-AVANTE-

بابت تاخیر پیش اومده تو روند جواب ها ازتون عذر میخوام
فردا انتخاب واحد دارم و همون‌طور که میدونید واقعا این مورد حواس پرت کنه و اجازه نوشتن نمی‌ده
از فردا ادامه جواب ها رو می‌نویسم
مرسی از صبوریتون :)

✨ Queens table✨
سکوت سالن کازینو رو در خودش حل کرده بود ؛ تنها صدای نفس های سنگین و با صدای مرد سنگین وزنی که با چشم های خمار بهش نگاه میکرد در سالن می‌پیچید ، ' خب ، تا کی میخوای وقت کشی کنی خانم کوچولو ، نکنه میخوای همین راهو که اومدی برگردی ، اشکالیم نداره ، اینجا جای دختربچه های ترسو نیست' مرد با صدای بلند و حال بهم زنی شروع به خندیدن کرد و انتظار واکنشی از جانب اونو داشت ؛ ولی تنها واکنشش کنار زدن موهای سیاهش بود ، چشمانش در زیر نور چراغ می‌درخشید " آره راست میگی ، ولی نظرت چیه به این خانم کوچولو اثبات کنی که واقعا رییس باند نارکو هستی ، یا دلت میخواد یه خیکی بزدل به نظر بیای " لبخندش حالت شیطانی رو به خودش گرفت ، منتظر بود تا توی تله ای که میخواست بیوفته ، مرد با عصبانیت هفت تیری رو از داخل کشو میزش درآورد و روی میز گذاشت ' امشب فقط جسدت از اینجا می‌ره دختر ' تله زیرکانه اون کار کرد .
آروم نوک هفت تیر روی شقیقش گذاشت ؛ با لبخند نگاهی به چشمای مرد کرد ، مرد از شادی منتظر صدای گلوله بود ، ماشه رو کشید و صدای خالی بودن تفنگ خنده رو از صورت مرد محو کرد ، تفنگ رو بهش داد....

✨Leaf✨
چشماش منظره زیبای دره بهاری رو به آغوش گرفته بود و صدای باد موسیقی آرامش بخش خودش رو در گوشاش می‌نواخت ؛ راه زیادی رو برای رسیدن به معبد شمشیر افسانه ای پرنده طی کرده بود ولی بازم راه زیادی باقی مونده بود ، طبق افسانه ها معبد شمشیر پرنده در جاییکه که زمین و آسمان باهم هم تراز میشن و روبروی هم قرار میگیرن.
از داخل بقچه کوچیکش تکه نونی بیرون آورد و گازی بهش زد ؛ خوردن نون سفت شده باعث شد کمی گلوش درد بگیره " کاش با خودم یکم نودل میاوردم‌ ، ولی خب ..." با حسرت گاز دیگه ای به نون زد ، هوا کم کم رو به غروب می‌رفت ، نگاهش به سازه سیاه و عجیبی که روی قله کوه مقابلش ظاهر شده خیره موند " اون ، نه اونجا چیزی نبود " با عجله از جاش بلند شد و با دوربینش نگاهی به معبد کرد ، دقیقا مثل گفته راوی افسانه باستانی زمانی که آسمان و زمین باهم روبرو شدن معبد هم ظاهر شد " پیدات کردم "...

✨new dawn✨
صدای جیلینگ جیلینگ برخورد قاشق چای خوری با فنجون ؛ مثل نوت یه موسیقی ناب بکر بود ، نوتی چه دست انسان اونو عوض نکرده بود و توازن و زیباییش رو بهم نزده بود .
جرعه ای از چایی خورد و ورقه های پیش نویس کتاب جدیدش رو از داخل کشو میزش درآورد ؛ داستانی با شخصیت اصلی مثل خودش ولی با این تفاوت که امواج سیاه جوهر اون رو سر دوراهی قرار داده ، دوراهی که براش مثل انتخاب بین دو جواهره ولی شرایط سخت باعث شده نتونه انتخاب کنه .
آروم قلمش رو برداشت و چشماش رو بست ؛ فکرشو روی اون دختر متمرکز کرد و وارد کالبد اون شد ، آروم آروم افکارش شکل گرفت و مسیر داستان مشخص شد و گره چندین ماهه داستان باز شد ، چشماش رو باز کرد و اجازه داد تا ذهن و قلم باهم روی کاغذ برقصن و ادامه داستان رو شکل بدن .....

طبق همون نظرسنجی موضوعش رو براتون آماده کردم
و امیدوارم دوست داشته باشید :)

خب بریم سراغ چلنج