💬 کنار
#گلشیری زیستن به معنای زیستن در فضایی فرهنگی بود که برای من که بسیار جوان بودم سخت مغتنم بود. من تشنه بودم و کتابخانهاش گنجی بود که کشفش میکردم. رفت و آمدها هم در این فضا مؤثر بود. گوشدادن به بحثها و حرفهای او و دیگران جزئی از زندگی من هم بود. در واقع مستمع آزاد بودم.
زیستن با گلشیری درسی بزرگتر برای کار ترجمۀ من بود و آن احترام به کلمات بود، و اهمیت گزینش بهترین زبان ممکن برای ترجمۀ هر اثر. منِ مترجم بدیهی است که از زبان متن اصلی و نویسندۀ اثر تبعیت میکنم و به آن وفادار میمانم. اگر توانسته باشم همین درس را از گلشیری گرفته باشم، به همراه فضای فرهنگی که گفتم، و خواندن متون کلاسیک در کنار او، خب، دیگر کافی است.
من تحت تأثیر «زبان گلشیری» نبودهام، اما از او اهمیت نثر را یاد گرفتهام. ضمن اینکه گلشیری هم یک سبک واحد نداشته و به مقتضای داستان زبانش تغییر میکرده، اما یک خصیصۀ مشترک در تمام کارهایش داشته و آن هم شکلدادن به اثر بوده و دقت در زبان هر اثر.
#هوشنگ_گلشیری🔺 متن کامل گفتوگوی
#محسن_توحیدیان با
#فرزانه_طاهری در سایت ادبیات اقلیت:
👇🏼🔺 https://bit.ly/2PBNCKl@َAghalliat