چامهسرایانِ انجمن ۲«هوای با تو نبودن»
هوای با تو نبودن همیشه آلودهست
دل و نفس همه بیتو چه تَنگ و بیهودهست
غم از تو کاش نکاهد امیدِ وصلِ مرا
خوشم که با تو خیالم از عشق آسودهست
اگر میانهٔ رویات و قبِل بیداری
رسیدمت که ببوسم، نگو! نگو زود است
صدای خسته شدن از جهان که میآید
بگیر گوشِ مرا گر چه خوب و بیهودهست
بهاشتیاقِ حضورت هرآنچه فاصله است
همیشه سهمِ دلم شد که منتظر بودهست
میانِ ما غمِ کوهی که رشد کرده نماند
که از دلم بهدلت هر بهانه یک رود است
جلال باباییپور#انجمن_ادبی_عارف #جلال_بابایی_پور #چامه_سرایان_انجمن#چامه_سرایان_انجمن_۲ #شعر #غزل #مرکب_حرکت@aarrf