#بخش #دوم#جو_تیتان :
👇اگر چه
تیتان یکی از قمرهای سیاره کیوان است، اما دارای یک جو کدری است که ده برابر ضخیمتر از زمین
و یک چرخه هیدرولوژیکی شبیه به سیاره خودمان میباشد.
تیتان حتی یک مدل زندهای از زمین ابتدائی نامیده شدهاست تا جائیکه شامل میزان زیادی از نیتروژن است که خیلی شبیه به سیاره ما است. جو
تیتان ممکن است که از ستاره
های دنبالهدار به وجود آمده باشد. مدل
های سنتی، فرض کردهاند که جو
تیتان بوسیله فعالیت آتشفشانی یا تاثیر پرتو افکنی خورشیدی به وجود است، اما اینها بستگی به این دارد که
تیتان در گذشته نسبت به حال بیشتر گرم بوده باشد.
تحقیق جدید نشان میدهد که بر خوردهای ستاره
های دنبالهدار در طول یک دوره که اواخر بمباران سنگین نامیده میشود، یعنی زمانی نزدیک به ۴ میلیارد سال پیش زمانیکه تصادفات توسط اجسام بزرگ همچون ستارگان دنبالهدار
و شهاب
های آسمانی به طور منظم در میان اجرام بزرگ مانند سیارات، در منظومه خورشیدی ماه اتفاق میافتادهاست، ممکن است جو نیتروژنی
تیتان را بوجود آورده باشد. پژوهشگران دیدند با شلیک
#لیزر به داخل محلول آمونیاک
و مواد آب یخ، چیزی که در
تیتان اولیه احتمالاً وجود داشتهاست، نیتروژن به وجود میآید.
بالغ بر هزار سال این بر خوردها میتوانستند نیتروژن کافی را بوجود آورند تا قمر را در یک مه(بخار) متراکم بپوشاند تا جو ضخیمی را که ما امروز میبینیم حاصل شود. جو
تیتان از تبدیل آمونیاکی که در طول دوره اواخر بمباران سنگین در ۴ میلیارد سال پیش به وجود آمدهاست. اگر این مدل درست باشد، بدین معناست که منبع نیتروژنی
تیتان از دنیاهای خارجی دیگر
و حتی سیارات داخلی مثل خودمان بسیار متفاوت است.
#راز_طوفانها_و_دریاچههای_تیتان :
👇تیتان بزرگترین قمر شگفت انگیز
و ناشناختهٔ زحل، سراسر پوشیده از ابر ضخیمی از متان است. دمای سطح آن ۳۰۰- درجهٔ فارنهایت
و قطرش کمتر از نصف قطر زمین است که با
طوفان
های بارانی
و دریاچه
های متانش خودنمایی میکند. در منظومهٔ شمسی به غیر از زمین
تیتان تنها مکانی است که سطح آن با مقادیر بسیار زیادی از مایع پوشیده شدهاست.
یکی از این سوال
های عجیب در رصدی در سال ۲۰۰۹ بود، زمانی که گروهی از پژوهندگان به سرپرستی پروفسور «اودد آهارونسون» (Oded Aharonson)، از موسسهٔ فناوری کالیفرنیا (کلتک) دریافتند که
دریاچه
های متان بیشتر در حوالی قطب
های تیتان دیده میشوند
و در نیمکرهٔ شمالی بیشتر از جنوب وجود دارند. کشف دوم این بود که در عرض
های جغرافیایی پایینتر نزدیک به استوای
تیتان رطوبت
و دریاچه
های کمتری وجود دارد.
در سال ۲۰۰۵ وقتی کاوشگر
#هیوگنس بر سطح
تیتان نشست کانالهایی پر از متان مایع یافت
و در سال ۲۰۰۹ پژوهشگران کلتک
طوفان
های شدیدی را کشف کردند که این باران را به این مناطق خشک رسانده بود
⚛