✳️ یکروز عصر در کتابخانهٔ دانشکدهٔ پزشکی سعی کرد با مطالعهٔ مقالات مرتبط با ملانوم بر مشکل چیره شود، ولی اینکار، کوششی عبث از کار درآمد. بدتر از عبث: همهچیز را وحشتناکتر کرد. وقتی ماهیت سهمگین بیماریاش را با تمام وجود درک کرد، تصورش از ملانوم بهصورت موجود سیریناپذیری درآمد که پیچکهای سیاهش را هرچه عمیقتر در گوشت او فرو میبرد. چقدر تکاندهنده بود که ناگهان دریافته بود دیگر اشرف مخلوقات نیست. بهجایش فقط یک میزبان بود، منبع تغذیه بود، غذا برای موجودی پُرفعالیت که سلولهای پُ
ر ولعش با سرعتی سرگیجهآور تقسیم میشوند، ارگانیسمی که با حملات رعدآسا، پروتوپلاسم سلولهای مجاور را تصاحب میکند و شکی نیست که هم اکنون خوشههای سلولیاش آمادهٔ رهسپار شدن به جریان خونند تا در اندامهای دورتر مثلاً زمین حاصلخیز، خوشدست و نرم کبد یا مرتع پر علف و مرطوب ریههایش سکنا گزینند.
#اروین_یالوم #درمان_شوپنهاور#سپیده_حبیب(چاپ چهاردهم، نشر قطره، ۱۳۹۶)
صفحه ۲۷.
@Ab_o_Atash