✳️ پدر روحانیِ کتاب برادران کارامازوف داستايفسکی میگوید: انسانها همیشه به دنبال «جادو، معما و اقتدار» بودهاند. در طول تاریخ، شفادهندگان با وقوف به این موضوع، جریان شفابخشی خود را در پوشش رازآمیزی پنهان میکردهاند. آموزش و تمرین جادوگری همواره در پردهٔ ابهام بوده است. در حقیقت، طبیبان غربی نیز قرنهاست ساز و برگهایی را بهکار می گیرند که برای القای هیبت و به حد اعلا رساندن اثر پلاسبو طراحی شدهاند: روپوش سفید، دیوارهای آراسته به دانشنامههای معتبر و نسخههایی که به لاتین نوشته میشوند.
من در این کتاب، دیدگاهی کاملاً مخالف را برای فرایند درمان پیشنهاد میکنم: برقراری رابطهای موثق و قابل اعتماد با بیمار، بواسطهٔ ماهیتی که دارد، چشمپوشی ما از نیروی اتحاد سهگانهٔ جادو، معما و اقتدار را میطلبد. رواندرمانی ذاتاً چنان تنومند و ستبر است که از آشکارسازی کامل فرایند و اصول درمان تقویت نیز میشود، پژوهشهای معتبر رواندرمانی اثبات کردهاند که لازم است درمانگر در آغاز درمان، بیمار را از مفروضات اولیه و اصول رواندرمانی مطلع سازد و توضیح دهد هر مُراجع برای تسریع پیشرفتش چهها میتواند بکند.
بار اضطرابی که بیمار را به سوی درمان کشانیده، به اندازهٔ کافی سنگین است و معنی ندارد ما هم او را در فرایندی غوطهور سازیم که ممکن است اضطرابی ثانویه برانگیزد: اضطراب قرارگیری در موقعیت اجتماعی مبهم و دوپهلویی که آنها را برای نحوهٔ رفتار و حضور درست در آن، راهنمایی نکردهایم. پس عقل حکم میکند بیماران را به روشی اصولی در جریان فرایند رواندرمانی قرار دهیم.
#اروین_یالوم#هنر_درمان #سپیده_حبیب(چاپ شانزدهم، تهران: نشر قطره، ۱۳۹۷)
صفحات ۱۱۶ و ۱۱۷.
@Ab_o_Atash