وقتی با علی سطوتی دربارهی شمس حرف میزدیم و عمدهی حرفهایمان دربارهی باورناپذیری این اتفاق بود به او گفتم که مرگ نباید اینقدر به کسی چون شمس نزدیک باشد . دست کم باید چند ماهی به دنبال او میدوید مرگ . چرا باید مرگ اینگونه وقیحانه درب خانهی شمس را بزند ؟ بی شک از گشاده رویی شمس ، سوء استفاده کرده است . در صورت شمس ، نمی توان نسبتی با مرگ جست . صورت او گویی همیشه تالار زندگیست و زندگی میتوانسته در صورتاش ، نمایشی درخور داشته باشد از خویش . نمی توانم این مرگ را با شمایلی تازه که از خویش نشانمان داده بپذیرم . مرگ شمس آقاجانی برایم باور پذیر نیست و میشود گفت این گزارش ناگزیریِ مرگ است که اینگونه ما را در بهت فرو برده است .