مُستشار

😳 «عجب!» بهترین واکنشی بود که می‌شد در مقابل صحبت‌های آقای درخشان از خود بروز داد؛ در مناظره‌ای که بیشتر شبیه به مجادله بود و آکنده از #مغالطه. شاهکار استدلالی هم آن‌جایی است که دکتر غنی‌نژاد به «روزنامه‌نگاران مُنحط» متصل می‌شود.

پُرتکرارترین مغالطه‌ها هم «شخصی‌کردن بحث»، «برچسب‌زدن»، «انحراف از موضوع»، «شیب لغزان»، «مصادره به مطلوب» و «اشتراک لفظ» بودند.

🤦🏻‍♂️ تأسف‌آور این است که مهارت #تفکر_انتقادی یک استاد دانشگاه در چنین سطحی باشد.

🌀 #سالی_که_گذشت بیشتر سال بُهت بود و نظاره‌گری و سکوت؛ و اینجا خلوت‌تر از پیش. امیدوارم سال پیش‌رو سالی پُربارتر و پُربرکت‌تر باشد، برای همگان.

- در سالی که گذشت تجربهٔ همکاری‌ام با گروه #مپنا پایان پذیرفت. پس از پنج سال حضور در این گروه و تلاش برای بهبود وضعیت مدیریتی آن، در ابتدای سال طرحی برای توسعهٔ بازار شرکت مشاوره مدیریت مپنا در بیرون از گروه مپنا ارائه کردم که هرچند با موافقت مدیرعامل همراه شد، اما پس از مدتی شواهدی از سوی اعضای هیئت‌مدیره برای این تغییر نیافتم و در نهایت در مرداد به این جمع‌بندی رسیدم که گویی #استراتژی شرکت «حفظ وضع موجود» است و این تلاش‌ها آن‌چنان ثمری در پی نخواهد داشت؛ بنابراین از ادامه‌اش انصراف دادم.

- در شهریور، با همراهیِ انرژی‌بخش مرضیه حیدری، سومین مدرسه تابستانهٔ مسئولیت اجتماعی شرکتی را طراحی و برگزار کردم. به لطف معرفی دوستان، ۱۵ فرد فعال و دغدغه‌مند توانستند در این دوره شرکت کنند و با مفاهیم #مسئولیت‌پذیری_شرکتی آشنا شوند.

- در مهر و آبان به دعوت مرتضی کاظمی برای ساختاردهی به مجموعه شرکت‌های محمدجواد مقدم در قالب یک هلدینگ تلاش‌هایی انجام دادیم و توانستیم طرح اولیه‌ای برای ساختار این #هلدینگ ارائه دهیم.

- با معرفی دکتر افشین دبیری و به درخواست رئیس هیئت‌مدیرهٔ #رایتل سلسله کارگاه‌های #تفکر (شامل تفکر نقاد، تفکر سیستمی و تفکر خلاق) را با همراهی جلیل ندایی‌پور برای مدیران این مجموعه طراحی و برگزار کردیم.

- آبان و آذر به دعوت مهدیار قاجار و مهدی نادری در اندیشکدهٔ سیاست‌گذاری اقتصادی تهران با همکاری کبریت‌مدیا ویدئویی ساختیم دربارهٔ ناترازی بودجه و #تورم. موضوعی که به گمان من از مهم‌ترین موضوعات روز ایران است و باید به‌جد به آن پرداخته شود وگرنه روز به روز تورم هم به #فقر در جامعه دامن خواهد زد و هم از رفاه اقتصادی ما خواهد کاست.

- همراهی با محمدحسین نقوی عزیز در پروژهٔ توسعهٔ مدیران #فولاد_هرمزگان تجربهٔ دیگری بود که امسال به کوله‌بارم افزوده شد؛ ۱۵ جلسهٔ توسعه‌ای با مدل کوچینگ آورسلوز که صبح‌های شنبه و دوشنبه‌ام به آن اختصاص داشت و تجربهٔ یادگیری دوطرفه و لذت‌بخشی بود.

- از ابتدای زمستان اما هیجان‌انگیزترین تجربهٔ سال ۹۹ کلید خورد و به دعوت دکتر علی بابایی توفیق یافتم تا مدیر برنامهٔ #ترنج یا همان «تربیت رهبران نوآور جوان» شوم. همراهی و هم‌گامی با ۳۵ دانشجوی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برای رشد و توسعهٔ مهارت‌های #رهبری آنها.

- فعالیت دیگری که از ابتدای سال آغاز شده بود و پس از فرازونشیب‌هایی در ماه‌های پایانی هم ادامه یافت، همراهی با سعید زرآبادی‌پور، مدیر پرتلاش و کاربلد امور هیئت‌مدیره‌های گروه #گسترش_انرژی_پاسارگاد بود. در این گروه ابتدا مدل ارزیابی هیئت‌مدیره‌ها را طراحی کردیم. سپس چارچوبی را برای توسعهٔ اعضای هیئت‌مدیره و مدیران عامل شرکت‌های گروه طرح‌ریزی کردیم و امیدوارم که این فعالیت‌ها در سال و سال‌های آینده به ثمر نشینند.

🍀 اینها مهم‌ترین فعالیت‌های حرفه‌ای من در سال ۱۳۹۹ بود؛ فعالیت‌هایی که در همهٔ آنها عضوی از تیمی بزرگ‌تر بودم و سعی کردم «عضو مؤثرِ تیم بودن» را بیش از پیش تمرین کنم. از همهٔ دوستان و همراهانی که بستر این تجربه‌ها را فراهم و به همکاری با من اعتماد کردند، سپاسگزارم و امیدوارم آنها هم تجربه‌های شیرینی از این همراهی‌ها داشته بوده باشند.

🧠 شش گنج #تفکر برای زُبدگی

ارائهٔ حرفه‌ای دکتر شامیِ زنجانی در تِدِکس زنجان را ببینید و لذت ببرید. فوق‌العاده منسجم، دقیق و مفید.

@mostashaar

اجرای بازی #پیوستگی در کارگاه آموزشی #تفکر_سیستمی برای مدیران مؤسسهٔ خیریهٔ مٙشیز به همت مؤسسه مطالعاتی حامیان فردا، ۴ اردیبهشت ۹۸، کرمان
@systemsthinking

🤔 آیا نظر هر کسی محترم است؟ اصلاً و ابداً!

#تفکر_فلسفی
#استدلال‌ورزی

مطمئناً این عبارت را شنیده‌اید که «هر کسی حق دارد نظری داشته باشد و اظهارش کند». شاید حتی خودتان هم این تعبیر را به کار برده باشید و چه بسا برای جلوگیری از یک استدلال یا در بن‌بست قرار دادن کسی، این کار را کرده باشید. درست اما چیز دیگری است؛ شما حق ندارید نظر خودتان را داشته باشید! فقط حق چیزی را دارید که بتوانید استدلالی بر آن بیاورید.

شاید کمی تند باشد؛ اما آموزگاران فلسفه این را به دانشجویان‌مان بدهکارند که به آن‌ها بیاموزند چگونه استدلال کنند و چگونه از استدلال‌شان دفاع کنند؛ و وقتی به باوری دفاع‌ناپذیر می‌رسند، آن را تشخیص دهند.

مشکل تعبیر «من حق دارم نظر خودم را داشته باشم» این است که این عبارت در غالب موارد، برای محافظت از باورهایی است که باید کنارشان بگذاریم. این عبارت، صورتی کوتاه‌شده از این گزاره است که «من می‌توانم هر چه دلم بخواهد، بگویم یا هر طور دلم بخواهد، بیندیشم»؛ و با تعمیم این معنا، ادامۀ استدلال علیه گوینده تا حدی بی‌احترامی خواهد بود. این نگرش به برابریِ کاذب میان متخصصان و غیرمتخصصان منجر می‌شود و این یکی از ویژگی‌های زیان‌بار گفتمان عمومی ماست که در حال گسترش است.

🔖 برگرفته از مطلبی در #ترجمان
🌐 tarjomaan.com/neveshtar/8703/

👆 اگر معلم هستید، برای خودتان،
و اگر معلم در اطراف‌تان دارید٬ برای آنها.

این همایش برای معرفی دوره‌های آموزشی گروه #آسمان است که در سه سال گذشته در حال برگزاری آنها بوده‌ایم.

تمرکز گروه آسمان بر #یادگیری و #تفکر_سیستمی است و در این دوره‌ها تلاش می‌کنیم تا معلمان و مدیران مراکز آموزشی را با این مفاهیم آشنا کنیم. بلکه روزی، روزگاری فرزندان‌مان حال و احوال بهتری داشته باشند. 😊🍀

👆 گه‌گاه این توفیق را دارم که در کانال تفکر سیستمی بنویسم؛ کانالی که متعلق به گروه #آسمان در دانشگاه صنعتی شریف است. مطالب من معمولاً مرتبط با #خطاهای_شناختی است.

🌐 گروه آسمان در پی ترویج مفهوم #تفکر_سیستمی در مدارس و در میان دانش‌آموزان، معلمان و مدیران ایرانی است.

#سال_نو
#حال_نو
#تفکر_درونزا

⭕️با «حول حالنا»ی خالی کار به سامان نمی‌رسد!

یک بررسی ساده نشان می‌دهد که وقتی کسی تمایلی به تغییر باورها و رفتارهای خود نداشته باشد، حتی صبورترین و دلسوزترین پیامبران هم قادر به تغییر او نخواهند بود. ما که امسال دعای تحویل سال را خوانده‌ایم، یادمان باشد اگر خودمان «نخواهیم»، خدا هم قرار نیست به‌زور وضع ما را بهتر کند.

اگر گفتیم «حول حالنا» و دوباره همان کارهای همیشگی را کردیم، فقط شعار داده‌ایم. این بار پس از خواندن دعا دست بر زانو بگیریم و برخیزیم. با تغییرات خیلی کوچک ولی دائمی، روز به روز بهتر خواهیم شد. نوروزتان، تازه و بابرکت باد!

از وبلاگ «راه میان‌بُر»

@systemsthinking

طرح‎های ضربتی و اعتراف به ناکارآمدی سیستمی

#تفكر_ساختار_به_عنوان_علت
#تفکر_در_طول_زمان
#مسائل_پیچیده
#حسین

اگر در گوگل، "طرح ضربتی" را جستجو کنید با عناوین زیر برخورد خواهید کرد:
طرح ضربتی جمع‎آوری متکدیان خیابانی،
طرح ضربتی جمع‎آوری مواد غذایی تاریخ مصرف گذشته از بازار،
طرح ضربتی پاکسازی معتادان متجاهر از پایتخت،
طرح ضربتی مبارزه با گران‌فروشی،
طرح ضربتی مقابله با بدپوششی،
طرح ضربتی تنظیم بازار و...

آیا این طرح‎ها توانسته‌اند طی سال‎ها و دهه‎های گذشته مسائل ما را حل کنند یا آنها را به نحو ملموسی بهبود بخشند؟ آیا کشوری در دنیا سراغ دارید که بازار خود را با یک طرح بازرسیِ حضوری و صدور قبض جریمه در محل تنظیم کند؟ آیا مسائل فرهنگی را می‌توان به‌صورت ضربتی به سامان رساند؟
اگر سالی دو بار، آن هم به مدت یک هفته، این طرح‌ها را اجرا کردیم، در بقیهٔ هفته‌های سال راه‎حل‌مان برای این مسائل چیست؟

همواره بعد از شنیدن عنوان "طرح ضربتی" به این موضوع فکر کرده‎ام که چگونه پدیده‌ها و مسئله‌هایی که شکل‎گیری و رشد آنها، سال‎ها و گاهی دهه‎ها زمان برده را می‌توان در یک طرح مثلاً یک‌هفته‎ای و یا یک‌ماهه حل کرد! نکتهٔ قابل توجه در مورد طرح‎های ضربتی، نگاه "غیر‎سیستمی" در آنهاست، به نحوی که تنها به نمودهای مسئله، که معمولاً معلول است و نه علت، می‎پردازند. در این نگاه، خروجی یک سیستم، منکوب و معدوم می‎شود، درحالی‌که سیستم تولید خروجی با قوت مشغول فعالیت است!

اگر کارخانه‌های تولید فقر، کودکان کار، مفاسد اقتصادی، ناهنجاری‌های اخلاقی و... در حال فعالیت باشند و ما فقط با طرح‌های کوتاه‌مدت خود، مشغول واکنش‎های غیر‎سیستمی باشیم، شاید کمی به خود و جامعه دلگرمی کاذب داده باشیم که در حال حل مسئله‎ایم، اما نباید فراموش کنیم که مسائل اصلی حل‌نشده باقی مانده و هر لحظه و ساعت و ماه و سال، مانند بهمن بر قدرت تخریب آن‎ها افزوده خواهد شد.

کارهای ضربتی از عهدهٔ افراد زیادی بر می‎آید، اما کارهای سیستمی، زاییدهٔ ذهن‎های پرورش‌یافته و توانمند است.

نوشتهٔ دکتر مهدی شامی زنجانی با کمی تغییر

@systemsthinking

#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
#مدل_ذهنی
#فساد
#حسین

رتبه‌ش چهارصد انسانی شده بود و داشت توی دانشگاه تهران الهیات (فقه و حقوق) می‌خوند. گفت داییش قاضیه و اونم می‌خواد مسیر وکالت و قضاوت رو پیش بگیره. می‌گفت با این گرایشی که توی الهیات انتخاب کرده می‌تونه وکیل و قاضی بشه اما داره تلاش می‌کنه تا رشته‌شو به حقوق دانشگاه قم تغییر بده که کارش در ادامه راحت‌تر بشه؛ گفت پارتی‌ش هم جور شده ...

- عجب قاضی و وکیلی از آب در بیاد وقتی از اولش با پارتی‌بازی شروع بشه!
- آقا تو فک کردی دنیا همه چیزش گل و بلبله که من بخوام این کارو نکنم؟! آدم باید تا جایی که می‌تونه از پارتیا و رابطه‌هاش استفاده کنه (اینو در حالی می‌گفت که خوشحالی و ذوق عجیبی در چهره‌ش نمایان بود) ...

حیف که صحبت‌مون ادامه‌دار نشد و من باید از مترو پیاده می‌شدم، وگرنه جملهٔ بعدیم این بود:
این‌دفعه جیک‌جیک مستونی و پارتی‌ت جوره، ولی اگه یه جا دیدی یه نفر پارتی داره و تو نداری و حقت داره پامال می‌شه، نامردی اگه شاکی بشی و به در و دیوار ناسزا بگی! اگه پارتی‌بازی رو به‌عنوان یه قاعدهٔ بازی پذیرفتی و بر مبنای اون عمل می‌کنی، منتظر باش که یه روز بقیه هم ازش استفاده کنن ...

@systemsthinking