| آبان ۰۳ |آبان برای من پر بود از پستی و بلندی روزگار..
لحظاتی که خوشحااال ترررین بودم و غمگین ترین!
لحظاتی که هم توسط بهترین ها تشویق شدم هم مورد خشم شون قرار گرفتم..!
از آبان شاید یکی از سخت ترین و دردناک ترین خاطره های بالین برام به جا موند.. به طوری که شاهد یک DNR بدون پروتکل بودم!
💔🥲اما قشنگی آبان به تلاش هایم برای گذر از درد های قدیمی بود! و همان جمله ی ناب تراپیستم که وقتی آن را گفت خودش هم ذووق زده شد از گفتنش
😅..«کمال گرایی نوعی تنبیه کردن خود است»!
و دلم میخواهد از آبان لحظاتی که با
#اتند_ریه_سین و استاد انگل شناسی بودم، هم‌صحبتی هایم با
#ریرا و
#استاد_مهر و دیدن دوباره‌ی
#اتند_فرد و لحظه ای که به عنوان دانشجوی برگزیده معاونت تحقیقات انتخاب شدم و تلاش های مامان و بابا برای خوشحال کردنم رو برای همیشه در آلبوم خاطراتم بگذارم!
بله! آبان همان اردیبهشت پاییز است..!
🍁🍊پ.ن:
این بیت شعر هم اینجا به یادگار از گفتگو های طولانی آبان ماه با بابا بمونه اینجا
❤️🌹افتادگی آموز اگر طالب فیضی
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است!
