فیس بوک، گوگل و عصر تاریک
#سرمایه_داری_نظارتی – قسمت اول
#شوشانا_زوبوفبرگردان:
#سروش_خانیدر این نوشتار؛
شوشانا زبوف، نویسنده کتاب "عصر سرمایه داری نظارتی" به تحلیل این منطق اقتصادی از منظر تغییر در بکارگیری داده های رفتاری مازاد و اصلاح رفتاری می پردازد.
مدتهاست که می توان فهمید سرمایه داری با مطالبه چیزهایی که در خارج از دینامیک بازار وجود دارند آنها را به کالاهای بازاری برای خرید و فروش بدل می سازد. سرمایه داری نظارتی این الگو را گسترش می دهد؛ با این منطق که تجربه شخصی انسانی به مثابه ماده خام رایگانی ست که می تواند برای تولید و مبادله در پیش بینی های رفتاری مورد محاسبه قرار گیرد و بشیوه خاصی باب روز گردد.
در این منطق؛ سرمایه داری نظارتی رفتار ما را به نفع مازاد مصادره می کند و تمامی معانی موجود در بدن، مغز و قلب ما را نادیده می انگارد. شما "محصول" نیستید بلکه بیشتر لاشه ای رها شده اید. محصولی که از داده های مازاد کنده شده از زندگی تان حاصل می گردد.
در این زنجیره های تأمین جدید ممکن است نشانه هایی از افرادی را بیابید که زندگی خود را؛ اشک های تان را، عصبانیت و شادی تان را؛ رازهای فرزندان، مکالمه ها و عادت ها، مساحت اتاق نشیمن تان؛ گام هایتان را هنگام دویدن، دودلی تان هنگام انتخاب سویشرت را با آنها به اشتراک می گذارید. این تکنولوژی ها داده ها را از زندگی روزمره شما استخراج می کنند و به روشهایی طراحی شده اند تا برای کاهش "اصطکاک و تعارض" شما را نسبت به این امر نا آگاه نگاه دارند.
سرمایه داران نظارتی با اصلاح رفتاری از طریق مداخلات بموقع میانجی گری دیجیتالی که مصرف کنندگان را در جهت نتایج مطلوب ترغیب نموده و فریب می دهند"ما می توانیم زمینه را پیرامون یک رفتار خاص مهندسی کنیم و برای تغییر از این طریق اعمال فشار نماییم. ما می آموزیم که چگونه موسیقی را بنویسیم، و سپس اجازه می دهیم موسیقی آنها را برقصاند. "
آنها عدم تقارن عمیقاً ضد دمکراتیک دانش، و قدرتی را که به دانش تعلق می گیرد، تولید می نمایند. آینده ما را پیش بینی کرده و به رفتار ما شکل می دهند، اما به خاطر اهداف و منافع مالی دیگران. چیزی تکان دهنده و بی سابقه ظاهر شده و پیامدهای آن محیط اخلاقی و سیاسی جامعه قرن بیست و یکم و ارزشهای تمدن اطلاعاتی ما را شکل خواهد داد.
غالباً این سیستم را با "توتالیتاریسم" اشتباه گرفته و از آن به مثابه برادر بزرگ می ترسند؛ این گونه جدیدی از قدرت مدرن است که من آن را "ابزارگرایی" می نامم. قدرت ابزاری می تواند رفتار افراد، گروه ها و جمعیت ها را در خدمت سرمایه نظارتی شناسایی کرده و اصلاح نماید.
چنین تغییری در بکارگیری داده های رفتاری مازاد و اصلاح رفتاری، یک نقطه عطف تاریخی بود. یک دارایی با هزینه صفر.
متن کامل بر اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6826🔊 @City_PlaceForLiving