویت نماید. به عبارت دیگر؛ ظرفیت های موثر اقدامات فعلی ممکن است ذهنیت هایی را تقویت نماید که نه تنها سرکوب خود را می طلبند(دلوز و گتاری ، 1977)، بلکه مایلند تا آن را ایمنیِ درک شده بنامند. با فرض اینکه آن ذهنیت ها از مدت زمان بسیار طولانی -از طریق مانورهای نئولیبرالی و ارتجاعی حول کار / مسکن / تروریسم- در حال ساخت بوده اند اساس زیستی اقدامات ریاضتی کنونی چرخش جدیدی به آن می بخشد.
در راستای محافظت از "حیات" در برابر ویروسی که "ما" نمی توانیم بطور جداگانه با آن مقابله نماییم، منافع سیاسی و اقتصادی همدست؛ بسرعت در حال دستیابی بی واسطه به لایه ای از ترس بدنی مشترکند که یک نقطه برتری منحصر به فرد برای تعدادی از اقدامات بالقوه ارتجاعی و استخراجی فراهم می آورد.
زیست-ریاضت صرفاً مبحثی درون رشته ای، مرتبط با حوزه زیست شناسی، و در ناتوانی ذاتی شخص جهت مقابله با چنین دینامیک های ژنتیکی و عفونی نیست، بلکه در چارچوب رژیم های گردشی میان مباحث درون رشته ای و سایر اکولوژی های گسترده وجود دارد.
در اینجا می خواهیم پیامدهای خلوت شدن خیابان ها، قرنطینه در مسکن های شخصی در راستای امنیت و حفظ سلامت؛ و تاثیر چنین تصمیماتی بر جامعه پذیری عمومی و حس شهری؛ را بررسی نماییم.
این مطلب در دو قسمت ارائه می گردد. تمرکز قسمت نخست؛ در آنچه ما به مثابه زیست-ریاضت می نامیم، بر شیوه های جنگ علیه ویروس است که رژیم های ریاضت اقتصادی را به سمت مکانیسمهای عینی زیستی حیات انسانی بسط می دهد، جاییکه موجودیت مشروع این مکانیزم ها از یک حیات اجتماعی قابل تشخیص فاصله بیشتری می گیرد. روش فعلی جهت کنترل بحران در ایتالیا به مثابه اصلی ترین راهکار ذیل تبیین این مفهوم قرار می گیرد. قسمت دوم در ارتباط با زوال کیفی تأثیرگذاری یا ارتباط با حواس درخیابان به مثابه محلی برای گردشِ- دانش، اثر و ظرفیت - و عملکرد همبستگی است. و با توجه به ایده های مطرح شده در مورد نحوه مواجهه بواسطه تجدید بالقوه حیات اجتماعی در زمان وقوع این بحران؛ به نتیجه گیری می پردازیم.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7035
🔊 @City_PlaceForLiving
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
.
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
هوشیار بودن در برابر چگونگی تنظیم فضای اضطراری - و در مورد پیامدهای آن - به همان اندازه شستن دست ها برای زنده ماندن در شرایط کنونی، بسیار مهم است.
ریاضت اقتصادی به مثابه دامنه ای از مداخلات، تاثیرات و ابزار کلیدی حاکم بر پروژه نئولیبرال؛ موضوعاتی را تولید می کند که به آسانی تحت کنترل قرار می گیرند تا ظرفیت ها، دانش، نیروی کار و جریان های درآمدی را از آنها استخراج نماید. زندگی تحت شرایط پرمخاطره و بحران دائمی به یک هنجار بدل شده، و شیوه های سکونتی در همه جا را همانطور که مشهود است باز-سازی کرده است. با محدودیت های حرکتی، افزایش احتیاط شغلی و نظارت سراسری بر تعامل اجتماعی، بدیهی به نظر می رسد که وضعیت اضطراری کووید 19؛ بسط تکنولوژی های ریاضتی است. همچنین رابطه بین اقتصاد نئولیبرالی، سیاست ریاضت اقتصادی و زیستی منجر به بازسازی و تولید اشکال جدید "تابعیت زیستی" می شوند. اما این وضعیت اضطراری دقیقا چه چیزی را به نمایش می گذارد؟
نوعی ریاضت اقتصادی ساختمند زیستی -یا آنچه که ما به طور موقت آن را زیست-ریاضت می نامیم - که می تواند روندهای پیشین حکومت مداری را تقویت نماید. به عبارت دیگر؛ ظرفیت های موثر اقدامات فعلی ممکن است ذهنیت هایی را تقویت نماید که نه تنها سرکوب خود را می طلبند(دلوز و گتاری ، 1977)، بلکه مایلند تا آن را ایمنیِ درک شده بنامند. با فرض اینکه آن ذهنیت ها از مدت زمان بسیار طولانی -از طریق مانورهای نئولیبرالی و ارتجاعی حول کار / مسکن / تروریسم- در حال ساخت بوده اند اساس زیستی اقدامات ریاضتی کنونی چرخش جدیدی به آن می بخشد.
در راستای محافظت از "حیات" در برابر ویروسی که "ما" نمی توانیم بطور جداگانه با آن مقابله نماییم، منافع سیاسی و اقتصادی همدست؛ بسرعت در حال دستیابی بی واسطه به لایه ای از ترس بدنی مشترکند که یک نقطه برتری منحصر به فرد برای تعدادی از اقدامات بالقوه ارتجاعی و استخراجی فراهم می آورد.
زیست-ریاضت صرفاً مبحثی درون رشته ای، مرتبط با حوزه زیست شناسی، و در ناتوانی ذاتی شخص جهت مقابله با چنین دینامیک های ژنتیکی و عفونی نیست، بلکه در چارچوب رژیم های گردشی میان مباحث درون رشته ای و سایر اکولوژی های گسترده وجود دارد.
در اینجا می خواهیم پیامدهای خلوت شدن خیابان ها، قرنطینه در مسکن های شخصی در راستای امنیت و حفظ سلامت؛ و تاثیر چنین تصمیماتی بر جامعه پذیری عمومی و حس شهری؛ را بررسی نماییم.
این مطلب در دو قسمت ارائه می گردد. تمرکز قسمت نخست؛ در آنچه ما به مثابه زیست-ریاضت می نامیم، بر شیوه های جنگ علیه ویروس است که رژیم های ریاضت اقتصادی را به سمت مکانیسمهای عینی زیستی حیات انسانی بسط می دهد، جاییکه موجودیت مشروع این مکانیزم ها از یک حیات اجتماعی قابل تشخیص فاصله بیشتری می گیرد. روش فعلی جهت کنترل بحران در ایتالیا به مثابه اصلی ترین راهکار ذیل تبیین این مفهوم قرار می گیرد. قسمت دوم در ارتباط با زوال کیفی تأثیرگذاری یا ارتباط با حواس درخیابان به مثابه محلی برای گردشِ- دانش، اثر و ظرفیت - و عملکرد همبستگی است. و با توجه به ایده های مطرح شده در مورد نحوه مواجهه بواسطه تجدید بالقوه حیات اجتماعی در زمان وقوع این بحران؛ به نتیجه گیری می پردازیم.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7035
🔊 @City_PlaceForLiving
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
.
زیست-ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری کووید 19 - قسمت اول
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
.
.
.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7035
🔊 @City_PlaceForLiving
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
.
#میشل_لانچئونه . #عبدالمالک_سیمونه
برگردان: #سروش_خانی
.
.
.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7035
🔊 @City_PlaceForLiving
#زیست_ریاضت #اقتصاد_ریاضتی #فضای_اضطراری #ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
.
تفکراتی درمورد پی آیند های ممکن ویروس کرونا
#فرانکو_براردی_بیفو
برگردان : #سروش_خانی
براردی در این متن مواردی را پیرامون سه مسئله متمایز مطرح می سازد: یک: پایان تاریخ بشریت، که بوضوح در معرض دید ماست. دو: فرایند رها سازی پیشرونده از سرمایه داری، و یا خطر قریب الوقوع تکنوکراسی-توتالیتریسم. سه: بازگشت مرگ (در آخر) به صحنه گفتمان فلسفی، پس از انکار مدرن طولانی مدت آن، و احیاء بدن در نتیجه ی اتلاف.
عامل تکامل، دیگر انسان آگاه، سلطه جو و با اراده قوی نیست - بلکه خرده جریان هایی از مخلوقات غیر انسانی غیرقابل کنترل است که به فضای تولید و گفتمان حمله کرده و تاریخ را با داستان خود تغییر می دهد. فرجام گرایی آگاهانه جای خود را به استراتژی چندگانه تکثیر می دهد. اندیشه، هنر و سیاست دیگر به مثابه پروژه های توتالیزاسیون –تمامیت ساز- (توتالیزاسیون هگلی) دیده نمی شوند، بلکه به مثابه فرآیندهای تکثیر فاقد تمامیت هستند.
چهل سال پس از شتاب نئولیبرالی، دوران سرمایه داری مالی ناگهان متوقف شده است. قرنطینه جهانی، وقفه ای طولانی در روند تولید و گردش جهانی مردم و کالاها، یک دوره طولانی انزوا، تراژدی اپیدمی ... همه اینها در حال گسست پویایی سرمایه داری بشیوه ای ست که امکان دارد؛ برگشت ناپذیر باشد. ما در حال عبور از آستانه ای هستیم که فراتر از چرخه کار - پول - مصرف است. مسئله این است: نیازهای واقعی ما چه هستند؟ چه چیزی برای حیات انسان ، برای مشارکت ، برای درمان مفید است؟
پول نمی تواند واکسنی را که نداریم؛ خریداری کند، نمی تواند ماسک های محافظی که تولید نشده اند را بخرد، نمی تواند بخش مراقبت های ویژه را که با اصلاحات نئولیبرالی سیستم مراقبت های بهداشتی اروپا نابود شده، بخرد. خیر، پول نمی تواند چیزی را که وجود ندارد؛ خریداری کند .فقط دانش، فقط کار هوشمند می تواند آنچه وجود ندارد را بخرد. بنابراین؛ پول، اکنون ناتوان است. فقط همبستگی اجتماعی و هوش علمی مطرح هستند و می توانند از لحاظ سیاسی قدرتمند شوند. به همین دلیل فکر می کنم در پایان قرنطینه جهانی، ما به حالت معمول باز نخواهیم گشت.
ما با دو بدیل سیاسی روبرو هستیم: یا یک سیستم تکنوکرات-توتالیتر که اقتصاد سرمایه داری را با استفاده از خشونت مجدداً راه اندازی می کند، یا رهاسازی فعالیت انسانی از انتزاع سرمایه داری و خلق جامعه ذره ای مبتنی بر مفیدیت.پیش بینی شده که این راه حل تکنوکرات-توتالیتر با از میان بردن آینده نگرانه آزادی فردی ، ممکن است به سیستم مسلط زمان آینده بدل گردد.
لیکن امرمفید مجددا به حوزه اجتماعی وارد شده است. مفیدیت مدتهاست که از فرایند سرمایه داری ارزشگذاری انتزاعی فراموش و نفی شده است، اکنون پادشاه صحنه است.
در حال حاضر به چه چیزهایی نیاز داریم؟ اکنون؛ به واکسن در برابر بیماری؛ ماسک محافظ و به تجهیزات مراقبت های ویژه نیاز داریم. در دراز مدت ما به غذا احتیاج داریم، به محبت و لذت و فرهنگ جدیدی از مهربانی و عطوفت، همبستگی و صرفه جویی.
در پایان پندمی، در پایان دوره طولانی ایزولاسیون، مردم ممکن است به سادگی به غرق شدن در تهی مندی ابدی ارتباط مجازی، از راه دور و ادغام تکنوکراتیک-توتالیتری ادامه دهند. این حتی ممکن است محتمل باشد. اما ما نباید محدود به احتمال شویم. باید امکان پذیری مستتر در زمان حال را کشف کنیم.
ممکن است که پس از ماهها اتصال به اینترنت ثابت، مردم از خانه ها و آپارتمان های خود در جستجوی مجاری پیوندی بیرون بیآیند. ممکن است جنبشی برآمده از همبستگی و عطوفت ومهربانی ایجاد شود ، و مردم را به سمت رهایی از دیکتاتوری مبتنی بر اتصال سوق دهد.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7000
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #تکنوکراسی #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
#فرانکو_براردی_بیفو
برگردان : #سروش_خانی
براردی در این متن مواردی را پیرامون سه مسئله متمایز مطرح می سازد: یک: پایان تاریخ بشریت، که بوضوح در معرض دید ماست. دو: فرایند رها سازی پیشرونده از سرمایه داری، و یا خطر قریب الوقوع تکنوکراسی-توتالیتریسم. سه: بازگشت مرگ (در آخر) به صحنه گفتمان فلسفی، پس از انکار مدرن طولانی مدت آن، و احیاء بدن در نتیجه ی اتلاف.
عامل تکامل، دیگر انسان آگاه، سلطه جو و با اراده قوی نیست - بلکه خرده جریان هایی از مخلوقات غیر انسانی غیرقابل کنترل است که به فضای تولید و گفتمان حمله کرده و تاریخ را با داستان خود تغییر می دهد. فرجام گرایی آگاهانه جای خود را به استراتژی چندگانه تکثیر می دهد. اندیشه، هنر و سیاست دیگر به مثابه پروژه های توتالیزاسیون –تمامیت ساز- (توتالیزاسیون هگلی) دیده نمی شوند، بلکه به مثابه فرآیندهای تکثیر فاقد تمامیت هستند.
چهل سال پس از شتاب نئولیبرالی، دوران سرمایه داری مالی ناگهان متوقف شده است. قرنطینه جهانی، وقفه ای طولانی در روند تولید و گردش جهانی مردم و کالاها، یک دوره طولانی انزوا، تراژدی اپیدمی ... همه اینها در حال گسست پویایی سرمایه داری بشیوه ای ست که امکان دارد؛ برگشت ناپذیر باشد. ما در حال عبور از آستانه ای هستیم که فراتر از چرخه کار - پول - مصرف است. مسئله این است: نیازهای واقعی ما چه هستند؟ چه چیزی برای حیات انسان ، برای مشارکت ، برای درمان مفید است؟
پول نمی تواند واکسنی را که نداریم؛ خریداری کند، نمی تواند ماسک های محافظی که تولید نشده اند را بخرد، نمی تواند بخش مراقبت های ویژه را که با اصلاحات نئولیبرالی سیستم مراقبت های بهداشتی اروپا نابود شده، بخرد. خیر، پول نمی تواند چیزی را که وجود ندارد؛ خریداری کند .فقط دانش، فقط کار هوشمند می تواند آنچه وجود ندارد را بخرد. بنابراین؛ پول، اکنون ناتوان است. فقط همبستگی اجتماعی و هوش علمی مطرح هستند و می توانند از لحاظ سیاسی قدرتمند شوند. به همین دلیل فکر می کنم در پایان قرنطینه جهانی، ما به حالت معمول باز نخواهیم گشت.
ما با دو بدیل سیاسی روبرو هستیم: یا یک سیستم تکنوکرات-توتالیتر که اقتصاد سرمایه داری را با استفاده از خشونت مجدداً راه اندازی می کند، یا رهاسازی فعالیت انسانی از انتزاع سرمایه داری و خلق جامعه ذره ای مبتنی بر مفیدیت.پیش بینی شده که این راه حل تکنوکرات-توتالیتر با از میان بردن آینده نگرانه آزادی فردی ، ممکن است به سیستم مسلط زمان آینده بدل گردد.
لیکن امرمفید مجددا به حوزه اجتماعی وارد شده است. مفیدیت مدتهاست که از فرایند سرمایه داری ارزشگذاری انتزاعی فراموش و نفی شده است، اکنون پادشاه صحنه است.
در حال حاضر به چه چیزهایی نیاز داریم؟ اکنون؛ به واکسن در برابر بیماری؛ ماسک محافظ و به تجهیزات مراقبت های ویژه نیاز داریم. در دراز مدت ما به غذا احتیاج داریم، به محبت و لذت و فرهنگ جدیدی از مهربانی و عطوفت، همبستگی و صرفه جویی.
در پایان پندمی، در پایان دوره طولانی ایزولاسیون، مردم ممکن است به سادگی به غرق شدن در تهی مندی ابدی ارتباط مجازی، از راه دور و ادغام تکنوکراتیک-توتالیتری ادامه دهند. این حتی ممکن است محتمل باشد. اما ما نباید محدود به احتمال شویم. باید امکان پذیری مستتر در زمان حال را کشف کنیم.
ممکن است که پس از ماهها اتصال به اینترنت ثابت، مردم از خانه ها و آپارتمان های خود در جستجوی مجاری پیوندی بیرون بیآیند. ممکن است جنبشی برآمده از همبستگی و عطوفت ومهربانی ایجاد شود ، و مردم را به سمت رهایی از دیکتاتوری مبتنی بر اتصال سوق دهد.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7000
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #تکنوکراسی #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
تفکراتی درمورد پی آیند های ممکن ویروس کرونا
#فرانکو_براردی_بیفو
برگردان : #سروش_خانی
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7000
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #تکنوکراسی #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
#فرانکو_براردی_بیفو
برگردان : #سروش_خانی
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7000
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #تکنوکراسی #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
نکاتی بر وضعیت اپیدمی
#آلن_بدیو
برگردان: #سروش_خانی
آلن بدیو مانند هزاران نفر دیگر در پاریس در قرنیطینه بسر می برد. این فیلسوف دیدگاه خود از وضعیت ایجاد شده ناشی از اپیدمی کوید 19 را در این متن ارائه داده است.
اپیدمی از این نظر پیچیده ست كه همیشه نقطه تلاقی میان شرایط طبیعی و اجتماعی می باشد. از همان ابتدا؛ این را در نظر گرفتم که شرایط فعلی -در وضعیت اپیدمی ویروسی- شرایطی استثنایی نیست. نام واقعی اپیدمی فعلی نشان می دهد که ما با "هیچ چیز جدیدی در جهان معاصر" سر و کار نداریم. این نام واقعی سارس 2 است ، یعنی "سندرم شدید حاد تنفسی 2" ، عنوانیکه در حقیقت پس از اپیدمی سارس 1، که در بهار سال 2003 در سراسر جهان شیوع پیدا کرد؛ برای "بار دوم" تشخیص داده شده است.
بازار جهانی، ناگزیر مسبب ایجاد اپیدمی های جدی و ویرانگر است. این اپیدمی تضاد بین اقتصاد و سیاست را آشکار می سازد: کل اقتصاد، تحت حمایت بازار جهانی قرار دارد از سوی دیگر؛ قدرتهای سیاسی اساساً ملی هستند. و رقابت بین نظام های امپریالیسمی، کهن (اروپا و ایالات متحده) و جدید (چین، ژاپن ) مانع هر گونه فرایند شکل گیری یک دولت سرمایه داری جهانی می شود. دولتهای ملی دستخوش این تناقض، با رعایت هرچه بیشتر مکانیسم های سرمایه، سعی در مقابله با وضعیت اپیدمی دارند، حتی اگر ماهیت خطر؛ آنها را وادار به تعدیل سبک و اعمال قدرت نماید.
این یک توهم متناقض وخطرناک است که تصور کنید سرمایه داری معاصر که درهمه جا از فروپاشی فرضیه کمونیستی بهره مند شده و بنابراین می تواند خود را به مثابه تنها شکل ممکن تاریخی جوامع طبقاتی معاصر معرفی کند، قادر است به طور جدی با آنچه امروز اتفاق می افتد، مورد تهدید قرار گیرد. توهم آور است که فکر کنید وحشت نسبت به سلامتی می تواند "به خودی خود" مسیر را برای هرگونه ابتکار سیاسی امکان پذیر سازد.
برای براندازی نظم موجود اجتماعی، ما می بایست با نیروهایی غیر از ویروس بسیج شویم: در شرایط فعلی؛ حال که در قرنطینه ایم، می بایست صرفاً به حقایق قابل اثبات علمی و به سپهر های بنیادین مبتنی بر یک سیاست جدید، با تجربیات محلی - از جمله در مورد ساماندهی در معرض خطرترین طبقات- و اهداف استراتژیک اعتماد کنیم.
کسانی از ما که خوهان یک تغییر واقعی در شرایط سیاسی این کشور هستیم، می بایست این اپیدمی و حتی قرنطینه (کاملاً ضروری) را به مثابه یک فرصت بدانیم؛ برای کار بر روی اشکال جدید در سیاست، درراستای پروژه جدید، پروژه موقعیت های سیاسی جدید، وتوسعه فرا ملی مرحله سوم کمونیسم.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6986
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #ناسیونالیسم #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سوسیالیسم #کمونیسم #امپریالیسم #سرمایه_داری
#آلن_بدیو
برگردان: #سروش_خانی
آلن بدیو مانند هزاران نفر دیگر در پاریس در قرنیطینه بسر می برد. این فیلسوف دیدگاه خود از وضعیت ایجاد شده ناشی از اپیدمی کوید 19 را در این متن ارائه داده است.
اپیدمی از این نظر پیچیده ست كه همیشه نقطه تلاقی میان شرایط طبیعی و اجتماعی می باشد. از همان ابتدا؛ این را در نظر گرفتم که شرایط فعلی -در وضعیت اپیدمی ویروسی- شرایطی استثنایی نیست. نام واقعی اپیدمی فعلی نشان می دهد که ما با "هیچ چیز جدیدی در جهان معاصر" سر و کار نداریم. این نام واقعی سارس 2 است ، یعنی "سندرم شدید حاد تنفسی 2" ، عنوانیکه در حقیقت پس از اپیدمی سارس 1، که در بهار سال 2003 در سراسر جهان شیوع پیدا کرد؛ برای "بار دوم" تشخیص داده شده است.
بازار جهانی، ناگزیر مسبب ایجاد اپیدمی های جدی و ویرانگر است. این اپیدمی تضاد بین اقتصاد و سیاست را آشکار می سازد: کل اقتصاد، تحت حمایت بازار جهانی قرار دارد از سوی دیگر؛ قدرتهای سیاسی اساساً ملی هستند. و رقابت بین نظام های امپریالیسمی، کهن (اروپا و ایالات متحده) و جدید (چین، ژاپن ) مانع هر گونه فرایند شکل گیری یک دولت سرمایه داری جهانی می شود. دولتهای ملی دستخوش این تناقض، با رعایت هرچه بیشتر مکانیسم های سرمایه، سعی در مقابله با وضعیت اپیدمی دارند، حتی اگر ماهیت خطر؛ آنها را وادار به تعدیل سبک و اعمال قدرت نماید.
این یک توهم متناقض وخطرناک است که تصور کنید سرمایه داری معاصر که درهمه جا از فروپاشی فرضیه کمونیستی بهره مند شده و بنابراین می تواند خود را به مثابه تنها شکل ممکن تاریخی جوامع طبقاتی معاصر معرفی کند، قادر است به طور جدی با آنچه امروز اتفاق می افتد، مورد تهدید قرار گیرد. توهم آور است که فکر کنید وحشت نسبت به سلامتی می تواند "به خودی خود" مسیر را برای هرگونه ابتکار سیاسی امکان پذیر سازد.
برای براندازی نظم موجود اجتماعی، ما می بایست با نیروهایی غیر از ویروس بسیج شویم: در شرایط فعلی؛ حال که در قرنطینه ایم، می بایست صرفاً به حقایق قابل اثبات علمی و به سپهر های بنیادین مبتنی بر یک سیاست جدید، با تجربیات محلی - از جمله در مورد ساماندهی در معرض خطرترین طبقات- و اهداف استراتژیک اعتماد کنیم.
کسانی از ما که خوهان یک تغییر واقعی در شرایط سیاسی این کشور هستیم، می بایست این اپیدمی و حتی قرنطینه (کاملاً ضروری) را به مثابه یک فرصت بدانیم؛ برای کار بر روی اشکال جدید در سیاست، درراستای پروژه جدید، پروژه موقعیت های سیاسی جدید، وتوسعه فرا ملی مرحله سوم کمونیسم.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6986
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #ناسیونالیسم #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سوسیالیسم #کمونیسم #امپریالیسم #سرمایه_داری
نکاتی بر وضعیت اپیدمی
#آلن_بدیو
برگردان: #سروش_خانی
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6986
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #ناسیونالیسم #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سوسیالیسم #کمونیسم #امپریالیسم #سرمایه_داری
#آلن_بدیو
برگردان: #سروش_خانی
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6986
🔊 @City_PlaceForLiving
#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #ناسیونالیسم #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سوسیالیسم #کمونیسم #امپریالیسم #سرمایه_داری