Pazudharma

🖋 پاسخگویی هیچ وقت بیات نمی شود!

در ارتباط با مطلبِ «انقراض به دستِ کارشناسان» بازخوردی صوتی به دست ما رسیده بود که با کمی دیرکرد و با حفظ امانت داری، متن را به نوشتار تبدیل کرده و به آن می پردازیم:

« متنی که من خوندم یک سری کلمات قلمبه و سلمبه و حالا علمی و کتابی را دور هم جمع کرده و به این نتیجه رسیده که ما توی جامعه محیط زیستیمون بی اخلاقی داریم و دامپزشک و باغ وحش ها و فلان و بهمان اینها همه بد هستند و همه چیز بده و از حیوانات سواستفاده می شه و از این حرفها... و بدون این که هیچ مدرک یا دلیلی بیاره یا جایی اشاره کنه. خب که چی؟
حالا من وقتی این متن را خوندم ته اش می گم خب که چی؟ حالا چیکار کنیم؟ نه راهکاری داده نه چیزی... ما الان همه می دونیم که توی محیط زیست مشکلات هست اما بهتر اینه که به جای این که تمام مشکلات را یهیویی بگیم که اینجا اینجوری و اونجا اونجوری، بیاییم بگیم که آقا مثلا فلان خرس توی فلان باغ وحش مشکل داره و بیاییم اینو براش راهکار بزاریم تا وضعیتش بهتر بشه. نه این که بیاییم بگیم همه چی بده و همه چی افتضاحه. بله من خودم از مخالفان شدید برخی از اساتید دانشگاهی هستم و خیلی از دوستان و پژوهشگرانی که توی این حوزه هستند. اما این متن ها خیلی جالب نیستند...»

🔹دریافتِ بازخورد، بدون توجه به محتوای آن، نه تنها باعث خوشحالی است که پیام هایِ آموزنده و زیادی دارد.

دانش آموخته ی محترم،
اگر برای افرادی که پشت میزها و نیمکت های دانشگاه نشسته اند، متنی که به آن اشاره کردید حاوی «کلمات قلمبه و سلمبه» است، درجه ی انتظارِ جامعه از این قشر باید از چیزی که الان هست چند خط پایین تر بیاید!!! با #فرار_مغزها، مدرک گرایی، تحصیل برای ازدواج، پایان نامه های تقلبی و کپی و خریدنی و وضعیتِ آموزش اساتید به عنوانِ شاخص های فروکاهنده برای نظام دانشگاهی و دانشجویی آشنا بودیم ولی اگر مطالعه ی یک متنِ بسیار ساده، بنابه هر دلیلی، با برچسب «قلمبه-سلمبه» ارزیابی شود، امیدبخش نیست. افزون بر این، علمی و کتابی بودن از ویژگی های کتاب های درسی و دانشگاهی است! به طور کلی، به نظر می رسد بیانِ محاوره ای مطالب علمی در کتاب ها کارِ درست- پسندیده و امکان پذیری نباشد، اینطور نیست؟
همان طور که برای ارائه ی نقدِ دلسوزانه که به راهکار منتهی شود پرهیز از گوشه و کنایه، رفتاری بالغ گونه و محترمانه است.

اگر به همان مطلب بازگردیم خواهیم دید که در ارتباط با مرگِ ببر سیبری در باغ وحش ارم بود. ببر سیبری نامِ واقعی خودش را یدک می کشد! او متعلق به سیبری است نه ارم!!! آیا جدا کردن او از زیستگاه، انتقال او به ایران و #باغ_وحش_ارم و اجبار در جفت گیری و زایمان او بی اخلاقی نیست؟ کدام بخش از این فرآیند را می توان کاری علمی تلقی کرد؟ آیا به آموختنِ دانش مشغولیم تا بر علیه طبیعت قیام کنیم؟ پس از انتقال و حبس این ببر و سایر هم نوعان او در باغ وحش های ایران که بدون هیچ تفکر و هم فکری و با خودمحوری انجام می شود، چه راهکاری می توان ارائه کرد؟ آیا راهکارهای ارائه شده اجرایی می شوند؟

به جرات می توان گفت که فرد به فردِ حیواناتی که در باغ وحش های ایران، از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق و مرکز محبوس هستند با مشکلاتِ بسیار زیادی در زندگی روزمره مواجه هستند. مشکلاتی که ابتدایی ترین نیازهای آنها را هدف قرار داده و زندگی را با طاقت فرسا کرده است. انتظارِ ارائه ی راهکار برای صدها حیوانِ زندانی در باغ وحش های عمومی و خانگی که با شکنجه همراه است چه باید باشد که نظر شما و سایر «دانش آموختگان محیط زیست» را جلب کند؟! آیا رسیدگی اصولی و نظارت جدی بر نحوه ی نگهداری از آنها که بارها و بارها به آنها اشاره شده است به مرحله ی اجرا درآمده؟ این اصلِ بدیهی که اگر حیوانی اسیر می کنید باید توان و امکانِ برآورده کردن حداقل های زندگی او را داشته باشید یک راهکار است یا باید؟!

پایان کلام این که ما برای «جالب» بودن/شدن به بررسی و نقدِ وضعیت موجود نمی پردازیم بلکه بر آنیم تا ابعادِ بی اخلاقی های موجود در جامعه و به ویژه حوزه ی محیط زیست را نشان بدهیم تا بدانیم و آگاه شویم که دانش بدون اخلاق محوری فاقدِ ارزش است؛ که سناریوسازی و دروغ بافی برای مرگِ #ببر_سیبری در باغ وحش ارم پیامدِ مستقیمِ بی اخلاقی های مکرر است و نه دنباله روی از دانشِ حفاظت از حیات وحش برای جلوگیری از انقراض!

فلور خواجوی
https://t.center/pazudharma

‍ 🖋 اولین و آخرین گام را برداشتید: ببرها را به قتل رساندید- بعدش چی؟!

◾️#افلاطون می گوید: « نخستین گام در هر کار مهم ترین مرحله آن کار است.

◾️ نه فقط در #باغ_وحش_مشهد که در تمام باغ وحش های «خوب» و بدِ دنیا، اولین گام با دزدیدن حیوان از #طبیعت شروع می شود. سپس، با #توله_گیری و پرورش او، نسلی از #گونه های مختلف در #اسارت تولید می شوند که به ادعای مسوولین باغ وحش، دوستداران حیات وحش و برخی #دامپزشکان، هم وسیله ای باشند برای #سرگرمی_انسان، هم #آموزش_کودکان، هم فرصتی برای انجام #تحقیقات و سرانجام دلیلی باشند برای #حفاظت از گونه_های_در_خطر_انقراض!

◾️#باغ_وحش_وکیل_آباد_مشهد از این هم کمی قدم فراتر گذاشته و در #تضادی_آشکار با طبیعت موجودی عجیب الخلقه از #جفت_گیری اجباری بین شیرِ ماده و ببرٍِ نر به ویترین خود اضافه کرده بود که در اصطلاحات باغ وحشی به «تایگون» معروف است. امیدهایی نیز برای تولید «لایگر» دارند...

◾️ و دوباره به یکباره، پس از اخبار مختلفی که طی سال های گذشته از همین باغ وحش درز کرده بود، خبر مرگ هشت ببر در تمام فضای مجازی می پیچید:

⬅️ انکار و تکذیب کردید. با کشفِ پوست هایِ ببرهای #یوتانایز شده توسط دادستانی چه می کنید؟!

⬅️ فرض کنیم، مثل همیشه، کسی نبود که خبر این جنایت را به گوشِ کسی و جایی برساند تا اطلاع رسانی شود و در نتیجه، هر تخته پوست را در خارج از ایران به فروش می رساندید و دلار می گرفتید و در اوج نوساناتِ ارزی به ریال هم تبدیل و پس انداز می کردید. باز برای #خوشگذرانی باید به همین کشورهایی که #پوست را به آنها فروختید می رفتید. آن وقت #باورهای_دینی و مذهبی را چه می کردید؟!

⬅️ با #خوشگذرانی خود، باعث رونق گردشگری در کشوری دیگر می شدید. چه قدمی برای #صنعت_گردشگری کشور خود برداشتید؟!

⬅️ یک #خودروی لوکس می گرفتید. با قانون #سرعت_مجاز که هیچ تبعیضی برای نوعِ خودرو قایل نیست چه می کردید!؟

⬅️ #پوشاک خارجی از بهترین و معروف ترین «برند» های بین المللی می خریدید. با #حمایت_از_تولید_ملی چه می کردید؟!

⬅️ بهترین آینده را برای فرزندان خود در خارج از کشور رقم می زدید. با #فرار_مغزها و داستانِ پُرتکرار #آقازاده ها چه می کردید؟!

⬅️ در نهایت، با فروش پوست همین چند ببرِ نگون بخت به یکی از تاجران پولدار تبدیل می شدید. با #مسوولیت_پذیری و #تعهد_سازمانی چه می کردید؟!!

⬅️ به طور اساسی، برای عنوان اولین گام در تحققِ وظیفه ای مانند #انسان_بودن چه کردید!؟!

⬅️ آیا شما خود را یکِ انسانِ ایرانی مسوول می دانید؟؟؟

https://t.center/pazudharma