مطالبه امروز ما، مساله فلسفی
#توسعه نیست.
🇨🇳 کسانی که سالهای اخیر در
#انگلیس (و‌احتمالا دیگر کشورهای اروپایی) تحصیل کرده اند، تجربه تقریبا مشترکی از
#چین دارند:
🔸بیشتر
#دانشگاه ها در این کشور مملو از چینی است. [به استعاره طنزآلود] دانشگاههای
#اروپا بخشی از سرزمین چین شده‌اند که معدودی خارجی چشم آبی و تیره‌پوست در آنها تحصیل می کنند!
🔸رشته های تحصیلی مورد علاقه آنها هم جالب است: چینی ها اکثریت قاطع مدارس
#اقتصاد ،
#بازرگانی ،
#مدیریت خصوصی و رشته‌های مشابه (هرچیزی که به
#پول مرتبط باشد) را به خود اختصاص داده‌اند.
اما آنها را به‌ندرت در رشته های کمتر-درآمدزا یا فکر/تحلیل‌طلب می‌توانی ببینی.
🔹در عوض همسایگان ژاپنی و کره‌ای آنها رفتار و انتخابهای دیگرگونه دارند.
📖 بطور مثال در مدرسه ما (مدرسه
#توسعه_بین‌الملل دانشگاه
#ایست_آنگلیا ) بیست درصد دانشجویان را ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها تشکیل می‌دادند، حال آنکه تنها یک نفر چینی رشته‌ای مربوط به توسعه بین‌الملل می خواند.
🖌 می خواهم چنان مشاهده‌ای را به فضای
#ایران منتقل کنم:
❓ به نظر شما روح و رویکرد مجموعه سبزهای ایران چیست و به کدام سو است؟
❓آیا سبزها به دنبال تحلیل، تدوین و کنکاش مبانی فلسفی و پارادایمی توسعه در ایران و منطقه هستند؟ یا بیشتر انرژی‌شان صرف عکس‌العملهای مقطعی به مسائل عدیده توسعه و
#حکمرانی می‌شود؟
❓آیا
#زیست امروز یک
#سبز ایرانی، زیست
#پطروس فداکار است یا متفکری عملگرا؟
❓آیا میزان توجه و‌اهمیت ما به نمودهای ظاهری/عملگرایانه سبز بودن (همانند تبلیغ
#دوچرخه‌سواری ، زباله‌جمع‌کنی، کار مشارکتی و ترویج، حفاظت گونه‌ها و ...) با میزان توجه و‌اهمیت ما به “فکر کردن”، “متفکر بودن”، تحلیل کردن،
#فلسفه و
#پارادایم ارائه کردن، کشف جهان امروز توسعه، ارتباط دادن محیط زیست با
#حکومت ،
#سیاست و حکمرانی و ... همخوان است؟
❓نقش، رفتار، تاثیرگذاری و اثرپذیری راهبران/چهره‌های محیط‌زیستی/سبز کشور در این فضای فکری و رفتاری چگونه است؟
❓آیا صرفِ داشتن رویکردی ظاهری/عملگرایانه، مسئولیت را از ما و نسل ما مرتفع می کند؟
