زن پونه است ؛ گهواره ی رویاست بوته ی نعنایی که جهان را خوشبو می کند ساده گی ات عسل است که صبح زود با شیری تازه می آمیزد می خواهم به ساده ترین شکل با تو حَل شوم .
چشمهای او تاریخ رنگهای عمودیست زیرا مسافران دوگانه - خورشید و ماهتاب - در یک نگاه اوست که میچرخند و استوای بینش و بینایی از محور دو شانهٔ او میکند عبور