کانال شعر معصومه اپروز

#دکترسبزعلیپور
#زبانهای_در_خطر
#شبکه‌گیلان
#زبان_گیلکی
#مستندسازی


بخشی از گفتگوی دکتر سبزعلیپور با شبکه استانی گیلان

محور اصلی این بخش:
#خطر_نابودی_گیلکی

آیا صحبت کردن به گیلکی در جلسات اداری می‌تواند مشکلی از گیلکی را حل کند؟

دلم گرفته ای دوست! هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم  کجا  من؟

کجا روم، که راهی به گلشنی ندانم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا، من

نه بسته ام به کس دل، نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج رها رها رها  من

ز من هرآنکه او دور  چو دل به سینه نزدیک
به من هر آنکه نزدیک  از او جدا  جدا  من

نه چشم دل به سویی نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی به یاد آشنا من

ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده ام چرا من؟

ستاره ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته  ای دوست! هوای گریه با من ...

#سیمین_بهبهانی‌


https://t.center/Masomehaprooz

سروده ای در رثای پدری که کارگر معدن بود
یکی از سروده هایی که در برنامه «سرزمین شعر» خوانده شد و بسیار مورد پسند قرار گرفت، سروده‌ای از موسی عصمتی، شاعر نابینای سرخسی، بود.

او این سروده را در رثای پدرش که یک کارگر معدن بود، گفته است. احساس و عاطفه سراینده و نیز توانایی او در سرودن این شعر زیبا و پراحساس با وجود داشتن معلولیت، به‌شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت
این سراینده که در ۱۲سالگی بر اثر بیماری مننژیت، بینایی خود را از دست داد، بعد از چند سال ترک تحصیل، در مدارس نابینایان تحصیلات خود را پی گرفت و در آموزشگاه نابینایان شهید محبی تهران و امید نابینایان درس خواند و با قبولی در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند تحصیلات خود را تا کارشناسی ارشد ادامه داد و هم‌اکنون دبیر ادبیات دانش‌آموزان دبیرستان نابینایان شهر مشهد است. از کتاب‌های این سراینده می‌توان به «بی‌چشمداشت» اشاره کرد.

دیگر نمی زنم از بی کسی هوار
جان میکنم در این آوار انتظار
بغضم که میشوم، در حنجره، سکوت
دردم که میشوم، در سینه استتار
از دست چشم من، گویا کشیده اند
تا کهکشان دور دور خدا حصار
در پیله مانده ام پروانه تر شوم
نفرین به هر چه تور لعنت به هر چه تار
آبستنم از این بمبی که میتپد
با پای انتحار در دست انفجار
میجوشد از زمین کابوس سایه‌ها
وامانده تر منم در گیر احتضار
اینجا کویر درد اینجا جهنم است
در خوابم اندکی باران بیا ببار

#معصومه_اپروز
#کارگر_معدن
#شعر_فارسی
#غزل_فارسی
https://t.center/Masomehaprooz

دییسم از لَلَندیزی کرا آ
خاسه رنگینه پاییزی کرا آ
ای وَر وشتن ای وَر شیون دریمه
چه مونه شمس تبریزی کرا آ

#معصومه_اپروز

به للندیز(کوهی در اطراف ماسوله) نگاه میکنم دارد می آید
به پاییز رنگین می‌نگرم دارد می آید
از یک سو به رقص مشغولم و از سویی دیگر به زاری
انگار شمس تبریزی دارد می آید

سلام
🌷دومین جشنواره شاد و مفرح اقوام گیلانی🌷
یکشنبه ۱ مهر ساعت ۳ تا ۶
تالار مرکزی رشت بولوار شهیدانصاری جنب پارک ملت خ شهید احمدزاده
لطفا دوستان و اقوام گیلانی را نیز با خانواده برای این رویداد ارزشمند فرهنگی گیلانی دعوت کنید.
دبیرخانه جشنواره

"و گفت:
تحیّر چون مرغی بُوَد
که از مأوای خود بشود به طلب چینه،
و چینه نیابد
و دیگر باره راهِ مأوا نداند!"

"ابوالحسن خرقانی"

عرفان، بر خلافِ آنچه اغلبِ مردمان می‌پندارند، رسیدن و آسودن و غنودن در خانه‌ای امن نیست. عرفان، عرفانِ راستین، دل کندن از خانۀ امنِ اعتقاد و یقین است و راهی شدن در صحاریِ حیرت که هیچ کس را یارایِ صورت بستنِ نهایتِ آن نیست.

@irajrezaie

🔵 مادری که فرزندان ناتنی‌اش را شیر می‌دهد اما فرزند اصلی و تنی خود را محروم می‌کند.

نشریه‌ی شارلی‌ابدو فرانسه، یوز ایرانی را در قالب عکسی از ایران با عنوان یک مادر شیرده نشان می‌دهد که چند کشور را تغذیه می‌کند به غیر از ملت خودش که در فقر زندگی می‌کنند.😭😭😭👆

چهارشنبه خاتون شهریورماه ۱۴۰۳ تالار مرکزی رشت
غزل چه خبر
#معصومه_اپروز

https://t.center/Masomehaprooz

چهارشنبه خاتون شهریورماه ۱۴۰۳ تالار مرکزی رشت

https://t.center/Masomehaprooz

اهنگ زیبای لری بختیاری / داغ دیری


باصدای بانوی هنرمند / ملیحه نادری

آنیتا 🎼

حامد همت زاده 🎤

مدیر تولید : میلاد میرزائی 🎬

شعر : معصومه اپروز ✍️
ملودی :  معصومه اپروز 🎶

آهنگ و تنظیم : هادی نصیری 🎵🎹
میکس و مسترینگ : هومن آراد 🎧
تولید : تیر 1403 🗓

https://t.center/Masomehaprooz

کتاب موسیقی در جامعه عصر صفوی از محمد امین قدرتی سیاهمزگی توسط نشر ماه مینو منتشر شد. این کتاب حضور هنر موسیقی در میان جامعه ایران عصر صفوی را مورد بررسی قرار داده و می تواند مورد استفاده علاقه‌مندان به موسیقی، تاریخ، هنر، جامعه شناسی، مردم شناسی و... قرار گیرد.

قیمت: 200,000 تومان
جهت سفارش به آی دی زیر پیام دهید:
@mag1881

🆔 https://t.center/Espiarodakora

ته میوه وینی و از میوه دارون
چده چاکه بیوینم میوه کارون
اشته گازی مسا میوه هرده را
ته ویر بوبو نه ورده سالیارون
دس آرسی هرده را که هونر نی
دس آرس ته بوئرنه کرده کارون
دییس کی ام باغی آواد آ کرده
کی آسیسته کی تیلّه روزگارون
میوه ای سال ده سالی نه نه پرا
چمی آکه دییس قشنگه دارون
ای عیده نون ورن سفره دکرن
ای عیده نونی هرن غم به زارون
کی میوه ، داری کو گشه آکرده
کی گشه را پیگته سخته بارون
میوه دارو میوه کارو میوه باغ
تلی فیکری ببه به سوزه زارون
چده خای ته خزونی شی ویمالی
ویمالی یخ زمستون به بهارون

مولوم

یادگار
غزل 35

سغیمه سندونیمه سبزه خلا باهاریمه
سفته تالشیمه آرتامی یادگاریمه
اگه ور ویزنگی یه یا گله بولم بچکه
پا مونم تاو اوئرم آفتاوی گوشه داریمه
از دماوندی کیجه ایمه مولمی کو نشتیمه
خاکیمه حیرونی را سه ما سییا جیداریمه
آپرم کوبازی نه هفت آسمونی چینجیله
خشیمه جنگلی نه کاسپینی نه شاریمه
اگم اسبی بلکه کیخدا امبار دچکه
از پیاده نی ببوم  چمن ده پا سواریمه
خشیمه اشته دسینه کرا  آواد آکری
دس آدم به از تنه از اشته ایل و جاریمه
خشیمه ایسپی رو نه کرگا رو نه اشته بو نه
ای تلاخه آویمه آرسّی من  رباریمه
خشیمه گیلونی نه گیلکی نه دیلمی نه
چمه ور، میمون اومه، آذری نه نداریمه
بجارون کو،  تومه تاین چمه خردخالی نه
گریه سبزه تک^ تا را وینی بی قراریمه
چمه جانی نوئه مه ام چیمنَه خاکی خونی
وطنی دس نکشم اگم اوبار توباریمه
لدو خالیمه برا! میرزا سسی را دمرم
دا حسن خانی خله آ تنه راسه یاریمه
دخنییه چمه سس هنتِه کو دا کوئه ارس
عمبرون دا لنکرون بهشتی سفره داریمه
مگه من نا آزونی سخته سوجی خردنیمه
زغنه  تالشیمه کادوسون تباریمه

معصومه اپروز
بهار 1397 -رشت
1- من مثل درخت آزادم سرسخت هستم و چون بهار سبز پوشم
من تالشم، قوی و مستحکم ،یادگار آرتام هستم
2-اگر برف و یخ همه جا را فرابگیرد و پرکند و شاخ و بالم را بشکند
سر پا میایستم و تاب می آورم منتظر آفتاب هستم
3- من از نسل پرنده های دماوندم که بر بلندای قله شاه معلم(مولم) نشسته ام
من خاک هیرانم و نکیه کاه درفکم (سه ما سیا)
4- با شاهباز تا  اوج آسمان پرواز میکنم
عاشق جنگلم و با دریای خزر دلشادم
5- اگر اسبی افتاد و انبار کدخدا فروریخت
من پیاده هم باشم بر روی دو پایم ایستاده ام و مستقلم
6- دستهای تو را دوست دارم که در حال آباد کردن هستند
بیا با تو دست بدهم و با تو همراه و خویش شوم
7- عاشق سپیدرود و  گرگان رودم و بوی تورا دوست دارم
قطره  آبی هستم که اگر تو به من  برسی رودخانه میشوم
8- عاشق گیلان و گیلکان و دیلیمیانم
و با آذریانی که میهمانم شده اند یکدل و یکرنگم
9- جوانه های برنج شالیزارها فرزندان من هستند
برای دانه دانه از سبزه های ییلاق های این مرز و بوم بیقرارم 10- من تمام توانم را برای  این خاک سرسبز گذاشته ام
اگر چه آواره ام اما از وطنم دست نمیکشم
11- خواهر لدو (پهلوان اسطوره ای تالش) هستم برادر! برای صدای میرزا کوچک خان میمیرم
تا صدای حسن خان آلیانی (از یاران و سرداران معروف میرزای جنگل) از دور میرسد با تو همدست و یاورم
12- صدای من از اینجا تا ارس نیلگون طنین انداز شده است
از عنبران تا لنکران من سفره دار بهشت هستم
13- مگر مرا نمیشناسی من فرزند روزهای سختم
من تالش اصیلم و از تبار کادوسیان هستم

اشعار ملی میهنی

می زند از خانه بیرون باز تنها، یک نفر
مثل من تنهای تنها، یک نفر با یک نفر

کوچه خیس است و خیابان خیس و جاده خیس وخیس
می کشد با خود تمام دردها را یک نفر

گاه گاهی توی این شهر کبود یخ زده
می کنی طی کوچه ها را نیست حتا یک نفر

هر چه فریاد است می میرد اگر این روزها
برندارد تا قلم را بی محابا، یک نفر

یا بزن خود را کنار و یا بیا با من بمان
میرسد روزی به مقصد بین ماها یک نفر

حرف هایت را بزن تا چُرت کوچه بپّرد
تا شود شاید شبی بیدار این جا، یک نفر

رسم تاریخ است، گاهی با زبان گرم شعر
می دهد تغییر یکباره جهان را یک نفر

/ آه ای ساحل نشینان! دارد اینک بی صدا
می سپارد جان، دوباره توی دریا، یک نفر

با سَرِ شوریده بنویسی اگر امروز را
می نویسد سبز و رنگین از تو فردا، یک نفر

#قاسم_پهلوان #صومعه‌سرا

https://t.center/Masomehaprooz

یکی از غزل‌های استاد بهمنی که سالهاست با آن مانوسم و در خلوت و آشکارم زمزمه اش،میکنم همین غزل است البته همه غزلهای استاد شنیدنی و زیبا بودند ولی این اولین کاری از ایشان بود که از بر کرده بودم و البته در محضر خودشان هم خوانده بودم اینروزها که سوگشان بر دل و جان اهالی شعر و غزل نشسته بیشتر از پیش با حسرت و اندوه میخوانمش که شاید دل خودم و کلمات به خون نشسته پارسی را تسلی بدهم
روح استاد مهربان غزل شاد و یادشان همواره گرامی باد
https://t.center/Masomehaprooz