تاریخ و فرهنگ دره شهر

آداب، رسوم و سنن سیمره

قسمت ششم

#هله_هلانکی
@ceymarian
ارسالی از احمد اسدی فر

در دیار سیمره، در گذشته های دور رسم و رسوماتی بود که ریشه در #ارتباط_نزدیک_مردم _باخدای خویش داشته است یکی از این آداب و رسوم #هله_هلانک بوده است به شرح زیر:

@ceymarian
وقتی که #خشکسالی پیش می آمد مردم هر روستا شبها جمع می شدند و با هم یک صدا و هماهنگ در روستا راه پیمایی کرده و می گفتند (هله هله هلانکی د خدا میهام بارانکی) و درب خانه های روستاییان می رفتند و درب هر خانه ایی که می رسیدند یک صدا و با هم این دعا را با صدای بلند می خواندند سپس صاحب خانه مقداری آرد به آنها می داد و پشت سر آنها آب می پاشید به طوری که تعدادی از آنها را خیس می کرد بالاخره تمام خانه های روستا می رفتند و همین #دعا را با هم می خواندند بعد از آن در مکانی دور از آبادی جمع می شدند و #آرد را #خمیر می کردند و سپس آتشی درست می کردند و داخل خمیر #مهره_سبز رنگی به طوری که معلوم نشود می گذاشتند و خمیر را به صورت نان گرده بزرگی که شبیه نان ساجی بود منتها ضخیم تر زیر آتش می نهادند تا اینکه خوب برشته شود و سپس بعد از برشته شدن از زیر آتش بیرون می آوردند و یک یا چند نفر بانی می شدند و هر کدام تکه ای نان گرده می دادند چون شب بوده تکه #قرص_نان به به درستی دیده نشده است تا اینکه یک نفر ندانسته آن مهره سبز زیر #دندانش می افتاد و بعد از آن او را می گرفتند و کتک می زدند تا زمانی که #باران را تضمین کند و سپس یک نفر او را هم ضمانت می کرد می گفت مدتی معین به من وقت بدهید که از خدای بزرگ باران طلب کنم به او مهلت می دادند وی می رفت و در این مدت از روی عقیده پاک دست به دعا بر می داشت و از خداوند باران می خواست و #خداوند_دعای_وی_را_مستجاب_میکردو در آن مدت بارن می بارید و اگر در آن مدت معین باران نمی بارید وی را به باد کتک می گرفتند و او مجددا زمان می گرفت و از ته دل و نهادی پاک به سوی خداوند بزرگ دعا می کرد و در نهایت خداوند دعای اورا مستجاب می کرد این رسم در #سالهای_نه_چندان_دور در روستاهای این منطقه انجام می گرفت و این حقیر نیز سعادت آن را داشته ام که در آن مراسمات شرکت کنم و این موضوع را عینا دیده ام و لطف خداوند نیز شامل حال مردم شده است ..

@ceymarian
#احمد_اسدی_فر
تاریخ و فرهنگ دره شهر
http://telegram.me/ceymarian