فریاد سکوت|سدا آذریان

درخت کریسمس خاص برادرم

برادرم کاج می‌خرید
کاجی که کج نباشد
و سرش حتما به سقف برسد
رنگ کاج باید سبز می‌بود
سبزب خاص نه تیره نه روشن 
وسواس‌گونه درون سطل جا می‌داد
عطر کاج تازه تبر خورده
در اتاق می‌پیچید
گیج مان می‌کرد
از شاخه‌هاش می‌کشیدیم
تا مرتب بایستند

برادرم چراغ‌ها را دور کاج سبز می‌پیچید
وقتی روشن می‌کرد
کهکشان راه شیری به اتاق می‌آمد
ستاره‌ها چشمک زنان می‌چرخیدند
همه آنجا بودیم و در تکاپو
تا درخت خوشبوی سبز خاص برادرم
که کج هم نبود زیباتر شود
تزیینش می‌کردیم
با تکه های کاغذ، حباب‌ها و نوارهای رنگی
بعد از آن دور می‌شدیم
تا ببینیم جایی سیاهچاله نباشد.
آخرین مرحله‌ی جذاب
گذاشتن ماه و ستاره‌ای بزرگ و نورانی
بالای سر کاج خاص برادرم بود
و بعد...
چراغ‌ها خاموش می‌شد
با هیجان به درخت کاج کهکشانی
نگاه می‌کردیم
و سرود کریسمس می‌خواندیم

وقتی برادرم کاج می‌خرید
کاجی سبز خیلی خاص و خوش‌بو
باور داشتیم وقتی که ما خوابیم
بابا نوئل هدیه می‌آورد
می‌گذارد زیر درخت کاج
و آرزوهایمان برآورده می‌شود
شب وقتی که خواب بودیم
برادرم هدیه‌ها را
زیر درخت کاج خاص خودش میگذاشت و می‌خوابید
صبح بابا نوئل می‌آمد

#سدا_آذریان
#درخت_کریسمس_خاص_برادرم

@fryade_sokout

من و دریاچه

سطح دریاچه را
یخی نازک خیال پوشانده
ماهیان احساساتی
در آن غرق می‌شوند
پدیده‌ای نادر
نقش می‌بندد در چشم
مرگ ماهی ها در آب
وقتی که اشک
تنها کمی آب است
و مابقی احساس
سطح دریاچه یخ می‌زند
تا ماهی‌های دل‌در دهان
غرق شوند

دریاچه دردش را پنهان می‌کند

#سدا_آذریان

@fryade_sokout

عشق مثل راه است

یا گاهی شاهراه
وگاهی‌ جاده
یکطرفه دارد
و دوطرفه 
بن‌بست هم حتی
کوچه‌های تنگ
در آغوش هم
گاهی آسفالت است
و گاهی سنگلاخ
گاهی سربالا 
و بعد سرازیر
پر از دست‌انداز
یک شیب تند و
پر از هیجان
تونل وحشت
چون شهر بازی
جاده‌ای تاریک 
یا چراغانی
در دست تعمیر
کمی انتظار
در دل دشت و
در کوه و کویر
رسیدن  دارد 
جدایی بیشتر
طولانیست مثل
راه ابریشم
کاروان آخر
می‌رسد اما
گاهی خیلی دیر
گاهی موازی است
چون ریل قطار
می‌رسد به هم
از پل ورسک
در آغوش ایستگاه
دیوار چین است
پر از رمز و راز
بلند و دراز
برای رفتن
خلیدن است گاه
در دل یک کوه
مثل کندوان
جاده‌ی چالوس

سدا آذریان

@fryade_sokout