کانال شعر معصومه اپروز

سالمرگ #شیون_فومنی

میراحمد سیدفخری‌نژاد، متخلص به شیون فومنی، متولد سال ۱۳۲۵ بود. از مرکز تربیت معلم، فوق‌دیپلم تجربی گرفت و تا سال ۱۳۷۵ در شهر رشت، افزون‌بر آموزگاری، در جایگاه شاعر و شخصیتی ادبی و فرهنگی مشغول کار بود. ازآن‌پس به تهران مهاجرت کرد و در سال ۱۳۷۷ در همین شهر درگذشت.
شعر شیون بسیار ساده و روان است و این همه وام‌دار اصطلاحات و کنایه‌های آشنای بومی، افسانه‌ها و باورهای محلی، تصویر طبیعت گیلان، و نیز تصویر اوضاع معیشتیِ مردم آن سامان است. شیوۀ روایت، طنز، و زبان بومی، سه عنصر بنیادین شعر شیون به‌شمار می‌روند. شیون فومنی از ضرب‌المثل‌های رایج در فرهنگ مردم ایران، چه فارسی و چه بومی، و نیز واژه‌های ناب گیلکی استفادۀ فراوان می‌بَرَد، و همین ویژگی موجب می‌شود که شعرش همه‌پسند و دل‌نشین باشد.
در دفتر کوچه‌‌باغ حرف، که ۱۷۴ فقره از دوبیتی‌های شیون را دربردارد، بیش از ۵۰ مَثَل و کنایۀ معروف، به‌طور مستقیم و غیرمستقیم، به‌کار برده شده‌است.

از: مقالهٔ «شیون فومنی»، نوشتهٔ محمدحسین شمسایی، در دانشنامهٔ فرهنگ مردم ایران، ج ۶ (وبگاه مرکز #دایرةالمعارف_بزرگ_اسلامی).

غزل برنج

تا بدلخواه کبوتر سفره اندازد برنج
کاش در باران اشکم قد برافرازد برنج

چنگ جنگل شد نسیم آهنگ تا در گوش دشت
چشم انداز افق را نغمه پردازد برنج

در نی شالی اگر آواز بومی بشکند
جیره خوار قریه را در شکوه اندازد برنج

خوشه در پستان حسرت خون ما را شیر کرد
تا که شیرین قصه ای از غصه آغازد برنج

آسمان دشت پُر گرد است از پای نشاط
تا به رهواری که صبر ماست می تازد برنج

گر بکار خصم آید گو که: در رویای سبز
آنقدر ماند که رنگ آشنا بازد برنج

ور بکام دوست گردد گو: به شالیزار سرخ
قطره قطره خون ما را نوش جان سازد برنج

ناز پرورد سرود شاعران شهر نیست
برخود از شعری که ((شیون)) سر کند نازد برنج


شادروان #شیون_فومنی

@Masomehaprooz

۲۳ شهریور سالروز درگذشت #شیون_فومنی شاعر نامدار گیلکی سرای فومن گرامی باد روحشان شاد
@Masomehaprooz

#شیون_فومنی ❤️
#درد_دیل📝

#گیلکی
#ترانه
#تنگامه
شاعر:
#شیون_فومنی
اهنگساز
#داریوش_علیزاده
باصدای
#محمدحسن_خورشیدی
🕊
@Music_sarang
🕊🕊🕊🕊🕊🕊

در زمینِ بی زمانی ناکجا آبادی ام
شهروند روستای هرچه بادابادی ام

چشمهای مهربانی از نظر دورم نداشت
ای بغل آیینه تن آغوش ها بگشادی ام

سنگ بودم مُردگی می رفت تا خاکم کند
با دمِ گُلسنگی ات دنیای دیگر دادی ام

پیش آتش بازی چشمت، زمستان قصه ایست
از تو می گویند پیرانِ شبِ آبادی ام

#شیون_فومنی