انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
#رفراندوم
Channel
Iran
853
subscribers
1.4K
photos
283
videos
1.64K
links
بر چرخ پادشاهی‌عالم کسی نبود
انسان که سجده‌کرد، خدا آفریده‌شد
☆ آرشیو
@UnbelieversLectures
☆ کتابخانه‌انجمن
@ir_antitheists_Library
☆ ربات انجمن
@anti_theistsBot
☆ گروه انجمن
@iranian_antitheists_group
☆ وبلاگ رسمی انجمن
tiny.cc/anti-theists
انجمن آنتے‌تئیست‌های ایران
#نفرین‌شاهزاده
پرسش: چه حکومتی را برای ایران مناسب می‌دانید؟
پاسخ: به نظر من این سوالی است که باید مردم ایران خودشون پاسخ اون رو بدن
پاسخ بالا، تکراری‌ترین و جاهلانه‌ترین جملات در مصاحبه‌های شازده‌رضاپهلوی است. اما پاسخ او انگار، هنوز کسی را قانع نکرده است. سنگینی این سوال، هنوز مثل ۴۰ سال قبل است و او همچنان از حمل آن سرباز می‌زند و آنرا به دیگری محول می‌کند، #مردم
سخنان او، شاید بوی دموکراسی بدهد، اما دموکراسی‌نیست
دموکراسی، به رهبران‌سیاسی اجازه اینرا نمی‌دهد که بگویند، من‌هستم ... حال چه مردم مرا پادشاه بخواهند و چه رئیس‌جمهور - دموکراسی اینست که بگویید من وامدار سلطنت هستم ... اگر مرا بخواهید هستم
دموکراسی این نیست که ژنرال‌ها، لباس سربازان بپوشند و بگویند هرجور که دیگران گفتند لشکرکشی می کنیم - دموکراسی این است که مردان به سخن بیایند و مردم یک مرد از آنان را انتخاب کنند
دموکراسی این نیست که سربازی ژنرال‌زاده، پیراهن پدرش را به تن کند و به بهانه دموکراسی از سربازانش دستور بخواهد
دموکراسی برای این نیست که پرتقال‌فروش‌ها، سیب‌فروش شوند. دموکراسی اینست که مردم بگویند سیب‌فروش می‌خواهند یا پرتقال‌فروش!
مبهم‌گویی هیچ مردی را در تاریخ مارتین‌لوتر نکرده است - ترس، هیچ پیرمردی را به گاندی بدل نکرده است. شاهزاده می‌ترسد و برای پنهان‌کردن ترس خود به مبهم‌گویی روی می‌آورد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه می‌خواهد و مردم با او هم عقیده نباشند. می‌ترسد که فرمان‌حمله دهد و سربازانش از او سر باز زنند. می‌ترسد که در قرن ۲۱ام از پادشاهی سخن بگوید و می‌ترسد در میان هواخواهان سلطنت‌طلبش از جمهوری حرف بزند. میلیون‌ها ایرانی را لنگان‌لنگان به دنبال خودش می‌کشاند تا دست آخر نیمی از آنان را برگرداند. اتحادی که اساسش تا این درجه مبهم باشد و استحکامش در گرو طفره‌رفتن از چنین سوال بزرگی بدست بیاید، به نفاقی خواهد انجامید که از آغاز بزرگتر گشته است
می‌گوید دموکراسی هم در نظام‌های پادشاهی ممکن است و هم در جمهوری. البته که درست می‌گوید، اما نمی‌گوید پادشاهی‌مشروطه ایران را چه کسی معدوم کرد! نمی‌گوید چه کسی گفت، در ایران نمی‌شود یک پادشاه‌مشروطه بود!
او می‌ترسد که اگر بگوید چه می‌خواهد، جایگاهی در آینده ایران نداشته باشد. خودش را در موضعی بالاتر از گزینه‌های یک #رفراندوم فرض می‌کند. گویی او نه یک گزینه که یک برگزارکنند‌ه رفراندوم است و فارغ از اینکه نتیجه چه باشد، او در قالب آن نتیجه روی کار خواهد آمد
او می‌ترسد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه در دل دارد و آن هرچه باشد، ترس ویژگی هیچکدام از سرسلسله‌های تاریخ ایران نبوده. نه در دل نادرشاه ترسی بود، نه در دل آقامحمدخان، نه در دل رضاشاه و نه حتی در دل خمینی و قطعا اینها را او خود بهتر از من می‌داند اما او چاره‌ای ندارد. نفرینی بر دوش اوست که او را محکوم به ادامه این بازی می‌کند، او ولیعهد واپسین پادشاه‌ایران است
ᴊσɪη υѕ ☞ @iranian_antitheists
#نفرین‌شاهزاده
پرسش: چه حکومتی را برای ایران مناسب می‌دانید؟
پاسخ: به نظر من این سوالی است که باید مردم ایران خودشون پاسخ اون رو بدن
پاسخ بالا، تکراری‌ترین و جاهلانه‌ترین جملات در مصاحبه‌های شازده‌رضاپهلوی است. اما پاسخ او انگار، هنوز کسی را قانع نکرده است. سنگینی این سوال، هنوز مثل ۴۰ سال قبل است و او همچنان از حمل آن سرباز می‌زند و آنرا به دیگری محول می‌کند، #مردم
سخنان او، شاید بوی دموکراسی بدهد، اما دموکراسی‌نیست
دموکراسی، به رهبران‌سیاسی اجازه اینرا نمی‌دهد که بگویند، من‌هستم ... حال چه مردم مرا پادشاه بخواهند و چه رئیس‌جمهور - دموکراسی اینست که بگویید من وامدار سلطنت هستم ... اگر مرا بخواهید هستم
دموکراسی این نیست که ژنرال‌ها، لباس سربازان بپوشند و بگویند هرجور که دیگران گفتند لشکرکشی می کنیم - دموکراسی این است که مردان به سخن بیایند و مردم یک مرد از آنان را انتخاب کنند
دموکراسی این نیست که سربازی ژنرال‌زاده، پیراهن پدرش را به تن کند و به بهانه دموکراسی از سربازانش دستور بخواهد
دموکراسی برای این نیست که پرتقال‌فروش‌ها، سیب‌فروش شوند. دموکراسی اینست که مردم بگویند سیب‌فروش می‌خواهند یا پرتقال‌فروش!
مبهم‌گویی هیچ مردی را در تاریخ مارتین‌لوتر نکرده است - ترس، هیچ پیرمردی را به گاندی بدل نکرده است. شاهزاده می‌ترسد و برای پنهان‌کردن ترس خود به مبهم‌گویی روی می‌آورد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه می‌خواهد و مردم با او هم عقیده نباشند. می‌ترسد که فرمان‌حمله دهد و سربازانش از او سر باز زنند. می‌ترسد که در قرن ۲۱ام از پادشاهی سخن بگوید و می‌ترسد در میان هواخواهان سلطنت‌طلبش از جمهوری حرف بزند. میلیون‌ها ایرانی را لنگان‌لنگان به دنبال خودش می‌کشاند تا دست آخر نیمی از آنان را برگرداند. اتحادی که اساسش تا این درجه مبهم باشد و استحکامش در گرو طفره‌رفتن از چنین سوال بزرگی بدست بیاید، به نفاقی خواهد انجامید که از آغاز بزرگتر گشته است
می‌گوید دموکراسی هم در نظام‌های پادشاهی ممکن است و هم در جمهوری. البته که درست می‌گوید، اما نمی‌گوید پادشاهی‌مشروطه ایران را چه کسی معدوم کرد! نمی‌گوید چه کسی گفت، در ایران نمی‌شود یک پادشاه‌مشروطه بود!
او می‌ترسد که اگر بگوید چه می‌خواهد، جایگاهی در آینده ایران نداشته باشد. خودش را در موضعی بالاتر از گزینه‌های یک #رفراندوم فرض می‌کند. گویی او نه یک گزینه که یک برگزارکنند‌ه رفراندوم است و فارغ از اینکه نتیجه چه باشد، او در قالب آن نتیجه روی کار خواهد آمد
او می‌ترسد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه در دل دارد و آن هرچه باشد، ترس ویژگی هیچکدام از سرسلسله‌های تاریخ ایران نبوده. نه در دل نادرشاه ترسی بود، نه در دل آقامحمدخان، نه در دل رضاشاه و نه حتی در دل خمینی و قطعا اینها را او خود بهتر از من می‌داند اما او چاره‌ای ندارد. نفرینی بر دوش اوست که او را محکوم به ادامه این بازی می‌کند، او ولیعهد واپسین پادشاه‌ایران است
ᴊσɪη υѕ ☞ @iranian_antitheists
انجمن آنتے‌تئیست‌های ایران
نفرین‌شاهزاده
پرسش: چه حکومتی را برای ایران مناسب می‌دانید؟
پاسخ: به نظر من این سوالی است که باید مردم ایران خودشون پاسخ اون رو بدن
جملات بالا، تکراری‌ترین جملات در مصاحبه‌های شازده‌رضاپهلوی است. اما پاسخ او انگار، هنوز کسی را قانع نکرده است. سنگینی این سوال، هنوز مثل ۴۰ سال قبل است و او همچنان از حمل آن سرباز می‌زند و آنرا به دیگری محول می‌کند، #مردم
سخنان او، شاید بوی #دموکراسی بدهد، اما دموکراسی‌نیست
#دموکراسی به رهبران سیاسی اجازه اینرا نمی‌دهد که بگویند، من‌هستم ... حال چه مردم مرا پادشاه بخواهند و چه رئیس‌جمهور - #دموکراسی اینست که بگویید من وامدار سلطنت هستم ... اگر مرا بخواهید هستم
#دموکراسی این نیست که ژنرال‌ها، لباس سربازان بپوشند و بگویند هرجور که دیگران گفتند لشکرکشی می کنیم - #دموکراسی اینست که مردان به سخن بیایند و مردم یک مرد از آنان را انتخاب کنند
#دموکراسی این نیست که سربازی ژنرال‌زاده، پیراهن پدرش را به تن کند و به بهانه #دموکراسی از سربازانش دستور بخواهد
#دموکراسی برای این نیست که پرتقال‌فروش‌ها، سیب‌فروش شوند. #دموکراسی اینست که مردم بگویند سیب‌فروش می‌خواهند یا پرتقال‌فروش!
#مبهم‌گویی هیچ مردی را در تاریخ مارتین‌لوتر نکرده است - #ترس، هیچ پیرمردی را به گاندی بدل نکرده است
او می‌ترسد و برای پنهان‌کردن ترس خود به مبهم‌گویی روی می‌آورد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه می‌خواهد و مردم با او هم عقیده نباشند. می‌ترسد که فرمان‌حمله دهد و سربازانش از او سر باز زنند. می‌ترسد که در قرن ۲۱ام از پادشاهی سخن بگوید و می‌ترسد در میان هواخواهان سلطنت‌طلبش از جمهوری حرف بزند. میلیون‌ها ایرانی را لنگان‌لنگان به دنبال خودش می‌کشاند تا دست آخر نیمی از آنان را برگرداند. اتحادی که اساسش تا این درجه مبهم باشد و استحکامش در گرو طفره‌رفتن از چنین سوال بزرگی بدست بیاید، به نفاقی خواهد انجامید که از آغاز بزرگتر گشته است
می‌گوید دموکراسی هم در نظام‌های پادشاهی ممکن است و هم در جمهوری
البته که درست می‌گوید، اما نمی‌گوید پادشاهی‌مشروطه ایران را چه کسی معدوم کرد! نمی‌گوید چه کسی گفت، در ایران نمی‌شود یک پادشاه‌مشروطه بود!
او می‌ترسد که اگر بگوید چه می‌خواهد، جایگاهی در آینده ایران نداشته باشد. خودش را در موضعی بالاتر از گزینه‌های یک #رفراندوم فرض می‌کند. گویی او نه یک گزینه که یک برگزارکنند‌ه رفراندوم است و فارغ از اینکه نتیجه چه باشد، او در قالب آن نتیجه روی کار خواهد آمد
او می‌ترسد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه در دل دارد و آن هرچه باشد، #ترس ویژگی هیچکدام از سرسلسله‌های تاریخ ایران نبوده. نه در دل نادرشاه ترسی بود، نه در دل آقامحمدخان، نه در دل رضاشاه و نه حتی در دل خمینی
و قطعا اینها را او خود بهتر از من می‌داند اما او چاره‌ای ندارد. نفرینی بر دوش اوست که او را محکوم به ادامه این بازی می‌کند، او ولیعهد واپسین پادشاه‌ایران است
Join Us ☞ @iranian_antitheists
نفرین‌شاهزاده
پرسش: چه حکومتی را برای ایران مناسب می‌دانید؟
پاسخ: به نظر من این سوالی است که باید مردم ایران خودشون پاسخ اون رو بدن
جملات بالا، تکراری‌ترین جملات در مصاحبه‌های شازده‌رضاپهلوی است. اما پاسخ او انگار، هنوز کسی را قانع نکرده است. سنگینی این سوال، هنوز مثل ۴۰ سال قبل است و او همچنان از حمل آن سرباز می‌زند و آنرا به دیگری محول می‌کند، #مردم
سخنان او، شاید بوی #دموکراسی بدهد، اما دموکراسی‌نیست
#دموکراسی به رهبران سیاسی اجازه اینرا نمی‌دهد که بگویند، من‌هستم ... حال چه مردم مرا پادشاه بخواهند و چه رئیس‌جمهور - #دموکراسی اینست که بگویید من وامدار سلطنت هستم ... اگر مرا بخواهید هستم
#دموکراسی این نیست که ژنرال‌ها، لباس سربازان بپوشند و بگویند هرجور که دیگران گفتند لشکرکشی می کنیم - #دموکراسی اینست که مردان به سخن بیایند و مردم یک مرد از آنان را انتخاب کنند
#دموکراسی این نیست که سربازی ژنرال‌زاده، پیراهن پدرش را به تن کند و به بهانه #دموکراسی از سربازانش دستور بخواهد
#دموکراسی برای این نیست که پرتقال‌فروش‌ها، سیب‌فروش شوند. #دموکراسی اینست که مردم بگویند سیب‌فروش می‌خواهند یا پرتقال‌فروش!
#مبهم‌گویی هیچ مردی را در تاریخ مارتین‌لوتر نکرده است - #ترس، هیچ پیرمردی را به گاندی بدل نکرده است
او می‌ترسد و برای پنهان‌کردن ترس خود به مبهم‌گویی روی می‌آورد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه می‌خواهد و مردم با او هم عقیده نباشند. می‌ترسد که فرمان‌حمله دهد و سربازانش از او سر باز زنند. می‌ترسد که در قرن ۲۱ام از پادشاهی سخن بگوید و می‌ترسد در میان هواخواهان سلطنت‌طلبش از جمهوری حرف بزند. میلیون‌ها ایرانی را لنگان‌لنگان به دنبال خودش می‌کشاند تا دست آخر نیمی از آنان را برگرداند. اتحادی که اساسش تا این درجه مبهم باشد و استحکامش در گرو طفره‌رفتن از چنین سوال بزرگی بدست بیاید، به نفاقی خواهد انجامید که از آغاز بزرگتر گشته است
می‌گوید دموکراسی هم در نظام‌های پادشاهی ممکن است و هم در جمهوری
البته که درست می‌گوید، اما نمی‌گوید پادشاهی‌مشروطه ایران را چه کسی معدوم کرد! نمی‌گوید چه کسی گفت، در ایران نمی‌شود یک پادشاه‌مشروطه بود!
او می‌ترسد که اگر بگوید چه می‌خواهد، جایگاهی در آینده ایران نداشته باشد. خودش را در موضعی بالاتر از گزینه‌های یک #رفراندوم فرض می‌کند. گویی او نه یک گزینه که یک برگزارکنند‌ه رفراندوم است و فارغ از اینکه نتیجه چه باشد، او در قالب آن نتیجه روی کار خواهد آمد
او می‌ترسد. می‌ترسد از اینکه بگوید چه در دل دارد و آن هرچه باشد، #ترس ویژگی هیچکدام از سرسلسله‌های تاریخ ایران نبوده. نه در دل نادرشاه ترسی بود، نه در دل آقامحمدخان، نه در دل رضاشاه و نه حتی در دل خمینی
و قطعا اینها را او خود بهتر از من می‌داند اما او چاره‌ای ندارد. نفرینی بر دوش اوست که او را محکوم به ادامه این بازی می‌کند، او ولیعهد واپسین پادشاه‌ایران است
Join Us ☞ @iranian_antitheists
انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
★ نابود باد بساط #سلطنت (۲)
× سالگرد قیام ۳۰ تیر و اعلام رفراندوم: دکتر #مصدق بر سر دو راهی دشوار
زمامداری دکتر #محمد_مصدق مصادف با تحولات مهمی در مناسبات میان جامعه و حکومت در ایران شد. برای نخستین بار پس از #انقلاب‌مشروطه، قشرهای گوناگون جامعه در معرض اختلافات درونی رده‌های بالا‌ی حاکمیت قرار گرفتند. قیام ۳۰ تیر ۱۳۳۱نخستین کنش اجتماعی از طریق اعتراضات گسترده‌ی خیابانی با هدف جلوگیری از استعفا یک نخست‌وزیر بوده
پس از ۳۰ تیر ۱۳۳۱، دکتر #مصدق سعی کرد از حرکت مردمی برای پیشبرد مبارزه خود با دربار بهره گیرد. او تلاش کرد اختیارات خود را افزایش دهد؛ امری که منجر به جدایی تعدادی از رهبران سرشناس جبهه ملی، مانند #مظفر_بقایی و آیت الله #کاشانی، از صف هواداران دولت شد، اما آمادگی جامعه برای حضور در خیابان به حمایت از دکتر #مصدق هرگز کاهش پیدا نکرد
تلاش اوباش درباری برای مصدوم کردن و یا ترور نخست‌وزیر در ۹ اسفند ۱۳۳۱، توسط جمعیتی خنثی شد که با شعار یا مرگ یا مصدق! در میدان‌های پایتخت حضور یافتند
تاثیر حمایت‌‌های مردمی بر روحیه و رفتار سیاسی دکتر #مصدق به تدریج آشکار شد. در جلسه‌ی غیر علنی مجلس شورای ملی که پس از گریز دکتر مصدق از منزل تحت محاصره‌ی خود و ورود به ساختمان میدان بهارستان در شب ۹ اسفند برگزار شد، نخست وزیر به نمایندگان گفت:
من نخست وزیر ملتم نه نخست وزیر شاه و مجلس
پس از ۹ اسفند، برخی جراید هوادار دولت از تمایل #مصدق به استفاده از ابزار #رفراندوم برای حل بن‌بست سیاسی سخن گفتند.
هفته‌نامه‌ی #شورش که روزنامه‌نگار رادیکال و شجاع، کریم‌پور شیرازی آن را اداره می‌کرد، در شمارهی ۱۶ اسفند ۱۳۳۱ خود می‌نویسد
محافل ملی و طبقات مختلف معتقدند که تنها راه اصلاح امور و استقرار آرامش قطعی در کشور که پس از آن پیشوا ملت بتواند اصلاحات اساسی را انجام دهد همانا توسل به رفراندوم و مراجعه به آرا‌ی عمومی است
این زمزمه‌ها به گوش دیپلمات‌های خارجی هم می‌رسید. در تلگرافی که روز ۱۹اسفند سفیر کبیر آمریکا در تهران به واشنگتن مخابره کرد، #لوی‌هندرسون اظهار نمود:
احتمال دارد که دکتر #مصدق قصد برقراری #جمهوری تحت کنترل دیکتاتوری مثل خودش را داشته باشد؛ اما مشخصات این اقدام هنوز معلوم نیستند
در همین ایام، دکتر #مصدق نطق رادیویی مهمی در تحلیل اوضاع جاری ایراد می‌کند و به وسیله‌ی آن به محمد رضا پهلوی هشدار می‌دهد که شاه باید سلطنت کند، و نه حکومت
ابهام در گرایش و کنش دکتر #مصدق تا پایان تیر ماه ادامه یافت
در سالروز قیام ۳۰ تیر، مرکز شهر تهران میزبان دو راهپیمایی وسیع شد
در صبح آن روز، شمار چشمگیری از هواداران حزب توده که Kennett Love، مخبر اعزامی روزنامه New York Times در ایران، با اغراق آن را حدود صد هزار نفر تخمین زد، قدرت تشکیلاتی خود را به نمایش رساند
چند ساعت بعد، تعداد کمتری از طرفداران و اعضا احزاب وابسته به نهضت ملی به خیابان آمدند و راهپیمایی قابل ملاحظه‌ای را برپا کردند. به گفته‌ی روزنامه اصلی حامی دولت، #باختر، ده‌ها هزار نفر از مردم قهرمان تهران شرکت کردند … با فریاد، مصدق پیروز است، یا مرگ یا مصدق تصمیم خود را برای ادامه مبارزات ملی و زمامداری حکومت فعلی ابراز داشتند.
خود دکتر #مصدق هم، که به ندرت از منزل خود خارج می‌شد، با حضور بر مزار جانباختگان قیام ۳۰ تیر ۱۳۳۱ در آرامگاه ابن‌بابویه شهر ری، پیوند خود را با کشته‌شدگان و جمعیت طرفداران خود تجدید کرد
سرانجام در روز ۵ مرداد، نخست‌وزیر اقدام به تبدیل محبوبیت میدانی خود به حرکت سیاسی نمود. پس از پخش پیام رادیویی نمایندگان فراکسیون نهضت ملی مجلس که دسته‌جمعی استعفای خود را تقدیم کرده بوده‌اند، دکتر #مصدق اعلام کرد که تمام ملت‌ها حق تعیین سرنوشت خود را از طریق آرا‌ی عمومی دارند، به این دلیل که در کشورهای دموکراسی و مشروطه هیچ قانونی بالاتر از اراده‌ی ملت نیست
در روز‌های پس از اعلام برگزاری رفراندوم توسط دکتر #مصدق، تشکل‌های سیاسی و مطبوعات واکنش‌ها‌ی متفاوتی نشان دادند. هفته‌نامه #شورش در شمارهی ۱۰ مرداد ۱۳۳۲ خود مدعی شد که تنها انحلال مجلس کافی نیست! باید بساط این دربار اجنبی‌پرست هم برچیده شود
#ادامه‌دارد
Join Us ☞ @iranian_antitheists
★ نابود باد بساط #سلطنت (۲)
× سالگرد قیام ۳۰ تیر و اعلام رفراندوم: دکتر #مصدق بر سر دو راهی دشوار
زمامداری دکتر #محمد_مصدق مصادف با تحولات مهمی در مناسبات میان جامعه و حکومت در ایران شد. برای نخستین بار پس از #انقلاب‌مشروطه، قشرهای گوناگون جامعه در معرض اختلافات درونی رده‌های بالا‌ی حاکمیت قرار گرفتند. قیام ۳۰ تیر ۱۳۳۱نخستین کنش اجتماعی از طریق اعتراضات گسترده‌ی خیابانی با هدف جلوگیری از استعفا یک نخست‌وزیر بوده
پس از ۳۰ تیر ۱۳۳۱، دکتر #مصدق سعی کرد از حرکت مردمی برای پیشبرد مبارزه خود با دربار بهره گیرد. او تلاش کرد اختیارات خود را افزایش دهد؛ امری که منجر به جدایی تعدادی از رهبران سرشناس جبهه ملی، مانند #مظفر_بقایی و آیت الله #کاشانی، از صف هواداران دولت شد، اما آمادگی جامعه برای حضور در خیابان به حمایت از دکتر #مصدق هرگز کاهش پیدا نکرد
تلاش اوباش درباری برای مصدوم کردن و یا ترور نخست‌وزیر در ۹ اسفند ۱۳۳۱، توسط جمعیتی خنثی شد که با شعار یا مرگ یا مصدق! در میدان‌های پایتخت حضور یافتند
تاثیر حمایت‌‌های مردمی بر روحیه و رفتار سیاسی دکتر #مصدق به تدریج آشکار شد. در جلسه‌ی غیر علنی مجلس شورای ملی که پس از گریز دکتر مصدق از منزل تحت محاصره‌ی خود و ورود به ساختمان میدان بهارستان در شب ۹ اسفند برگزار شد، نخست وزیر به نمایندگان گفت:
من نخست وزیر ملتم نه نخست وزیر شاه و مجلس
پس از ۹ اسفند، برخی جراید هوادار دولت از تمایل #مصدق به استفاده از ابزار #رفراندوم برای حل بن‌بست سیاسی سخن گفتند.
هفته‌نامه‌ی #شورش که روزنامه‌نگار رادیکال و شجاع، کریم‌پور شیرازی آن را اداره می‌کرد، در شمارهی ۱۶ اسفند ۱۳۳۱ خود می‌نویسد
محافل ملی و طبقات مختلف معتقدند که تنها راه اصلاح امور و استقرار آرامش قطعی در کشور که پس از آن پیشوا ملت بتواند اصلاحات اساسی را انجام دهد همانا توسل به رفراندوم و مراجعه به آرا‌ی عمومی است
این زمزمه‌ها به گوش دیپلمات‌های خارجی هم می‌رسید. در تلگرافی که روز ۱۹اسفند سفیر کبیر آمریکا در تهران به واشنگتن مخابره کرد، #لوی‌هندرسون اظهار نمود:
احتمال دارد که دکتر #مصدق قصد برقراری #جمهوری تحت کنترل دیکتاتوری مثل خودش را داشته باشد؛ اما مشخصات این اقدام هنوز معلوم نیستند
در همین ایام، دکتر #مصدق نطق رادیویی مهمی در تحلیل اوضاع جاری ایراد می‌کند و به وسیله‌ی آن به محمد رضا پهلوی هشدار می‌دهد که شاه باید سلطنت کند، و نه حکومت
ابهام در گرایش و کنش دکتر #مصدق تا پایان تیر ماه ادامه یافت
در سالروز قیام ۳۰ تیر، مرکز شهر تهران میزبان دو راهپیمایی وسیع شد
در صبح آن روز، شمار چشمگیری از هواداران حزب توده که Kennett Love، مخبر اعزامی روزنامه New York Times در ایران، با اغراق آن را حدود صد هزار نفر تخمین زد، قدرت تشکیلاتی خود را به نمایش رساند
چند ساعت بعد، تعداد کمتری از طرفداران و اعضا احزاب وابسته به نهضت ملی به خیابان آمدند و راهپیمایی قابل ملاحظه‌ای را برپا کردند. به گفته‌ی روزنامه اصلی حامی دولت، #باختر، ده‌ها هزار نفر از مردم قهرمان تهران شرکت کردند … با فریاد، مصدق پیروز است، یا مرگ یا مصدق تصمیم خود را برای ادامه مبارزات ملی و زمامداری حکومت فعلی ابراز داشتند.
خود دکتر #مصدق هم، که به ندرت از منزل خود خارج می‌شد، با حضور بر مزار جانباختگان قیام ۳۰ تیر ۱۳۳۱ در آرامگاه ابن‌بابویه شهر ری، پیوند خود را با کشته‌شدگان و جمعیت طرفداران خود تجدید کرد
سرانجام در روز ۵ مرداد، نخست‌وزیر اقدام به تبدیل محبوبیت میدانی خود به حرکت سیاسی نمود. پس از پخش پیام رادیویی نمایندگان فراکسیون نهضت ملی مجلس که دسته‌جمعی استعفای خود را تقدیم کرده بوده‌اند، دکتر #مصدق اعلام کرد که تمام ملت‌ها حق تعیین سرنوشت خود را از طریق آرا‌ی عمومی دارند، به این دلیل که در کشورهای دموکراسی و مشروطه هیچ قانونی بالاتر از اراده‌ی ملت نیست
در روز‌های پس از اعلام برگزاری رفراندوم توسط دکتر #مصدق، تشکل‌های سیاسی و مطبوعات واکنش‌ها‌ی متفاوتی نشان دادند. هفته‌نامه #شورش در شمارهی ۱۰ مرداد ۱۳۳۲ خود مدعی شد که تنها انحلال مجلس کافی نیست! باید بساط این دربار اجنبی‌پرست هم برچیده شود
#ادامه‌دارد
Join Us ☞ @iranian_antitheists
انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
#توهم‌رفراندوم (#مهیار)
۱۵ نفر از فعالان‌سیاسی، #وکلا، فعالان #حقوق‌بشر، #هنرمندان و سایر چهره‌های داخلی و خارجی با امضای فراخوانی خواستار برگزاری #رفراندوم جهت تعیین #نوع‌حکومت تحت نظارت #سازمان‌ملل‌متحد شدند
✖️امضا کنندگان این فراخوان عبارتند از
× نسرین ستوده،شیرین عبادی، نرگس محمدی، پیام اخوان، جعفر پناهی، محسن سازگارا، محمد سیف‌زاده، حسن شریعت‌مداری، حشمت‌الله طبرزدی، ابوالفضل قدیان، محسن کدیور، کاظم کردوانی، محسن مخملباف، محمد ملکی و محمد نوری‌زاد
✖️ قبل از نقد این فراخوان، ذکر چند نکته الزامی‌ست
۱. به شخصه با عده‌ای از این شخصیت‌ها،از نظر سیاسی یا مذهبی دیدگاهی کاملا متضاد دارم، با این‌حال برای همه این افراد احترام قائلم.
۲. برای فعالان #حقوق‌بشر، حقوق‌زنان و کودکانی که در ایران هستند، مانند دو شیر زن داخل ایران، #نسرین‌ستوده و #نرکس‌محمدی احترام و ارزش مضاعفی قائل هستم
۳. انتشار چنین فراخوانی، با امضای مشترک شماری از چهره‌های فرهنگی و سیاسی در داخل و خارج از کشور اقدامی #کم‌سابقه محسوب می‌شود و از این بُعد جای تقدیر دارد
۴. هشت تن از امضاکنندگان در #ایران هستند و اغلب آنها در سال‌های اخیر با محدودیت‌های فراوان از جمله زندان روبه‌رو بوده‌اند و از میان آنان، #نرگس‌محمدی در حال حاضر #زندانی است.
💢 توهمی به‌نام #رفراندوم
۱. چهار دهه از انقلاب‌ننگین اسلامی گذشته و هیچکدام از فعالان به اصطلاح #اپوزیسیون خارج نشین، حتی حاظر به نشستن برگرد یک میز نشده‌اند و در اوج اعتراضات مردم ایران (یک بار در جنبش #کوی‌دانشگاه و یکبار در جریان #جنبش‌سبز) بجز منافع حزبی خود، نشان دادند بدنبال چیزی دیگر نیستند، لذا خارج‌نشینان اینبار هم بوی گوشت به مشامشان رسیده
۲. چهار دهه حکومت طاعونی شیوخ، نشان داده، این ضحاکان زمان، با زبان‌خوش و حرکت‌های دیموکراتیک بطور کلی غریبه هستند و سخن خمینی ملعون را که گفته بود «اگر رژیم بخطر افتاد، دینتان را هم جایزید بفروشید»، همچنان سرلوحه کار خود قرار داده‌اند و برای حفظ اریکه قدرت، از هیچ جنایتی دریغ نخواهند کرد
لذا دادن فراخوان چند چهره که نیمی از آنها حتی در ایران هم نیستند، برای رژیم بیشتر به جوکی بی‌مزه شبیه است تا تهدیدی علیه بقای سلطنت‌شان
۳. جای تعجب است که این فعالان خبر ندارند که #سازمان‌ملل‌متحد قدرت اجرایی ندارد و هرگز اجازه شركت در برگزاری رفراندوم برای یک #حكومت‌قانونی و #حقيقی را ندارد و در #هيچ‌زمانی چنين اتفاقی نيافتاده است
سازمان ملل تنها زمانی می‌تواند در یک کشور #رفراندوم برگزار نماید که رژیمی #وجاهت‌قانونی خود را از دست داده باشد وگرنه دخالت سازمان‌ملل، دخالت در #امور_داخلی يک كشور محسوب می‌شود و منجر به جريمه و بركناری سخنگو و موارد تنبيهی ديگر خواهد شد.
۴. به فرض محال سازمان ملل، شورای امنیت و سایر سازمان‌ها و ارگان‌های زیرمجموعه آن، خواستار برگزاری #رفراندوم شدند، اگر تصور کنیم رژیم ج.ا. به راحتی تسلیم چنین خواسته‌ای خواهد شد، یا #احمق هستیم یا در #توهم بسر می‌بریم
💢 سخن آخر
تنها یک روش برای نابودی حکومت جهل و جور اسلامی وجود دارد و آنهم، تنها بدست #مردم‌داخل‌ایران امکان‌پذیر است.
✖️ اگر برای رسیدن به #آزادی و برقراری #حکومت‌قانون چشم به
🚫 سازمان‌ملل
🚫 خارج‌نشینان به اصطلاح اپوزیسیون
🚫 جنگنده‌ها و سربازان آمریکایی و ناتو
🚫 یا #ظهور_یک_منجی، دوخته‌ایم
من ترجیح می‌دهم زیر یوغ نعلین شیوخ متحجر بمانم، چون تجربه تاریخی نشان داده از خارج ایران، بجز بدبختی، فلاکت، ویرانی، قتل و غارت و دیکتاتوری، چیزی بعنوان ارمغان برای ایران نیامده است.
ایران فقط و فقط بدست مردم ایران و مردم داخل ایران نجات خواهد یافت
✖️ مهیار - ۲۹ بهمن یک‌هزار و سیصد و نود و شش
#توهم‌رفراندوم
#MahyarHitch (#Infidel)
💢 فایل‌الصاقی، سازمان ملل در یک نگاه به زبان پارسی
Join Us ☞ @iranian_antitheists
#توهم‌رفراندوم (#مهیار)
۱۵ نفر از فعالان‌سیاسی، #وکلا، فعالان #حقوق‌بشر، #هنرمندان و سایر چهره‌های داخلی و خارجی با امضای فراخوانی خواستار برگزاری #رفراندوم جهت تعیین #نوع‌حکومت تحت نظارت #سازمان‌ملل‌متحد شدند
✖️امضا کنندگان این فراخوان عبارتند از
× نسرین ستوده،شیرین عبادی، نرگس محمدی، پیام اخوان، جعفر پناهی، محسن سازگارا، محمد سیف‌زاده، حسن شریعت‌مداری، حشمت‌الله طبرزدی، ابوالفضل قدیان، محسن کدیور، کاظم کردوانی، محسن مخملباف، محمد ملکی و محمد نوری‌زاد
✖️ قبل از نقد این فراخوان، ذکر چند نکته الزامی‌ست
۱. به شخصه با عده‌ای از این شخصیت‌ها،از نظر سیاسی یا مذهبی دیدگاهی کاملا متضاد دارم، با این‌حال برای همه این افراد احترام قائلم.
۲. برای فعالان #حقوق‌بشر، حقوق‌زنان و کودکانی که در ایران هستند، مانند دو شیر زن داخل ایران، #نسرین‌ستوده و #نرکس‌محمدی احترام و ارزش مضاعفی قائل هستم
۳. انتشار چنین فراخوانی، با امضای مشترک شماری از چهره‌های فرهنگی و سیاسی در داخل و خارج از کشور اقدامی #کم‌سابقه محسوب می‌شود و از این بُعد جای تقدیر دارد
۴. هشت تن از امضاکنندگان در #ایران هستند و اغلب آنها در سال‌های اخیر با محدودیت‌های فراوان از جمله زندان روبه‌رو بوده‌اند و از میان آنان، #نرگس‌محمدی در حال حاضر #زندانی است.
💢 توهمی به‌نام #رفراندوم
۱. چهار دهه از انقلاب‌ننگین اسلامی گذشته و هیچکدام از فعالان به اصطلاح #اپوزیسیون خارج نشین، حتی حاظر به نشستن برگرد یک میز نشده‌اند و در اوج اعتراضات مردم ایران (یک بار در جنبش #کوی‌دانشگاه و یکبار در جریان #جنبش‌سبز) بجز منافع حزبی خود، نشان دادند بدنبال چیزی دیگر نیستند، لذا خارج‌نشینان اینبار هم بوی گوشت به مشامشان رسیده
۲. چهار دهه حکومت طاعونی شیوخ، نشان داده، این ضحاکان زمان، با زبان‌خوش و حرکت‌های دیموکراتیک بطور کلی غریبه هستند و سخن خمینی ملعون را که گفته بود «اگر رژیم بخطر افتاد، دینتان را هم جایزید بفروشید»، همچنان سرلوحه کار خود قرار داده‌اند و برای حفظ اریکه قدرت، از هیچ جنایتی دریغ نخواهند کرد
لذا دادن فراخوان چند چهره که نیمی از آنها حتی در ایران هم نیستند، برای رژیم بیشتر به جوکی بی‌مزه شبیه است تا تهدیدی علیه بقای سلطنت‌شان
۳. جای تعجب است که این فعالان خبر ندارند که #سازمان‌ملل‌متحد قدرت اجرایی ندارد و هرگز اجازه شركت در برگزاری رفراندوم برای یک #حكومت‌قانونی و #حقيقی را ندارد و در #هيچ‌زمانی چنين اتفاقی نيافتاده است
سازمان ملل تنها زمانی می‌تواند در یک کشور #رفراندوم برگزار نماید که رژیمی #وجاهت‌قانونی خود را از دست داده باشد وگرنه دخالت سازمان‌ملل، دخالت در #امور_داخلی يک كشور محسوب می‌شود و منجر به جريمه و بركناری سخنگو و موارد تنبيهی ديگر خواهد شد.
۴. به فرض محال سازمان ملل، شورای امنیت و سایر سازمان‌ها و ارگان‌های زیرمجموعه آن، خواستار برگزاری #رفراندوم شدند، اگر تصور کنیم رژیم ج.ا. به راحتی تسلیم چنین خواسته‌ای خواهد شد، یا #احمق هستیم یا در #توهم بسر می‌بریم
💢 سخن آخر
تنها یک روش برای نابودی حکومت جهل و جور اسلامی وجود دارد و آنهم، تنها بدست #مردم‌داخل‌ایران امکان‌پذیر است.
✖️ اگر برای رسیدن به #آزادی و برقراری #حکومت‌قانون چشم به
🚫 سازمان‌ملل
🚫 خارج‌نشینان به اصطلاح اپوزیسیون
🚫 جنگنده‌ها و سربازان آمریکایی و ناتو
🚫 یا #ظهور_یک_منجی، دوخته‌ایم
من ترجیح می‌دهم زیر یوغ نعلین شیوخ متحجر بمانم، چون تجربه تاریخی نشان داده از خارج ایران، بجز بدبختی، فلاکت، ویرانی، قتل و غارت و دیکتاتوری، چیزی بعنوان ارمغان برای ایران نیامده است.
ایران فقط و فقط بدست مردم ایران و مردم داخل ایران نجات خواهد یافت
✖️ مهیار - ۲۹ بهمن یک‌هزار و سیصد و نود و شش
#توهم‌رفراندوم
#MahyarHitch (#Infidel)
💢 فایل‌الصاقی، سازمان ملل در یک نگاه به زبان پارسی
Join Us ☞ @iranian_antitheists