♥🌺🍁♥تاریخ و ادبیات تالش ♥♥

✅🔶دلاوران دیلمان و طبرستان

در زمان خلافت عباسیان ، این ناحیه شاداب مرد خیز که در شمال و جنوب البرز واقع شده و امروز به نام #گیلان معروف شده به دو ناحیه ممتاز تقسیم میشد که هریک از این دو ناحیه مردمی داشت که نام جداگانه داشتند. ناحیه شمال البرز در ساحل دریای خزر(#کاسپین) مسکن " #گیل ها " بود و به همین جهت آنجا را #گیلان یعنی سرزمین #گیل ها میگفتند.

🔵 ناحیه جنوب البرز تا رودبار و قزوین مسکن " دیلم ها " بود و آنجا را دیلمستان یعنی سرزمین دیلم ها میگفتند. گیل ها و دیلم ها در سراسر دوره ساسانی بهترین جنگجویان ایرانی بودند. چنانچه در دوره هخامنشیان هم دلیرترین سربازان ایرانی " #امرته ها " بودند که از همین ناحیه رودبار و منجیل برخواسته اند. دلاوری و دلیری #گیل ها مخصوصا در زمان ساسانیان به اندازه ای بود که به مهمترین سرداران و سپهسالاران ایران که کار بزرگی کرده بودند "# گیل #گیلان " یعنی مرد مردان و دلیر دلیران میگفتند. و فرماندهی سربازان گیل را به آنها میسپردند. #گیل ها در جنگ های { تدافعی } در حالیکه دیلم ها در جنگ های { تعرضی و حمله } معروف بودند

✅ و به همین جهت در آن روزگاران زوبین دیلمی اهمیت بسیار داشت. خلفای عباسی بیش از هشتاد سال در جنگ های مختلف از جنگجویان دیلمی و گیلی کمک بسیاری گرفتند. اندک اندک فرماندهان دیلم که نیروی عظیمی به دستشان افتاده بود خود قیام کردند و به همین جهت چند تن از این فرماندهان ، نخست " مرداویج " پسر زیار دیلمی در سال ۳۱۵ هجری قمری و پس از او اعتماد الدوله ابوالحسن علی پسر بویه در سال ۳۲۰ و پس از علاء الدین زیار کاکویه در سال ۳۹۸ به دستیاری سپاهیانی که داشتند نه تنها خود را مستقل کرده و به پادشاهی رسیدند بلکه در اندیشه بر انداختن خلفا برآمدند و نه تنها به خود عنوان شاهنشاه یعنی عنوان رسمی پادشاهان ساسانی را دادند بلکه حتی با فتح بغداد خلیفه را جانشین خود کرده و تنها مقام دینی و پیشوایی روحانی برای او قائل شدند و خلیفه نیز ناچار شد به ایشان لقب امیر الامراء بدهند. بنابراین خلیفه ناچار شد از امور سیاسی کناره گیری کرده و به معنویات بپردازد. استیلای دیلمان و گیلان بر دستگاه خلافت مخصوصا از این جهت خطرناک بود که ایالات شمالی ایران در کنار دریای #خزر یعنی طبرستان و دیلمستان(مازندران و گیلان کنونی ) هنوز تسلیم تازیان نشده بودند و چنانچه قرن ها نیز نشدند. به عقیده سعید نفیسی این ناحیه کوهستانی و با مردمانی جنگ جو پناهگاه خوبی برای مبارزه با خلافت بود چنانچه گروهی از فرزندان آل علی به جنگل های این ناحیه گریخته و علویان طبرستان را ایجاد کردند که مدت ها سایه وحشت تازی ها بودند(حسن بن زید بن محمد از خاندان علی ). در دوره مغول و تیمور باز قسمت هایی از این نواحی استقلال خود را از دست نداد تا اینکه شاه عباس با لشگرکشی به مازندران به حکومت های مستقل رایج در آن نواحی پایان داد.


منبع: دیباچه کتاب تاریخ معاصر ایران ، سعید نفیسی

📚 https://t.center/Ahmadi111



.