گاهی جملاتی را با حسی درونی بیان کردهام که شاید تجربهٔ سالها تأملِ من در بعضی از متون و اندیشهها بوده است و بعد از آن، هرگاه به آن جملهٔ احساسیام فکر کردم، از گفتنِ آن جمله لذت بردم. یکی از آن جملات این بود که چند سال پیش یکی از دوستان از من پرسید که کدام ایرانیِ در حالِ حیات را از دیگران فاضلتر میبینی و من بیدرنگ پاسخ دادم
#محمد_علی_موحد .
استاد محمدعلی موحد نود و هشت ساله شد. زهی عمرِ بابرکت. موحد از درخشانترین ستارههای عرصهٔ اندیشه و فرهنگِ ایران معاصر است. خدمات او در حوزهٔ ادبیات، عرفان، حقوق و تاریخِ دین در بسیاری از وجوه یگانه است. محدودهٔ فضلِ او از دامنهٔ شمس و مولانا و ابنعربی و ابنبطوطه تا مصدق و فیلسوفان غربیِ حوزهٔ حقوق بشر جریان دارد. در میانِ این همه فضل، او بیش از همه به شناختش از
#شمس_تبریزی و شناساندنِ شمس به فرهنگِ ما شهره است. سالها جامعهٔ فرهنگی ایران منتظرِ تصحیح موحد از
#مثنوی_معنوی بود که به فضل الهی و همت او بالاخره در نود و چهار سالگیاش به انجام رسید. کسانی که با جهانِ مولانا آشنا هستند میدانند که چقدر سخت است که در این حوزه، استاندارد را از جایی که
#رینولد_نیکلسون پایهگذاری کرده است بالاتر برد. اما موحد این کار را کرد و امروز پاکیزهترین و صحیحترین تصحیح مثنوی معنوی - آن کتابِ تاریخساز - به دستِ توانای موحد به فرجام رسیده است. هیچ کس در هیچ جای دنیا نمیتواند برای شناختِ مولانا خود را از آثارِ محمد علی موحد بینیاز ببیند.
موحد در مقدمهٔ مثنوی میگوید: "تقدیر چنان بود که راهی که به قدمِ استوار و مطمئن چنان پهلوانِ قویدستی (=
#بدیع_الزمان_فروزانفر ) پیموده نشد، به زانوانِ ناتوان و گامهای سست و لرزانِ منی که حتی لیاقت شاگردی او را نداشتم، طی شود."
استاد موحد!
ای تو افلاطون و جالینوسِ ما!
من، به عنوان یکی از کوچکترین شاگردانِ تو، گواهم که زانوانِ تو توانا و گامهای تو استوار و درست است.
دعایی که مادرِ
#خاقانی در لحظهٔ احتضار برای پسرش داشت را برای تو دارم:
مادرم کرد وقتِ نزع دعا
که تو را بانگ و نامِ سرمد باد
عمرِ تو عمرِ نوح باد، ولی
دولتت دولتِ محمد باد
استاد موحد!
ای اصیل و ای چراغِ روشنِ اندیشه و اصالت!
عمرِ تو عمرِ نوح باد، ولی
دولتت دولتِ محمد باد
#جویا_معروفی@jooyamaroofi1