🌷مدح و مرثیه🌷
#حضرت_حر
Channel
4.31K
subscribers
1.5K
photos
278
videos
5.56K
links
هدف مجموعه کانالهای (مدح و مرثیه) دسترسی آسان مادحین و ذاکرین محترم به متن نوحه هاست.
@davodTahmorasi
لیست اشعار درج شده در کانال
#راز_و_نیاز_حضرت_اباعبدالله_الحسین_ع
#احوالات_حضرت_ابوالفضل_ع
#حضرت_ابوالفضل_ع
#حضرت_رقیه_س
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_قاسم_ع
#طفلان_حضرت_زینب_س
#طفلان_مسلم_بن_عقیل
#احوالات_حبیب_ابن_مظاهر
#زبانحال_طفلان_مسلم_به_حارث_ماعون
#حضرت_حر_بن_یزید_ریاحی
#احوالات_غلام_سیاه
#گریز_به_شهادت_عبدالله_ابن_حسن
#احوالات_جناب_حبیب_ابن_مظاهر_ع
#زبانحال_حضرت_لیلا_س
#حضرت_علی_اکبر_ع
#چون_گوردیله_بو_چولده_ویروب_یوز_بلا_منه
#ای_پرچم_اسلام_نه_سرعتله_اسورسن
#چون_مصیبتدور_عم_اوغلی_درد_هجرانون_سنون
#وداع_سید_الشهدا_ع
#زیارت_عاشورا
#قتلگاه
#راز_و_نیاز_امام_حسین_ع_در_قتلگاه
#احوالات_عابس_ابن_شبیب_شاکری
#تنور_خولی
#وداع_آخر
#احوالات_یعقوب_کندی
#وداع_امام_حسین_ع
#احوالات_شب_عاشورا
#اظهار_عطش
#بسته_شدن_راه_فرات
#شام_غریبان_امام_حسین_ع
#شام_غریبان
#راه_شام
#وداع_آخر_امام_حسین_ع
#نزول_حضرت_جبرئیل_به_قتلگاه
#آمدن_جبرئیل_بر_سر_و_بالین_سیدالشهدا
#راز_و_نیاز
#کوچ_از_قتلگاه
#کوچ_از_خرابه
#زبانحال_حضرت_رباب_س
#کربلاده_کوفیان_آیا_نه_عنوان_قویدولار
#گوروم_بو_عالمی_ویران_اولیدی
#آخدون_عالمده_ندن_کوه_و_بیابانه_فرات
#نهضت_خونین_عاشورا_حساب_اوستونده_دور
#احوالات_حضرت_ابوالفضل_ع
#شجاعت_و_شهادت_حضرت_ابوالفضل_ع
#گل_آنام_نائبه_سی_گلمه_چوخ_افغانه_باجی
#زبانحال_حر_به_امام_حسین_ع
#عاشق_سرمست_چون_سیر_خرابات_ایلدی
#بو_مشکه_دگن_اوخ_منی_مایوس_ایلدی_چوخ
#منه_قرب_حبیبیمدن_گتوردون_سن_پیام_ای_اوخ
#برینی_ایتمسه_لیلا_محبتی_مجنون
#حرمله_آلدی_اله_تیر_و_کمان
#روشن_است_این_نکته_بر_هر_شیخ_و_شاب
#حسین_دیوانه_سی_عاقلدی_والله
#بارگاهون_تک_مکان_جانفزا_اولماز_حسین
#من_حسینم_کیم_منه_ساری_گوتورسه_بیر_قدم
#من_ماه_بنی_هاشمم_ای_شمس_ولایت
#مدهوشم_و_سر_مست_ز_مینای_غم_و_رنج
#استمداد_حضرت_ابوالفضل_ع
#شجاعت_حضرت_ابوالفضل_ع
#امان_نامه
#احوالات_حضرت_ابوالفضل_ع
#حضرت_ابوالفضل_ع
#در_حالات_حضرت_باب_الحوائج_علی_اصغر_ع
#توسل_به_حضرت_ابوالفضل_ع
#قوپدی_طوفان_بلا_کرببلادن_بو_گیجه #احوالات_شب_عاشورا
#شب_عاشورا
#چیخما_ای_گون_گل_بو_گون_ایله_حمایت_زینبه
#ای_اوخ
#اورکدن_چیخماقون_ممکن_دگول_اینجیتمه_جان_ای_اوخ
#گوروب_سنده_تجلای_نشان_بی_نشان_ای_اوخ
#روز_تاسوعا_یاخونلاشموشدی_گون_ائتسون_غروب
#بو_گئجه_بیعت_پوزولدی_آشنالر_گئتدیلر
#خیمه_دن_دخت_علی_گوردیلر_میدانه_گلور
#کرب_و_بلا_چولونده_طوفاندی_یا_محمد
#آندم_بریدم_از_زندگی_دل
#ای_فرس_با_تو_چه_رخ_داده_که_خود_باخته‌ای
#سن_حسین_کفن_گیوبسن_حرمون_نوایه_گلسون
#اکبرین_نعشین_گتوردوم_گل_تماشایه_باجی
#ای_شمر_حیا_ایله_خدادن
#صبح_عاشورا_و_نماز_صبح_امام_مظلوم
#آچدی_چو_شاه_تشنه_لبان_قان_دولان_گوزون
#یوم_عاشورادی_یا_روز_قیامتدور_بو_گون
#دفن_شهدا
#احوالات_کوفه
#کوفه
#کوچ_از_قتلگاه
#فارسی_مدح_و_مرثیه
#امام_حسین_مناجات
#امام_زمان_مناجات
#حضرت_رقیه_س
#احوالات_راس_مطهر_امام_حسین_ع
#گریز_به_احوالات_کوفه
#راه_شام
#نیزه_ده_قارداش_باشون_ایلور_تجلا_زینبه
#گدای_میخانه
#آشیانی_اودلانان_قوشلار_چمن_سیزدور_بوگون
#عاشق_تاپار_نگارینی_بولمم_هاچان_تاپار
#گون_تا_افول_ایدوب_طرف_کارزاریدن
#قالمیشام_چوللرده_یوخ_بیر_یار_غم_گستر_منه
#احوالات_حضرت_رباب_س
#خوش_گَلوب_سالدون_عجب_وقته_منی_یاده_آنا
#مسیح_کوفه_ده_گلدی_حسینی_دید_ائلدی
#زبانحال_حضرت_رباب_س
#قویمازلاز_آغلیام_سنه_بیر_آن_دوروم_گیدوم
#کربلا_دشتینده_شیعه_بیر_امام_اولدوردولر
#قتلگاه
#شب_یازدهم_محرم
#تنور_خولی
#شام_غریبان_امام_حسین_ع
#وداع_امام_حسین_ع
#زبانحال_حضرت_فاطمه_عروس_س_به_حضرت_قاسم_ع
#از_ناقه_افتادن_حضرت_رقیه_س_در_راه_شام
#در_مدح_حضرت_زینب_س👉
#حضرت_زینب_س
#احوالات_راه_شام
#کوفه
#احوالات_کوفه
#احوالات_راس_مطهر_حضرت_قاسم_ع
#نشدی_غائب_از_اندیشه_که_پیدا_کنمت
#امام_زمان_عج
#شاهکاری_از_تاج_الشعرا_مرحوم_استادیحیوی
#احوالات_هنده
#غزل
#احوالات_دروازه_ساعت
#احوالات_خرابه_شام
#گفتگوی_دختر_یزید__با_حضرت_رقیه_س
#آمدن_آهو_به_خرابه_شام
#آمدن_هنده_به_خرابه_شام
#راه_شام
#ورود_به_شام
#خطبه_حضرت_امام_سجاد_ع_در_مسجد_شام
#خطبه_امام_سجاد_ع_در_مسجد_شام
#در_مدح_حضرت_زینب_س
#دیر_راهب
#زبانحال_حضرت_رقیه_س_به_رأس_مطهر_حضرت_اباعبدالله_الحسین_ع
#در_مدح_امام_حسن_مجتبی_ع
#در_شهادت_امام_حسن_مجتبی_ع
#در_مدح_حضرت_زینب_س 👉
#احوالات_مجلس_یزید
#رد_اثاث_غارت
#حضرت_رقیه_س 👉
#زیارتنامه_حضرت_رقیه_س
#اربعین_حسینی
#آرزوی_کربلا 👉
#حاج_سید_حسن_خوشزاد
#کوچ_از_خرابه_شام
#مناجات
#امام_زمان_عج
#حضرت_زهرا_س
#راه_شام
کلیک کنید👆👆
یادآوری👇
بعد از کلیک به مدت چند ثانیه صبر کنید تا اشعار موجود به طور کامل load شوند.
و سپس با علامت فلش 👈 ^ که زیر صفحه گوشی مشاهده خواهید کرد جستجو کنید
#راز_و_نیاز_حضرت_اباعبدالله_الحسین_ع
#احوالات_حضرت_ابوالفضل_ع
#حضرت_ابوالفضل_ع
#حضرت_رقیه_س
#حضرت_علی_اصغر_ع
#حضرت_قاسم_ع
#طفلان_حضرت_زینب_س
#طفلان_مسلم_بن_عقیل
#احوالات_حبیب_ابن_مظاهر
#زبانحال_طفلان_مسلم_به_حارث_ماعون
#حضرت_حر_بن_یزید_ریاحی
#احوالات_غلام_سیاه
#گریز_به_شهادت_عبدالله_ابن_حسن
#احوالات_جناب_حبیب_ابن_مظاهر_ع
#زبانحال_حضرت_لیلا_س
#حضرت_علی_اکبر_ع
#چون_گوردیله_بو_چولده_ویروب_یوز_بلا_منه
#ای_پرچم_اسلام_نه_سرعتله_اسورسن
#چون_مصیبتدور_عم_اوغلی_درد_هجرانون_سنون
#وداع_سید_الشهدا_ع
#زیارت_عاشورا
#قتلگاه
#راز_و_نیاز_امام_حسین_ع_در_قتلگاه
#احوالات_عابس_ابن_شبیب_شاکری
#تنور_خولی
#وداع_آخر
#احوالات_یعقوب_کندی
#وداع_امام_حسین_ع
#احوالات_شب_عاشورا
#اظهار_عطش
#بسته_شدن_راه_فرات
#شام_غریبان_امام_حسین_ع
#شام_غریبان
#راه_شام
#وداع_آخر_امام_حسین_ع
#نزول_حضرت_جبرئیل_به_قتلگاه
#آمدن_جبرئیل_بر_سر_و_بالین_سیدالشهدا
#راز_و_نیاز
#کوچ_از_قتلگاه
#کوچ_از_خرابه
#زبانحال_حضرت_رباب_س
#کربلاده_کوفیان_آیا_نه_عنوان_قویدولار
#گوروم_بو_عالمی_ویران_اولیدی
#آخدون_عالمده_ندن_کوه_و_بیابانه_فرات
#نهضت_خونین_عاشورا_حساب_اوستونده_دور
#احوالات_حضرت_ابوالفضل_ع
#شجاعت_و_شهادت_حضرت_ابوالفضل_ع
#گل_آنام_نائبه_سی_گلمه_چوخ_افغانه_باجی
#زبانحال_حر_به_امام_حسین_ع
#عاشق_سرمست_چون_سیر_خرابات_ایلدی
#بو_مشکه_دگن_اوخ_منی_مایوس_ایلدی_چوخ
#منه_قرب_حبیبیمدن_گتوردون_سن_پیام_ای_اوخ
#برینی_ایتمسه_لیلا_محبتی_مجنون
#حرمله_آلدی_اله_تیر_و_کمان
#روشن_است_این_نکته_بر_هر_شیخ_و_شاب
#حسین_دیوانه_سی_عاقلدی_والله
#بارگاهون_تک_مکان_جانفزا_اولماز_حسین
#من_حسینم_کیم_منه_ساری_گوتورسه_بیر_قدم
#من_ماه_بنی_هاشمم_ای_شمس_ولایت
#مدهوشم_و_سر_مست_ز_مینای_غم_و_رنج
#استمداد_حضرت_ابوالفضل_ع
#شجاعت_حضرت_ابوالفضل_ع
#امان_نامه
#احوالات_حضرت_ابوالفضل_ع
#حضرت_ابوالفضل_ع
#در_حالات_حضرت_باب_الحوائج_علی_اصغر_ع
#توسل_به_حضرت_ابوالفضل_ع
#قوپدی_طوفان_بلا_کرببلادن_بو_گیجه #احوالات_شب_عاشورا
#شب_عاشورا
#چیخما_ای_گون_گل_بو_گون_ایله_حمایت_زینبه
#ای_اوخ
#اورکدن_چیخماقون_ممکن_دگول_اینجیتمه_جان_ای_اوخ
#گوروب_سنده_تجلای_نشان_بی_نشان_ای_اوخ
#روز_تاسوعا_یاخونلاشموشدی_گون_ائتسون_غروب
#بو_گئجه_بیعت_پوزولدی_آشنالر_گئتدیلر
#خیمه_دن_دخت_علی_گوردیلر_میدانه_گلور
#کرب_و_بلا_چولونده_طوفاندی_یا_محمد
#آندم_بریدم_از_زندگی_دل
#ای_فرس_با_تو_چه_رخ_داده_که_خود_باخته‌ای
#سن_حسین_کفن_گیوبسن_حرمون_نوایه_گلسون
#اکبرین_نعشین_گتوردوم_گل_تماشایه_باجی
#ای_شمر_حیا_ایله_خدادن
#صبح_عاشورا_و_نماز_صبح_امام_مظلوم
#آچدی_چو_شاه_تشنه_لبان_قان_دولان_گوزون
#یوم_عاشورادی_یا_روز_قیامتدور_بو_گون
#دفن_شهدا
#احوالات_کوفه
#کوفه
#کوچ_از_قتلگاه
#فارسی_مدح_و_مرثیه
#امام_حسین_مناجات
#امام_زمان_مناجات
#حضرت_رقیه_س
#احوالات_راس_مطهر_امام_حسین_ع
#گریز_به_احوالات_کوفه
#راه_شام
#نیزه_ده_قارداش_باشون_ایلور_تجلا_زینبه
#گدای_میخانه
#آشیانی_اودلانان_قوشلار_چمن_سیزدور_بوگون
#عاشق_تاپار_نگارینی_بولمم_هاچان_تاپار
#گون_تا_افول_ایدوب_طرف_کارزاریدن
#قالمیشام_چوللرده_یوخ_بیر_یار_غم_گستر_منه
#احوالات_حضرت_رباب_س
#خوش_گَلوب_سالدون_عجب_وقته_منی_یاده_آنا
#مسیح_کوفه_ده_گلدی_حسینی_دید_ائلدی
#زبانحال_حضرت_رباب_س
#قویمازلاز_آغلیام_سنه_بیر_آن_دوروم_گیدوم
#کربلا_دشتینده_شیعه_بیر_امام_اولدوردولر
#قتلگاه
#شب_یازدهم_محرم
#تنور_خولی
#شام_غریبان_امام_حسین_ع
#وداع_امام_حسین_ع
#زبانحال_حضرت_فاطمه_عروس_س_به_حضرت_قاسم_ع
#از_ناقه_افتادن_حضرت_رقیه_س_در_راه_شام
#در_مدح_حضرت_زینب_س👉
#حضرت_زینب_س
#احوالات_راه_شام
#کوفه
#احوالات_کوفه
#احوالات_راس_مطهر_حضرت_قاسم_ع
#نشدی_غائب_از_اندیشه_که_پیدا_کنمت
#امام_زمان_عج
#شاهکاری_از_تاج_الشعرا_مرحوم_استادیحیوی
#احوالات_هنده
#غزل
#احوالات_دروازه_ساعت
#احوالات_خرابه_شام
#گفتگوی_دختر_یزید__با_حضرت_رقیه_س
#آمدن_آهو_به_خرابه_شام
#آمدن_هنده_به_خرابه_شام
#راه_شام
#ورود_به_شام
#خطبه_حضرت_امام_سجاد_ع_در_مسجد_شام
#خطبه_امام_سجاد_ع_در_مسجد_شام
#در_مدح_حضرت_زینب_س
#دیر_راهب
#زبانحال_حضرت_رقیه_س_به_رأس_مطهر_حضرت_اباعبدالله_الحسین_ع
#در_مدح_امام_حسن_مجتبی_ع
#در_شهادت_امام_حسن_مجتبی_ع
#در_مدح_حضرت_زینب_س 👉
#احوالات_مجلس_یزید
#رد_اثاث_غارت
#حضرت_رقیه_س 👉
#زیارتنامه_حضرت_رقیه_س
#اربعین_حسینی
#آرزوی_کربلا 👉
#حاج_سید_حسن_خوشزاد
#کوچ_از_خرابه_شام
#مناجات
#امام_زمان_عج
#حضرت_زهرا_س
#راه_شام
کلیک کنید👆👆
یادآوری👇
بعد از کلیک به مدت چند ثانیه صبر کنید تا اشعار موجود به طور کامل load شوند.
و سپس با علامت فلش 👈 ^ که زیر صفحه گوشی مشاهده خواهید کرد جستجو کنید
#حضرت_حر
پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش می‌پرسم چرا بستم؟
عزیز فاطمه! دیر آمدم اما قبولم کن
خدا داند که از این پس به عهد عشق پابستم..
خدا می‌خواست از ظلمت به سوی نور پر گیرم
سر شب تا سحر دل را به بال التجا بستم
جدال عقل بود و عشق، پشت خیمۀ تقدیر
که دست نفس را از پشت با لطف خدا بستم
فرات اشک می‌جوشد ز چشم سر به زیر من
که بر کام عطشناک تو راه آب را بستم
اگر فرمان دهی، حُرّ پیش‌مرگ اصغرت گردد
کمر بهر دفاع از عترت آل عبا بستم
دعا کن تا شهادت وا کند آغوش جان بر من
که چشم آرزو بر هرچه جز این مدعا بستم
#کمیل_کاشانی
پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش می‌پرسم چرا بستم؟
عزیز فاطمه! دیر آمدم اما قبولم کن
خدا داند که از این پس به عهد عشق پابستم..
خدا می‌خواست از ظلمت به سوی نور پر گیرم
سر شب تا سحر دل را به بال التجا بستم
جدال عقل بود و عشق، پشت خیمۀ تقدیر
که دست نفس را از پشت با لطف خدا بستم
فرات اشک می‌جوشد ز چشم سر به زیر من
که بر کام عطشناک تو راه آب را بستم
اگر فرمان دهی، حُرّ پیش‌مرگ اصغرت گردد
کمر بهر دفاع از عترت آل عبا بستم
دعا کن تا شهادت وا کند آغوش جان بر من
که چشم آرزو بر هرچه جز این مدعا بستم
#کمیل_کاشانی
Forwarded from 🌷مدح و مرثیه🌷
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
Telegram
attach 📎
Forwarded from 🌷مدح و مرثیه🌷
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
Telegram
attach 📎
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
Telegram
attach 📎
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
Telegram
attach 📎
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
Telegram
attach 📎
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
#حضرت_حر_ع
حر گمراهم گناهیمدن خجالت گلمیشم
عین ذلتده تاپوب راه سعادت گلمیشم
خواب غفتلدن بو گون چشم دلیم بیدار اولوب
مست صهبای تغافل، دفعتاً هوشیار اولوب
شایقم عقبایه بو دنیا گوزومده خوار اولوب
ایتمشم ترک جلال و جاه مکنت گلمیشم
من او غواصم که تاپدیم گوهر یکدانه می
ترک قیلدیم جان و ملک و شوکت شاهانه می
حیف اولا اما اگوب بار خجالت شانه می
اولموشام مستغرق دریای خجلت گلمیشم
واریدی میخانه عشقونده بانگ نوش نوش
بانگ نوشانوش سالدی جانیمه جوش و خروش
نه بیله بیر بزم اولار، نه سن کیمی بیر می فروش
ایلیوب دور بوی می، بو بزمه دعوت، گلمیشم
می نه می؟ بیر جرعه سینده نشئه مین جام وار
ذوق مستی وار، صفا وار، جذبه وار، الهام وار
سرخوشان بزم عشقه، یاردن پیغام وار
امن و الفت بزمی دور، بو بزم وحدت گلمیشم
منده گلدیم دست پیر عشقدن بیر جام آلام
لکه ننگی یووام اوز دامنیمدن، نام آلام
برق شمشیریله قلب خصمدن آرام آلام
قویمیام دشمن گوزینده، خواب راحت گلمیشم
ای ولایت ملکنه شاهنشاه عالی تبار
شکر اولا اللهه ختم اولوب انجام کار
من اوزوم گر چه امیر لشکرم، سرباز وار
خدمتونده ایتماقا هر گونه خدمت گلمیشم
سن کلیم عشق سن، کرب و بلا بیر طور حق
نشر اولار قانیله بوردان عالمه منشور حق
مه جمالوندا عیاندی انجلای نور حق
روحیمی مجذوب ایدوب، نور حقیقت گلمیشم
من سنی موجه گلن دریای رحمت گورموشم
اللرونده بارش ابر کرامت گورموشم
مه جبینونده شها، نور ولایت گورموشم
اولموشام مست می ناب ولایت گلمیشم
بیر نگاهندور ایدن توپراقی مطلق کیمیا
خاک کویوندور هامی درد اهلینه رمز شفا
سن طبیب عشق سن، من دردمند بینوا
ایتماقا اوز دردیمه بوردا طبابت، گلمیشم
باطلی ترک ایتمیشم تا حقه پشتیبان اولام
مکتب عشقونده گلدیم، طفل ابجد خوان اولام
ایسترم منده فدای مکتب قرآن اولام
وار سویدای دلیمده بیله نیت گلمیشم
لطف ایله قورتار غم و اندوه خجلتدن منی
اصغره فرض ایله بیر نوکر بو ساعتدن منی
بهره مند ایله فیوضات شهاتدن منی
قلبیمی لبریز ایدوب شوق شهادت گلمیشم
ساحل امیدسن، من غرق دریای گناه
بیر پشیمانم سرشک دیده بو امره گواه
باشیم اوسته سایه سال، ای سایه لطف الاه
محضروندن وار تقاضای عنایت گلمیشم
بیر گناهیمدن دوشوبدور اهل عالم حیرته
سد راه ایتدیم بو چولده، اهل بیت عصمته
نازپرور قیزلارون سالدیم هراس و وحشته
جسمیمی ایمدی دوتوب آثار وحشت گلمیشم
قویما تیر غم دل آشفته می چاک ایلسون
اذن ویر حره که قانین زینت خاک ایلسون
بلکه قان یوزدن غبار خجلتی پاک ایلسون
خجلتیمده قالمیوب حد نهایت گلمیشم
ایلمز راضی داخی بوندان صورا منصب منی
یاندیرار اما شرار درده بیر مطلب منی
نیلرم عفو ایتمسه بیرده خانم زینب منی
اود سالوبدور جانیمه سوز ندامت گلمیشم
دشمنوزده ایله کیم ذاتاً رذالت ارثدور
سیزده جدوزدن ولی نسلا اصالت ارثدور
بالاخص زینبده زهرادن نجابت ارثدور
تا باجون ایتسون منی، مرهون منت گلمیشم
لکه ننگی یوانماز دامنیمدن رود نیل
چاره سیز قالدیم گلوب درگاهوه دوشدوم دخیل
سیز قبول ایتسوز منی، رد ایلمز رب جلیل
من بو درگاهه به امید شفاعت گلمیشم
قویما روحیم جسمیمه بیر وصله ناجور اولا
کام دل شهد شهادتدن شها مهجور اولا
حر ایستور حشرده، عباسیله محشور اولا
قویما سینمده قالا بو داغ حسرت گلمیشم
من غریق بحر عصیان، سن کرم دریاسی سن
رهروان کوی عشقین سرور و مولاسی سن
دهرده هر بی پناهین ملجاء و ماواسی سن
بسلیوب دلده سنه چوخلی ارادت گلمیشم
تا قبول ایتدون منی، ای شمع حق پروانه سی
باده شوقیله دولدی آرزو پیمانه سی
بذل جاندور مقدمونده لطفوین شکرانه سی
ایتماقا جانیله جبران خسارت گلمیشم
قومادون حُرّی قاپوندان، ای شه گردون حشم
دست خالی سائلی رد ایلمز اهل کرم
منده «مجنون» گنه کارم، سیزه خیل خدم
دلده وار بیر حاجتیم، ارباب حاجت، گلمیشم
#رجایی_مجنون
https://telegram.me/ganjine5
حر گمراهم گناهیمدن خجالت گلمیشم
عین ذلتده تاپوب راه سعادت گلمیشم
خواب غفتلدن بو گون چشم دلیم بیدار اولوب
مست صهبای تغافل، دفعتاً هوشیار اولوب
شایقم عقبایه بو دنیا گوزومده خوار اولوب
ایتمشم ترک جلال و جاه مکنت گلمیشم
من او غواصم که تاپدیم گوهر یکدانه می
ترک قیلدیم جان و ملک و شوکت شاهانه می
حیف اولا اما اگوب بار خجالت شانه می
اولموشام مستغرق دریای خجلت گلمیشم
واریدی میخانه عشقونده بانگ نوش نوش
بانگ نوشانوش سالدی جانیمه جوش و خروش
نه بیله بیر بزم اولار، نه سن کیمی بیر می فروش
ایلیوب دور بوی می، بو بزمه دعوت، گلمیشم
می نه می؟ بیر جرعه سینده نشئه مین جام وار
ذوق مستی وار، صفا وار، جذبه وار، الهام وار
سرخوشان بزم عشقه، یاردن پیغام وار
امن و الفت بزمی دور، بو بزم وحدت گلمیشم
منده گلدیم دست پیر عشقدن بیر جام آلام
لکه ننگی یووام اوز دامنیمدن، نام آلام
برق شمشیریله قلب خصمدن آرام آلام
قویمیام دشمن گوزینده، خواب راحت گلمیشم
ای ولایت ملکنه شاهنشاه عالی تبار
شکر اولا اللهه ختم اولوب انجام کار
من اوزوم گر چه امیر لشکرم، سرباز وار
خدمتونده ایتماقا هر گونه خدمت گلمیشم
سن کلیم عشق سن، کرب و بلا بیر طور حق
نشر اولار قانیله بوردان عالمه منشور حق
مه جمالوندا عیاندی انجلای نور حق
روحیمی مجذوب ایدوب، نور حقیقت گلمیشم
من سنی موجه گلن دریای رحمت گورموشم
اللرونده بارش ابر کرامت گورموشم
مه جبینونده شها، نور ولایت گورموشم
اولموشام مست می ناب ولایت گلمیشم
بیر نگاهندور ایدن توپراقی مطلق کیمیا
خاک کویوندور هامی درد اهلینه رمز شفا
سن طبیب عشق سن، من دردمند بینوا
ایتماقا اوز دردیمه بوردا طبابت، گلمیشم
باطلی ترک ایتمیشم تا حقه پشتیبان اولام
مکتب عشقونده گلدیم، طفل ابجد خوان اولام
ایسترم منده فدای مکتب قرآن اولام
وار سویدای دلیمده بیله نیت گلمیشم
لطف ایله قورتار غم و اندوه خجلتدن منی
اصغره فرض ایله بیر نوکر بو ساعتدن منی
بهره مند ایله فیوضات شهاتدن منی
قلبیمی لبریز ایدوب شوق شهادت گلمیشم
ساحل امیدسن، من غرق دریای گناه
بیر پشیمانم سرشک دیده بو امره گواه
باشیم اوسته سایه سال، ای سایه لطف الاه
محضروندن وار تقاضای عنایت گلمیشم
بیر گناهیمدن دوشوبدور اهل عالم حیرته
سد راه ایتدیم بو چولده، اهل بیت عصمته
نازپرور قیزلارون سالدیم هراس و وحشته
جسمیمی ایمدی دوتوب آثار وحشت گلمیشم
قویما تیر غم دل آشفته می چاک ایلسون
اذن ویر حره که قانین زینت خاک ایلسون
بلکه قان یوزدن غبار خجلتی پاک ایلسون
خجلتیمده قالمیوب حد نهایت گلمیشم
ایلمز راضی داخی بوندان صورا منصب منی
یاندیرار اما شرار درده بیر مطلب منی
نیلرم عفو ایتمسه بیرده خانم زینب منی
اود سالوبدور جانیمه سوز ندامت گلمیشم
دشمنوزده ایله کیم ذاتاً رذالت ارثدور
سیزده جدوزدن ولی نسلا اصالت ارثدور
بالاخص زینبده زهرادن نجابت ارثدور
تا باجون ایتسون منی، مرهون منت گلمیشم
لکه ننگی یوانماز دامنیمدن رود نیل
چاره سیز قالدیم گلوب درگاهوه دوشدوم دخیل
سیز قبول ایتسوز منی، رد ایلمز رب جلیل
من بو درگاهه به امید شفاعت گلمیشم
قویما روحیم جسمیمه بیر وصله ناجور اولا
کام دل شهد شهادتدن شها مهجور اولا
حر ایستور حشرده، عباسیله محشور اولا
قویما سینمده قالا بو داغ حسرت گلمیشم
من غریق بحر عصیان، سن کرم دریاسی سن
رهروان کوی عشقین سرور و مولاسی سن
دهرده هر بی پناهین ملجاء و ماواسی سن
بسلیوب دلده سنه چوخلی ارادت گلمیشم
تا قبول ایتدون منی، ای شمع حق پروانه سی
باده شوقیله دولدی آرزو پیمانه سی
بذل جاندور مقدمونده لطفوین شکرانه سی
ایتماقا جانیله جبران خسارت گلمیشم
قومادون حُرّی قاپوندان، ای شه گردون حشم
دست خالی سائلی رد ایلمز اهل کرم
منده «مجنون» گنه کارم، سیزه خیل خدم
دلده وار بیر حاجتیم، ارباب حاجت، گلمیشم
#رجایی_مجنون
https://telegram.me/ganjine5
Telegram
🌷مدح و مرثیه🌷
هدف مجموعه کانالهای (مدح و مرثیه) دسترسی آسان مادحین و ذاکرین محترم به متن نوحه هاست.
@davodTahmorasi
@davodTahmorasi
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
___________________
✍
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسف به یم
وی نجاتش داده از ظلمات غم
خواهم اینک جان سپردن در رهت
ماه نو دیدن جمال چون مهت
شه طبیبانه به بالین آمدش
دُر فشان از چشم خونین آمدش
چشم حق بین بر رخ او بر گشود
گفت کای فرمانده ملک وجود
هرگز این طالع نبودم در حساب
که نوازد ذره ای را آفتاب
پر زنان در دامن شه جان فشاند
مرد نامی مُرد نامش زنده ماند
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
Forwarded from کانال اشعار مرحوم نیر تبریزی
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w
#کانال_اشعار_مرحوم_نیر_تبریزی
#حضرت_حر_ع
_______________________
✍
#از_حدیث_شاه_حر_بن_یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
از حدیث شاه حربن یزید
از ندامت دست بر دندان گزید
باره راند و قصد پور سعد کرد
گفت خواهی راند با این شه نبرد
گفت آری جنگ های پر گزند
تا پرد سرها ز تن کف ها ز غم
گفت امیرت آن نمی دارد قبول
من نتابم هم ز حکم او عدول
چون شنید این گفتگو آن خوش خصال
گفت با خود با دو صد حزن و ملال
کی دریغا رفت فرجامم به باد
کین همه انجام از آن آغاز زاد
ای دریغ از بخت بد فرجام من
کاش می بودی ستورون مام من
این بگفت و خواست قصد شاه کرد
روی توبه سوی وجه الله کرد
نفس بگرفتش عنان که پای دار
بار واپس ران بترس از ننگ و عار
عقل گفتش رو که عار از نار به
جور یار از صحبت اغیار به
نفس گفتش مگذر از دنیا و مال
عقل گفتش هان بیندیش از معال
نفس گفتا نقد بر نسیه مده
عقل گفت این نسیه از صد نقد به
نفس گفت از عمر برخوردار باش
عقل گفت تا عمر شد بیدار باش
زین کشاکش های نفس و عقل پیر
نفس شد مغلوب عقل پیر چیر
عشق آمد بر سرش با صد شتاب
باره پیش آورد بگرفتش رکاب
کرد بر یک ران اقبالش سوار
گفت هین یکسان بران تا کوی یار
وقت بس دیر است و ره دور ای فتا
ترسمت از کاروان واپس فتا
جان به کف برگیر و با صد عجز و ذل
سر بنه بر پای آن سلطان کل
چون به هوش آمد ز خواب آن میر راد
رعشه بر تن لرزه بر جانش فتاد
لرز لرزان سوی ره بنهاد روی
دم به دم با نفس خود در گفتگوی
آن یکی دیدش به این حال شگفت
از شگفت انگشت بر دندان گرفت
با تحیر گفت کی شیر دلیر
در دلیری می نبودت کس نظیر
هین چه بودت کین چنین لرزی به خویش
گفت کاری بس عجب دارم به پیش
خود میان نار و جنت بینمی
می ندانم زانمی یا زینمی
نور ونارم در میان دارد به جد
چون نلرزم در میان این دو ضد
تا کدامین زان دو تا پایم برد
آتشم سوزد و یا آبم برد
این بگفت و کرد یک سو کار را
گفت نفروشم به دنیا یار را
آن که یوسف را به درهم می فروخت
خرمن خویش از سیه بختی بسوخت
عاشقانه راند باره سوی شاه
با تضرع گفت ای باب اله
با دو صد عذرت به درگاه آمدم
کن قبولم گر چه بی گاه آمدم
تائبم بگشا به رویم باب را
دوست می دارد خدا تواب را
با امید عفو تقصیر آمدم
زود بخشا گر چه بس دیر آمدم
وحشی ام آورده ام رو بر رسول
ای محمد توبه ی من کن قبول
گرچه حرم ای خداوند جلیل
لیک در پیش توأم عبدی ذلیل
طوق منت باز نه بر گردنم
میوه بر هر جا که خواهی بردنم
آمدم سوی سلیمان دیو وار
تا از او گیرم نگین زینهار
ای سلیمان هین ببخشا خاتمم
بر بساط بندگی کن مجرمم
تا بدین روی سیه کشته شوم
رنگ دیوی هشته از رشته شوم
گر بلیسم توبه کردم نزد شر
پیشت آوردم سجود ای بول بشر
آن چه کردم با تو من ناکرده گیر
وان سجود اولین آورده گیر
شاه چون دید آن تضرع کردنش
کرد طوق بندگی بر گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
اندرآ که کس ز احرار و عبید
روی نومیدی در این درگه ندید
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
اندرآ گر دیر گهر زود آمدی
خوش به منزلگاه مقصود آمدی
این عصای شیر بازافکن ز کف
موسیانه پیش تاز و لا تخف
گفت کی شاه غلام درگهت
چون در اول من شدم خوار رهت
هم مرا نک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
رخصتم ده تا کنم خود را فدا
بر غلامان درت ای مقتدا
شاه دادش رخصت جنگ و جهاد
رستمانه رو به لشکرگه نهاد
❗لطفا با ذکر منبع فوروارد کنید❗
https://t.me/joinchat/AAAAAEDlJuZnQTUsWeqe1w