در این کانال از فریاد قلم می گوییم تا پژواک آن به گوش ها برسد و کنشگری خشونت پرهیز و مطالبه گری مدنی بعنوان حقوق شهروندی راه خود را در اذهان عمومی باز کند.
مقدمه: میگویند < < خلاف ها را افشا نکن چون مردم ناامید میشوند یا دشمن از وقوع آن خلاف در ج.ا.ا سوءاستفاده میکند یا قبح خلاف شکسته میشود یا افشا کننده مورد عقوبت امنیتیها و قضائیها قرار میگیرد، مطالبه نکن؛ چون سطح توقع جامعه بالا میرود و امکان پاسخگویی به همهی خواستهها نیست، آزادیخواهی را مطرح نکن؛ چون آزادی خواهی به معنی نبود آزادی و وجود دیکتاتوری است که با طرح این موضوع به ضد نظام تبدیل میشوی و عقوبت میبینی، عدالتخواه نباش چون حالا که "ظلم بالسویه" جاری است، پس یک نوع عدالت برقرار است و مخالفت با وضعیت موجود، موجب مجازات خواهد شد.
یکم: انشاءالله مردم فهیم و باشعور از افشاگری فسادها و غارتهای سازمانها و نهادها بخصوص غیرپاسخگوها ناامید نگردیده، قبح خلاف شکسته نشده و افشاگر عقوبت نخواهد شد؛ دوم: انشاءالله مطالبهی حقوق زنان، اقلیتهای قومی و دینی، زندانیان و محصوران بیگناه، ایثارگران، بازنشستگان، معلمان، کارگران، کشاورزان، معدنچیان، صیادان، کول بران، سوخت بران، باربران و مالیات دهنگان بینصیب از مواهب یک زندگی امن و آرام، باعث بالارفتن توقع بهرهمندان، آقازادهها، رفاهزدگان و غارتگران نشود؛ سوم: انشاءالله آزادیخواهی منجر به #آزادی شود؛ چهارم: انشاءالله عدالتطلبی موجب برقرار قسط و عدل و برابری و #رفع_تبعیض شود؛ پنجم: انشاءالله افشای ماهیت و اهداف جنگطلبان و کاسبان تحریم، موجب تهدید و انگ و زندان و اعدام نشود؛ ولی موجب برقراری صلح پایدار شود.
به اعتقاد این کنشگر مدنی:
۱: به نظر می رسد،یکی از راههای نترسیدن آن است که همهی مردم برای نترسیدن، شجاعت و شهامت یافته و با هم متحد شوند؛ ۲: به نظر می رسد، یکی از راههای نترسیدن، حق گویی و مطالبهی مسائل ملی است، مثل عدم ورود به جنگ و #صلح_طلبی؛ ۳: به نظر می رسد، یکی از راههای نترسیدن، آموزشهای عملی پرسشگری و مطالبه گری از دوران کودکی به فرزندان مام وطن بود و هنوز هم برای آن دیر نیست؛ ۴: به نظر می رسد، یکی از راههای نترسیدن، الگو شدن عینی بزرگترها در کنشگری مدنی است؛ ۵: به نظر می رسد، یکی از راههای نترسیدن، انجام انواع اعتراضات بدون خشونت کلامی و فیزیکی است؛ ۶: به نظر می رسد که یکی از راههای نترسیدن، انجام اقدامات عینی و عملی در حمایت از افشاگران و صلح طلبان است؛ بهخاطر داشته باشیم که نترسیدن یک صفت، مساوی شجاعت درونی است که باید به یک کنش بیرونی تبدیل شود و همواره و مستمراً باید از آن در جهت حقوحقوق مظلومان و مبارزه با ظلم و ستم زورمندان بخصوص حکام و کارگزاران حکومتی استفاده نمود و اجازه نداد که با هیچ حرف و فعلی، کشور را به جنگ بکشند که عواقب سوء و ویرانگر آن برای ملک و ملت است.
مطالبهگری امیدوارانه ✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۴/۱۹ آیا همهی مطالبات از رئیسجمهور منتخب ناشی از ناامیدی، استیصال و انفعال است؟ مقدمه: بسیاری از مردم عزیزی که در انتخابات ۱۴۰۳ شرکت کرده / نکردهاند، خود را مطالبه گران جامعه مدنی برای رسیدن به توسعهی اقتصادی پایدار دانسته و مطالبهگری در دوران ایشان را امری طبیعی و بخشی از حقوق شهروندی میدانند. یکم: با این مقدمه، میتوان دو گونه مطالبهگری ناامیدانه و امیدوارانه را تعریف کرد. دوم: مطالبهگری ناامیدانه به منزلهی سرریزشدن خواستهها و توقعات سرخورده شده توأم با ناامیدی است که علاوه بر انحراف از اصل مطالبهگری مؤثر، موجب خدشهدار شدن اتحاد مردم بخصوص اتحاد ۵۰ درصدیها، ۶۰ درصدیها و ۸۰ درصدیها خواهد شد. سوم: مطالبهگری امیدوارانه علاوه بر پویایی جامعه و بالارفتن سطح مشارکت مردم در مسائل سیاسی – اجتماعی، موجب بالارفتن ضریب اعتماد بین دولت – ملت میشود. چهارم: مطالبهگر شدن جامعه بخشی از فرایند توسعهی حضور مردم و حرکت به سمت تشکیل احزاب، انجمنها و هرگونه تشکل مردمی است که هم باعث رفع ژستهای روشنفکرنمایی میشود و هم مدعیان رهبری اجتماعی را به سمت عملگرایی بهجای شعار زدگی میبرد. پنجم: مطالبهگری امیدوارانه در ذات خودش، همکاری و تلاش نیز به همراه دارد که پیامد آن احساس همیاری در خلق تغییرات است. ششم: مطالبهگری امیدوارانه اگر با عناصر #آگاهیبخشی، #شفافسازی، #هوشمندی، #خشونت_پرهیزی، #توسعهطلبی، #رفع_تبعیض، استیفای #حقوق_شهروندی، تکریم زنان، دختران و جوانان، توجه ویژه به #محرومیتزدایی، تلاش برای #تنشزدایی و برقراری روابط عزتمندانه در سطح بینالمللی، گشایشهای اقتصادی و کاربست #خرد_جمعی باشد، به مطالبهگری تحولخواهانه تبدیل میشود. هفتم: مطالبهگری باید از تمامی صاحبمنصبان و افراد ذینفوذ و کارگزاران حکومت انجام شود نه اینکه چون رئیسجمهور جدیدی آمده، فقط او مورد خطاب قرار گیرد و همچنین لازم است که دیگر افراد حلقهی قدرت نیز ظرفیت خود را بالا برده و تاب تحمل مطالبات مردمی را داشته باشند (نه اینکه مثلاً چون ما مطالبهی آزادی زندانی سیاسی و مطبوعاتی و رسانهای بخصوص فرد خاصی را کردیم، بلافاصله برای ما پیام هشدار هواشناسی نارنجی و اخطار نهایی قرمز عدم تردد و اسکان در کنار رودخانه و مسیلهای فضای مجازی صادر شود). نتیجه: مطالبهگری باید به یک کنشگری عمومی خشونت پرهیز در چارچوب توسعهی گفتمانی و برای درک بیشتر و اشتراک معنا تبدیل شود و اثربخشی آن نیز در پرهیز از مطالبهگری ناامیدانه، غیرمنطقی، غیراصولی، نا به جا و غیرمرتبط است. به امید آنکه راه مطالبهگری و گفتمان ملی باز شود و همه بتوانیم در آزادی کامل و بدون پرداخت هزینه، به تعامل سازنده بپردازیم. پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد