🌼مولانای جان🌼

📚 فهرست برترین‌های آموزشی، تاریخی، ادبی و فرهنگی!

📜 روی لینک زیر بزنید و عضو کانال‌های دلخواه خود شوید:

🏮 https://t.center/addlist/k7ZzOjjtbas3ZTI8 👈🏻

الا ای لعبت ساقی ز می پر کن مرا جامی
که پیدا نیست کارم را درین گیتی سرانجامی

کنون چون توبه بشکستم به خلوت با تو بنشستم
ز می باید که در دستم نهی هر ساعتی جامی

نباید خورد چندین غم بباید زیستن خرم
که از ما اندرین عالم نخواهد ماند جز نامی

همی خور بادهٔ صافی ز غم آن به که کم لافی
که هرگز عالم جافی نگیرد با کس آرامی

منه بر خط گردون سر ز عمر خویش بر خور
که عمرت را ازین خوشتر نخواهد بود ایامی

چرا باشی چو غمناکی مدار از مفلسی باکی
که ناگاهان شوی خاکی ندیده از جهان کامی

مترس از کار نابوده مخور اندوه بیهوده
دل از غم دار آسوده به کام خود بزن گامی

ترا دهرست بدخواهی نشسته در کمین‌گاهی
ز غداری به هر راهی بگسترده ترا دامی

#حکیم_سنایی

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

‌
وه چه زیبا بود اگر پاییز بودم
وحشی و پرشور و رنگ‌آمیز بودم
نغمهٔ من،
همچو آوای نسیمِ پَرشکسته
عطر غم می‌ریخت بر دل‌های خسته

پیش رویم: چهرهٔ تلخِ زمستانِ جوانی
پشت سر: آشوبِ تابستانِ عشقی ناگهانی
سینه‌ام: منزلگهِ اندوه و درد و بدگمانی

                   کاش چون پاییز بودم
                   کاش چون پاییز بودم

#فروغ_فرخزاد

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

من اولين بار، وقتي فهميدم عاشق شدم
كه زير بارون ميدويدم!
قرار بود بره سفر
و من بايد ازش خداحافظي ميكردم.
يادمه قبل اون روزها
روزاي ابري رو تماماً خواب بودم.
عاشقِ آفتاب بودمو از هواي ابري فراري
اما، اون روز همه چيز فرق ميكرد.

من اولين بار، وقتي فهميدم عاشق شدم
كه دير شده بود و چتري نبود
و من دُرست اون طرف خيابون
رو به روي درشون،
به دستهاي خيس ام نگاه ميكردم

بعدها، اون قهر كرد و رفت اما
من هيچوقت به روزهاي قبل اون برنگشتم.
انگار كه فقط اومده بود تا
منو با اين هوا آشتي بده بره
انگار بايد حتما يكي ميومد و ميرفت
تا من با بارون دوست ميشدم.
.
#اميرعلي_ق

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

درين زندان، براي خود هواي ديگري دارم
جهان، گو بي صفا شو، من صفاي ديگري دارم

اسيرانيم و با خوف و رجا درگير، اما باز
درين خوف و رجا من دل به جاي ديگري دارم

درين شهر ِ پر از جنجال و غوغايي، از آن شادم
که با خيل ِ غمش خلوت سراي ديگري دارم

پسندم مرغ ِ حق را، ليک با حق‌گويي و عزلت
من اندر انزواي خود، نواي ديگري دارم

شنيدم ماجراي هر کسي، نازم به عشق خود
که شيرين‌تر ز هر کس، ماجراي ديگري دارم

اگر روزم پريشان شد، فداي تاري از زلفش
که هر شب با خيالش خواب‌هاي ديگري دارم

من اين زندان به جرم ِ مرد بودن مي‌کشم، اي عشق
خطا نسلم اگر جز اين خطاي ديگري دارم

اگر چه زندگي در اين خراب آباد زندان است-
- و من هر لحظه در خود تنگناي ديگري دارم

سزايم نيست اين زندان و حرمان‌هاي بعد از آن
جهان گر عشق دريابد، جزاي ديگري دارم

صباحي چند از صيف و شتا هم گرچه در بندم
ولي پاييز را در دل، عزاي ديگري دارم

غمين باغ ِ مرا باشد بهار ِ راستين: پاييز
گه با اين فصل، من سر ّ و صفاي ديگري دارم

من اين پاييز در زندان، به ياد باغ و بستان‌ها
سرود ِ ديگر و شعر و غناي ديگري دارم

هزاران را بهاران در فغان آرد، مرا پاييز
که هر روز و شبش حال و هواي ديگري دارم

چو گريه ‌هاي هاي ابر ِ خزان، شب، بر سر ِ زندان
به کنج ِ دخمه من هم‌ هاي هاي ديگري دارم

عجايب شهر ِ پر شوري ست، اين قصر ِ قجر، من نيز
درين شهر ِ عجايب، روستاي ديگري دارم

دلم سوزد، سري چون در گريبان ِ غمي بينم
براي هر دلي، جوش و جلاي ديگري دارم

چو بينم موج ِ خون و خشم ِ دل‌ها، مي‌برم از ياد
که در خون غرقه، خود خشم آشناي ديگري دارم

چرا؟ يا چون نبايد گفت؟ گويم، هر چه بادا باد!
که من در کارها چون و چراي ديگري دارم

به جان بيزار ازين عقل ِ زبونم، اي جنون، گُل کن
که سودا و سَرِ زنجيرهاي ديگري دارم

بهايي نيست پيش ِ من نه آن مُس را نه اين بَه را
که من با نقد ِ مَزدُشتَم، بهاي ديگري دارم

دروغ است آن خبرهايي که در گوش تو خواندستند
حقيقت را خبر از مبتداي ديگري دارم

خداي ساده لوحان را نماز و روزه بفريبد
وليکن من براي خود، خداي ديگري دارم

ريا و رشوه نفريبد، اهوراي مرا، آري
خداي زيرک بي اعتناي ِ ديگري دارم

بسي ديدم "ظلمنا" خوي ِ مسکين"ربنا"گويان
من اما با اهورايم، دعاي ديگري دارم

ز "قانون" عرب درمان مجو، درياب اشاراتم
نجات ِ قوم خود را من "شفاي" ديگري دارم

بَرَد تا ساحل ِ مقصودت، از اين سهمگين غرقاب
که حيران کشتيت را ناخداي ديگري دارم

ز خاک ِ تيره برخيزي، همه کارت شود چون زر
من از بهر ِ وجودت کيمياي ديگري دارم

تملک شأن ِ انسان وَز نجابت نيست، بينا شو
بيا کز بهر چشمت توتياي ديگري دارم

همه عالم به زير خيمه‌اي، بر سفره‌اي، با هم
جز اين هم بهر جان تو غذاي ِ ديگري دارم

محبت برترين آيين، رضا عقد است در پيوند
من اين پيمان ز پير ِ پارساي ديگري دارم

بهين آزادگر مزدشت ميوه? مزدک و زردشت
که عالم را ز پيغامش رهاي ِ ديگري دارم

شعورِ زنده اين گويد، شعار زندگي اين است
اميد! اما براي شعر، راي ديگري دارم

سنايي در جنان نو شد، به يادم ز آن طهوري مي
که بيند مستم و در جان سناي ديگري دارم

سلامم مي‌کند ناصر، که بيند در سخن امروز
چنين نصرٌ من اللهي لواي ديگري دارم

مرا در سر همان شور است و در خاطر همان غوغا
فغان هر چند در فصل و فضاي ديگري دارم

نصيبم لاجرم باشد، همان آزار و حرمان‌ها
همان نسج است کز آن من قباي ديگري دارم

سياست دان شناسد کز چه رو من نيز چون مسعود
هر از گاهي مکان در قصر و ناي ديگري دارم

سياست دان نکو داند که زندان و سياست چيست
اگرچه اين بار تهمت ز افتراي ديگري دارم

چه بايد کرد؟ سهم اين است، و من هم با سخن باري
زمان را هر زمان ذ َمّ و هجاي ديگري دارم

جواب ِ هاي باشد هوي - مي‌گويد مثل - و اين پندمن از کوه ِ جهان با هوي و هاي ديگري دارم

#اخوان_ثالث

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

شاید این شکاف طبقاتی باعث شده که خیلی از رابطه ها قبل از به ثمر رسیدن از بین برن.!!

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

گذری بناز و گوئی ز چه باز دلگرانی
ز چه دل گران نباشم که تو یار دیگرانی

دل و دیده نیست ممکن که شوند سیر از تو
که شراب بی‌خماری و بهار بی‌خزانی

بره و داد چندان که من قدیم پیمان
ز وفا گران رکابم تو صنم سبک عنانی

ز برای صید جانها چو شکار پیشه ترکان
ز نگاه در کمینی ز کرشمه در کمانی

به زمان حسن یوسف چه خلاص بوده دوران
ز تو که آفت زمینی و در آخر الزمانی

تو به طفلی آنچ نانی به جمال و شان که گویا
مه آسمان نشینی شه پادشه نشانی

ز تو گرچه خلق شهری به جفا شدند پنهان
تو بمان که بی‌دلان را به دل هزار جانی

تو به یک جهان دل و جان نکنی اگر قناعت
که جهان کنم فدایت که یگانه جهانی

ره دشمنیست گر این که فراق می‌کند سر
بمن ای کشنده دشمن تو هنوز مهربانی

سزد ار به تیغ غیرت ببرم زبان خود را
که منم زبان دهرو تو به غیر هم زبانی

گه باد چون بود چون به گیاه خشک آتش
بت آدمی کش من تو به محتشم چنانی


#محتشم_کاشانی

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

عاشق شدم و محرم این کار ندارم
فریاد که غم دارم و غمخوار ندارم

آن عیش که یاری دهدم صبر ندیدم
وان بخت که پرسش کندم یار ندارم

بسیار شدم عاشق و دیوانه از این پیش
آن صبر که هر بار بد این بار ندارم

یک سینه پر از قصه هجر است ولیکن
از تنگ دلی طاقت گفتار ندارم

چون راز برون نفتدم از پرده که هر چند
گویند مرا گریه نگه دار ندارم

این کوری چشمم غم نادیدن یار است
ورنه غم این چشم گهربار ندارم

گویند که بیدار مدار این شب غم را
اندازه من نیست که بیدار ندارم

دارم غم دیدار تو بسیار نه اندک
لیکن غم خود اندک و بسیار ندارم

جانا چو دل خسته به سودای تو دارم
او داند و سودای تو من کار ندارم

خون ریز شگرف است لبت سهل نگیرم
مهمان عزیز است غمت خوار ندارم

دارم هوس زیستنی نیز ولیکن
پروانه آن لعل شکربار ندارم

مرگم ز تو دور افکند اندیشه ام این است
اندیشه از این جان گرفتار ندارم

خون شد دل خسرو ز نگه داشتن راز
چون هیچ کسی محرم اسرار ندارم

#امیر_خسرو_دهلوے

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

کنج لبت که چشمهٔ نوشِ تبسم است
صد کاروان شکر به تمنّای او گم است

داغی وظیفه می‌رسدم هر زمان، بلی
این‌ها گل عداوت افلاک و انجم است

خاموش چون شوم، که من شوربخت را
سوزِ جراحت از نمکِ حرف مردم است

در خاک نیز می‌چکدش زهر استخوان
بر کشتهٔ نگاهِ تو، جای ترحّم است

آن‌دم که خُم تهی شود از خود بشوی دست
جان در تن‌ست، تا قدری باده در خُم است

در آستین شعله به‌صد داغ‌ گو بسوز
دستی که دامنی نکشد، شاخ هیزم است

شکرت چگونه فرض ندانند کائنات
کز نعمت غمِ تو جهان در تَنَعُم است

باقی نمانده هیچ ز دیوانگی مرا
ور پیرهن نمی‌درم از شرم مردم است

«طالب» عمل به نسبت آدم کند، بلی
این جو فروش هم سروکارش به‌گندم است

#طالب_آملی
#صبح_بخیر

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

‌
"خانه ام ابری ست
یکسره روی زمین ابری ست با آن.

از فراز گردنه خرد و خراب و مست
باد میپیچد.
یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من!
آی نی زن که تو
را آوای نی برده ست دور از ره کجایی؟

خانه ام ابری ست اما
ابر بارانش گرفته ست.
در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم،
من به روی آفتابم
می برم در ساحت دریا نظاره.
و همه دنیا خراب و خرد از باد است
و به ره ، نی زن که دائم می نوازد نی ، در این دنیای ابراندود
راه
خود را دارد اندر پیش.

#نیما_یوشیج
‌
‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

به قدر حوصله ای جام می دهد ساقی
اگر چه بادهٔ خمخانه را نهایت نیست

بیا که مجلس عشقست و عاشقان سرمست
چنین مقام خوشی در همه ولایت نیست

#شاه_نعمت_الله_ولی

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

#فروغ_فرخزاد_به_ابراهیم_گلستان

«راستی اگر ترا در این دنیا پیدا نکرده بودم چه می‌کردم؟ حتما می‌مردم. خودم را می‌کشتم. هرچند که با تو هیچ‌چیز جز عشق کامل نبود اما همین کافی بود. همین که می‌دانستم که تنم درد تنت را دارد نه میل تنت را. همین که با تو انگار در چاه فرو می‌رفتم و به مرکز زمین می‌رسیدم. همین که با تو انگار می‌مردم و از شکل می‌افتادم. همین برایم کافی بود.»

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت
بگذاشت مرا و جست و جوی تو گرفت

دیگر ز منش هیچ نمی‌آید یاد!
بوی تو گرفته بود، خوی تو گرفت

[ سراینده مشخص نیست ]

ای باد! که از سوز دلم باخبری
گر برگذری به کوی آن رشک پری

ما را دلکی سوخته آنجاست، بجوی
گر هیچ ز دل‌سوختگان بوی بری

[ لغیره ]


[ از «خلاصة‌الاشعار فی الرباعیات»، باب بیستم، در پیغام دادن عاشق به باد، گردآوردۀ ابوالمجد محمّد بن مسعود بن مظفّر تبریزی ]

#رباعی

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

لیلا شدن به چشم و رخ و زلف و خال نیست
مجنون شدن به عربده و قیل و قال نیست

گفتی که با دعا به خدا میرسی، ولی ...
هر شب کمیل خواندی و هیچت کمال نیست


#امیرحسین_خوشنویسان
ملقب به #بیداد_خراسانی

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

غارت صبر از دلم آن آتشین‌رو می‌کند
گرمی خورشید گل را مفلس بو می‌کند

چشم مجنون بس که از وحشی‌نگاهان پر شده است
چشم لیلی را خیال چشم آهو می‌کند

آن که چون شبنم ز گل بالین و بستر ساختی
این زمان چون غنچه بالین را ز زانو می‌کند

چشم میگونی که من زان باده‌پیما دیده‌ام
درد می را در قدح بیهوش‌دارو می‌کند

چون صبوحی کرده در گلشن درآیی عندلیب
خرده گل را سپند آن گل رو می‌کند

حرف پهلودار اگر از خط چنین سر می‌زند
رفته‌رفته کار را با زلف یکرو می‌کند

صائب از بخت سیاه خود ندارم شِکوه‌ای
هرچه با من می‌کند آن خال هندو می‌کند

#صائب_تبریزی

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

خاموش مراز گفت و گفتار تو کرد
بیکار مرا حلاوت کار تو کرد

بگریختم از دام تو در خانهٔ دل
دل دام شد و مرا گرفتار تو کرد

#مولانا
#صبح_بخیر

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

ای از ورایِ پرده‌ها تابِ تو تابستانِ ما
ما را چو تابستان بُبَر دل گرم تا بُستانِ ما

ای چشمِ جان را توتیا آخر کجا رفتی؟ بیا!
تا آبِ رحمت برزند از صحن آتشدان ما

تا سبزه گردد شوره‌ها تا روضه گردد گوره‌ها
انگور گردد غوره‌ها، تا پخته گردد نان ما

ای آفتاب جان و دل، ای آفتاب از تو خجل
آخر ببین کاین آب و گِل چون بست گرد جان ما

شد خارها گلزارها، از عشق رویت بارها
تا صد هزار اقرارها افکند در ایمان ما

ای صورتِ عشقِ ابد خوش رو نمودی در جسد
تا ره بری سوی احد جان را از این زندان ما

در دودِ غم بگشا طرب، روزی نما از عینِ شب
روزی غریب و بُلعَجب، ای صبح نورافشان ما

گوهر کنی خرمُهره را زَهره بدرّی زُهره را
سلطان کنی بی‌بهره را، شاباش! ای سلطان ما

کو دیده‌ها درخوردِ تو؟ تا دررسد در گَردِ تو
کو گوشِ هوشْ‌آوردِ تو؟ تا بشنود برهان ما

چون دل شود احسان شمر در شُکر آن شاخ شکَر
نعره برآرد چاشنی از بیخ هر دندان ما

آمد ز جان بانگ دهل تا جزوها آید به کُل
ریحان به ریحان گُل به گُل از حبس خارستان ما

#مولانا

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌┄✨❊🌼❊✨┄‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌