اندیشیدن تنها راه نجات

تازه‌های #تکنولوژی
#کشاورزی با #لیزر

ماشینی که علف‌های هرز را شناسایی می‌کند و با لیزر می‌سوزاند!


⚛ @AndisheKonim

در پاسخ به دوستانی که در مورد #سال‌نوری و نحوه محاسبه آن سوال پرسیدند..
در حقیقت دانشمندان برای فواصل بزرگ از جمله فواصل میان ستاره‌ای و بین کهکشانی از مقیاس سال نوری استفاده می‌کنند.
به زبان ساده نور با سرعت ۳۰۰،۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه حرکت می‌کند یعنی اگر شما یک #لیزر را به سمت کرهٔ ماه گرفته و آن را روشن کنید، ۱.۳ ثانیه طول می‌کشد تا نور لیزر به کرهٔ ماه برسد پس فاصلهٔ زمین تا ماه ۱.۳ ثانیه نوریست.
به همین ترتیب ۸.۳ دقیقه طول می‌کشد تا نور لیزر به خورشید، ۴.۴ سال به ستارهٔ آلفا سنتوری، ۲۵،۰۰۰ سال به خوشهٔ هرکول، و ۲،۵۰۰،۰۰۰ سال به کهکشان آندرومدا برسد.
✅ یک سال نوری از #حاصلضرب ۱سال در ۳۶۵ روز در ۲۴ ساعت در ۳،۶۰۰ ثانیه در ۳۰۰،۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه بدست می‌آید.
یک سال نوری برابر است با؛
۹،۴۶۰،۸۰۰،۰۰۰،۰۰۰ کیلومتر!

⚛ @AndisheKonim

ویدیوی بسیار جالب از پاکسازی سطح فلزات زنگ‌زده به کمک #لیزر⚛

ویدیوی بسیار جالب از پاکسازی سطح فلزات زنگ‌زده به کمک #لیزر⚛

#بخش #دوم

#جو_تیتان : 👇

اگر چه تیتان یکی از قمرهای سیاره کیوان است، اما دارای یک جو کدری است که ده برابر ضخیم‌تر از زمین و یک چرخه هیدرولوژیکی شبیه به سیاره خودمان می‌باشد.

تیتان حتی یک مدل زنده‌ای از زمین ابتدائی نامیده شده‌است تا جائیکه شامل میزان زیادی از نیترو‍ژن است که خیلی شبیه به سیاره ما است. جو تیتان ممکن است که از ستاره‌های دنباله‌دار به وجود آمده باشد. مدل‌های سنتی، فرض کرده‌اند که جو تیتان بوسیله فعالیت آتشفشانی یا تاثیر پرتو افکنی خورشیدی به وجود است، اما اینها بستگی به این دارد که تیتان در گذشته نسبت به حال بیشتر گرم بوده باشد.

تحقیق جدید نشان می‌دهد که بر خوردهای ستاره‌های دنباله‌دار در طول یک دوره که اواخر بمباران سنگین نامیده می‌شود، یعنی زمانی نزدیک به ۴ میلیارد سال پیش زمانی‌که تصادفات توسط اجسام بزرگ همچون ستارگان دنباله‌دار و شهاب‌های آسمانی به طور منظم در میان اجرام بزرگ مانند سیارات، در منظومه خورشیدی ‌ماه اتفاق می‌افتاده‌است، ممکن است جو نیتروژنی تیتان را بوجود آورده باشد. پژوهشگران دیدند با شلیک #لیزر به داخل محلول آمونیاک و مواد آب یخ، چیزی که در تیتان اولیه احتمالاً وجود داشته‌است، نیتروژن به وجود می‌آید.

بالغ بر هزار سال این بر خوردها می‌توانستند نیتروژن کافی را بوجود آورند تا قمر را در یک مه(بخار) متراکم بپوشاند تا جو ضخیمی را که ما امروز می‌بینیم حاصل شود. جو تیتان از تبدیل آمونیاکی که در طول دوره اواخر بمباران سنگین در ۴ میلیارد سال پیش به وجود آمده‌است. اگر این مدل درست باشد، بدین معناست که منبع نیتروژنی تیتان از دنیاهای خارجی دیگر و حتی سیارات داخلی مثل خودمان بسیار متفاوت است.

#راز_طوفان‌ها_و_دریاچه‌های_تیتان : 👇

تیتان بزرگ‌ترین قمر شگفت انگیز و ناشناختهٔ زحل، سراسر پوشیده از ابر ضخیمی از متان است. دمای سطح آن ۳۰۰- درجهٔ فارنهایت و قطرش کمتر از نصف قطر زمین است که با طوفان‌های بارانی و دریاچه‌های متانش خودنمایی می‌کند. در منظومهٔ شمسی به غیر از زمین تیتان تنها مکانی است که سطح آن با مقادیر بسیار زیادی از مایع پوشیده شده‌است.

یکی از این سوال‌های عجیب در رصدی در سال ۲۰۰۹ بود، زمانی که گروهی از پژوهندگان به سرپرستی پروفسور «اودد آهارونسون» (Oded Aharonson)، از موسسهٔ فناوری کالیفرنیا (کلتک) دریافتند که دریاچه‌های متان بیشتر در حوالی قطب‌های تیتان دیده می‌شوند و در نیمکرهٔ شمالی بیشتر از جنوب وجود دارند. کشف دوم این بود که در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر نزدیک به استوای تیتان رطوبت و دریاچه‌های کمتری وجود دارد.

در سال ۲۰۰۵ وقتی کاوشگر #هیوگنس بر سطح تیتان نشست کانال‌هایی پر از متان مایع یافت و در سال ۲۰۰۹ پژوهشگران کلتک طوفان‌های شدیدی را کشف کردند که این باران را به این مناطق خشک رسانده بود⚛