اندیشیدن تنها راه نجات

#استخوان
Канал
Логотип телеграм канала اندیشیدن تنها راه نجات
@AndisheKonimПродвигать
5,31 тыс.
подписчиков
22,7 тыс.
фото
21,1 тыс.
видео
8,79 тыс.
ссылок
کانال اندیشه(گسترش علم و مبارزه با خرافات، ادیان، شبه علم) آیدی ادمین @Printrun @Salim_Evolution گروه تلگرامی عقاید محترم نیستند https://t.me/+afAiwBquqnIyZTli اینستاگرام https://www.instagram.com/p/Cpxu3rcjtzV/?igshid=YmMyMTA2M2Y= کتابخانه کانا
اندیشیدن تنها راه نجات
در #فضا چه اتفاقی برای #استخوان ها می افتد؟ @AndisheKonim ادامه 👇
در #فضا چه اتفاقی برای
#استخوان ها می افتد؟

فضانوردان در فضا ماهانه به طور متوسط ۱ تا ۲ درصد از  تراکم استخوان خود را از دست می دهند. بیشتر این میزان توسط ادرار آنها دفع می شود. تا جایی که میشه اینطور گفت که آنها به معنای واقعی کلمه اسکلتشان را با ادرار بیرون میپاشند.

بنابراین یکی از موانع اصلی ماموریت های فضایی طولانی مدت در تهدید از دست دادن شدید استخوان در فضانوردان است. در محیط ریزگرانشی فضا، فضانوردان تراکم استخوان خود را از دست می دهند. برای یک پرواز کوتاه مدت، از دست دادن استخوان یک پیامد نسبتاً جزئی است.

در یک پرواز فضایی طولانی مدت، مانند پروازهای برنامه ریزی شده برای ماموریت های مریخ و فراتر از آن، از دست دادن استخوان می تواند یک مانع جدی باشد. این از دست دادن ممکن است مانعی برای فضانوردان در حالی که آنها در مدار هستند، نباشد، اما پس از بازگشت به زمین، استخوان های ضعیف شده آنها شکننده خواهد بود و خطر شکستگی آنها افزایش می یابد.
استخوان ها ساختار کلسیمی بدون تغییر نیستند. آنها دائماً خود را در رابطه با استرسی که به آنها وارد می شود تغییر شکل می دهند. درست مانند ماهیچه ها، اگر از استخوان های خود استفاده نکنید، ضعیف می شوند. از دست دادن استخوان در محیط بی وزن فضا رخ می دهد، زیرا استخوان ها دیگر مجبور نیستند بدن را در برابر گرانش حمایت کنند. در زمین، گرانش بار مکانیکی ثابتی را به سیستم اسکلتی وارد می‌کند، که باعث می‌شود استخوان‌های سالم تراکم خاصی را حفظ کنند تا بتوانند از بدن حمایت کنند.

بهترین راه برای ایجاد توده استخوانی انجام تمرینات تحمل وزن مانند پیاده روی، دویدن، والیبال و بسکتبال است. با این حال، تکرار تمرینات تحمل وزن در یک محیط بدون وزن بسیار دشوار است. فضانوردان برای ایجاد محیط تحمل وزن لازم باید از مهارها برای بستن خود به تردمیل استفاده کنند. اگرچه این اقدام متقابل سرعت تحلیل استخوان را کاهش می دهد، اما مشکل را به طور کلی برطرف نمی کند.

فضانوردان تنها کسانی نیستند که باید نگران از دست دادن استخوان باشند. یک و نیم میلیون کانادایی از پوکی استخوان رنج می برند، بیماری که باعث از دست دادن تراکم و استحکام استخوان ها می شود. از هر چهار زن یک نفر و از هر هشت مرد بالای ۵۰ سال یک نفر به پوکی استخوان مبتلا هستند. محققان امیدوارند که حل مشکل از دست دادن استخوان در فضا نیز به پیشگیری و درمان این بیماری در زمین کمک کند.

ترجمه‌ی : یاس

خاستگاه :

https://www.asc-csa.gc.ca/eng/astronauts/space-medicine/bones.asp#






@AndisheKonim
در #فضا چه اتفاقی برای
#استخوان ها می افتد؟


@AndisheKonim


ادامه 👇
#آلودگی #هوا احتمال ابتلا به #پوکی #استخوان را افزایش می‌دهد.

دانشمندان در یک مطالعه جدید به ارتباط نگران کننده بین آلودگی هوا و از دست دادن سریع‌تر استخوان‌ها در اثر اختلال پوکی استخوان اشاره کرده‌اند که احتمال شکستگی استخوان‌ها را افزایش می‌دهد.
خطر پوکی استخوان با بالا رفتن سن افزایش پیدا می‌کند و بروز این اختلال به‌ویژه در زنانی که به سن یائسگی رسیده‌اند بسیار بیشتر است. محققاندر این مطالعه جدید که طی ۶ سال انجام شده، داده‌های مربوط به تراکم مواد معدنی استخوان ۹۰۴۱ زن یائسه را بررسی کرد. آن‌ها در طول این مطالعه متوجه شدند که با افزایش آلودگی، تراکم مواد معدنی استخوان‌های تمام نواحی بدن، از جمله گردن، ستون فقرات و لگن کاهش پیدا می‌کند.
دیدیر پرادا، دانشمند زیست پزشکی «دانشگاه کلمبیا» و یکی از محققان این پروژه توضیح می‌دهد:
یافته‌های ما تأیید می‌کند که کیفیت پایین هوا ممکن است بدن نیا به عوامل اجتماعی-اقتصادی یا جمعیت‌شناختی، یک عامل خطرناک برای از دست دادن استخوان باشد.

آلودگی هوا نیتروژن دشمن استخوان‌ها

هرچند در مطالعات قبلی نیز به ارتباط بین آلودگی هوا و از دست دادن استخوان اشاره شده بود، این بار پرادا و همکارانش، به‌طور خاص روی ارتباط بین نیتروژن و ستون فقرات متمرکز شده بودند. به گفته آن‌ها، رشد ۱۰ درصدی این نوع آلودگی در طول ۳ سال گذشته با کاهش متوسط سالانه 1.22 درصد در تراکم استخوان ستون فقرات همراه بوده است.
محققان توضیح می‌دهند که احتمالاً دلیل اصلی این امر مرگ سلول‌های استخوانی باشد. پرادا می‌گوید:برای اولین بار، ما شواهدی داریم که نشان می‌دهد اکسیدهای نیتروژن به‌ویژه عامل اصلی آسیب استخوانی هستند و ستون فقرات کمری یکی از مستعدترین مکان‌های این آسیب است.
آندریا باکارلی، متخصص اپی‌ژنتیک دانشگاه کلمبیا نیز توضیح می‌دهد:
بهبود آلودگی هوا، به‌ویژه اکسیدهای نیتروژن، آسیب‌های استخوانی را در زنان یائسه کاهش می‌دهد، از شکستگی استخوان جلوگیری می‌کند و هزینه‌های سلامت مربوط به پوکی استخوان را نیز کمتر می‌کند.

خاستگاه :

Sciencealert



@AndisheKonim
تاثیر بالینی و مکانیسم های سلولی تحلیل #استخوان مرتبط با اضافه بار #آهن

امروزه پوکی
استخوان یک مشکل عمده بهداشت عمومی است که میلیون ها نفر را در سرتاسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و انتظار می رود به دلیل پیری تدریجی جمعیت ها تشدید شود. بر اساس تغییرات جمعیت شناختی در سراسر جهان و نرخ بروز شکستگی های لگن، تخمین زده شد که تعداد شکستگی های لگن که هر ساله در جهان رخ می دهد تا سال 2050 از 6 میلیون نفر فراتر رود. اولین تحلیل چند متغیره که نشان می‌دهد اضافه بار آهن یک عامل خطر مستقل برای پوکی استخوان در بیماران مبتلا به هموکروماتوز ژنتیکی است توسط Sinigaglia و همکاران منتشر شد(1997). این مشاهدات با مطالعات بالینی بیشتر تأیید شد که نشان می‌دهد ضعیف شدن استخوان - که با توده استخوانی کم، استئوپنی، پوکی استخوان، تغییر در ریزمعماری و بیومکانیک، و همچنین شکستگی‌های استخوان مشخص می‌شود - یکی از ویژگی‌های مشترک شرایط اضافه بار آهن است. علاوه بر این، تعدادی مدل تجربی از اضافه بار آهن برای تایید اثر مضر آهن بر متابولیسم استخوان ایجاد شده است. در بزرگسالان تقریباً هر 10 سال یکبار کل اسکلت در فرآیندی به نام بازسازی استخوان جایگزین می شود. دو نوع سلول اصلی در بازسازی استخوان نقش دارند: استئوکلاست‌هایی که بافت استخوان را جذب می‌کنند و استئوبلاست‌هایی که به طور فعال استخوان جدید را برای پر کردن خلاءهای حاصل سنتز می‌کنند. استئوکلاست ها از دودمان خونساز مونوسیت/ماکروفاژ و استئوبلاست ها از سلول های بنیادی مزانشیمی مولتی‌پوتنت متمایز می شوند. تمایز و فعالیت استئوکلاست ها و استئوبلاست ها باید به شدت تنظیم شود تا سلامت اسکلتی در طول زندگی حفظ شود. شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد آهن اضافی تعادل ظریف در بازسازی استخوان را بر هم می زند.

ادامه‌ی نوشتار : 👉



@AndisheKonim
روند #فرگشت #استخوان #چانه در #انسان

💠 پژوهشگران در مطالعات جدید خود به منظور کشف دلیل متمایز بودن فک تحتانی و چانه انسان نسبت به سایر پستانداران، دریافتند که دلیل این موضوع نوع زندگی اجتماعی و کاهش سطح هورمون تستسترون در خون انسان‌ها است.

🔷 بیش از یک سده است که پژوهشگران و دانشمندان در حال بررسی و مطالعه این موضوع هستند که چرا انسان در بین تمامی گونه‌های پستانداران، دارای چانه‌ای متفاوت و برجسته است. نژاد انسان‌های مدرن امروزی، در دوران کودکی و نوجوانی فاقد برجستگی چانه هستند و این ویژگی در نئاندرتال‌ها هم دیده می‌شود ولی رفته رفته و با ورود به دوره بلوغ، این خصیصه در ظاهر و سیمای انسان مدرن پدیدار می‌شود.

🔶 این موضوع سبب شد تا ناتان هولتون و تیمی از دانشجویان وی در دانشگاه یووا، اقدام به بررسی و مطالعه علمی این موضوع کنند. این تیم پژوهشی در مطالعات خود به ثبت و اندازه‌گیری ابعاد صورت و جمجمه بیش از ۴۰ نفر اقدام کرد که در رده‌های سنی متنوعی از نوزادان تا افراد بالغ بودند. آن‌ها در مطالعات خود دریافتند که فشار‌های مکانیکی وارد شده بر استخوان فک تحتانی از قبیل جویدن، نمی‌تواند موجب پدیدار شدن این ویژگی در استخوان‌های فوق باشد.

💭 ناتان هولتون در این رابطه اعلام کرد:" به طور خلاصه، ما موفق به کشف هیچ‌گونه شواهدی که نشان دهد استخوان چانه انسان به دلیل فشار‌های مکانیکی دارای ویژگی‌های خاص مبتنی بر وظیفه خود می‌شود، نشده‌ایم و حتی در برخی موارد ما دریافتیم، استخوان چانه در هنگام رشد خود، در برابر فشار‌های مکانیکی مقاومت می‌کند."


خاستگاه :
http://now.uiowa.edu/2015/04/why-we-have-chins




@AndisheKonim
مطالعه جدید تأثیر مخربی را بر #استخوان های #فضانوردان از زندگی در فضا نشان می دهد.

فضانوردان توده استخوانی دهه‌ها را در فضا از دست می‌دهند که بسیاری حتی پس از یک سال بازگشت به زمین بازیابی نمی‌کنند و هشدار دادند که این می‌تواند یک "نگرانی بزرگ" برای ماموریت‌های آینده به #بهرام(#مریخ) باشد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که فضانوردان به ازای هر ماه گذراندن در فضا بین ۱ تا ۲ درصد از تراکم استخوان خود را از دست می‌دهند، زیرا کمبود گرانش فشار را از پاهای آن‌ها در هنگام ایستادن و راه رفتن کم می‌کند.
محققان دریافتند که تراکم استخوان ساق پا نه نفر از فضانوردان پس از یک سال حضور در زمین به طور کامل بهبود نیافته است و هنوز به اندازه یک دهه توده استخوانی ندارند.فضانوردانی که طولانی‌ترین ماموریت‌ها را که بین چهار تا هفت ماه در #ایستگاه #فضایی #بین‌المللی بود، رفتند، دیرتر بهبود یافتند.

خاستگاه :

https://www.nature.com/articles/s41598-022-13461-1



@AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
روشی جدید برای درمان
#شکستگی #استخوان
دوبله شده به پارسی


@AndisheKonim
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
روش بهتری برای
#برداشت #مغز #استخوان
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی

#دانیل_کرفت ، پزشک و مخترع

دانیل کرفت دستگاه استخراج‌كننده مغز استخوان که اختراع خودش است را به نمایش میگذارد. دستگاهی جدید که خیلی سریع مغز استخوان را با حداقل درد برای اهداکننده، برداشت می‌کند. وی همچنین تاکید می‌کند که سلول های بنیادی بالغ که در مغز استخوان یافت می‌شوند، می‌توانند برای درمان بسیاری از بیماری‌های سخت، از پارکینسون گرفته تا بیماری‌های قلبی، استفاده شوند.


@AndisheKonim
کشف آثاری روی #استخوان ها نشان می دهد که انسانها از ۱۲۰ هزار سال پیش #لباس تولید می کردند.


دانشمندان اولین شواهدی دالّ بر #تولید_لباس در غاری در مراکش را کشف کرده اند که قدمت آن به ۱۲۰ هزار سال قبل می رسد.
امیلی هالت از موسسه ماکس پلانک، متخصص در علوم تاریخ بشریت از آلمان، به همراه تیمی از محققان در حال بررسی تعدادی از تکه های استخوان موجود در یک سایت باستان شناسی مهم در ساحل اقیانوس اطلس در مراکش، به نام غار Contrebandiers بودند.

از حدود ۱۲۰۰۰ قطعه استخوان موجود در محل، هالت بیش از ۶۰ استخوان حیوانات را شناسایی کرد که توسط انسان به شکل ابزار تراشیده شده بودند. الگوهایی از تراشکاری بر روی استخوان ها که با ابزارهای کشف شده در دیگر محوطه های باستان شناسی که برای پردازش چرم استفاده می شده، مطابقت داشت....

ادامه ی نوشتار :




@AndisheKonim
چرا #سگ‌ ها #استخوان‌ را دفن می‌کنند؟


جویدن استخوان از تفریحات مورد علاقه‌ی سگ‌هاست و اگر این استخوان را خیلی دوست داشته باشند حتی ممکن است ‌آن‌ را دفن کنند. برای انسان‌ها این رفتار کمی عجیب است چرا سگ‌ها چنین انرژی را صرف دفن کردن دارایی با ارزش‌شان می‌کنند؟

مطالعه مطلب



@AndisheKonim
سه اتفاق فرگشتی در #اندام_تناسلی مردان

1⃣ عضو تناسلی بی استخوان

● بعضی از حیوانات همچنان از #استخوان موجود در #عضو_تناسلی بهره مند هستند اما حذف آن در موجودات پیشرفته تر، ضرورتی بود که به #بقا و ماندگاری بیشتر حیوانات منجر گشت. البته اکثر #پستانداران نزدیک به نوع بشر هنوز از آنها برخوردارند. داشتن استخوان که به طور دائم عضو تناسلی را در حالت برافراشته قرار می دهد می تواند فریب دهنده باشد و بخشی از بیماری های #ژنتیک و حتی ضعف های جنسی مذکر را بپوشاند.

● ریچارد داوکینز در کتاب معروفش « ژن خودخواه» می گوید برای زنان، هزینه جفت گیری خیلی بالا است. زنان تعداد محدودی #تخمک دارند و شانس #باروری شان یکبار در سال است. به همین خاطر برای شان ضرورت داشت که با کمترین خطا، مرد منتخب شان را برگزینند. وجود استخوان در #آلت_تناسلی مرد، باعث می شد که نسبت به قدرت جنسی مردی که برمی گزیدند اشتباه کنند.

● برای حل این مشکل، به مرور حذف استخوان در عضو تناسلی مردان در دستور کار طبیعت قرار گرفت. عملی که باعث شد قدرت تشخیص قدرت تولیدِ مثل مردان از طریق انتقال سریعتر خون در #آلت مشاهده شود. از آن پس، زنان از این طریق، قادر به تشخیص واضحترِ قابلیت کاربردی عضو تناسلی مردان گشته اند.

● شاید برای مردان، نداشتن استخوان در عضو تناسلی دردسر آفرین شده است! مردان از آن به بعد نمی توانستند به عضو همیشه ایستاده خود تکیه کنند. بدن مرد می بایست #انرژی و تلاش بیشتری برای جابجایی سریع خون به خرج دهد. ولی بقای بشر، مدیون بی استخوان شدن عضو تناسلی است چون از آن طریق، سالمترین و قوی ترین های نوع بشر فرصت ادامه بقا یافته اند.

2⃣ خاردار بودن عضو تناسلی

● فرگشت فیزیکی بشر در طی ۶ میلیون سال گذشته منجر به تغییر و تصحیح بخش بزرگی از عضو تناسلی بشر شده است. به گفته دانشمندان، #اجداد خیلی قدیمی بشر و میمونها، از حدود ۷۰۰ هزار سال پیش، حالت خاردار بودن عضو تناسلی را بعد از حذف گیرنده های آندروژنی، از دست داده اند. البته #شامپانزه ها و بسیاری از پستانداران نظیر #گربه همچنان مسلح به برآمدگی های کوچک خار مانند هستند.

● از نظر زیست شناسان یکی از ضرورت های داشتن عضو تناسلی خاردار در این است که سرعت #جفت_گیری را افزایش می‌داد. سرعت هر چه بیشتر جفت گیری به خاطر خطرات مختلف محیط وحش است یک موهبت حیاتی بود و شانس آسیب پذیری حیوانات در حین #سکس را به حداقل می رساند.


3⃣ عضو تناسلی همیشه بیدار

● اعضای تولید مثلِ مردان هر چه بیشتر کار کند و از انبساط و انقباض برخوردار گردد سالم تر خواهد ماند. برای همین وقتی که همه اعضای دیگر #بدن به #خواب می روند آنها در طول شب به طور مداوم بیدار می شوند. به طور متوسط هر مرد در طول شب بین ۳ تا ۵ بار به طور خودکار خون وارد مویرگ های عضو تناسلی شان می شود و آنها را بیدار می کند.

● نکته دیگری که می توان به لیست خصوصیات مثبت بیدارباش شبانگاهی اعضای تناسلی مردان افزود این است که « انبساط و انقباض پوست های اطراف عضو تولید مثل» آنها را از کوچک شدن و سفت و سخت شدن مصون نگه می دارد. محققین با اندازه گیری دقیق ثابت کرده اند افرادی که به دلائل مختلف، چه در خواب یا در حین خرناس کشیدن نتوانند با بلند شدن، پوست اطراف الت تناسلی را انبساط بخشند اندام تناسلی شان، در مجموع بین ۱ تا ۲ سانتیمتر کوچکتر می شوند.


@AndisheKonim
🔰 سه اتفاق فرگشتی در اندام تناسلی مردان

1⃣ عضو تناسلی بی استخوان

● بعضی از حیوانات همچنان از #استخوان موجود در #عضو_تناسلی بهره مند هستند اما حذف آن در موجودات پیشرفته تر، ضرورتی بود که به #بقا و ماندگاری بیشتر حیوانات منجر گشت. البته اکثر #پستانداران نزدیک به نوع بشر هنوز از آنها برخوردارند. داشتن استخوان که به طور دائم عضو تناسلی را در حالت برافراشته قرار می دهد می تواند فریب دهنده باشد و بخشی از بیماری های #ژنتیک و حتی ضعف های جنسی مذکر را بپوشاند.

● ریچارد داوکینز در کتاب معروفش « ژن خودخواه» می گوید برای زنان، هزینه جفت گیری خیلی بالا است. زنان تعداد محدودی #تخمک دارند و شانس #باروری شان یکبار در سال است. به همین خاطر برای شان ضرورت داشت که با کمترین خطا، مرد منتخب شان را برگزینند. وجود استخوان در #آلت_تناسلی مرد، باعث می شد که نسبت به قدرت جنسی مردی که برمی گزیدند اشتباه کنند.


● برای حل این مشکل، به مرور حذف استخوان در عضو تناسلی مردان در دستور کار طبیعت قرار گرفت. عملی که باعث شد قدرت تشخیص قدرت تولیدِ مثل مردان از طریق انتقال سریعتر خون در #آلت مشاهده شود. از آن پس، زنان از این طریق، قادر به تشخیص واضحترِ قابلیت کاربردی عضو تناسلی مردان گشته اند.

● شاید برای مردان، نداشتن استخوان در عضو تناسلی دردسر آفرین شده است! مردان از آن به بعد نمی توانستند به عضو همیشه ایستاده خود تکیه کنند. بدن مرد می بایست #انرژی و تلاش بیشتری برای جابجایی سریع خون به خرج دهد. ولی بقای بشر، مدیون بی استخوان شدن عضو تناسلی است چون از آن طریق، سالمترین و قوی ترین های نوع بشر فرصت ادامه بقا یافته اند.

2⃣ خاردار بودن عضو تناسلی

● فرگشت فیزیکی بشر در طی ۶ میلیون سال گذشته منجر به تغییر و تصحیح بخش بزرگی از عضو تناسلی بشر شده است. به گفته دانشمندان، #اجداد خیلی قدیمی بشر و میمونها، از حدود ۷۰۰ هزار سال پیش، حالت خاردار بودن عضو تناسلی را بعد از حذف گیرنده های آندروژنی، از دست داده اند. البته #شامپانزه ها و بسیاری از پستانداران نظیر #گربه همچنان مسلح به برآمدگی های کوچک خار مانند هستند.

● از نظر زیست شناسان یکی از ضرورت های داشتن عضو تناسلی خاردار در این است که سرعت #جفت_گیری را افزایش می‌داد. سرعت هر چه بیشتر جفت گیری به خاطر خطرات مختلف محیط وحش است یک موهبت حیاتی بود و شانس آسیب پذیری حیوانات در حین #سکس را به حداقل می رساند.



3⃣ عضو تناسلی همیشه بیدار

● اعضای تولید مثلِ مردان هر چه بیشتر کار کند و از انبساط و انقباض برخوردار گردد سالم تر خواهد ماند. برای همین وقتی که همه اعضای دیگر #بدن به #خواب می روند آنها در طول شب به طور مداوم بیدار می شوند. به طور متوسط هر مرد در طول شب بین ۳ تا ۵ بار به طور خودکار خون وارد مویرگ های عضو تناسلی شان می شود و آنها را بیدار می کند.

● نکته دیگری که می توان به لیست خصوصیات مثبت بیدارباش شبانگاهی اعضای تناسلی مردان افزود این است که « انبساط و انقباض پوست های اطراف عضو تولید مثل» آنها را از کوچک شدن و سفت و سخت شدن مصون نگه می دارد. محققین با اندازه گیری دقیق ثابت کرده اند افرادی که به دلائل مختلف، چه در خواب یا در حین خرناس کشیدن نتوانند با بلند شدن، پوست اطراف الت تناسلی را انبساط بخشند اندام تناسلی شان، در مجموع بین ۱ تا ۲ سانتیمتر کوچکتر می شوند.

@AndisheKonim
کشف #استخوان دختری که ترکیب دو گونه مختلف #انسان بود

کشف استخوان دختری که ترکیب دو گونه مختلف انسان بود.
غار دنیسووا در سیبری که محل دیدار دو گونه مختلف انسان بود
حدود ۵۰ هزار سال پیش دو انسان اولیه از دو گونه متفاوت در غاری در روسیه ملاقات کردند. حالا دانشمندان گزارش می دهند که آنها دختری با هم داشتند.
دی ان ای استخراج شده از قطعات استخوان کشف شده در این غار نشان می دهد که این دختر فرزند یک مادر نئاندرتال و یک پدر دنیسووان بوده است.
جزییات این کشف که در نشریه "نیچر" گزارش شده شناختی از زندگی دو خویشاوند نزدیک انسان به دست می دهد.
نئاندرتال ها و دنیسووان ها متعلق به گونه های متفاوتی از انسان بودند.
ویوین اسلون محقق در مرکز مردم شناسی تکاملی در موسسه ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان گفت: "ما از مطالعات قبلی می دانستیم که نئاندرتال ها و دنیسووان ها احتمالا گاهی با هم آمیزش داشتند. اما من هرگز فکر نمی کردم آنقدر شانس بیاوریم که فرزند این دو گروه را پیدا کنیم."
آیا همه ما تا حدودی نئاندرتال هستیم؟
کسر کوچکی از دی ان ای انسان های امروزی که در جایی غیر از آفریقا زندگی می کنند از نئاندرتال ها می آید.
سایر جمعیت های غیرآفریقایی دیگر بسته به محل زندگی خود حاوی مقدار کمی از دی ان ای گونه موسوم به دنیسووان است که زمانی در آسیا می زیست.
این واقعیت که این ژن ها در طول نسل ها منتقل شده نشانه جفتگیری میان گونه های مختلف است.
با این حال تنها محوطه ای که شواهد فسیلی از هر دو گونه دنیسووان ها و نئاندرتال ها در آن پیدا شده، غاری به اسم "دنیسووا" در کوه های آلتای سیبری است.
به علاوه تاکنون فقط آرایش پایه های ژنتیکی کمتر از ۲۰ نمونه انسان به اصطلاح "کهن" (گونه هایی غیر از ما، هومو ساپین) مشخص شده.
دکتر اسلون به بی بی سی گفت: "از میان این رقم کوچک ما یک فرد را پیدا کردیم که ترکیبش ۵۰ - ۵۰ از دو گونه مختلف است."
او می گوید وقتی همه مطالعات را در نظر می گیریم "به تدریج این تصویر پدیدار می شود که در طول تاریخ تکاملی، ما انسان ها همواره با یکدیگر آمیزش داشته ایم.

Image captionحفاری در غار
معلوم شده که دوره زیستی نئاندرتال ها و دنیسووان ها در اوراسیا تلاقی داشته است.
این دو گروه تا حدود ۴۰ هزار سال پیش زندگی می کردند؛ نئاندرتال ها در غرب و دنیسووان ها در شرق.
با مهاجرت نئاندرتال ها به سوی شرق، آنها ممکن است گهگاهی به دنیسووان ها و سایر انسان های مدرن اولیه برخورد کرده باشند.
سوانته پابو مدیر مرکز مردم شناسی تکاملی در موسسه ماکس پلانک می گوید: "نئاندرتال ها و دنیسووان ها احتمالا فرصت های زیادی برای دیدار نداشتند."
"اما وقتی ملاقات می کردند، احتمالا زیاد آمیزش می کرده اند - خیلی بیش از آنکه تاکنون فکر می کردیم."
درباره دختر و خانواده اش چه می دانیم؟
خطوطی از سرگذشت این دختر با بررسی فقط یک تکه استخوان که چندین سال قبل توسط باستان شناسان روس در غار دنیسووا پیدا شد ظاهر شده است.
این قطعه برای تحلیل ژنتیکی به لایپزیگ منتقل شد.
بنس وایولا از دانشگاه تورنتو می گوید: "این تکه استخوان بخشی از یک استخوان بلند بوده و ما تخمین می زنیم که این شخص حداقل ۱۳ سال داشته."
محققان نتیجه گیری کردند که مادر این دختر از نظر ژنتیکی به نئاندرتال های ساکن غرب اروپا نزدیک تر بود تا نئاندرتال هایی که پیشتر در غار دنیسووا زندگی می کردند.
این نشان می دهد که نئاندرتال ها ده ها هزار سال پیش از انقراض میان غرب و شرق اروپا و آسیا مهاجرت می کردند.
تست های ژنتیکی آشکار می کند که پدر دنیسووان این دختر در شجره خانوادگی اش حداقل یک جد نئاندرتال داشته است.


@AndisheKonim
☑️ حقایقی جالب راجع به مرگ

1⃣ همه افراد با بیش از 270 #استخوان به دنیا می‌آیند اما با 206 استخوان می‌میرند.

2⃣ در هر دقیقه 35 میلیون از سلول‌های #بدن ما می‌میرند اما ما همچنان زنده هستیم.

3⃣ افراد بر اثر #پیری نمی میرند بلکه #بیماری و اختلالات موجود در بدن است که سبب #مرگ می‌شود.


4⃣ آمار و ارقام نشان می‌دهد بیشتر افراد در سرتاسر جهان در بیمارستان می‌میرند یعنی همان جایی که به دنیا آمده اند.

5⃣ بعد از مرگ برخی از سلول‌های بدن تا چند روز زنده می‌مانند.

6⃣ وعده غذایی که قبل از مرگ خورده‌ایم در 3 روز ما را از بین می‌برد. در واقع #آنزیم ‌های موجود در آخرین غذایی که قبل از مرگ می‌خورید بدن شما را تجزیه می‌کند.

7⃣ نسبت امار مرگ و میر در افراد چپ دست بیشتر از راست دستان است به دلیل اینکه چپ دستان مجبورند از محصولات مخصوص راست دستان استفاده کنند

════════════════
http://goo.gl/jnl33D
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Fossilized bones of huge 100 ton dinosaur found in Argentina

#استخوان های فسیلی که 100 تن وزن داردکه متعلق به دایناسور بزرگ است که در آرژانتین یافت شده است
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔍انيميشن زيباي آسپيراسيون (جمع آوري) #مغز #استخوان
درطي پيوند مغز استخوان، سلول هاي بنيادي (خونساز، مزانشيمي) منتقل شده و باعث بهبودي مي شوند
🐵 لوسی، از درخت افتاده

📷 goo.gl/JVSKK3

▪️ پژوهش جدید و جدال آمیزی اظهار کرده که در #درخت_فرگشتی #انسان، مشهورترین #فسیل، #لوسی، از ارتفاع بلندی از یک درخت به طور ناگهانی به پایین پرت شده که این اتفاق باعث مرگ او گردیده است. با کانال فرگشت همراه باشید تا به بررسی این ادعا بپردازیم.


■ لوسی یکی از مشهورترین #اجداد انسان به حساب می آید. از لوسی طی کاوشی در اتیوپی صدها استخوان به دست آمده است. یافته ها نشان می دهد، این اسکلت متعلق به زنی با وزنی معادل 29 کیلوگرم و قدی 110 سانتی متری بوده است.

■ دیرین شناس انسانی، جان کَپِلمَن و همکارانش از دانشگاه تگزاس، می گویند برخی از آسیب های قسمت هایی از اسکلت ۳.۲ میلیون ساله لوسی، احتمالا در اثر پرتاب شدن وی از ارتفاع ۱۳ متری به وجود آمده باشد.

■ پژوهشگران در این پژوهش با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی به بازسازی #استخوان های لوسی پرداختند، بررسی نوع شکستگی های استخوان نشان داد، این انسان بر اثر سقوط از درخت جان داده است

💬 برگردان: #سلما_قیومی

http://sciencemag.org/news/2016/08/did-famed-human-ancestor-lucy-fall-her-death