گیرم که در باورتان به خاک نشستهام و ساقههای جوانم از ضربههای تبرهاتان زخمدار است با ریشه چه میکنید؟ گیرم که بر سر این بام بنشسته در کمین پرندهای پرواز را علامت ممنوع میزنید با جوجههای نشسته در آشیانه چه میکنید؟ گیرم که میزنید گیرم که میبُرید گیرم که میکشید با رویش ناگزیر جوانه چه میکنید؟
این شعر در اکثر جاها به اشتباه از خسرو گلسرخی منتشر شده. شاید به خاطر قرابت مضمونش، به اشعار و افکار مارکسیستی و انقلابی گلسرخی در سالهای قبل اعدام 1352.