انتشارات معین

|منتشر شد|
نخل ها و موج ها
اسماعیل بردال
چاپ اول: ۱۴۰۳
تعداد صفحات: ۲۹۰ صفحه
قطع: رقعی
جلد: شومیز

رمان نخل‌ها و موج‌ها، داستان ساحل‌نشینان جنوب ایران است، خلیج فارس و بندر بوشهر. مردمانی که زندگی‌شان با نخل ها و موج‌ها پیوندی ابدی دارد. ناخداها و جاشوهایی که نیروی مقابل آن ها دریا و موج هاست. جنگی تمام عیار که اگر غافل شوند،
خشم دریا، تراژدی بزرگی را رقم خواهد زد...

‍ زانوهایش را تو بغل گرفت و سرش را گذاشت روی آرنج هایش. شقیقه هایش می کوبید. دهنش خشک بود و ته گلویش هم آمده بود. جوش عرق تنش فروکش نمیکرد، گویی زنبوری زیر پیراهنش افتاده بود و تنش را نیش میزد. سر جایش وول میزد. شتابی درونش را میخورد. شتابی برای فرار و دویدن، تو سرش صدای پٌتک روی سندان می دوید. تو سرش جوش میخورد که هنوز دارد از خانه ای به خانه ای میرود و یکی را به خون می غلتاند. هنوز تو کوچه بود و مردم دنبالش بودند. دیگر روی لوکه با شهرو و بچه هایش نخوابیده بود و چشمانش روی «هفت برادرون» دو دو نمی زد. خیلی وقت بود از آنها دور شده بود. هنوز تو خانه آقاعلی کچل بود و پابه پای زن او از پله های بالاخانه بالا می رفت و حواسش پیش جمعیت تو کوچه بود و میخواست زود کارش را بکند و از آنجا دور برود. زن آقاعلی کچل غش کرده بود و پای تختخواب شوهرش افتاده بود.
شیردان بلورین آب هندوانه پول پول شده بود و خرده شیشه هایش تو کف اتاق ریخته بود. او پایش را روی آنها گذاشته بود و خون از پایش ول شده بود. تبر را روی فرق سر و قلم دو دست زن پایین آورده بود و آنها تو خون خودشان غلت می خوردند. او آنها را ول کرده بود و رفته بود تو حیاط. گربه ازش فرار کرده بود. شبهای توفانی و امواج خردکننده دریا تو سرش ول شده بود. سکان تو مشت هایش چسبیده بود. کشتی پرسپولیس مثل پوست گردو روی امواج دریا زیر و رو میشد. راههای دریا را که خوب می شناخت، حالا گمشان کرده بود. هر موجی که روی عرشه خراب میشد کشتی را تو دل دریا فرو می برد. هیچ کس تو کشتی نبود، خودش تنهای تنها بود. سکان به فرمانش نبود. زورش نمیرسید آن را بچرخاند. هرچه زور میزد مثل اینکه سکان ته دریا گیر کرده بود. صخره های سیاه تیزکی از آب بیرون سرک میکشیدند و تو سینه کشتی فرو می رفتند. باد بود. برق بود. توفان سیاه بود. آسمان به دل دریا رفته بود. کشتی میرفت تو دل صخره ها و از آن طرف بیرون می آمد. موج روی موج می رمبید و کشتی را مثل فرفره میچرخاند و ته آن به ته دریا می خورد و از هم متلاشی میشد. دگل و سکان و عرشه هر سه روی آب شناور بودند و باز به هم می پیوستند و کشتی روی دریا ولو بود. از بس فریاد زده بود، از گلویش خون میریخت. سکان را ول داد و دنبال تفنگ گشت. تفنگش آنجا نبود، دم خانه شیخ ابوتراب بود. یکی از میان جمعیت با خنجر به او حمله برد و خنجر را تو سینه اش غلاف کرد. او خنجر را بیرون کشید و دوید...

📕تنگسیر
✍🏻صادق چوبک
ص ۱۳۹

‍ تاکنون انسان‌های کمی به اندازه‌ی آسترید لیندگرن، نویسنده‌ی نام‌آور سوئدی، برای بهبود کیفیت زندگی کودکان تلاش کرده‌اند. لیندگرن نه تنها خالق داستان‌های ماندگار و محبوبی در ادبیات کودک بود، بلکه به‌عنوان یک انسان‌دوست متعهد، نقش موثری در ارتقای حقوق و رفاه کودکان ایفا کرد. او با سخنرانی‌های تأثیرگذار و برخوردی همراه با شوخ‌طبعی و اخلاق، به مسائل کودکان و آینده‌ی آن‌ها توجه داشت و همواره صدای خود را برای احقاق حقوق کودکان بلند می‌کرد. با درگذشت او در سال ۲۰۰۲، دولت سوئد به پاس خدمات وی به ادبیات و حقوق کودکان، جایزه‌ای جهانی به نام آسترید لیندگرن بنیان نهاد که هر ساله به افراد و سازمان‌هایی اهدا می‌شود که در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان تاثیرگذار بوده‌اند.
هوشنگ مرادی کرمانی، نویسنده‌ی برجسته‌ی ایرانی، نیز از نامزدهای این جایزه‌ی جهانی بوده و آثار او از نظر توجه به فرهنگ، زبان، و دنیای کودکان، شباهت‌هایی با آثار لیندگرن دارد.
این جایزه که با نام “جایزه یادبود آسترید لیندگرن” شناخته می‌شود، یکی از بزرگترین جوایز ادبی کودکان در جهان است و هدف اصلی آن ترویج ادبیات، داستان‌سرایی و خواندن در بین کودکان و نوجوانان در سراسر جهان است.

پدرها و مادرها نباید بمیرند، نباید پیر شوند، نباید با هر بار ترمز قطار جوری بلرزند که دستی خیز بردارد برای گرفتنشان. خدا اگر پدر داشت ،اگر مادر داشت شاید آن وقت فصل پاییز هیچ سپیداری را این همه تکیده نمی کرد که علفی تازه حتی با مهربانی مراقب باشد نیفتد.نمیرد
پدرها و مادرها نباید بمیرند...

📘کتاب متروآشوبی و شیوه دلبری
✍🏻دکتر احسان محمدی

‍ گالیله ئی ها، یک خانواده اشرافی فلورانسی بودند که بیشتر ثروت خود را از دست داده بودند و برای گذران زندگی مشکلاتی داشتند. “وینچنزیو”، پدر گالیله، مردی باهوش و تحصیل‌کرده و موسیقی‌دانی توانا بود. او نه‌تنها موسیقی می‌نواخت و آن را تدریس می‌کرد، بلکه چندین رساله بسیار ارزشمند در مورد تئوری موسیقی نوشت که بعضی از آنها هنوز هم حفظ شده است. وینچنزیو برای گذران معاش تاجر پارچه شد و به طور موقتی به پیزا، که در آن موقع مرکز تجاری بهتری از فلورانس بود، نقل مکان کرد. سپس هنگامی که بزرگ‌ترین فرزندش، “گالیله”، ده ساله بود او و خانواده‌اش به فلورانس بازگشتند. او چندین فرزند دیگر نیز داشت که بعضی از آنها در جوانی درگذشتند، و درباره سه تای آن‌ها ما چیزهایی می‌دانیم: دو دختر به نام‌های “ویرجینیا” و “لیویا” و یک پسر به نام “میکل آنژ”. وینچنزیو، آموزش اولیه گالیله را جهت می‌داد. این جوان به آسانی و با اشتیاق یاد می‌گرفت و باید هوش و فراست غیرعادی نشان داده باشد، زیرا با وجود وضعیت مالی دشوار خانواده، پدرش تصمیم گرفت که گالیله باید به تحصیلاتش در دانشگاه ادامه دهد. این به معنای آن بود که این جوان باید به دور از خانواده زندگی کند، زیرا دانشگاه دوک بزرگ توسکانی در پیزا بود. او سال‌ها بعد به دوستانش گفته بود که اگر تصمیم برای انتخاب رشته تحصیلی بر عهده خودم بود، من ترسیم و نقاشی را انتخاب می کردم. ولی پدرش در فکر موقعیت پردرآمدتری برای او بود، و بنابراین او به عنوان دانشجوی پزشکی وارد دانشگاه پیزا شد...

گالیله و انقلاب علمی
لورا فرمی / گیلبرتو برناردردینی
دکتر محمدرضا توکلی صابری
ص ۱۴

درازای عمر من در برابر....نه!
حتی فکرش را هم‌ نمی توانم بکنم. عمری که به ازای خاک برادر باشد، خیلی دردانگیز است!

📕زمین سوخته
✍🏻احمد محمود
ص ۱۷۳

‍ |منتشر شد|
ردپای هومو بر زیست سپهر
(از اسطوره تا فضا)
دکتر نصرت الله صفائیان
چاپ اول:۱۴۰۳
تعداد صفحات: ۳۱۰ صفحه


همه‌ی شما پیش از این که بوم‌شناسان محیط‌زیست‌چی، بخواهند از حال بد دریاچه ارومیه و دریای کاسپین و نابودی محیط‌زیست و آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس و هیرکانی و نابودی گونه‌های گیاهی، جانوری و دست آخر از انقراض ششم که در راه است حرفی بزنند، شما از جزییات واقعه با خبر هستید و به احتمال زیاد مسبب یا عوامل این خرابی‌ها را نیز به‌نحوی می‌شناسید. اما همان‌طور که من بارها و بارها فیلم‌های جنایی ستوان کلومبو را ساعت‌ها به این امید که شاید اتفاقی سوای آن چه فکر کرده و یا شاهد بوده‌ام رخ دهد، به تماشا نشسته‌ام! امید دارم، شما نیز با خواندن این نوشتار پرنده‌ ی پویای ذهن‌تان در جهت یافتن روزنه‌ای نجات‌بخش برای زیست‌سپهر که محل زیست همه ی ماست، به پرواز در آید.

نکته آخر این که تقریباً همیشه در آخرهای سریال کلومبو، به‌هنگامی که قاتل تحت تأثیر رفتار ساده لوحانه ستوان فکر می‌کند که او گول خورده است، کلومبو بعد از خداحافظی‌ بی درنگ بر می‌گردد و در حالی که سرش را می‌خاراند، این تکیه کلام را به عنوان آخرین پرسش بیان می‌کند «آها فقط یک چیز دیگه» و سپس بیان همین چیز دیگر کلید حل معما می‌شود!

امید است چیز دیگری که در گوشه‌ای از ذهن‌مان جا مانده است، ناگهان آفتابی شود و معجزه‌وار نجات و رهایی‌مان نیز در آن باشد. شاید!

‍ |منتشر شد|
گالیله و انقلاب علمی
لورا فرمی، گیلبرتو برناردردینی
دکتر محمدرضا توکلی صابری
چاپ اول: ۱۴۰۳
تعداد صفحه: ۱۴۸‌صفحه
قیمت: ۱۲۰ هزار تومان

این کتابِ الهام‌بخش، توسط رئیس پیشین موسسه فیزیک هسته ای ایتالیا و تاریخ‌نویس دانشورزی (که همسر انریکو فرمی فیزیکدان نابغه است) به رشته تحریر درآمده است. کتاب از جوانی گالیله آغاز می شود و بازگشت به شهر زادگاهش پیزا تا به عنوان پزشک آموزش ببیند. این دانشجو، شیفته ی قدرت استدلال ریاضی می شود. علاقه ای که او را به کاربرد منطق ریاضی، به رخدادهای طبیعی و در نهایت ابداع مفهوم آزمایش کردن می کشاند. پیشرفت گالیله از دانشجویی تا آموزگاری تا مبتکر علمی دنبال می‌شود، با تاکید ویژه بر آزمایش‌هایش، با ساخت تلسکوپ و دقیق کردن آن و مشاهدات بی سابقه او از ماه و سیارات. نتایج چشمگیر یافته های او، از جمله رد نظریه ی ارسطویی و حمایت او از آموزه های کپرنیکی، به طور کامل بازگویی شده است، همراه با برخورد با دستگاه پاپ و‌ مرگ غم انگیز او در حبس خانگی.
این کتاب، که سرشار از ستایش گرم برای شگفتی های دستاورد های گالیله است با استادی کامل نوشته شده، که با بررسی میراث چشمگیر این دانشورز به پایان می رسد.

ابراهیم اَدهم، رحمة الله علیه، در وقت پادشاهی به شکار رفته بود. در پی آهویی تاخت تا چندان که از لشکر به کلی جدا گشت و دور افتاد. و اسب در عرق غرق شده بود از خستگی، او هنوز می تاخت در آن بیابان. چون از حد گذشت، آهو به سخن آمد و روی باز پس کرد که: ما خُلِقْتَ لِهذا. تو را برای این نیافریده اند، و از عدم جهت این موجود نگردانیده اند که مرا شکار کنی. خود مرا صید کرده گیر؛ تا چه شود؟
ابراهیم چون این را بشنید، نعره زد و خود را از اسب در انداخت. هیچ کس در آن صحرا نبود غیر شبانی. به او لابه کرد و جامه های پادشاهانه مرصع به جواهر و سلاح و اسب خود را، گفت از من بستان و آن نمد خود را به من ده، و با هیچ کس مگوی و کس را از احوال من نشان مده. آن نمد را در پوشید و راه گرفت.

📘به عبارت آفتاب
✍🏻محمدجواد اعتمادی
ص ۱۱۲

من پایان انسان را انکار می‌کنم. بیان این موضوع ساده است که انسان فنا‌ناپذیر است آن هم فقط به این خاطر که قادر به تحمّل است. وقتی که آخرین تیک‌تاک هلاکت و نابودی به صدا درمی‌آید و آخرین صخره‌ی بی‌ارزش در آخرین غروب مرگِ قرمز رنگِ خورشید ناپدید می‌شود، حتی در آن صورت هنوز صدای دیگری شنیده می‌شود که ضعیف ولی تمام‌نشدنی سخن می‌گوید. من بر این باورم که انسان نمی‌خواهد بیش از این تحمل کند، انسان فناناپذیر است نه به این دلیل که در میان دیگر مخلوقات از آوایی تمام نشدنی برخوردار است،‌ بلکه به این خاطر که روحی دارد قادر به همدردی، قربانی کردن و تحمل کردن.

📔یک افسانه
✍🏻ویلیام فاکنر
📝شهاب الدین ارجمندی/ مهرداد معینی
ص ۳۲

انسان تلاش می کند، عاشق می شود، متنفر می شود، امید می بندد، شیفته هزاران چیز می شود که فردا ارزش و مفهومش را از دست می دهد.. و با دست های خالی به نقطه ای که حرکت کرده است باز می گردد. پس مفهوم سرنوشتی نظیر سرنوشت من چه می تواند باشد؟

📙شقایق و برف
✍🏻هانری تروایا
📝پرویز شهدی

به مناسبت هشتاد سالگی هوشنگ مرادی کرمانی...

مروری بر اتاق کار شاعران نویسندگان بزرگ؛ از داستایوفسکی و چارلز دیکنز تا شهریار و سیمین و جلال آل احمد+عکس https://saednews.com/.post/mrory-br-atag-kar-shaaran-noysndgan-bzrg-az-dastayofsky-o-charlz-dyknz-ta-shhryar-o-symyn-o-jlal-al-ahmd-aks-29rk

‍ |تجدید چاپ شد|
هوشنگ دوم
گفتگو با هوشنگ مرادی کرمانی
نوبت چاپ: پنجم ۱۴۰۳

باری، روزهایم خیلی سخت می گذشت. غذایی برای خوردن نداشتم. مراقب بودم که پولم تمام نشود. از طرف دیگر مجبور شدم جایم را عوض کنم. اوضاع خوبی نداشتم. آن زمان در خیابان جمهوری فعلی که می گفتند شاه آباد، در بالای مجلس، غذافروشی هایی در دو طرف خیابان بود. من از مقابل آنها عبور نمیکردم چون میترسیدم گرسنگی فشار بیاورد و هوس کنم بروم چیزی بخورم که گران تمام شود. بنابراین از کوچه پس کوچه ها می رفتم. این دوره برایم بسیار بسیار سخت گذشت. بیکاری و بی پولی مرا در چنگ خود داشت. ..

👇🏻
"هوشنگ دوم" گفت و گویی است با "هوشنگ مرادی کرمانی" که توسط "کریم فیضی" صورت گرفته و روایت زندگی وی را از زبان خود او، مکتوب کرده است. "هوشنگ دوم" که در دوازده فصل تدوین شده، روایت حیات نویسنده ای را شامل می شود که بیشترین تعداد بازگردانی آثار به زبان های خارجی و بیشترین فیلم ساخته شده از روی کتاب های وی، در کارنامه ی او ثبت شده است. این اثر به نوعی در ادامه ی زندگی نامه ی خودنوشت "هوشنگ مرادی کرمانی" با عنوان "شما که غریبه نیستید" به نگارش درآمده است. "شما که غریبه نیستید" به شرح زندگی او در زادگاه خودش یعنی روستای سیرچ کرمان تا بیست سالگی وی که به تهران ورود کرد، می پردازد؛ اما اگر مایل هستید بدانید که در تهران، بر این نویسنده ی نام آشنا و محبوب ایرانی چه ها رفته است، کتاب "هوشنگ دوم" به سوالات شما پاسخ خواهد داد.

شهریور ماه سالروز درگذشت صمد بهرنگی

صمد بهرنگی ( زاده ۲ تیر ۱۳۱۸ تبریز -- درگذشت ۹ شهریور ۱۳۴۷ ارسباران ) نویسنده و مترجم

وی در محله چرنداب در جنوب بافت قدیمی تبریز در خانواده‌ای تهیدست به دنیا‌ آمد
صمد پس از تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در مهر ۱۳۳۴ به دانشسرای مقدماتی پسران تبریز رفت و خرداد ۱۳۳۶ از آنجا فارغ‌التحصیل شد.
از مهر همان سال و در حالیکه تنها ۱۸ سال داشت آموزگار شد و تا پایان عمرکوتاهش، در آذرشهر، ماماغان، قندجهان، گوگان، و آخیرجان در استان آذربایجان شرقی که آن زمان روستا بودند تدریس کرد.
در مهر ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادبیات انگلیسی به دوره شبانه دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز رفت و هم‌زمان با آموزگاری، تحصیلش را تا خرداد ۱۳۴۱ و دریافت گواهی‌نامه پایان تحصیلات ادامه داد.
بهرنگی در ۱۹ سالگی اولین داستانش با نام عادت را نوشت. یک سال بعد داستان تلخون را که برگرفته از داستان‌های آذربایجان بود با نام مستعار «ص. قارانقوش» در کتاب هفته منتشر کرد و این روند با بی‌نام در ۱۳۴۲، و داستان‌های دیگر ادامه یافت.
بعدها از بهرنگی مقالاتی در روزنامه «مهد آزادی»، توفیق و ... به چاپ رسید البته با امضاهای متعدد و اسامی مستعار فراوان از جمله داریوش نواب مرغی، چنگیز مرآتی، بابک، افشین پرویزی و باتمیش و ... .
بهرنگی ترجمه‌هایی نیز از انگلیسی و ترکی استانبولی به فارسی و از فارسی به آذری (از جمله ترجمه شعرهایی از مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو، فروغ فرخزاد، و نیما یوشیج) انجام داد. تحقیقاتی نیز در جمع‌آوری فولکلور آذربایجان و نیز در مسائل تربیتی از او منتشر شده‌است.
وی در سال ۱۳۴۱ به جرم بیان سخن‌های ناخوشایند در دفتر دبیرستان و بین دبیران اخراج و به دبستان انتقال یافت. یک سال بعد و در پی افزایش فعالیت‌های فرهنگی، با پاپوش رئیس وقت فرهنگ آذربایجان، کار صمد به دادگاه کشیده شد که متعاقبا تبرئه شد.
در سال ۱۳۴۲ کتاب الفبای آذری برای مدارس آذربایجان را نوشت که این کتاب پیشنهاد جلال آل‌‌‎احمد برای چاپ به کمیته‌‌‎ پیکار جهانی با بیسوادی فرستاده شد اما صمد بهرنگی با تغییراتی که قرار بود آن کمیته در کتاب ایجاد کند با قاطعیت مخالفت کرد و پیشنهاد پول کلانی را نپذیرفت و کتاب را پس گرفت و باعث برانگیختن خشم و کینه عوامل ذ‎ینفع در چاپ کتاب شد.
سال ۱۳۴۳ همراه بود با تحت تعقیب قرار گرفتن صمد بهرنگی به خاطر چاپ کتاب «پاره پاره» و صدور کیفرخواست از سوی دادستانی عادی ۱۰۵ ارتش یکم تبریز و سپس صدور حکم تعلیق از خدمت به مدت ٦ ماه. در این سال وی با نام مستعار افشین پرویزی کتاب انشاء ساده را برای کودکان دبستانی نوشت. در آبان همین سال حکم تعلیق وی لغو شد و صمد به سر کلاس بازگشت. سال‌های میانی دهه ۴۰ مصادف بود با دستگیری تعدادی از نزدیکانش که موجب شرکت او در اعتصابات دانشجویی شد.
صمد بهرنگی در شیوه آموزشی و مضمون قصه‌های خود تلاش می‌کرد روح اعتراض به حکومت را در دانش آموزان پرورش دهد.
در این دوران ساواک به برخی از فعالیتهای بهرنگی حساس شد. تهدیدها آغاز شد و چندین بار در طول دوران زندگی خود مورد توبیخ و جریمه و حتی تبعید قرار گرفت.
صمد بهرنگی در ۹ شهریور سال ۱۳۴۷ در رود ارس و در ساحل روستای شام‌گوالیک غرق شد و جسدش را ۱۲ شهریور در نزدیکی پاسگاه کلاله در چند کیلومتری محل غرق شدنش از آب گرفتند.
جلال أل احمد اين مرگ را به ساواك نسبت داد كه بعد أن را شايعه سازى دانست. صمد را در گورستان امامیه تبریز به خاک سپردند.
حدود یک ماه قبل از مرگ صمد بهرنگی، کتاب ماهی سیاه کوچولو از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چاپ شد و مورد اقبال مردم ایران و جهان قرار گرفت.

|تجدید چاپ شد|
قصه های صمد
صمد بهرنگی
نوبت چاپ: پنجم ۱۴۰۳

صمد بهرنگی در قصه هایش با ساده ترین و دلنشین ترین بیان واقعیات حاکم بر زندگی و اجتماع را تشریح می کند و در جای آن ها می خواهد راهی برای تغییر محیط خود پیدا کند. قصه های او آن لطافت هنری را لازم دارد که مخاطبان دیگری به جز کودکان را نیز پیدا کند. بهرنگی معلم و نویسنده نامداری که سال های عمر خود را وقف تعلیم بچه ها کرد.

⁨💢 همه ما ایرانیان با کارتونِ پینوکیو خاطرات زیادی داریم و بارها آن را تماشا کردیم اما تا حالا به ورای شخصیت‌های آن فکر نکرده بودیم!
خالق ایتالیاییِ این اثر ماندگار و محبوب، پرده از راز خلق شخصیت‌ها برداشته که واقعاً شنیدنی است!

تجدید چاپ شد|
پدر ایران
میرجلال الدین کزازی
چاپ هفتم: ۱۴۰۳


کتاب "پدر ایران" دارای شالودۀ تاریخی، افسانه ای و پندار است. زبان و شیوۀ نگارش این کتاب، نگارین و هنری و آمیخته با نثری باستانی است. کتاب سرگذشت بزرگمردی بی مانند در روزگاران تاریخ ایران باستان است که کردار، رفتار و منش والای وی را همواره در تاریخ جهان ستوده اند.