#شعر_محلیهِوا رِه مَشتِه اَبر بَیتِه ، دَمِش گَرم
کَهو می رِه شِه وَر بَیتِه ، دَمِش گَرم
سیو بَیه هِوا ، گوم بَیه اِفتاب
دِتا دَستِ شِه سَر بَیته، دَمِش گَرم
وارِش بَیته هِوا تیم تیم ، دیاره
زمینه خنده وَر بَیته ، دَمِش گرم
ببار وارش ، بَشِن صلح و صِفارِه
خشحالی اینجه سَر بیته ، دمش گرم
سو بیه اینجه اونجه مَشته تی تی
سبزه گل رِه نَظِر بَیته ، دمش گرم
عجب بَیه قشنگ ، تا چش دیاری
خدایی اینجه پر بیته ، دَمِش گرم
او بیته کیله رِه ، روش کَشنه روش
تیلندی بال و پر بَیتِه ، دمش گرم
دَپیتِه بوی نَعناع ، اونجه پَخشه
عَلف ره اونجِه قهر بَیته ، دَمِش گرم
بورم شکر هاکنم جان خدا ره
هدایی سرتا سر بیته ، دمش گرم
***
#ترجمه_فارسیدمش گرم
آسمان از ابر های سیاه پر شده است و همه جا سیاه به نظر می آید.
با وجود ابرهای سیاه آفتاب ناپدید شده و از این بابت آفتاب احساس ناراحتی می کند.
بارن نم نم شروع به باریدن کرده است و زمین با وجود باران بسیار خوشحال می باشد.
با آمدن باران صلح و صفا از آسمان فرود می آید و و همه از این بابت خرسندند.
گلهای زیادی در دشت و صحرا نمایان شده است و سبزه از وجود گلهای زیبا حسادت می کند.
تا جایی که به چشم دیده می شود زیبا شده است و لطف خدا اونجا نمایان است.
رودهای کوچک همه پر آب شده است و آب های گل آلود هستند.
بوی نعناع در کنار رودها به مشام می رسد و علف از این ماجرا ناراحت است.
و من خدا را شکر می کنم که این همه نعمات را خلق کرده است.
🌹👇🆔 @kalikolaiha🌸