انتشارات انسان‌شناسی / انسان‌شناسی و فرهنگ

فراخوان ویژه‌نامه نوروز 1402
 
سال 1401 با تمام مصائب و فجایعی که به همراه داشت رو به پایان است. چه بسیار عزیزانی که از ما گرفت. چه بسیار سرهای پرسودا و قلب‌هایی آکنده از امید که به زیر خاک کرد. باد پاییزه غبار اندوه را آورد و برف زمستانه آن را انباشت. باشد که در سال نو باد بهاری نوید روزهای خوش را بیاورد و غم را از دل‌های ما بزداید و با خود ببرد. باشد که تجدید حیات طبیعت، شور زندگی را در ما زنده کند. با این امید است که ما همچون سال‌های گذشته قصد داریم به کمک شما عزیزان ویژه‌نامه‌ای به مناسبت نوروز و هفدهمین سالگرد تاسیس موسسه‌ انسان‌شناسی و فرهنگ منتشر کنیم.
امسال نیز مانند سال‌های پیش، بخش عمده ویژه‌نامه متشکل از مطالب برگزیده سایت انسان‌شناسی و فرهنگ در سال 1401 خواهد بود که به قلم مخاطبان و نویسندگان نوشته و منتشر شده است.
همچنین بخشی از ویژه‌نامه به گزارش‌هایی از‌ فعالیت‌های اعضای محترم شورای مرکزی در طول سال 1401، به قلم خودشان، اختصاص داده خواهد شد.
در بخش دیگر که نوروزنامه نام دارد، دل‌نوشته‌ها، اشعار، و کلیه مطالب شما که در باب نوروز، بهار و سال نو نوشته شده است، منتشر می‌شود. بنابراین این بخش تماما نیازمند مشارکت شما بزرگواران است.
و بخش آخر یادبود درگذشتگان سال 1401 است؛ برای زنده نگه داشتن یاد بزرگانی چون هوشنگ ابتهاج، محمدعلی اسلامی ندوشن، علی اکبرپور، رضا براهنی، ناصر تکمیل همایون، ابوالفضل خطیبی، علی‌ رضاقلی، یدالله رویایی،  محمود زنده مقام، اصغر عسکری خانقاه، عباس معروفی، احمد وکیلیان، محمدرضا یکرنگ صفاکار، که نبودشان در عرصه علمی فرهنگی برای ما هزاران افسوس به جای گذاشته است.
سردبیر ویژه‌نامه: ناصر فکوهی
ویراستار و صفحه آرا: پگاه دودانگه
از شما خواهشمندیم که مطالب خود را تا پایان هفته اول اسفند 1401 به آدرس زیر ارسال کنید:
pegahdodangeh@gmail.com

فراخوان ویژه‌نامه نوروز 1402

نقاشی: در آینه‌ی عشق، اثر فرح اصولی

#ویدئو

📚شهرشرکت‌ها (مفاهیم، آسیب‌ها و چشم‌اندازها: مجموعه درسگفتار)، ناصر فکوهی با دستیاری علمی زهره دودانگه، انتشارات انسان‌شناسی

سال: ۱۴۰۱
قطع: رقعی
نوبت چاپ: اول
تیراژ: ۱۰۰۰
تعداد صفحه: ۱۰۳
ناشر: انسان‌شناسی
شابک: ۹۷۸۶۲۲۹۷۸۰۹۶۱

#شهر #شهرشرکت_ها #ناصر_فکوهی #زهره_دودانگه  #انتشارات_انسان_شناسی #انتشارات_انسانشناسی
.
⭕⭕برای تهیه کتاب با پخش پیام امروز تماس بگیرید⭕⭕
👇👇👇👇👇👇👇
پخش پیام امروز. خ انقلاب. تقاطع لبافی نژاد و فخررازی. پ 200. ط اول. تلفن 0216649188
.

با دلی اندوه‌بار و چشمانی گریان برای همه غم‌های بزرگی که بر دل‌ها نشستند و خواهند نشست و با امید به آینده‌ای بهتر، باید بگوییم در هیچ شرایطی، هیچ تصمیمی بدتر از آن نیست که در جا بزنیم و از عقلانیت، فرهنگ، خلاقیت ِ هنر و اندیشه و زیبایی فاصله بگیریم. از این رو، انسان‌شناسی و فرهنگ فعالیت‌های خود را در شبکه‌های اینترنتی از امروز پس از وقفه‌ای دو ماهه به تدریج آغاز می‌کند. برای آنکه لحظه دیدار با تک‌تک دوستان از راه برسد و برای روشن کردن امید که تنها با شور ِ اندیشیدن و عشق ِ به آفرینش ممکن است.
ناصر فکوهی / 28 آبان 1401

#تکه‌ای_از_گفتگو جلسه پنجاه و سوم مؤسسهٔ انسان شناسی و فرهنگ:

معرفی، نقد و بررسی کتاب «انسان‌سوژه گونه، بررسی جامعه‌شناسی روانی»

با حضور نویسندۀ کتاب، آقای دکتر مرتضی منادی (جامعه‌شناس، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا و عضو شورای عالی انسان‌شناسی و فرهنگ)

به میزبانی زهره دودانگه
پنجشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۱

تکه‌ای از گفت‌وگوی جلسه پنجاه و هفتم: درباره کتاب بال‌هایی در صندوق، با حضور نویسنده کتاب، لیلا پاپلی یزدی و میزبانی زهره دودانگه

تاریخ برگزاری: ۸ مهر ۱۴۰۱

#بالهایی_در_صندوق #لیلا_پاپلی_یزدی

فایل تصویری جلسه ۵۷: درباره کتاب بال‌هایی در صندوق، با حضور نویسنده کتاب، لیلا پاپلی یزدی و میزبانی زهره دودانگه

تاریخ برگزاری: ۸ مهر ۱۴۰۱

#بالهایی_در_صندوق #لیلا_پاپلی_یزدی

فایل صوتی جلسه ۵۷: درباره کتاب بال‌هایی در صندوق، با حضور نویسنده کتاب، لیلا پاپلی یزدی و میزبانی زهره دودانگه

تاریخ برگزاری: ۸ مهر ۱۴۰۱

#بالهایی_در_صندوق #لیلا_پاپلی_یزدی

⛔️عدم به‌روزرسانی سایت‌ها و کانال‌های موسسه انسان‌شناسی و فرهنگ تا اطلاع ثانوی

با تشکر از اعضا و علاقه‌مندان موسسه انسان‌شناسی و فرهنگ و با ابراز تاسف و تسلیت به خانواده‌های داغدار و آسیب‌دیده، و ابراز همدردی با مردم ایران، و به دلیل بروز اختلال‌های متعدد در شبکه اینترنت کشور، تصمیم گرفته شد تا اطلاع ثانوی و عادی شدن موقعیت عمومی تمامی سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی و فعالیت‌های موسسه که صرفاً در فضای مجازی انجام می‌شوند، به روز نشوند. به محض بازگشت آرامش این فعالیت‌ها از سر گرفته خواهد شد.

روابط عمومی موسسه انسان‌شناسی و فرهنگ
۲ مهرماه ۱۴۰۱

امروز خیابان‌های کشور ناآرام است، اعتراض مردم به اوج رسیده، اما آیا می‌توان مردم صبور و آرام و به دور از خشونتی را مقصر دانست که در طول ده‌ها سال همواره تنها خواسته‌شان برخورداری از کم‌ترین حقوق انسانی و حداقلی از زندگی مادی و کمترین حدی از احترام بالا دستی‌ها به شعور آنها بوده است؟ خشونت همیشه خشونت بیشتری می‌زاید و در طول تاریخ جز در قالب دفاع در برابر دیگری مهاجم، همواره چرخه‌ای باطل، توهم‌زا و بی‌مصرف بوده است. آزادی و عدالت و انسانیت و شعور اجتماعی و دمکراسی و توسعه هرگز در طول تاریخی که ما می شناسیم حاصل هیچ خشونتی نبوده است. خشونت‌ها مثل تنش‌های بیولوژیک، مثل تب و لرزهایی هستند که معلولند و نه علت، و در این میان کسانی باید پاسخگو به حساب بیایند، که هشدار‌های بی‌شمار متخصصان و دست اندرکاران علوم اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و دلسوزان واقعی مردم را در طول این سالها جدی نگرفتند و حتی بدتر هر کاری کردند که آنها را وادار به سکوت کنند. گویی سکوت روشنفکران، هنرمندان، اساتید دانشگاه، نخبگان فرهنگی و غیره، می‌تواند مشکلات عظیم اقتصادی و سیاسی کشور را حل کند. اما میزان بی‌کفایتی و یا ضربه زدن تعمدی به اعتماد مردم از این هم بالاتر رفت و به جای گوش سپردن به تحلیل متخصصان، نه فقط آنها را وادار به سکوت کردند، بلکه مجازاتشان نیز کردند.
همه این سخنان که بارها و بارها تکرارشان کرده‌ایم و گویی گوش شنوایی برای آنها وجود ندارد، مصداقی از آن زبانزد معروف هستند: «هرکس باد بکارد، طوفان درو خواهد کرد». نگاهی به اطراف خود بیاندازیم تا به حقیقت عمیق این زبانزد پی‌ببریم.
سی شهریور 1401

این سیاست‌ها که از دولت پیشین آغاز شدند همچون روال همیشگی در دولت جدید، برغم وعده های بی‌شمار و غیر مسئولانه گوناگون ادامه یافتند. ارجحیت دادن به منافع گروه‌های رقیب اقتصادی و سیاسی و ایدئولوژیک بر منافع عمومی و مردمی ( و حتی پایه‌های مردمی ِ نظام) سبب شد که دولت پیشین و جدید نتوانند در مذاکرات برای رفع تحریم‌ها به نتیجه‌ای برسند. البته روشن‌ است که این تحریم‌ها که به بهانه مسخره گسترش تسلیحات هسته‌ای انجام گرفته‌اند، جنگی تمام عیار از سوی قدرت‌های بزرگ برای کامل کردن ِ سلطه هژمونیک خود بر منطقه خاورمیانه هستند. اما مسئول هزینه‌های سیاسی و اقتصادی و امنیتی و شکست، نه مردم، بلکه به اذعان کسانی که تا دیروز خود در راس مسئولیت‌ها بودند، ولی امروز در نقش اپوزیسیون عمل می‌کنند، و حتی به اذعان برخی از خود ِ صاحبان قدرت، به رویکردهای سلبی و تنگ‌چشمی و پوسیدگی سیاست‌هایی مربوط می‌شود که دایما از دشمنان خیالین سخن می‌گوید اما ضربات خود را بر سر مردم کوچه و خیابان فرود می‌آورد.
هدف جنگ ِ قدرت‌های جهانی در منطقه روشن است: ایجاد بی‌ثباتی کامل در آن از طریق دامن زدن به خشونت و رودررو قرار دادن همه در برابر همه و رساندن درجه امید به حداقل ممکن است تا بتوانند از استقرار و پیشرفت توسعه و آزادی و دموکراسی جلوگیری کنند. برای این کار قدرت‌های جنگ‌طلب بیش از پنجاه سال است سناریوهایی یکسان را دنبال می‌کنند: تقویت دولت‌های قدرتمدار و دیکتاتور‌ منش، ایجاد جنگ‌های قومی و قبیله‌ای و نژادی، تقویت ملی‌گرایی‌های شووینیستی و قومی - شووینیستی میان اقوام و مذاهب منطقه (شیعه، سنی، قومیت‌ها و زبان‌ها و فرهنگ‌ها و حتی سبک‌های زندگی متفاوت). در این جنگ تمام عیار هدف نه براندازی حکومت ایران است و نه هیچ کدام از دیگر دولت‌های منطقه، بلکه ایجاد دشمنی و ناآرامی های سیاسی و ایدئولوژیک و قوم‌گرایی‌ها و ضد‌قوم‌گرایی‌هایی که بتواند زمینه را برای هژمونی کامل قدرت‌های بزرگ نولیبرالی اروپایی و آمریکایی و دور کردن دو قدرت امپریالیستی و دیکتاتوری و مافیایی چین و روسیه از منطقه فراهم کند، و البته بیشترین پهنه مانور سیاسی را به دولت اسرائیل بدهند که به مثابه نماینده آن قدرت‌ها، بهانه‌های لازم را برای ایجاد رابطه سیاسی - نظامی با کشورهای منطقه به دست آورد و در همان حال مشکلات شدید سیاست های داخلی بحران دایم درونی و ناشی از فرایندهای آپارتایدی یک دولت دینی نژادپرست و نظامی گرا حل کند.
برای این کار بالاترین نیاز صحنه‌گردانان خارجی همراه با قدرت‌های منطقه، غیر‌دمکراتیک کردن هرچه بیشتر منطقه و تضعیف هر چه بیشتر دولت‌- ملت‌های آنها از طریق ایجاد اختلاف میان مردم با دولت‌ها، و مردم با یکدیگر و دامن زدن به خشونت است. بدین‌ترتیب جنگی بی‌پایان و فرسایشی آغاز می‌شود (که شده) که در آن بازنده همیشگی، مردم و برنده همیشگی، حاکمیت‌های فاسد و دیکتاتور‌های کوچک و ضعیف اما پر مدعای منطقه‌اند.
حال اگر به موقعیت ایران برگردیم، مشاهده می‌کنیم که بی‌کفایتی دست‌اندرکاران به دلیل سودجویی و یا وابستگی، از یک سو، و دستکاری قدرت‌های بزرگ به ویژه اسرائیل از سوی دیگر، سبب شده است که در سال‌های اخیر شاهد شدیدترین امواج شکست و فرو شکستن کشور باشیم: از ناکامی در مذاکراتی مقتدرانه و جدی برای بازگشت به برجام تا وضعیت بحرانی اقتصادی کشور ، از گرانی‌ها تا کاهش نرخ پول ملی، از فرار سرمایه‌های مالی تا مهاجرت‌ نخبگان و نیروهای جوان، از کاهش شادی اجتماعی تا کاهش نرخ ازدواج و زاد و ولد و برعکس افزایش نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری‌ها و حوادث آنومیک، خشونت‌های سیاسی، انتقام‌جویی‌ها و بی‌کفایتی در مدیریت بحران‌های بهداشتی، اقتصادی، سیاسی، و...

باد کاشتن و طوفان درو کردن

درباره فاجعه مرگ ِ مهسا (ژینا) امینی پس از دستگیری به وسیله گشت ارشاد

ناصر فکوهی

به عنوان یک انسان‌شناس و یک جامعه‌شناس که تخصص عمده‌اش آسیب‌شناسی اجتماعی است، سال‌هاست هشدار می‌دهیم که شرایط ایران به صورت پیوسته به سوی آنومیک ‌شدن پیش می‌رود. در شرایط آنومیک بنا بر تعریف، باید انتظار هر پدیده‌ ویرانگر اجتماعی را در کوتاه و درازمدت داشت: از شورش‌ها و ناآرامی‌های شدید شهری تا حتی جنگ‌ها و درگیری‌های بزرگ بر پهنه سرزمینی، فروپاشی اجتماعی، تخریب گسترده زیرساختارها و روساختارهای جامعه و غیره. دلیل این حرکت آرام اما پیوسته - که در همان حال دلیل تکرار اغلب بی‌حاصل ِ چرخه‌های خشونت‌بار سرکوب فرادستان علیه فرودستان جامعه نیز هست- بیش و پیش از هر چیز به نارکارآمدی و ناکارایی تصمیم‌گیرندگان و خشونت و فساد مسئولان در طول چندین دهه مربوط می‌شود. این افراد، با بهانه کردن دشمنان خیالین، سوء استفاده از قدرت و زورگویی و پاسخگو نبودن؛ و بیش از همه با سوء استفاده‌های مکرر خود از اعتماد مردم تا بالاترین حد ممکن، به حقوق آنها تاختند و لگدمالشان کردند. بردباری و تحمل خارق العاده مردم ما در برابر هجوم و تجاوز گسترده علیه حقوق اولیه‌شان - از حقوق اجتماعی و سیاسی گرفته تا حقوق اقتصادی و امنیتی و سیاسی و فرهنگی و سبک زندگی- خود را در مشارکت پی در پی آنها در انتخابات ِ ولو انتصاب‌گونه و به شدت زیر فشار و غیرعادلانه، نشان می‌داد: آنها امید داشتند، ولو اندکی امید، به آنکه بتوان با پرهیز از هر گونه خشونت، عقل سلیم را به بالادستان بازگرداند. اما نتیجه همواره یکسان بود: هر‌بار، انتخاب‌شوندگان با وعده و وعید انتخاب می‌شدند و ابتدا بر امید آنها می‌افزودند و هر بار که اندکی از انتخابات می‌گذشت باز هم، همگان می دیدند که در بر همان پاشنه می‌چرخد و فشار و تجاوز و ضربات سنگین‌تری نثار مرددم می‌شود. اما، هر پیاله‌ای هر اندازه هم بزرگ باشد، روزی با قطره‌ای سرریز می‌شود. بدن بی‌جان ژینا امینی امروز این قطره است. و گویی این بار - و حتی اگر «این نیز بگذرد» - دیگر جایی چندان برای قطرات بی‌شمار آتی باقی نمانده است.
در این حال ندانم‌کاری در سالهای اخیر تا به جایی پیش رفته که دایره حکمرانی کوچکتر و کوچکتر شده، و جای سیاست‌های مثبت اقتصاد ضابطه‌مند و غیر فاسد ِ انسان‌ محور و ایجابی، جای هم‌افزایی و بالا بردن اقتدار دولتی مردم‌گرا را از طریق پهناور کردن هر‌چه بیشتر قاعده هرم قدرت، جای به رسمیت شناختن حقوق اقلیت‌های مختلف و بالا بردن حجم طبقه متوسط اقتصادی و در یک کلام جای عدالت و آزادی اجتماعی را بدترین و خشونت‌بارترین و بی‌مسئولیت‌ترین سیاست‌های منفی اقتصاد ِ بازاری بی‌ضابطه و نولیبرالی و رانتی و فاسد، بازار سودجویان تداوم تحریم‌های اقتصادی و بازار ِ سرمایه محور و رویکردهای سلبی و پایین بردن اقتدار دولتی، آن هم دولتی الیگارشیک، از طریق کاهش سطح قاعده هرم آن، دامن زدن به فاشیسم ملی‌گرایانه و نفی حقوق اقلیت‌ها و کاهش و حتی در‌هم‌شکستن طبقه متوسط اقتصادی گرفته است.

بادکاشتن و طوفان درو کردن / درباره تراژدی مرگ #ژینا_امینی / #ناصر_فکوهی / 31 شهریور 1401

✅کتاب بازخوانی شهر: حکمرانی شهری

📚بازخوانی شهر: حکمرانی شهری، به کوشش پوریا جهانشاد، انتشارات روزبهان

✍از همان روزهایی که تهرانِ صفوی مسیر حرکت از روستا به شهر را طی می‌کرد و ناصرالدین‌شاه برای خیابان‌کشی به پر کردن خندق شرقی ارگ شاهی اقدام کرد و رضاشاه محله سنگلج را تخریب و قانون تعریض خیابانها را تصویب کرد و پسرش الگوهای انسان زدوده تجددگرایان را به عنوان طرح جامع تهران ملاک عمل قرار داد تا به امروز که متولیان شهر بی‌توجه به افزایش نابرابری شهر را ساماندهی می‌کنند، یک اصل همچنان تغییرناپذیر باقیمانده است: شهر می‌باید توسط حاکمان مدیریت شود؛ چندجانبه و یکپارچه.

اما پرسشی که همواره حول‌وحوش سازوکارهای مدیریت شهری شکل می‌گیرد این است که نظام مدیریت شهری و حاکمان شهر دقیقاً قصد مدیریت چه چیزی را دارند و این مدیریت قرار است تأمین‌کننده کدام اهداف، خواست و برنامه‌ها باشد؟

📎ادامه مطلب در لینک زیر:
https://b2n.ir/r18291

🔈انتشار کتاب شرکت‌شهرها (مفاهیم، آسیب‌ها و چشم‌اندازها)

📚مشخصات کتاب: شرکت‌شهرها (مفاهیم، آسیب‌ها و چشم‌اندازها)، ناصر فکوهی با دستیاری علمی زهره دودانگه، انتشارات انسان شناسی و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران، ۱۴۰۱

✍️مقدمۀ ناصر فکوهی بر کتاب:

✍️ایران کشوری است با پیش‌زمینه و قابلیت‌های گستردۀ منابع زیرزمینی که تنها بخشی از آن در صنایع نفت و گاز خلاصه می‌شود. سال‌های سال است که استخراج از معادن بی‌شمار سراسر کشور آغاز شده‌ است. افزون‌براین، سیاست عمومی و برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای که بسیار هم عقلانی هستند، حکم می‌کنند که نفت و گاز، به‌جای فروش خام، در قالب محصولات فرآوری‌شده به بازار جهانی عرضه شوند.

📎برای خواندن متن کامل مقدمه و فهرست کتاب به لینک زیر در صفحۀ انسان‌شناسی و فرهنگ مراجعه کنید:

https://b2n.ir/q31775

#شهر #شهرشرکت_ها #ناصر_فکوهی #زهره_دودانگه  #انتشارات_انسان_شناسی #انتشارات_انسانشناسی

🔈🔈 🔴🔴منتشر شد🔴🔴

📚شهرشرکت‌ها (مفاهیم، آسیب‌ها و چشم‌اندازها: مجموعه درسگفتار)، ناصر فکوهی با دستیاری علمی زهره دودانگه، انتشارات انسان‌شناسی

سال: ۱۴۰۱
قطع: رقعی
نوبت چاپ: اول
تیراژ: ۱۰۰۰
تعداد صفحه: ۱۰۳
ناشر: انسان‌شناسی
شابک: ۹۷۸۶۲۲۹۷۸۰۹۶۱

#شهر #شهرشرکت_ها #ناصر_فکوهی #زهره_دودانگه #انتشارات_انسان_شناسی #انتشارات_انسانشناسی
.
⭕⭕برای تهیه کتاب با پخش پیام امروز تماس بگیرید⭕⭕
👇👇👇👇👇👇👇
پخش پیام امروز. خ انقلاب. تقاطع لبافی نژاد و فخررازی. پ 200. ط اول. تلفن 0216649188
.

📚کش آمده در زمان: بالهایی در صندوق

✍«بالهایی در صندوق» حاصل روزهایی است غرق شده در سکوت، در ایران و روزهای نخست مهاجرت، درباره‌ی جایی که می‌تواند هر کدام این مکان‌ها باشد یا نباشد. به عنوان نویسنده این متن و متن پیشینی از این دست که منتشر کرده‌ام هنوز نمی‌دانم که آیا باید نام این قبیل کشتی ذهنی را داستان بگذارم یا نه. چه داستان معمولا حاصل فهم نویسنده‌ای حرفه‌ای از رویدادی در جهانی ذهنی یا جهان واقعی است، امری که می‌تواند ساخته ذهن او باشد یا به جایی یا جهانی انضمامی مرتبط. بالهایی در صندوق اما اینگونه نیست. آن را نویسنده‌ای حرفه‌ای ننوشته، کسی آن را نوشته که با بازی خیال زندگی می‌کند از این رو من گرچه نویسنده این متن‌ هستم اما همراه شمای خواننده می‌شوم تا جهانی که در ذهن من خلق شده و بیرون آن تجسمی در کلمات یافته است را بازخوانی کنیم.
«بالهایی در صندوق» همان‌گونه که در نخستین صفحه کتاب اذعان شده ربطی به تاریخ ندارد اما می‌تواند وامدار بستری یا رویدادی تاریخی باشد. ماجرایی است چند لایه و حاصل مواجهه‌ی پیچیده و بلندمدت چند شخصیت که هر کدام داستان دیگری را از نگاه خودش بازمی‌نمایاند و از این رو شاید هیچ‌کدام ما خوانندگان به ضرس قاطع در نهایت ندانیم که کدام روایت عینیت رویداد است و کدام نیست. برای من هم به مثابه نویسنده٬ ماجرا به همین شکل است، در هم تنیده و دوار، بی‌آنکه داستانکهای این ماجرا لزوما ناقض هم باشند یا حتی هم را کامل کنند.
برای شمایی که ممکن است در دوراهی خواندن یا نخواندن بالهایی در صندوق باشید، احتمال دارد این پرسش پیش بیاید که اگر نویسنده خودش را داستان‌نویس نمی‌داند اصلا چرا این ماجراهای ذهنی را می‌نویسد؟ برای من این نوشته‌ها حاصل کش‌آمدن زمان هستند، کش‌آمدنی که پس از، از دست دادن شغل معلمی در سال هشتاد و نه تا امروز تجربه کرده‌ام. این نوشته‌ها حاصل دیالوگی درونی است که رشد می‌کند و در تن کلمات به روی کاغذ می‌آید. به این دلیل شاید در درون خود حامل واگویه‌هایی باشند از داستان روزگاری یا نسلی که من زیسته‌ام.

📚درباره‌ی کتاب بال‌هایی در صندوق، به قلم لیلا پاپلی یزدی

📣📣جلسات پرسش و پاسخ، جلسۀ پنجاه و هفتم: بال‌هایی در صندوق

✍️ جلسۀ پنجاه و هفتم مؤسسهٔ انسان شناسی و فرهنگ با نقد و بررسی کتاب « بال‌هایی در صندوق؛ یا یادداشتهایی بی‌سر‌وته که با تاریخ، پیوندی ناگسستنی دارند » اثر داستانی لیلا پاپلی یزدی با حضور نویسنده برگزار خواهد شد.
زمان: پنجشنبه ۳۱ شهریور 1401 ساعت 15 به وقت تهران، در صفحه‌ی رسمی اینستاگرام انسان‌شناسی و فرهنگ

❓این برنامه بر اساس پرسش و پاسخ انجام می‌گیرد. پرسش‌های خود را به ایمیل زیر ارسال کنید:
✉️zohreh.dodangeh@gmail.com
آدرس صفحۀ رسمی انسان شناسی و فرهنگ در اینستاگرام
Anthropology_iran

#تصویر_فرهنگ
#ژرژ_پِرِک (1936-1982)
بیست و پنج کاری که دوست داشتم پیش از مردن بکنم
به زبان فرانسه با زیر‌نویس فارسی
ترجمه: #ناصر_فکوهی
ویرایش و زیر نویس: #پگاه_دودانگه
زیر نظر: #زهره_دودانگه
لینک در انتشارات دیداری شنیداری
https://t.center/IIAC_AV_Productions/1440