روز + نامه - نگین حسینی

«سمعکتو می‌شکونم تا نتونی رپ بخونی»، «به هیچ جا نمیرسی»، «ریدم تو سمعکت»، «کر و لالی»...
اینها را گروهی از طرفداران #رپ_فارسی برای #سپهر_دائمی نوشته‌اند؛ رَپِر کم‌شنوایی که از کودکی عاشق #رپ بوده و هست. قبلا سپهر را معرفی کرده‌ام و نوشتم که چگونه اولین تلاش او در رپ، دستمایه‌ی #تمسخر همکلاسی‌هایش شد. دل سپهر از خنده‌های بلند و توهین‌شان شکست اما چیزی درونش قوی‌تر و مصمم‌تر شد تا همچنان برای بهتر شدن در دنیای رپ تلاش کند. واکنش‌های تحقیرآمیز طرفداران رپ در دنیای مجازی، امتداد همان اتفاقی است که روز اول برای سپهر افتاد. اما این بار نیز سپهر به جای پس کشیدن، خلاقیت دیگری به خرج داد: او همه‌ی کلمه‌ها و عبارت‌‌های تحقیرآمیزی را که شنیده بود، به رپی دیگر تبدیل کرد و کوبید توی صورتِ کسانی که خواستند کاری کنند که سپهر دیگر رپ نخواند.
رشد کردن در دنیای هنر به اندازه‌ی کافی دشواری دارد اما سختی‌ها برای #افراد_دارای_معلولیت هزار برابر است چون نه فقط با انسان‌ها طرفند، بلکه باید گلاویز شوند با استانداردهای مثلا زیبایی‌شناسانه‌ای که عموما (و البته نه همیشه) مبتنی بر توانایی کامل جسمی و فکری هنرمند است. #تنوع انسان‌‌ها و شرایط جسمی و فکری‌شان بی‌نهایت است؛ تنوعی که #هنر_استاندارد به رسمیت نمی‌شناسد.

رپ #سم_پاشی را در پست بالا بشنوید و همزمان، کامنت‌هایی که سپهر دریافت کرده و با آنها متن رپ را ساخته است، روی صفحه ببینید.
@neginpaper
#نگین_حسینی #هنر_معلولیت #کم_شنوا #موسیقی_برای_همه

وظیفه مادفاع از حقوق کسانیه که بخاطر #معلولیت ازجریان اصلی جامعه حذف شدن و نمیتونن از تلویزیون/رادیو استفاده کنن. این نکته رو که طنز و لحن و صدای عروسکها در #کلاه_قرمزی چطور قابل تبدیل به #زبان_اشاره است به متخصصانش واگذار کنیم و مدافع حق این بچه ها برای استفاده از رسانه های عمومی باشیم.
از دست اندرکاران #کلاه_قرمزی97 میخواهیم که امکان استفاده بینندگان ناشنوا و کم شنوا، به خصوص کودکان را از این برنامه فراهم کنند.
#کلاه_قرمزی #ناشنوا #کم_شنوا #رابط_ناشنوایان #ایرج_طهماسب #حمید_جبلی #نوروز_97
@neginpaper

خبر پخش دوباره مجموعه کلاه قرمزی در نوروز 1397 برای بسیاری از کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان خوشحال کننده است اما متاسفانه گروهی از بینندگان تلویزیون، یعنی کسانی که ناشنوا هستند، از تماشای این برنامه (و سایر برنامه ها) به نوعی محرومند چون تلویزیون ایران به سیستم نمایش زیرنویس همزمان مجهز نیست.
متاسفانه به نظر می رسد تا فعال کردن سیستم زیرنویس تلویزیونی راهی طولانی پیش روست اما سازندگان برنامه های تلویزیونی می توانند دستکم از رابط ناشنوایان استفاده کنند. هر یک از ما که این مطلب را بازنشر می کنیم، از کارگردان محترم برنامه کلاه قرمزی، می خواهیم امکان استفاده از رابط ناشنوایان را برای مجموعه کلاه قرمزی 97 فراهم کند تا کودکانِ ناشنوا و کم شنوا نیز بتوانند در کنار سایر اعضای خانواده پای تلویزیون بنشینند و همزمان با دیگران، از آن لذت ببرند. ما از سازندگان و پخش کنندگان سایر برنامه های نوروزی نیز می خواهیم که خود را در قبال حقوق حقه جمعیت افراد ناشنوا و کم شنوا مسئول بدانند و از رابط ناشنوایان برای ترجمه همزمان برنامه هایشان استفاده کنند.
تک تک ما این مطلب را بازنشر می کنیم تا سهمی در حمایت از حقوق همشهریان کم شنوا و ناشنوای خود داشته باشیم. شاید حق طبیعی اما فراموش شدۀ آنها در سایه تلاش جمعی ما به رسمیت شناخته شود، حتی برای مدتی کوتاه.

#کلاه_قرمزی #ناشنوا #کم_شنوا #رابط_ناشنوایان #ایرج_طهماسب #حمید_جبلی #نوروز_97
@neginpaper
لینک توییتر
https://twitter.com/NeginPaper/status/974291549499678726

افراد ناشنوا و کم شنوا زبان اشاره یاد بگیرند یا لب خوانی و حرف زدن؟

مختصر و ساده در این مورد می نویسم:

در زمینه روش آموزشی به افراد ناشنوا و کم شنوا دو رویکرد متضاد وجود داره: 1. رویکرد اُرال یا گفتاری: برمیگرده به اروپای دویست سال پیش و ناشنوایان را وادار میکنه به لب خوانی و حرف زدن. این روش شرایط و نیازهای خاص تک تک افراد ناشنوا و کم شنوا را در نظر نمی گیره و به اجبار اونها رو وادار میکنه تا حد ممکن "شبیه افراد شنوا" بشن و مثل اونها ارتباط برقرار کنند. در این روش، معلمهای افراد ناشنوا و کم شنوا همه شنوا هستند و افراد ناشنوا و کم شنوا نمیتونن در مدارس تدریس کنند. البته روش اُرال یا گفتاری موفقیت هایی هم داشته: هستند افراد ناشنوا و کم شنوایی که زندگی اجتماعی موفقی پیدا کرده اند ولی این روش برای تک تک افراد قابل تجویز نیست، سخت و آزاردهنده است، روی عواطف و روح و روان افراد اثر می گذاره. بسیاری از افراد ناشنوا و کم شنوا تجربه های تلخ و آزاردهنده ای در موردش دارند.

2. رویکرد "توتال کامیونیکیشن"، یا "ارتباط کامل"، اواسط دهه 1950 شکل گرفت. مخالف خشونت ها و تحمیل های روش گفتاریه. برای تک تک افراد ناشنوا و کم شنوا حق برقراری ارتباط قائله، به نیازهای روحی و شرایط خاص تک تک اونها توجه می کنه، راههای ارتباطی را محدود به روش گفتاری نمی کنه، بلکه زبان اشاره را هم به روش گفتاری اضافه میکنه. در نتیجه افراد ناشنوا و کم شنوا باید دسترسی کامل به هر دو روش گفتاری و زبان اشاره داشته باشند و با کمک معلمان کم شنوا و ناشنوا (و نه فقط معلمان شنوا) تحصیل کنند.

محروم کردن افراد ناشنوا و کم شنوا از روش ارتباطی خاص خودشون، و محدود کردن اونها به روش گفتاری، برگشتن به شیوه های منسوخ دویست سال پیشه. افراد ناشنوا و کم شنوا باید به هر دو روش ارتباطی گفتاری و اشاره دسترسی داشته باشند و آموزش رایگان دریافت کنند.

*نگین حسینی، روزنامه نگار، فعال حقوق افراد دارای معلولیت

#ناشنوا #کم_شنوا #زبان_اشاره #گفتاری #ارتباط
@neginpaper