کهکشان🪐داستان

«نحن ندفن في قلوبنا كل يوم أشياء لم نُخبر أحداً عنها»

+ما هر روز چیزهایی را در قلب خود دفن می کنیم که درباره ی آن ها به کسی چیزی نگفته ایم.

[محمود درویش]

@kahkashan_dastan

سرمای عجیبی دارد این ناقوس افکارم!
برای بامِ پر برف و بهار پر ز سرسبزی
نگاهِ شاد و قلبی زنده می‌خواهم؛
مگر بس نیست که بارانی و برفی یا که حتی ژاله‌ی بارد...
برای زندگیِ واقعی "تغییر" زیبا است!

درین افکارِ پرموج و پر از ابهت
چنان غرقم که گاهی
قطره‌ی باران برایم خسته می‌آید...
در آن دنیایی فانتزی که رویاها گلابی‌اند و
سرسبزی چو سرسبزی‌ست،
سرم گرمِ کلامی است
که آن را بربنای واژه‌هایش
دوست می‌دارم...
سرم گرمِ خیالی است که آن هم
از برای رشته‌های اعتقاداتم
برایم اهمیت دارد...

سرم گرمِ زمستان و بهار و پاییز و سبزی‌ست؛
سرم گرمِ همان "تغییرِ" زیبا است!

#رابعه_مدبر

@Rabia_Modaber

📚 #اسرار

هم‌خودش و هم روح‌ِ او آن‌چنان خسته ‌و زخم خورده بود که آرزو نمود، کاش پسر باشد.
ممکن فراموش کرده بود، خدا برای او خواب‌های بهترِ را در نظر دارد.
شاید هم خدا را به فراموشی سپرده بود؟!

✍🏻 #بانو_کهکشان

✨| @kahkashan_dastan

‏همه آدم‌های خوب زندگی یک‌طرف
اما
آنکه سکوتت را بفهمد
چیز دیگریست...
🙃🦋🍃

@kahkashan_dastan

این هم پایان داستان سپاس از دوستانی که تا این مدت ما را همرای کردگ و دست بانو قربانزاده هم درد نبیند بسیار یک رمان عالی بود.

و همی قسم با لباس سبز و سفید هم با سیاوش وارد صالون شدم.
و مه و سیاوش هم با هم با آهنگ جاوید شریف به خیلی آرامی و به زیبای رقصیدیم
و خیلی خوش حال بودیم
بهارجان و بهشته جان هم که آنقدر رقص کردن که کاملا خسته شدن ههههه
و سانازم و سحرم هم در کارد رقص کردن که او صحنه خیلی جالب بود که از سیاوش پول می‌گرفتند هههههه
و همچنان لحظه خداحافظی و بستن کمر مه که با گریه و اشک به پایان رسید واقعن زیباترین شب زندگیم بود کنار سیاوش عشق زندگیم

سیاوش : زیاد دوستت دارم خانم زیبایم
سما : مه هم دوستت دارم شوهر عزیزم






****
یک‌ونیم سال بعد



در این یک‌ونیم سال مه هم محصل پوهنتون هستم و البته در این مدت در درس هایم سیاوش هم خیلی کمکم میکنه و البته سیاوش دیگر در پوهنتون تدریس نمیکنه و فعلا در کار های ساختمان و شرکتی مصروف است و همچنان خداوند برای ما یک طحفه زیبا و شیرینی هم داده ما صاحب یک دختر نازی شدیم که بیشتر به مه شباهت داره که اسمش را سیاوش انتخاب کرده و اسمش را ( آینور ) گذاشته
سیاوش : آه دختر قندمه مثل مادرش شیرین و زیباست
سما : البته دگر به مادرش رفته
سیاوش : البته که رفته به خانم زیبایم
سیاوش دست های کوچک آینور را میبوسید
و بعد آمد نزدیک مه شد و جبینم را بوسیده گفت
سیاوش :
حسرت کش یک بوسه خشکیم در این بزم
فردا که دلت سوخت نگویی که نگفتیم...!


سما :
سر و سامان بدهی یا سر و سامان ببری
قلب من سوی شما میل تپیدن دارد♥️



در این مدت یک‌ونیم سال‌ زندگی با زیبای گذشت اول اش شاید سخت بود اما خداوند همیشه در آخر همه درد ها و نگرانی ها، شادی و عشق برما کنار گذاشته است
این زندگی بر من آموخت که از هر آنچه که فرار هم کنیم بر ما همان می‌شود چون عشق را باور نداشتم عاشق شدم
و بر این عشق پاک پی بوردم و این خوشبختی و عشق را در وجود سیاوش به واضع دیدم .

در این مدت هم
بهار هم درس خود را تمام کرده و با سمیرلالایم باهم نامزد شدند چون از اول هم نگاهای سمیر لالایم به بهار را میدیدم و البته بهار هم بی حس نبود از ای عشق شان پی بورده بودم
و همچنان حسنا دختر خاله سیاوش هم بعد این مدت به شهریار حسی پیدا کرده و با هم نامزد شدند و شهریار هم پوهنتون خود را تمام کرده و حسنا هم همچنان محصل طب است
و قرار است به این زودی ها این دو با هم ازدواج کنند و سحرم هم به خارج از کشور رفت بخاطر تحصیل که مه هم خیلی دلتنگش شدیم،
و سانازم هم مکتب خود را تمام کرده و محصل پوهنتون کابل است

و ماند شهزاد او هم به 15 سال حبس محکوم شد
لالا اسد هم به گفته خودش تا فعلا مجرد است و همچنان ریس یکی از هتل ها در کابل شده است


و این هم داستان زنده‌گی پر ماجرای و پر از عشق من .





پایان رمان




سخنان نویسنده :


سپاس گذارم از خالق یکتا که چنین توان را برایم داد تا قلم را بر دست بیگیرم و بنویسم از آنچه در دلم به جا مانده بود
سلام و احترامات، نثار همه شما خوبان امید که خوب و صحتمند بوده باشید
و باید یاد آور شوم که این رمان را با زبان آمیانه مورد تایپ قرار دادم تا از مطالعه رمان بیشتر لذت ببرید و امید که از مطالعه
رمان :( عشق با یک‌ نگاه )
لذت کامل را برده باشید و البته بابت مشکلات که در املاح بود معذرت می‌خواهم چون این رمان در موبایل مورد تایپ قرار گرفته است و البته این رمان اولین دست نوشت بنده میباشد
و همچنان این رمان ساخت تخیلات ذهن خودم میباشد و هیچ رویداد واقعی در این رمان وجود ندارد
سپاس از تک تک شما عزیزان منتظر نظریات زیبای شما هستم
تا دست نوشته‌ دیگر که خدمت شما قرار میگیرم خداوند نگهدار همه شما.
با احترام : یلدا قربانزاده

@kahkashan_dastan

مه که با شنیدن ای شعر زیبا که دکلمه کرد خواستم مه هم یک مسره شعر بسرایم تا بی جواب نماند چنین گفتم:
زِ همه دست کشیدم که تو باشی همه‌ام
با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد
- سعدی


دیدم سیاوش لبخند زیبای بر رویم زد و گفت : وای پس دلبر مه هم شعر بلد بوده؟
مه با نشانه رضایت سرم را تکان دادم
سیاوش : پس حالا درست شد
مه : امم پس بریم داخل که منتظر هستن

خوب همگی دور میز جم بودیم و غذا میل میکردیم و قصه ها و‌ خنده ها هم همراهش بود سمیر پهلویم نشسته بود و سیاوش هم در پهلوی دیگرم نشسته بود باز هم متوجه نگاهای سمیر به بهار شدم البته بهار هم لبخندی از روی خجالت میزد
مه هم صورت خود را نزدیک گوش سمیرلالایم کرده گفتم
مه : لالاجانم
دیدم که وارخطا شد
سمیر : جان لالایش چیزی شده
مه : نمیفهمم تو بگو چیزی شده
سمیر : نی چ..یز....نیست
مه : متوجه نگاهایت به بهار هستم
بگو برم نی که لالاجانم عاشق شده چطو....!
دیدم سمیر سر خود را پایین کرد و لبخند زد
مه : آی وای پس ای قسم، بهار هم به تو حسی داره ؟
سمیر : شاید راستش نمیفهمم....!
مه : باشه پس انشالله مه یک کاری خواهد کردم ههههه
سمیر : تشکر خواهر گلمه
مه : خواهشم میکنم جان خواهر .


( حالا از زبان سیاوش )


همی قسم نشسته بودم و به دلبرم نگاه میکردم البته پهلوی دیگرم شهریار نشسته بود دیدم که در موبایل مصروف هست خواستم بفهمم کی است که ای قسم لبخند میزنه ...
خود را نزدیک کردم
سیاوش : بیدرم کی است که انقدر همراهش گرم گرفتی هاااا ؟
شهریار : ولا لالا جان تو چی فکر میکنی...!
سیاوش : امممم نی که همراه حسنا
شهریار : ههههه هاا خوب فهمیدی
سیاوش : خدارا شکر پس باهم هستین
شهریار: بلی بیدر جان به گفته خودت او هم برم حس داره ما همدیگر را زیاد دوست داریم
واقعن به شهریار زیاد خوشحال شدم خداراشکر که به عشق خود رسید
سیاوش : وای پس مه ینگه دار میشم هاا
شهریار : ههههه ها همی قسم است
سیاوش : ههههه
همگی با هم صحبت میکردن پدرم همراه احمد پدر جان و مادرم همراه جمیله مادر جان مه به دلبرم نگاه میکردم و دلبرم به مه هردو میخندیدیم



****
( حالا از زبان سما می‌شنویم )



عشق راهی پر خم و پیچی دارد که از همه آن مشکلات فقط باید با صبر، عشق، و وفاداری عبور کرد .
بعد پنج ماه و بعد این همه اتفاقات ما هم امروز ازدواج میکردیم و قرار بود زندگی جدیدی را آغاز کنیم
ساناز : وای دختر اگر یازنه جان خانم خود را بیبینه ضعف میکنه
بهار : وای نامخدا به ینگه زیبای خودم
مه : هههه تشکر سانازم بهارم نام خدا شما هم بسیار زیبا شدین
ساناز و بهار : بسیار تشکر 💖
لباس هایمه پوشیدم لباس هایم به‌ رنگ آبی گند افغانی بود که دیزاین خاصی داشت
وقتی در آینه خودم را دیدم واقعن عالی شده بودم آرایشی خیل ظریفی کرده بودن از همه شان تشکری کردم بخاطر چنین آرایشی لطیف .
بعد چند دقیقه سیاوش هم‌ آمد
با دیدن مه چند دقیقه همی قسم در جایش ایستاد ماند بعد نزدیکم آمد و گفت
سیاوش : وای خانم زیبای مه فکر میکنم که امشب ماه خود را نشان نخواهد داد ماشالله به خانم ماهم
سما : تشکر میکنم تو هم‌ خیلی جذاب شدی سیاوشم
سیاوشم هم با ریش اصلاح شده و با موهای که با دیزاین خاصی حالت داده شده کاملا آماده شده بود و خیلی هم جذاب واقعن که با او پیراهن تنبان افغانی که هم سیت لباس مه بود خیلی خوب معلوم میشد
سیاوش : بسیار تشکر بانویم نظر لطف تان است
سمایم : پس بریم
سیاوش : بریم

با هم حرکت کردیم به طرف هوتل اورانوس
که البته سیاوش هم در مسیر راه آهنگی از بانو هایده را بخش کرد و همین‌طور نگاهای ما هم قفل هم شد که شعر آهنگ چنین بود :

روی چشمام قدمته
کولی عشق از من تلبته
تو وقتی با هام حرف میزنی
اون چشام قفل حرف زدنته
خدا دید ما از همه تنها تریم
پس منو تورو واسه هم آفرید
واسه همینه تا همو دیدیم
دوتامون دلو به دریا زدیم

با شعر ای آهنگ مه و سیاوش به هم نگاه کرده به یاد روز تصادف و آشنای خود اوفتادیم و لبخند زدیم .


و بلاخره بعد چند دقیقه به هوتل اورانوس رسیدیم واقعن خیلی زیبا شده بود همه جاها رویای شده بود با هم وارد صالون شدیم همگی همه فامیل های ما آمده بودند عمه جانم خاله جانم خاله سیاوش و اتا خانم کاکایم هم آمده بودن صالون پر بود از نفر همه‌گی برایمان کف می‌زدند و تبریکی می دادند و آرزوی خوش بختی می‌کردند اتا خانم کاکایم هم برم تبریکی داد و مرا در آغوش گرفت
و البته خواهر سیاوشم هم که اسمش بهشته جان است هم از خارج آمده و در عروسی ما شرکت کرده بود و واقعن یک دختر خیلی مهربان و شیرنی است که البته با طفلک کوچک اش که خیلی ناز بود که اسمش هم ستایش بود